ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [จบแล้ว] Where is love: รักไปทางไหน

    ลำดับตอนที่ #3 : คนอกหัก_2/2 [NC นิดๆ]

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ย. 65


    ตกดึกของวันนี้ชิคนัดกับเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยมาเที่ยวด้วยกันเพราะเพื่อนคนหนึ่งกำลังจะแต่งงานเลยถือโอกาสออกมาเปิดหูเปิดตา โดยส่วนตัวชิคไม่ใช่คนเที่ยวกลางคืนถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ ส่วนหนึ่งเพราะกลัวเกิดอันตรายตอนเมา

    ในเวลาเดียวกันชายหนุ่มร่างสูงที่มาถึงพอดีก็ลงจากรถมาเงียบๆ ร่างสูงที่แต่งตัวเหมือนคนมาเที่ยวธรรมดา ลดความเนี้ยบเพิ่มความเป็นตัวเองขึ้นก็เดินมาถึง เมื่อเงยหน้าก็เห็นรุ่นน้องพนักงานที่เพิ่งจะทำเค้กมาให้ตัวเองยืนรอใครบางคนอยู่ใกล้ๆ หน้าร้าน เขาจึงเดินเข้าไปทักทายตามประสา

    “รอใครหรอ” คนตัวเล็กสะดุ้งก่อนจะเงยหน้ามอง เมื่อเห็นเป็นเขาก็โล่งใจก่อนจะหลบหน้าเขาเหมือนปกติ ไม่รู้ว่าจะกลัวอะไรเขาขนาดนั้น

    “ชิคมากับเพื่อนค่ะ เพื่อนจะแต่งงานเลยชวนกันมา แล้วพี่เยน... มากับพวกพี่เรือหรอคะ” รุ่นน้องสาวที่วันนี้แต่งตัวเปิดเผยกว่าปกติถามด้วยท่าทางเรียบร้อยตามมารยาท เขาเพิ่งได้สังเกตใกล้ๆ ว่าชิคเป็นผู้หญิงที่สวยเหมือนกัน พอคิดว่าอีกฝ่ายโสดก็รู้สึกไม่ถูกต้องแล้ว ผู้หญิงที่ทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้ไม่มีคนเข้ามาจีบหรือยังไง

    “พี่มาคนเดียว พี่ไปนั่งกับเราด้วยได้ไหม” อะไรก็ไม่รู้ดลใจให้เยนขอนั่งกับรุ่นน้องสาวคนนี้ อาจเพราะเขาเองจริงๆ ก็ไม่ได้อยากอยู่คนเดียว วันนี้ก็มาแบบไม่ได้บอกใคร แค่ไม่อยากอยู่ห้อง อยากออกมาเจอผู้คน แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็ไม่สะดวกใจจะเปิดใจกับใคร อยู่กับชิคก็คงจะดี

    ชิคเองที่โดนขอแบบนั้นก็ยกยิ้มอย่างไม่อยากจะเชื่อก่อนจะพยักหน้ารับ แม้จะดีใจที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดคนที่ชอบ แต่อีกใจก็รู้สึกเกร็ง ถ้าเธอทำอะไรแปลกๆ ไปเขาจะหาว่าเธอบ้าหรือเปล่านะ

    “เรากับเพื่อนมีโต๊ะหรือยัง ไปโต๊ะพี่ไหม พี่เป็นวีไอพีร้านนี้” เยนเสนอแบบนั้นเพราะคิดว่าเพื่อนๆ อีกฝ่ายคงมีแต่ผู้หญิง ขืนปล่อยให้นั่งข้างล่างได้กลายเป็นเป้าสายตาของพวกผู้ชายหื่นๆ แม้แต่ตอนนี้เขายืนอยู่กับชิค พวกผู้ชายยังทิ้งสายตาให้หญิงสาวที่ดูจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองโดดเด่นแค่ไหน

    “ก็ได้ค่ะ”

