ทะลุฟ้า ป่วนยุทธภพ (สถานะ จบไตรภาคแรก)

ลำดับตอนที่ #136 : รวมพล

ยี่ฟงไม่แวะเวียนไปที่ไหนอีก เขาตรงไปรอเพื่อน ๆ ที่อาคารนักพเนจรโดยทันที  ยามนี้บนท้องฟ้าค่อย ๆ ถูกเมฆฝนคลี่คลุมจนมืดครึ้มลงอีกครั้ง  ดูเหมือนเหล่าเพลเยอร์จะต้องทนอยู่กับฤดูฝนไปอีกสักพักใหญ่เลยทีเดียว

ระหว่างทางยี่ฟงตัดสินใจติดต่อไปหาเซียนหิมะเพื่อสนทนาเรื่องหนึ่ง

“สวัสดีคุณจ้าววังสาว” ชายหนุ่มเอ่ยทักเมื่อการติดต่อสำเร็จ

“มีอะไรหรือคุณชายลึกลับ” เซียนหิมะหยอกกลับมาน้ำเสียงขบขัน  ตามข่าวเขาเรียกชายใส่หน้ากากว่าอย่างนั้น

“ฉันต้องการคนไปช่วยลุยวิหารว่างเปล่าสักหน่อย  เพราะงั้นอาจจะต้องให้พวกน้อง ๆ ของเธอมาเข้าร่วมสมาพันธ์เป็นการชั่วคราว” ยี่ฟงกล่าวเข้าเรื่อง

“ทำไมต้องทำอะไรให้วุ่นวาย  อีกอย่างยัยพวกน้อง ๆ ที่ว่าก็แอบมาคุยกับฉันในเรื่องนี้ก่อนแล้วจ้ะ  พวกเธอลาออกจากกิลด์ไปตั้งสองสามวันแล้วด้วยซ้ำ  นี่นายไม่รู้หรอกหรือ” เซียนหิมะบอกกล่าวอย่างแปลกใจ  และกล่าวต่อไปว่า “เดี๋ยวพวกเราก็จะเข้าร่วมพันธมิตรกันอย่างเป็นทางการอยู่แล้ว  ฉันคิดว่านายควรรับพวกน้อง ๆ ตัวแสบของฉันไปถาวรเลยดีกว่า”

ความมั่นใจที่เซียนหิมะแสดงออกมากลับทำให้ยี่ฟงเริ่มจะรู้สึกกดดันนิด ๆ

“เอาตามที่เธอว่าแล้วกัน  แต่ฉันขอเพิ่มอีกสักสองคนสิ  ถึงจะรู้ว่าจำนวนคนมันไม่สำคัญในภารกิจครั้งนี้ก็เถอะนะ”  ยี่ฟงไม่อยากผิดพลาดจึงคิดจะถมจำนวนคนให้ครบ  “ฉันมีอยู่ในใจแล้ว  คนที่ชื่อเก้ากับสองน่ะ  ฝากเธอช่วยติดต่อให้พวกเขามารวมพลที่อาคารนักพเนจรภายในเมืองดาบมังกรทีนะ”

“หือ  ฉันยังมีคนที่เก่งกว่าสองคนนี้อยู่อีกนะ” เซียนหิมะไม่เข้าใจเจตนาของชายหนุ่มนัก

“ฉันต้องการทีมเวิร์กมากกว่าคนเก่ง” ยี่ฟงตอบน้ำเสียงสบาย ๆ

เซียนหิมะนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง  สุดท้ายตัดสินใจเอ่ยเตือนว่า  “ตอนนี้ทางวังจักรพรรดิเองก็กำลังบุกเบิกวิหารว่างเปล่าอยู่เหมือนกัน  ขอโทษจริง ๆ ที่ไม่ได้บอกให้เร็วกว่านี้”

