ทะลุฟ้า ป่วนยุทธภพ (สถานะ จบไตรภาคแรก)

ลำดับตอนที่ #24 : หกเซียนประทับฟ้า

“มันไม่ง่ายอย่างที่เอ็งคิดหรอกว่ะ  กระทู้แบบนี้ก็เคยมีคนมาตั้งเล่นกันอยู่บ่อย ๆ ซึ่งเป็นเรื่องหลอกลวงแทบทั้งนั้น”

มังกรเฒ่าพยายามอธิบาย

“ลุงลองเปิดกระทู้ของฉันอ่านดูก่อน  อิอิ”

ยี่ฟงอมยิ้มกล่าวเป็นปริศนา

ชายแก่ได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับเปิดกระทู้ของไอ้ตัวแสบขึ้นมาอ่าน  ข้อความตั้งแต่ต้นยันจบก็เป็นไปตามที่ยี่ฟงว่าไว้  ทว่าภาพที่แนบมาด้วยเล่นเอามังกรเฒ่าเบิกตากว้าง  รีบกล่าวขึ้นว่า

“เฮ้ย ๆ  นี่มันหอกหักกับไอ้คู่หูนรกใช่หรือเปล่า”

“ถ่ายมาชัดขนาดนี้จะเป็นใครได้อีก  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ยี่ฟงเงยหน้าหัวเราะสะใจ

มังกรเฒ่าไม่คิดเลยว่ายี่ฟงมันจะมีเวลาไปถ่ายภาพศัตรูไว้ได้  ยังมีข้อความชี้แจงรายละเอียดต่อจากรูปที่แนบเอาไว้อีกด้วย  ใจความสั้น ๆ ก็ไม่มีอะไรมาก  ยี่ฟงเพียงเล่าว่าหอกหักและสมุนของมันวางแผนผิดพลาดสุดท้ายถูกกองโจรสังหารโดยไม่อาจทำภารกิจลับได้สำเร็จ

‘ถ้าขนาดนี้ล่ะก็  บางทีอาจจะล่อลวงเพลเยอร์ได้อยู่บ้าง’

มังกรเฒ่าคิดในใจ

แต่ไม่กี่วินาทีจากนั้นกระทู้ของยี่ฟงก็มีคนมาเพิ่มหลักฐานชิ้นสำคัญให้  มันเป็นรูปภาพของไอ้หอกหักที่ไปเกิดใหม่ยังเมืองเจี้ยนหลงหรือเมืองดาบมังกร  ไม่ช้าเพลเยอร์มากมายก็เข้าไปร่วมตอบกระทู้กันนับไม่ถ้วน  กลายเป็นว่าข้อความของยี่ฟงเริ่มจะมีน้ำหนักมากขึ้น  มีผู้คนมากมายก้าวมาติดกับดักและพากันตัดสินใจจะลองไปตรวจสอบสถานที่ด้วยตัวเองดูสักครั้ง

“พวกเจ้าสองแม่ลูกอยู่พักที่นี่กันสักคืนคงไม่เป็นไรใช่ไหม”

หลังปิดหน้าต่างระบบแล้วยี่ฟงก็หันไปถาม

“ท่านเทพไม่ต้องกังวล  พวกเรายังมีเรื่องอีกมากมายที่จะสนทนากัน”

หมิงเหอตอบท่าทางนอบน้อม  ซวงหลันอี้ก็พยักหน้าสนับสนุน

“งั้นคงต้องล่ำลากันตรงนี้  ข้าคิดว่าจะออกเดินทางแต่เช้ามืด”

ยี่ฟงบอกกล่าวอย่างเรียบง่ายพร้อมลุกขึ้นยืน

“เอ็งจะไม่อยู่ลาพวกเหนือฟ้าก่อนหรือ”

มังกรเฒ่าถามและลุกตาม

“ไม่จำเป็นมั้งลุง  พวกเราก็แอดเฟรนด์ลิสกันไว้แล้วมีอะไรก็ติดต่อมาได้ทันทีไม่ใช่หรือ”

“เออ ๆ ตามใจเอ็งเลย”

มังกรเฒ่ารีบโบกมือไล่หย็อย ๆ

พวกเขาพากันล่ำลาซวงหลันอี้และสองแม่ลูกตามมารยาท  ทว่ายังไม่ทันได้เปิดประตูกลับออกไป  ซวงหลันอี้ก็ลุกขึ้นกล่าวก่อนว่า

“ช้าก่อน”

“มีอะไรรึหลันอี้”

มังกรเฒ่าหันกลับไปถาม

“จงนำเข็มกลัดนี้ไปมอบแก่เจ้าของร้านตัดเสื้อในทันที  นางจะช่วยซ่อมแซมแก้ไขเสื้อผ้าของเจ้าให้ดูดีขึ้นกว่าเดิม”

