คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter4 : 100% แล้วจ้า
หลังจากคืนนั้นที่ผมนอนหลับสนิทเป็นคืนสุดท้าย แต่หลังจากนั้นมาผมก็นอนกระสับกระส่ายมาตลอดในหัวมีแต่
________________________________________________________________________________________
เวลาล่วงเลยจนถึงตอนบ่ายกับวิชาพระพุทธศาสนาที่ผมโคตรจะตั้งใจเรียน
หัวผมสัปหงกลงไปโขกโต๊ะรอบที่ร้อยแล้วเหอะ
ผมเลยทําแบบมันคือเอาหน้าฟุบโต๊ะแล้วหันไปทางมัน
กลายเป็นว่าตอนนี้เราหันหน้าเข้าหากันและห่างกันแค่นิดเดียว
แล้วผมก็หันหน้าไปสนใจเจ๊ที่บ่นอะไรก็ไม่รู้อยู่หน้าห้อง กูไม่รู้เรื่องโว้ย TT TT
ถ้าเทอมนี้เกรดกูไม่ดีกูจะโทษมึง !
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตอนเย็นหลังเลิกเรียนผมก็กลับบ้านทันที วันนี้กะจะอาบนํ้านอนเร็วๆ
ผมต้องการพักผ่อน
ก่อนกลับเข้าบ้าน ขอแวะซื้อลูกชิ้นหน้าปากซอยหน่อยเหอะ กูไม่ไหวละ !
"หยิบเยอะแบบนี้จะกินหมดหรอวะ"
"เฮ้ยย ! มาตอนไหนเนี่ย"ผมลนลานหันหน้าไปหาไอ้ฟิสิกแต่มืก็ยังคว้าๆไม้ลูกชิ้นอยู่
"นานแล้วเหอะ สาช"
"มาช่วยกูปิ้งหน่อยเด้ะ หิวเหี้ยๆ"
"หน้าที่กูอีกใช่มั้ย"
แต่มันก็ไม่ได้ค้านอะไรผมครับ ยังจะหยิบของตัวเองออกมาปิ้งด้วยซํ้า
ในที่ปิ้งลูกเสร็จฝนก็ลำตกพรำๆ ผมเลยพามันไปยืนหลบมุมกินลูกชิ้นที่หน้าเซเว่น
บรรยากาศโคตรได้ฟิลเลย - -
“ทำไมมึงชอบแดกลูกชิ้นวะ”ไอ้ฟิสิกที่คงเห็นว่าเงียบ เลยเปิดระเด็นมา
“กูไม่ได้ชอบ”
“แล้วไม่ต้องแดกวะ”
“เรื่อง…?”
“เออกูรู้แล้วว่าเรื่องของมึง !”มันตบหัวผมจนคว่ำแล้วทำหน้ากวนตีนใส่
“ไอ้เหี้ย-_-”ผมชูนิ้วกลางใส่มัน
“เออว่ากูงี้ไม่เคยรักกูเลยใช่มั้ย”
“ใช่ !”
แล้วไอ้หล่อฟิสิกก็ทำหน้าง้องแง้งแล้วเดินไปริมฟุตบาตรเหมือนจะเดินออกไปให้รถชนตาย
แต่ก่อนไปมันยังมีหน้าหันกลับมาทำสายตาอ้อนวอนให้ผม ผมจึงขมุบขมิบปากว่า ‘ปัญญาอ่อน’
เมื่อผมทำหน้าไม่สนใจไยดี มันก็เดินกลับมามองหน้าผมนิ่งๆ
“ทำไมมึง ?”
“ฟิน มานี่ดิ๊ มีไรจะบอก”
“อะไรวะ”
“มาใกล้ๆดิ”
ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ นี่ไม่ได้อยากรู้นะแค่เป็นห่วง เผื่อมันมีไรให้ช่วยไง
“เอิ้กกกกก”
“ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยย !!!”
ไอ้เหี้ยฟิสิกมันเรอใส่ผมครับ ! มัน-เรอ-ใส่-ผม !!!!!
“มึงมาให้กูเตะเลยนะไอ้เหี้ยมาก !!”