“งั้นหรือ  ไม่เป็นไรหรอก” รอยยิ้มของยี่ฟงค่อย ๆ หายไปช้า ๆ สวนทางกับคำตอบ

“ถ้างั้นก็พยายามเข้าล่ะ  เดี๋ยวทางฉันจะรีบส่งคนที่นายต้องการไปให้ทันที”

การติดต่อสิ้นสุดลงเท่านี้พอดีกับยี่ฟงเดินมาถึงอาคารนักพเนจร เมื่อเขาผลักบานประตูเปิดเข้าไปก็พบเห็นกลุ่มเพลเยอร์กำลังรับภารกิจกันอยู่บริเวณกระดานบอร์ดมุมหนึ่ง ส่วนตรงเคาน์เตอร์บาร์ค่อนข้างว่าง เอไอซึ่งทำหน้าที่ให้บริการวันนี้ไม่ใช่สาวสวยไฟหน้าโต  นี่อาจเป็นหนึ่งในเหตุผลหลักว่าทำไมเคาน์เตอร์บาร์ถึงว่าง  แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีเพลเยอร์ให้เห็นแถมยี่ฟงยังรู้สึกคุ้น ๆ ลักษณะท่าทางของอีกฝ่ายไม่น้อย

“ฟางเหลียนฮวาไม่อยู่หรือ”  ยี่ฟงเลือกเข้าไปนั่งลงใกล้ ๆ กับเพลเยอร์คนที่ว่า  พลางถามไถ่เอไอที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์บาร์  ซึ่งเป็นผู้หญิงวัยกลางคนนามว่ามู่หยงเสวี่ย  มารดาของบุคคลที่เขาเพิ่งจะถามถึงเมื่อครู่  หลังได้รับการช่วยเหลือออกมาจากเขาพยัคฆ์  นางก็มาช่วยบุตรสาวที่อาคารนักพเนจรแห่งนี้ด้วยความรู้สึกซาบซึ้งขอบคุณต่อยี่ฟงและพรรคพวก

“นางออกไปหาวัตถุดิบเจ้าค่ะ  อีกสักพักก็คงจะกลับมาแล้ว” มู่หยงเสวี่ยตอบด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ขณะเดียวกันเพลเยอร์ที่นั่งอยู่ข้างยี่ฟงก็หันมาเผชิญหน้า “ไงพวก  ฉันมารอนายที่นี่อยู่หลายวันแล้ว”

“นายเองสินะ  ชีกอ  เกิดอะไรขึ้นกับขบวนรถขนสินค้าล่ะ” ยี่ฟงทักทายกลับพลางถามไถ่

เพลเยอร์คนนี้ก็คือ ฉี่ไกลพันลี้ หรือ ชีกอ ก่อนหน้านี้ยี่ฟงฝากให้เขาช่วยเป็นตัวแทนหลอกล่อกลุ่มผู้ประสงค์ร้ายทั้งหมดออกไปให้ไกลจากเมืองกระทั่งไม่ได้ติดต่อกันมาพักใหญ่และเพิ่งกลับมาพบกันที่นี่อีกเป็นหนที่สาม นั่นแสดงว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นจนทำให้เขาเดินทางไปไม่ถึงเมืองเศียรมังกรตามแผนที่วางไว้

“พวกฉันถูกกลุ่มเพลเยอร์ฝีมือดีไล่ล่า  ดูเหมือนจะเป็นคนจากวังเทวาห้วงสมุทร  ได้ยินว่ามันตะโกนด่าเหยียดหยามนายด้วยนะ  คนรู้จักใช่ไหม?” ฉี่ไกลพันลี้ตอบคำถามอย่างตื่นเต้น

ยี่ฟงประมวลผลชั่วครู่ก็พอจะคาดเดาออกว่ากลุ่มคนฝีมือดีที่ว่าเป็นใคร  ทันใดนั้นก็คิดจะเชื่อมโยงเข้ากับกลุ่มคนที่ไล่ตามพวกเขามาตั้งแต่ฉางอาน  ยี่ฟงจึงเผยยิ้มกว้างสะใจเล็กน้อย

