คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #58 : 58
ไอลามอสอนที่เปิประูลารถพร้อมัน้วยสายารุ่นิ
ใบหน้าอายนรัเ่าเหมือนำลัลั้นำอะไรอยู่ ส่วนเพื่อนสนิทอเธอปิประูรถเินหน้าบึ้มาทานี้แล้ว
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะพรร
พี่ธร์แล้อะไรเพื่อน้าอีแล้วะเนี่ย” ไอลาทัเพื่อน่อน
ท้ายประโย่อยหันไประเ้าธร์
“พี่หรือะเ่ล้านาะไปแล้อะไรเาไ้
ใ่ไหมุ”
พรรวษาไม่อบแล้วรไปหาไอลา
ถามอะไรันระุ๋ระิ๋เบา ๆ แล้วอแยไปหาอาสอที่นั่อยู่เียบ ๆ
ที่บ้านพัหลัท้ายสุ ธร์มอามหลัไป็อยิ้มว้าึ้นอีไม่ไ้
่อนหน้าเาับเธอุยีันมาลอทาอยู่หรอ
ใล้ะถึุหมายอยู่แล้ว ู่ ๆ ็นึไ้ ถามทีเล่นทีริว่านัแนะอะไรับหัสินทร์อย่านั้นหรือ
เห็นเธอเียบไป บอลับว่าไม่ใ่ธุระอะไรอเา ธร์เลยว่าลับ ‘ุ็ใ่ย่อยนะเนี่ย’
พรรวษาหันมาสวนลับทันที
‘นปาเสีย มอนในแ่ลบ
อให้าินี้อยู่นเียวไปเลยทั้าิ’
‘ผมไม่ยอมอยู่นเียวหรอาินี้
ผมะเอาัวเอไปสถิ้า ๆ ุ ทุาิไป’
ธร์ยืนยิ้มไม่พูว่าอะไรอี
ไอลามอทาเาที ทาพรรวษาอีที ที่เินลับาไปแล้ว ็เอื้อมไปึแนธร์
วนให้ไปนั่ินอะไร้วยัน ธร์ไม่ั พาไอลารไปยัห้ออาหารอรีสอร์หลัานั้น
พรรวษาเินามหาอาสอนพบว่าท่านนั่รับลมทะเลทีุ่เ้าอี้ัวว่าหน้าหา
่อยามไปสมทบ ามอเลยไปยัพื้นที่้าน้าที่ั้นเสำหรับ่อสร้าเอาไว้
อาสอมอามแล้วว่า
“เห็นพนัานบอว่าเาสร้าโรแรม”
“เสียััเลย
สัพัฝุ่นะเยอะมา แทนที่อาาศะี นี่ลายเป็นมลพิษทั้นั้นเลยนะ พรรว่า”
พรรวษาว่าบหันมาสบาับอาอนเอ “หมอนัรว้นเือนหน้านี้นะะ”
“อือ ุพยาบาลโทรศัพท์มาเือนอาเมื่อวานนี้เหมือนัน
สสัยลัวอาะเบี้ยวมั้”
“อย่านั้น พรุ่นี้อาสอลับพร้อมพรรเลยไหม”
นเป็นอายิ้ม รู้แวหลานั้แ่บ่นเรื่อพื้นที่่อสร้า้า ๆ แล้ว ที่พยายามโน้มน้าวให้ลับพร้อมันในรั้นี้
“มาวันเียว็ะลับแล้วหรือ” อาสอเลี่ยอบ
“วันันทร์พรร้อทำานนี่นา นะอาสอ
พรุ่นี้ลับพร้อมพรรเถอะ”
อาสอไม่ยอมอบรับ มอเธอแล้ว็ยิ้ม พรรวษาเ้ามาับมือท่าน
บหลัมืออาเบา ๆ เสริม่อ “นี่พรรับ้าน้อนรับอาสอไว้แล้วนะ
รอแ่ว่าเมื่อไระเปลี่ยนไปพัที่บ้านพรรบ้า”
อาสอไม่พูอะไร รอัหวะอยู่รู่หนึ่ ่อยเอ่ยถาม
“ไ้่าวอพรรับ้าไหมพรร”
“ไม่เลย่ะ” พรรวษาถอนใแล้วบอให้ท่านเลิัวล
“พรรว่าอาสอเลิิเรื่อพวนั้น่อนีว่า
ไปหาอะไรินันเถอะ่ะ พรรเอาอบำรุหัวใมาฝา้วยนะ ถามหมอแล้ว้วย
หมอบอว่าใ้ไ้”
“ไหน” อาสอถามอย่าสนใ
นเป็นหลานึระเป๋าออมารูิปเปิออ ล้วมือเ้าไปรื้อ ๆ ้น ๆ
รู่เียว็ูึ้นเป็นเรื่อหมายมินิฮาร์ส่ให้อา
พอท่านเห็น็หัวเราะออมาัลั่น
หลานสาวอเา เวลาอยู่่อหน้านอื่นอารึมเ้มริั
แ่ับนเป็นอา หลานัวีะสรรหาเรื่อสนุ ๆ มาุย ทำัวทะเล้น
่อล้อ่อเถียันแบบนี้เสมอ
“ำอะไรล่ะอาสอ”
“เนี่ยนะอบำรุอเรา ไอ้หลานัวแสบ”
อาสอลูบศีรษะเธอเบา ๆ แววาอาสอไหววูบไปเสี้ยววินาที
แล้วุยเรื่ออื่น่อานั้น ไม่ยอมย้ายไปหาอะไรินอย่าที่เธอวนแ่แร
อีบุ๊ลิที่ภาพปไ้เลย่ะ
V
V
V
ความคิดเห็น