“มากเลยหรอ ? ฮ่าๆ”
ผมวิ่งไล่จะเตะตูดมันท่ามกลางสายฝนที่ตกปรอยๆ สาบานเลยว่าวันนี้ผมต้องเตะตูมันให้
“แฮกๆ-O-; หยุดนะมึง วิ่งเร็วไปไหนวะเชี่ย”
“ถึงบ้านมึงแล้วโว้ยยยยย” ผมหันไปมองรอบๆ เออว่ะหน้าบ้านผมจริงๆด้วย
“ตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย = =”
“ไอ้ควาย ไถนาบ่อยล่ะสิ เขาให้ไปไหนก็ไปไม่เคยจะดู”
“เอ้อ กูมันโง่ กลับบ้านไปเลยไป๊!”
“ไรวะ ตัวกูเปียกปอนขนาดนี้มึงยังไล่กูกลับบ้านได้ลงคอไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอวะ”
“เออ กูมันใจร้าย กละ...”
“อ้าว ฟินกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!!!!”แม่ผมที่ชอบใช้นิสัยตะโกนเสียงแหกปากมา
ตั้งแต่ในบ้าน
“เพิ่งมาถึงครับ !!! มึงอะกลับไปได้แล้ว กูจะเข้าบ้าน”
“มึงโคตรทำจ้ายจิตใจกู”ไอ้ฟิสิกมันแกล้งตีหน้าเศ้ราบีบน้ำตา น่าถีบว่ะสัด
“ฟินมาเพื่อนเข้ามาก่อนเร็วลูก เดี๋ยวฝนตกหนักแล้วจะไม่สบายเอา !!!!”อีกแล้วเหอะน่า
กับการแหกปากคุยกันของผมกับแม่
“ครับแม่!!! มึงอ่ะตามเข้ามา นี่เพราะแม่กูหรอกนะ เฮอะ”
เมื่อเข้ามาในบ้านไอ้ฟิสิกก็เริ่มทำหน้าที่ประจบสอพลอพ่อแม่ผมทันที
“สวัสดีคร้าบคุณพ่อ สวัสดีคร้าบคุณแม่ ^___^/”
“หวัดดีจ้า ไปเช็ดตัวก่อนนะสุดหล่อแล้วค่อยลงมากินข้าวพร้อมกัน” แม่ผมที่ดูจะดี๊ด๊า
เป็นพิเศษทักทายไอ้ฟิสิก ส่วนพ่อผมแค่รับไหว้แล้วกลับไปดูบอลคู่เชลซี-แมนยูต่อ
ผมพาไอ้ฟิสิกเข้าไปในห้องนอน แต่พอเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นแหละ
ปากไอ้เหี้ยนี่ก็เริ่มทำงาน
“ถุย มี่แต่คิดตตี้ ผ้าปูที่นอนก็คิตตี้ หมอนข้างผนังพรมเช็ดเท้าทุกอย่างมีแต่คิตตี้กับ
สีชมพู ! กูอยากจะอาเจียน -__-;”
“มึงอย่ามทำหน้าสะอิดสะเอียนคิตตี้กูนะ ไอ้ตาถั่ว”ผมปาผ้าเช็ดตัวและผ้าเช็ดหัวใส่
“แม้แต่ผ้าเช็ดตัวก็ยังคิตตี้ -__-‘”
เป็นเสื้อยืดกับเกงกางเงบอลปาใส่มันอีกครั้ง
“สั่งจริงนะมึง”
“นี่บ้านกู กูมีสิทธิ์โว้ยยยย”
“เออโว้ยยยยยยยย”
เมื่อไอ้เชี่ยฟิสิกเดินเข้าไปในห้องน้ำผมจึงได้จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเอง
จนใส่แต่ผ้าขนหนูลายคิตตี้เอาไว้ ส่วนน้ำน่ะหรอไม่องไม่อาบมันแล้ว
เย็นขนาดนี้ใครจะอาบลง
“วี้ดวิ้ววว น้องสาว เนียนนะครับเนี่ย”
“พ่องมึงสิ ! ทำไมเร็วจังวะ”
“กูก็ไม่ได้อาบน้าเหมือนกันไง ให้กูช่วยแต่งตัวไหม ? J”
“ไปไกลๆตีน -_-”
จากนั้นผมก็พามันลงมากินข้าวตามที่แม่ต้องการ แม่ใครกันแน่วะเนี่ย
โต๊ะกินข้าวเพรียมพร้อมไปด้วยอาหาร และจานกับแก้วน้ำที่เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งชุด
“เพื่อนฟินคนนี้ชื่ออะไรจ๊ะเนี่ย” แม่ผมถามด้วยเสียงหว๊านหวานที่ผมไม่เคยได้ยิน
ถ้าแม่ผมจะสองมาตรฐานขนาดนี้ละก็ - -
“ชื่อฟิสิกครับแม่ ” มันตอบพร้อมด้วยยิ้มหวานให้แม่ผมไปทีนึง อย่านะมึงแน่กู!!