“ต้องลำบากนายแล้ว” ยี่ฟงไม่พูดเปล่าแต่ส่งคำเชิญเข้าร่วมสมาพันธ์ไปให้อีกฝ่ายด้วย

“ฉันมองคนไม่ผิดจริง ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ฉี่ไกลพันลี้ตอบรับคำชวนพร้อมเสียงหัวเราะดีใจ  เขามองยี่ฟงที่ยังสวมใส่หน้ากากด้วยความรู้สึกมากมาย  หนึ่งในนั้นคือเทิดทูนบูชา  ก็เพราะเวลานี้แทบจะไม่มีใครไม่รู้จักนามของยี่ฟง และสมาพันธ์มังกรซ่อนแห่งฉางอานเองก็กำลังเติบโตขึ้นอย่างก้าวกระโดดไปพร้อมกับชื่อเสียงอันกึกก้อง  วีรกรรมเพียงช่วงระยะเวลาสั้น ๆ กลับสั่นสะเทือนโลกได้ทั้งใบ

สำคัญอย่างที่สุดก็คือการที่ยี่ฟงช่วยสร้างชื่อเสียงให้แก่เซิร์ฟเวอร์ไทย  ถึงแม้จะเป็นความบังเอิญก็ตาม

ภารกิจยึดเมืองที่ถูกประกาศไปทั้งยุทธภพ  กลายเป็นการดึงดูดนักข่าวและสื่ออีสปอร์ตทั่วโลก  สมาพันธ์มังกรซ่อนแห่งฉางอานไม่ใช่ดังแค่ที่นี่  ทว่ากำลังเฉิดฉายอยู่บนเวทีระดับโลกเลยต่างหาก!  เซิร์ฟเวอร์ไทยคือทวีปต้าเซี่ย  ส่วนเซิร์ฟเวอร์จีนคือทวีปต้าฉิน  ซึ่งเหล่าเพลเยอร์บนทวีปต้าฉินเองก็ยังให้ความสนใจกับทวีปต้าเซี่ยอยู่ไม่น้อยเช่นกัน  จะเห็นได้จากตามเว็บไซต์และบอร์ดออนไลน์ต่าง ๆ

หากยี่ฟงสังเกต  จะรู้ได้ทันทีว่าความนิยมของพวกเขาไม่ธรรมดาแม้แต่น้อย!

คนทั้งสองสนทนากันไปเรื่อยเปื่อย  ส่วนใหญ่จะเป็นฉี่ไกลพันลี้มากกว่าที่พยายามเล่าถึงความยิ่งใหญ่อหังการของทวีปอื่น ๆ นอกจากทวีปต้าเซี่ย  กระทั่งเหนือฟ้ากับสองสาวพากันมาพร้อมหน้าเป็นกลุ่มแรก  ยี่ฟงจึงลุกขึ้นนำเพื่อน ๆ เดินหลบเข้าไปทางห้องส่วนตัวข้างหลัง  ย่อมไม่ลืมบอกกล่าวมู่หยงเสวี่ยไว้เกี่ยวกับแก๊งวัยชราที่จะตามมาอีกทีหลัง

“ได้มาแล้วสินะ” ยี่ฟงถามยืนยัน

“เรียบร้อยครับ” เหนือฟ้าส่งคำขอแลกเปลี่ยนกลับมา  จากนั้นก็โอนเงินให้ยี่ฟง 323 ล้านครบตามจำนวนโดยไม่มีขาดเกิน  ฉี่ไกลพันลี้มองดูพลางกลืนน้ำลาย  ต้องรู้สึกประทับใจต่อความเชื่อมั่นของคนกลุ่มนี้ที่พวกเขามีให้แก่กันอย่างอดไม่ได้