ซวงหลันอี้เดินเข้าใกล้พลางยื่นเข็มกลัดรูปหมุดปักเสื้อให้ยี่ฟง

“ไอ้ตัวแสบ  เอ็งผ่านเงื่อนไขอะไรอีกแล้ววะ”

มังกรเฒ่าถาม  เขารู้สึกว่ายี่ฟงมันจะโชคดีเกินหน้าเกินตาคนอื่นมากไปแล้ว

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันลุง…ท่านช่วยเป็นคนบอกแทนได้หรือเปล่า”

ยี่ฟงตอบและหันไปถามกับซวงหลันอี้อย่างสงสัยเช่นกัน

“เพราะเจ้าใส่ชุดเริ่มต้นมาหาข้าอย่างไรล่ะ  ครั้งแรกที่พบกันนั้นระบบไม่ถือว่าผ่านเงื่อนไขเนื่องจากเจ้ามาหาข้าเพื่อดำเนินภารกิจ  แต่ครั้งนี้เจ้ามาหาข้าด้วยตัวเองและยังสวมใส่ชุดเริ่มต้นอยู่เหมือนเดิมจึงต่างออกไป”

ซวงหลันอี้อธิบายด้วยรอยยิ้ม  แม้แต่นางเองก็ยังประหลาดใจเช่นกัน

“นี่เอ็งเป็นตัวดูดภารกิจลับหรือยังไงวะ”

มังกรเฒ่ากล่าวประชดเมื่อทราบว่าชายหนุ่มตรงหน้านี้โชคดีอีกแล้ว

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า  ลุงก็พูดเกินไป  มันก็แค่บังเอิญเท่านั้น”

ยี่ฟงตอบตามตรง

ความจริงแล้วหากยี่ฟงเริ่มต้นมาเหมือนคนอื่น ๆ เขาย่อมไม่มีทางจะผ่านเงื่อนไขประหลาด ๆ แบบนี้แน่นอน

“เจ้าจะเดินทางตอนฟ้าสางไม่ใช่หรือ  เช่นนั้นก็รีบนำมันไปมอบให้ที่ร้านตัดเสื้อเถิด”

ซวงหลันอี้เอ่ยปากเตือน

ยี่ฟงรวบกำเข็มกลัดที่ได้รับมาแน่นขึ้นพลางขานรับ  จากนั้นจึงรีบไปดำเนินการในทันที

“ข้าว่าจะออฟไลน์ไปพักหน่อย  ไว้ค่อยเจอกันใหม่แล้วกันไอ้หนุ่ม”

ระหว่างเดินไปจนถึงทางแยก  มังกรเฒ่าก็ชิงกล่าวขึ้นก่อน

“โอเคลุง”

ยี่ฟงตอบรับสั้น ๆ

เมื่อแยกกับชายแก่แล้วยี่ฟงก็มุ่งตรงไปยังร้านตัดเสื้อตามเดิม  เขาถามทางอยู่สองสามครั้งก็บรรลุถึงเป้าหมาย  ยี่ฟงไม่รอช้ารีบเปิดประตูเข้าไปภายในร้านทันที

“ยินดีต้อนรับหนุ่มน้อย”

หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยทักขึ้น

“ท่านใช่เจ้าของร้านหรือไม่”

ยี่ฟงมีประสบการณ์มาแล้วจึงค่อนข้างระวังคำพูดตัวเอง

“ร้านนี้มีแค่ข้าเท่านั้น  เชิญว่าจุดประสงค์ของเจ้ามาได้เลย”

หญิงสาวในเสื้อผ้ากระโปรงสีเขียวกล่าว  นางปล่อยผมยาวสยายดูสง่า  หน้าตาธรรมดาทว่ามีผิวเนียนขาวไม่สมวัย

“ข้านำเข็มกลัดนี่มามอบให้ท่านตามคำบอกกล่าวของท่านหลันอี้”

ยี่ฟงไม่พูดเปล่าแต่หยิบยื่นแสดงเข็มกลัดที่ว่าให้ดูด้วย

“โฮ่  ไม่คาดคิดเลยว่าจะมีผู้ที่สามารถผ่านเงื่อนไขได้รับเข็มกลัดนี้มาจริง ๆ”

เจ้าของร้านตัดเสื้อเอ่ยด้วยแววตาเป็นประกาย  นางเดินเข้ามาคว้าเข็มกลัดกลับไปจากนั้นกล่าวต่อว่า

“ข้าจะช่วยยกระดับชุดเริ่มต้นของเจ้าให้เอง”

สิ้นเสียงของหญิงสาวก็ปรากฏหน้าต่างข้อมูลขึ้นมา  มันระบุว่าให้เลือกระหว่างอัพเกรดชุดเริ่มต้นหรือเลือกชุดใหม่ในร้านตัดเสื้อแทน  ยี่ฟงไม่เสียเวลาคิด  เขากดยืนยันอัพเกรดชุดเริ่มต้นอย่างรวดเร็ว