    ไม่นานนักเพื่อนชิคก็เริ่มมา เยนพาสาวๆ ขึ้นไปนั่งที่ชั้นสองโซนวีไอพีเป็นตรงโซฟา อาจเพราะสาวๆ มาสี่คนแต่กินเนื้อที่พอสมควรเขากับชิคเลยต้องนั่งเบียดจนเขารู้สึกถึงความนุ่มของเนื้ออีกฝ่าย ไหนจะกลิ่นหอมๆ ของหญิงสาวที่เป็นเอกลักษณ์พาให้เขารู้สึกเคลิ้มไม่น้อย แม้จะไม่ได้รู้สึกพิเศษแต่เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง

    “สรุป แกกับพี่เยนเป็นอะไรกัน” หนึ่ง ผู้หญิงที่ดูเฟียสสุดในกลุ่มถามชิคที่กำลังรินผสมเครื่องดื่มให้เพื่อนๆ ในวงด้วยสีหน้ายิ้มคิกคัก

    “เพื่อนร่วมงานน่ะ บังเอิญเจอพี่เขาเลยขอมานั่งด้วย” เพื่อนๆ ต่างก็พยักหน้าด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ เขาเองก็ไม่ได้สนใจความคิดของคนอื่น ชิคเองก็กลัวว่าเขาจะคิดมากเลยหันมาขอโทษ เขาเลยส่ายหน้ายิ้มๆ อย่างไม่ถือสา

    เยนที่ตอนแรกไม่ได้กะว่าจะเมาก็เริ่มเมาเพราะคิดว่ามีคนรู้จักน่าจะดูแลพาเขาหาที่นอนได้ ส่วนชิคที่ไม่ดื่มอยู่แล้วก็รู้สึกว่าเยนขยับชิดมาเรื่อยๆ จนชายหนุ่มซบลงที่ไหล่ของเธอเบาๆ อย่างลืมตัว กลิ่นบุรุษกับแอลกอฮอล์ตีเข้าจมูกชิคจนเธอรู้สึกได้ ยิ่งใบหน้าของเขาสัมผัสกับผิวกายที่หัวไหล่ ไม่นานใบหน้าหล่อก็ขยับขึ้นอีกครั้งพร้อมกับใช้มือประคองใบหน้าเธอใกล้ๆ ทำให้เธอขนลุกซู่

    สัมผัสที่อุ่นอยู่ในริมฝีปาก มือใหญ่ล็อคท้ายทอยของเธอไม่ให้ไป แต่ไม่นาน เขาก็ฟุบลงมาซบที่ไหล่ของเธออีกครั้ง

    “ฉันว่าแกพาพี่เยนกลับบ้านเถอะ” เพื่อนๆ หัวเราะคิกคักหลังจากเกิดเรื่องที่น่าตกใจเมื่อครู่ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันกลับ ส่วนเธอที่ถูกสั่งให้รับผิดชอบเยนก็ต้องพาเยนไปหาที่พัก เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาพักที่ไหน สุดท้าย ก็ต้องขับรถไปโรงแรมฃ

    โรงแรมที่ว่าก็อยู่ไม่ไกลจริงๆ เป็นโรงแรมไม่เล็กไม่ใหญ่แต่เก็บเสียบเงียบเพราะมันใกล้ผับ เวลาคนแวะที่นี่ก็มักจะทำกิจกรรมอย่างว่ากัน ชิคเปิดห้องและพาเยนไปนอนบนเตียงไม่ได้ทุลักทุเลอย่างที่คิด ถึงเยนจะเมาแต่ก็ยังมีแรงพอที่จะพยุงตัวเองมาถึงที่นี่

    พอร่างสูงนอนกับเตียง เธอก็เริ่มหาผ้ากับน้ำอุ่นมาชุบเพื่อเช็ดตัวให้อีกคนพร้อมกับเตรียมน้ำเปล่าไว้ใกล้ๆ เผื่อว่าอีกฝ่ายตื่นมาแล้วจะคอแห้ง

    มือบางบิดน้ำที่ผ้าแล้วค่อยๆ เช็ดที่ใบหน้าหล่อเหลาที่ลืมตามองเธอเหมือนคนเหม่อลอยด้วยความเมามาย เมื่อเธอยกมือขึ้นจะชุบน้ำใหม่มือหนาก็จับข้อมือเธอไว้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะพลิกตัวเธอลงใต้ร่างแล้วกดริมฝีปากลงจูบที่ริมฝีปากของเธอทันที