“เอาล่ะ  ฉันจะปิดภารกิจยึดเมืองแล้วนะ” ยี่ฟงกล่าว  สายตากวาดมองเพื่อน ๆ รอบหนึ่ง

ไม่ช้าจำนวนเงินที่เพิ่งได้รับมาก็ถูกโอนให้กับระบบภารกิจ…

“ยินดีด้วยค่ะ เพลเยอร์ยี่ฟงสามารถเคลียร์ภารกิจยึดเมืองได้สำเร็จลุล่วง มหานครฉางอานจึงตกเป็นกรรมสิทธิ์ของท่านอย่างสมบูรณ์  ดันเจี้ยนลับใต้มหานครกลายเป็นพื้นที่ปิด  มีผลทำให้เพลเยอร์ท่านอื่น ๆ ที่ประสงค์จะเดินทางเข้าไปจำต้องปฏิบัติตามกฎของผู้เป็นเจ้าของเสียก่อน”

เสียงระบบประกาศออกไปทั่วยุทธภพอีกครั้ง คราวนี้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์เซ็งแซ่ไปในทางลบพอสมควร เป็นเพราะดันเจี้ยนประจำมหานครฉางอานไม่ใช่พื้นที่อิสระอีกต่อไป แต่หากต้องการให้ตัวละครแข็งแกร่งขึ้นพวกเขาก็ไม่อาจปฏิเสธไม่เข้าดันเจี้ยนใต้ดินแห่งนี้ได้  ข้อมูลรางวัลหลังจากผ่านดันเจี้ยนแล้วมีบุคคลมากมายลงรายละเอียดไว้ตามบอร์ด ได้รับการยืนยันว่าเป็นข้อมูลจริงโดยตรงจากทางระบบเกมอีกด้วย ฉะนั้นเพลเยอร์นับไม่ถ้วนเมื่อมีโอกาสย่อมไม่พลาดที่จะมาเสี่ยงดวงกับดันเจี้ยนใต้มหานครฉางอานกันทั้งนั้น

ทางยี่ฟงเอง ขณะนี้ปรากฏหน้าต่างระบบจัดการเมืองขึ้นมาตรงหน้า  เขาไล่อ่านดูชั่วครู่ก็ลงมือสร้างกฎการเข้าพื้นที่ดันเจี้ยนขึ้นก่อนเป็นลำดับแรก  ยี่ฟงตั้งจำนวนเงินไว้สูงถึง 50,000 ตำลึงทองเป็นค่าผ่านทาง  เรียกว่าขูดรีดขูด-เนื้อกันเลยก็ไม่ผิดไปนัก จากนั้นใช้เวลาเลือกพื้นที่เพื่อจะก่อตั้งสมาพันธ์ได้ในพริบตาเดียว  ท่ามกลางสีหน้าแปลกใจของเพื่อน ๆ

“นายไม่คิดให้ดี ๆ สักหน่อยก่อนหรือ” หยกราตรีเอ่ยถาม

“ฉันคิดไว้ดีแล้ว  ตั้งมันลงบริเวณใจกลางมหานครเลยนี่แหละ  อ้าว  ใช้เวลาสร้างสิบวัน”

ยี่ฟงตอบโดยแทบจะไม่ละสายตาออกจากหน้าต่างระบบ กระทั่งฝ่ามือขวาเลื่อนไปมาแทบไม่ได้หยุดเพราะเขากำลังจัดการกับตำแหน่งของทางเข้าดันเจี้ยนทั้งสิบสามเส้นทางอยู่  สุดท้ายแยกทางเข้าดันเจี้ยนไว้สี่เส้นทางออกไปตั้งอยู่ตรงข้างประตูเมือง  นี่สำหรับต้อนรับเพลเยอร์ด้วยกันโดยเฉพาะ ส่วนทางเข้าที่เหลืออยู่เก้าเส้นทาง ยี่ฟงตัดสินใจเก็บเอาไว้ให้คนของตัวเองโดยที่นำเอาไปตั้งไว้ด้านหลังสมาพันธ์ติดกำแพงเมือง

“นายเหลือทางเข้าดันเจี้ยนให้คนอื่นสี่เส้นทางเองหรือ  ฉันว่าน้อยไปนะ”  หยกราตรีซึ่งนั่งมองมาสักพักกล่าวขึ้น