“แล้วมาสนิทกับฟินได้ยังไงเนี่ย หน้าตาดีนะเราดูฟินสิหมองไปเลย ”
“แม่ !!!!” ผมตะโกนออกไปก่อนจะทำหน้างอแล้วตักข้าวใส่ปากต่อ จริงๆผมก็หล่อนะ
แต่บังเอิญว่าไอฟิมันหล่อโคตรๆ ก็แค่นั้นเอง (?) ว่าแต่ผมไปสนิทกับมันตอนไหน เอ่อ..
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมกูสนิทกับมึงจังวะ ไม่รู้สิผมก็แค่รู้สึกดีที่อยู่ใกล้มัน สบายใจดีละมั้ง
ถึงแม้มันจะโคตรกวนตีนเลยก็เหอะ
“ในห้องผมนั่งข้างฟินน่ะครับ ก็เลยสนิทกัน” ไอฟิตอบ อ๋อคงงั้นละมั้ง
มันหันมามองหน้าผมก่อนจะยักคิ้วให้ เออไอเหี้ยไอหล่อ - - กูมันหมอง ฮืออ
เมื่อเรากินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันก็โทรให้คนขับรถที่บ้านมารับ คุณชายมากเหอะมึง
แค่นี้กลับเองไม่ได้ไง แท็กซี่น่ะนั่งกลับไปเหอะ เขาไม่ปล้ำมึงหรอก
หน้าตามึงออกจะดีขนาดนี้ (?) -_-
“ฟิน ไปส่งกูหน้าบ้านน่อยเด้ะ”
“ไม่ ! ทำไมมึงไม่เดินออกไปเองวะ”
“มึงทำหน้าที่เจ้าของบ้านที่ดีหน่อยดิ”
“กูไม่ได้ขอให้มึงมาบ้านกู เข้าใจมั้ย - -+”
“ฟินอย่าเสียมารยาทสิลูก เดินไปส่งเพื่อนไป”ทำไมแม่ผมชอบขัดจังวะ
หน้าบ้าน
“กูกลับแล้วนะโว้ย ไม่ต้องคิดถึง :D”มันยิ้มกว้างแล้วยักคิ้วให้ผม คืออย่าทำมากได้มั้ย ?
ไม่ใช่อะไร กูแค่อิจฉาหน้าตามึง -_-
“ไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“-____-;”ไอ้ฟิสิกกำลังจะก้าวขึ้นรถ แต่ผมเรียกมันไว้ก่อน
“เฮ้ย เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งไป มานี่ก่อนดิ๊”รีบวิ่งเข้ามาเชียวนะมึง ไม่ค่อยเหมือนกูเลยสินะ
ไม่ได้อยากรู้แค่เป็นห่วง
พลั่ก !
ผมตบหัวมันแล้วรีบวิ่งกลับเข้าบ้านพร้อมปิดประตูลงกลอนทันที !!
“แสบนะมึง ระวังตัวไว้ให้ดี”
“กลับบ้านไปซะ ไอ้โง่ววว J”
ผมเดินกลับเข้าบ้าน เดินไปก็คิดไป วันนี้ทำไมกูยิ้มบ่อยจังวะ !?
ตื๊ดๆ
‘อย่าลืมกินยาด้วย เดี๋ยวไม่สบาย’
ฟิสิกส่งข้อความมาหาผม
‘เช่นกัน ฝันดี -_-’
ไม่ได้อะไรหรอกนะ คือผมไม่ชอบเป็นหนี้ใคร วันนั้นมันส่งฝันดีมาผมก็แค่ส่งกลับไป
ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ -_-
_ _ _ _ _
TALK TALK : ขอโทษนะคะที่หายไปนานๆ ไม่ได้เข้ามาอัพและปล่อยให้รอ
(มีใครรอไหม ฮ่าๆ) ช่วงนี้เปิดเทอมแล้ว อาจจะไม่ได้อัพถี่ๆ
(แล้วหล่อนเคยอัพถี่ตอนไหน?)ฮ่าๆตอนนี้ตั้งใจแต่งมากๆ
เม้นเยอะอัพไวไม่เบี้ยวแน่นอนจ้า
ความคิดเห็น