    “อืม หวานจัง” เสียงชายหนุ่มครางอย่างพอใจ ก่อนจะแลกเลียต่อ ส่วนคนที่ถูกกระทำและยังตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นพยายามผลักชายหนุ่มตรงหน้าแต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายทั้งกลิ่นของเยนและรสแอลกอฮอล์ในริมฝีปากอีกฝ่ายก็มอมเมาให้เธอเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขา

    มือร้อนไล่ลงสัมผัสทุกส่วนอย่างใจเย็นพร้อมกับปลดถอดเดรสผ้าพลิ้วของหญิงสาวออก พร้อมกับสะกิดเอาแผ่นปิดจุกของหญิงสาวออกให้พ้นทาง ริมฝีปากหนาอ้าครอบยอดอกสีหวานเสียงดัง ทั้งจูบและเลียตั้งแต่ฐานถึงส่วนยอดจนเจ้าของร่างบิดหนีด้วยความเสียวซ่าน

    ชิคเผลอปล่อยตัวให้เคลิ้มตามสัมผัสร้อนแรงของอีกฝ่าย ยามนี้เธอมีเพียงแพนตี้ตัวบาง ชายหนุ่มเองก็ปลดกระดุมเสื้อผ้าของตนเองออกทั้งเสื้อทั้งกางเกงยีนจนเห็นกล้ามเนื้อท้องเป็นลอนชัดเจน และยังรับรู้ส่วนที่แข็งขืนที่อยู่ใต้กางเกงที่กำลังถูไถกับส่วนล่างของเธออย่างทรมาน ก่อนที่เธอจะได้สติ

    น้ำตา สัมผัสน้ำอุ่นๆ ที่หยดลงที่เนินอกของเธอทำให้เธอต้องผงกใบหน้าขึ้นมาดูพบว่าน้ำตาของอีกฝ่ายกำลังไหลทั้งๆ ที่กำลังสัมผัสร่างกายของเธออยู่

    มือบางอดไม่ได้ที่จะยกขึ้นเช็ดมันจนร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเศร้า เธอจึงดึงเขาขึ้นมาจูบปลอบพร้อมกับเลียน้ำตาของเขาใบขณะที่ชายหนุ่มหลับตารับสัมผัสจะลิ้นอุ่น

    “ร้องออกมาเถอะค่ะ ชิคจะกอดพี่เอง”

    ฮึก ชายหนุ่มน้ำตาไหลซบใบหน้าลงที่ร่องอกอวบพร้อมกับกอดคนตัวบางอย่างไม่รู้ตัว เขาดูเหมือนเด็กที่กำลังเสียใจ ชิคเองก็กอดปลอบพลางลูบผมสีน้ำตาลอ่อนของอีกฝ่ายเบาๆ ก่อนที่จะถูกชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าขึ้นมาจูบ แต่ครั้งนี้จูบของเขามันช่างอ่อนโยนและเร่าร้อน

    “อ๊า เจ็บค่ะ”

    เสียงหวานร้องเมื่อเบื้องล่างรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่ล่วงล้ำเข้ามาภายในกาย และเหมือนชายหนุ่มก็จะรู้ตัว เขาหยุดค้างไว้เช่นนั้นพร้อมกับเล้าโลมร่างเล็กจนผ่อนคลายก่อนจะขยับเอวสอบเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ในร่างกายออกมา

    “พี่เยน อืม”

    คนตัวสูงกดจูบลงบนริมฝีปากคนตัวเล็กราวกับมันคือของโปรด เอวสอบก็ยังขยับไม่หยุดจนถึงจุดที่อดทนไม่ไหว ชายหนุ่มก็ปลดปล่อยทุกอย่างเข้ามาภายในร่างกายหญิงสาวจนหมด ก่อนที่ชายหนุ่มจะทำมันอีกครั้งถึงจะปล่อยให้หญิงสาวใต้ร่างเป็นอิสระจากความเร่าร้อนนี้

    #####

    พี่เยนขา เบาหน่อยน้า น้องตัวนิดเดียวเองงง

    .

    พูดคุย ติดตามที่ twitter @yuehan_691

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×