“แต่ฉันว่ามันเยอะไปด้วยซ้ำ” ยี่ฟงตอบยิ้ม ๆ

“หมายความว่าไง?” หยกราตรีไม่เข้าใจ  รู้สึกหงุดหงิดที่ตามความคิดของชายหนุ่มไม่ทัน

“พวกเธอดูค่าผ่านทางสิ  ต้องมีคนคิดแล้วคิดอีกแน่ ๆ”

“รางวัลด้านในดันเจี้ยนตั้งมากมาย ค่าผ่านทางแค่นี้ฉันคิดว่ามันคุ้มค่าซะด้วยซ้ำไปนะ” หยกราตรีกล่าวตามที่คนทั่วไปต้องคิดได้เหมือน ๆ กัน

เหนือฟ้าที่คิดตามมาสักพักพลันเอ่ยแทรกว่า  “สำหรับคนที่มั่นใจตัวเองก็คงเห็นว่ามันคุ้มค่า  แต่กลุ่มคนที่พลังฝีมืออ่อนแอ  พวกเขาคงไม่กล้าโยนเงินทิ้งเพื่อเข้าไปเสี่ยงใช่ไหมครับ”

ยี่ฟงยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างพึงพอใจ  ก่อนจะอธิบายเสริมขึ้นต่อไปว่า

“ที่เหนือฟ้าพูดขึ้นมา คือวิธีที่จะเป็นการช่วยคัดกรองเพลเยอร์ระดับต่ำออกไปเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายในช่วงต้น  ไม่อย่างนั้นทางเข้าดันเจี้ยนที่ฉันยกมาตั้งเรียงให้เข้ากันสะดวกจะเต็มไปด้วยพวกอยากลองของไม่รู้จักเจียมตัวเอาน่ะสิ”

“เฮ้ทุกคน  ในช่องสนทนาร่วมพันธมิตร  มีแต่คนพิมพ์ข้อความแสดงความยินดีให้กับท่านจ้าวสมาพันธ์เต็มไปหมดเลยล่ะ” ฉี่ไกลพันลี้เอ่ยแทรกขึ้นมา  ราวกับว่าเมื่อครู่เขาไม่ได้สนใจสิ่งที่คนในกลุ่มสนทนากันสักนิด

“งั้นหรือ พอดีพวกฉันไม่ค่อยถูกกับช่องสนทนากันเท่าไรน่ะ ข้อความมันเด้งเร็วเกิน” ยี่ฟงตอบโดยไม่รู้จะแสดงสีหน้าอย่างไร  ดูเหมือนเพื่อนใหม่คนนี้จะชอบตามอ่านข่าวต่าง ๆ บนสื่อพวกนี้ไม่น้อย อาจจะมีประโยชน์ต่อกลุ่มในภายหลังอยู่บ้างก็ได้

“พวกข้ามาถึงเป็นกลุ่มสุดท้ายหรอกหรือวะ” มังกรเฒ่าเอ่ยทักขึ้นมา  ขณะที่เพิ่งจะมาถึง

“ไม่ใช่หรอกลุง  ยังเหลืออีกสองคนต่างหาก” ยี่ฟงหันไปตอบ

“ใครอีกวะ”

“เก้ากับสองน่ะ  พวกนั้นกำลังตามมา”  ยี่ฟงตอบส่ง ๆ ไปพลางหันกลับมาจ้องพวกเหนือฟ้าและส่งคำเชิญเข้าร่วมสมาพันธ์ไปให้

“พวกนายนี่ไม่รู้จักบอกกล่าวกันบ้างเลยนะ” ยี่ฟงกล่าวประชด

“ฮะฮะ พวกเรากำลังรอให้นายพูดขึ้นมาก่อนน่ะ เพราะไม่รู้ว่าจะได้เข้าร่วมในภารกิจนี้หรือเปล่า” เหนือฟ้าเป็นตัวแทนกล่าวอธิบาย

“เหอะ ๆ  เสียเวลาฝึกฝนเลื่อนเลเวลตัวละครกันมาตั้งนาน  ฉันจะไม่ใช้ประโยชน์พวกนายได้ยังไงกันล่ะ” ยี่ฟงตอบพร้อมเสียงหัวเราะขบขัน “หัดเชื่อมั่นกันหน่อย  ตอนนี้พวกนายไม่ใช่กาก ๆ กันแล้วนะ”

พวกเหนือฟ้าไม่มีใครเถียงออกสักคำ  เป็นเพราะการพัฒนาแบบก้าวกระโดดรวดเร็วจนเกินไป  ทำให้พวกเขาปรับตัวตามไม่ทัน  ยังรู้สึกว่าฝีมือไม่ถึงขั้นที่พอจะให้ใครพึ่งพาได้กันอยู่เลย  แต่สุดท้ายคนทั้งสามก็ตอบรับคำชวน  และทันทีที่เข้าร่วมสมาพันธ์ก็ได้รับตำแหน่งผู้อาวุโส

“เอาล่ะ  ทำใจให้พร้อม  เมื่อเก้ากับสองมาถึง  พวกเราก็จะเริ่มต้นบุกเบิกหนึ่งในเสาหลักทั้งห้ากันเลย” ยี่ฟงประกาศด้วยน้ำเสียงจริงจัง  ทุกคนพยักหน้ารับทราบ  ขณะฉี่ไกลพันลี้อึ้งจนตาโตแทบถลน

“นี่กำลังจะ…เหลือเชื่อ!  ถ้าพวกนายทำสำเร็จล่ะก็  แทบจะเป็นการสร้างหน้าวัติศาสตร์ขึ้นมาเป็นกลุ่มแรกเลยนะ” ฉี่ไกลพันลี้ค่อนข้างคาดหวังพอสมควร  เป็นเพราะพวกยี่ฟงล้วนแต่ทำเรื่องที่ไม่ธรรมดา  ไม่ว่าใครก็ต้องรู้สึกถึงความเป็นไปได้

เวลาผ่านไปเกือบครึ่งวันกระทั่งยามเย็น  เก้ากับสองก็เดินทางมาถึงอาคารนักพเนจรเสียที

ยี่ฟงออกไปรับด้วยตัวเองและส่งคำเชิญเข้าร่วมสมาพันธ์ไปให้ เนื่องจากคนทั้งสองโดนไล่ออกจากกิลด์ซึ่งไม่ใช่เป็นการลาออกด้วยตัวเอง  จึงสามารถเข้าร่วมกับกิลด์อื่นหรือสมาพันธ์อื่นได้ในทันทีโดยไม่ต้องรอ

เมื่อตำแหน่งผู้อาวุโสครบทั้งเก้าคนรวมจ้าวสมาพันธ์แล้วเท่ากับเป็นสิบคน ยี่ฟงก็เปิดระบบภารกิจพิเศษเฉพาะของสมาพันธ์ขึ้นมาทันที  หัวข้อเสาหลักทั้งห้าปรากฏและวิหารว่างเปล่าก็เป็นเสาแรกที่ถูกเลือกออกมาให้กลุ่มของยี่ฟงเข้าไปพิชิต!

หลังจากได้รับการยืนยัน  แสงสว่างก็คลี่คลุมลงบนตัวละครทั้งสิบยกเว้นฉี่ไกลพันลี้  มันคือการทำงานของค่ายกลเคลื่อนย้ายที่ไม่มีอะไรให้ต้องแปลกใจ  ไม่ช้าร่างของพวกเขาตั้งแต่ยี่ฟง  มังกรเฒ่า  เหนือฟ้า  หยกราตรี  มุกทิวา  เฒ่าทารก  มารตะกละ  ภูผาเพลิง  เก้าและสองก็แตกสลายหายไปพร้อมกับแสงสว่างที่ดับวูบลง