เจ้าของร้านตัดเสื้อเดินเข้าใกล้กว่าเดิมจนแทบจะชิดกับชายหนุ่ม  นางยื่นฝ่ามือสัมผัสชุดเริ่มต้นบริเวณทรวงอกจนยี่ฟงรู้สึกขนลุก

“เอ่อ…ให้ข้าถอดชุดออกก่อนไหม”

“ไม่จำเป็น  เจ้าอยู่นิ่ง ๆ ก็พอแล้ว”

เจ้าของร้านตัดเสื้อเอ่ยปากสั่งเสียงหวาน

ยี่ฟงไม่อยากมีปัญหาจึงยืนอยู่นิ่ง ๆ  แต่ไม่ช้าเขาก็สัมผัสได้ถึงพลังลมปราณ  มันแตกแขนงออกเป็นสายนับไม่ถ้วนชอนไชไปตามเส้นใยของเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่อยู่ทุกอณู  กระทั่งมันเปล่งแสงสีน้ำตาลส้มออกมา

‘เพลเยอร์ยี่ฟงสำเร็จในการอัพเกรดชุดเริ่มต้น  ได้รับชุดลมปราณเกล็ดอสูรไม่สมบูรณ์คลาส E’

‘เพลเยอร์ยี่ฟงสามารถอัพเกรดชุดลมปราณเกล็ดอสูรเป็นคลาส S ได้  เพียงค้นหาหกเซียนประทับฟ้าผู้ถูกยกย่องให้เป็นช่างตัดเสื้อในตำนานอีก 5 คนที่เหลือให้เจอ’

“ท่าน…คือหนึ่งในหกเซียนประทับฟ้าหรือ!?”

ยี่ฟงอุทานด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ  แม้เขาจะเพิ่งเคยได้ยินชื่อเหล่านี้เป็นครั้งแรกก็ตาม

“มีอะไรต้องแปลกใจรึ  ข้าเพียงชอบชีวิตเรียบง่ายสงบสุข  ต่างจากอีกห้าคนที่เหลือเท่านั้น”

เจ้าของร้านตัดเสื้อตอบอย่างไม่ใส่ใจ

ขณะนี้ชุดของยี่ฟงเปลี่ยนแปลงจากเดิมไปเล็กน้อย  มันปรากฏปลอกแขนและขาโลหะดูคล้ายเกล็ดขึ้นมา  สายคาดเอวและชายเสื้อยาวขึ้นแต่โดยรวมแล้วยังคงสีหม่นทึบไม่โดดเด่นอะไร  แน่นอนว่าความสามารถซ่อมแซมตัวเองยังคงเดิม  เพียงแต่มันช่วยลดทอนความเสียหายให้แก่ผู้สวมใส่ได้มากขึ้น

“เจ้าไปได้แล้ว  ข้าจะพักผ่อน”

เจ้าของร้านตัดเสื้อกล่าวตัดบท  ดูเหมือนนางจะเสียพลังไปไม่น้อยเพื่อช่วยอัพเกรดชุดให้ชายหนุ่ม

ยี่ฟงก็ไม่คิดจะซักถามรบกวนอะไร  เขารีบประสานฝ่ามือคารวะก่อนจะเดินออกจากร้านไป  ยี่ฟงตัดสินใจเดินไล่ซื้อของใช้จำเป็น  ตอนนี้เขามีเงินอยู่มากพอจะซื้อเต็นท์ระดับต่ำราคา 5000 ตำลึงทองได้สบาย ๆ  รวมถึงน้ำยาเพิ่มเลือดอีกจำนวนหนึ่ง  ยี่ฟงไม่ลืมที่จะซื้ออาหารตุนไว้ด้วย

กระทั่งรุ่งสาง  ยี่ฟงก็ตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้งหลังจากพักผ่อนมาเกินพอแล้ว

ขณะเดียวกันภายในเมืองดาบมังกร

“พี่หอกหัก!  เสนาธิการเรียกตัวพี่กลับไปที่กิลด์หลักทันที  ดูเหมือนจ้าววังจะอารมณ์เสียสุด ๆ และต้องการคำอธิบายครับ”

ลูกสมุนของหอกหักกล่าวขึ้น

“โธ่โว้ย!  ไอ้เวรตัวไหนมันแอบถ่ายรูปฉันวะ”

หอกหักโวยวาย  เวลานี้มันกำลังนั่งอยู่ที่ร้านน้ำชาภายในเมือง

“เราสมควรเดินทางกลับไปที่กิลด์หลักในทันทีนะครับ  เดี๋ยวมันจะลามไปกันใหญ่ซะก่อน”

สมุนคนเดิมพยายามแนะนำ

“เรื่องนั้นข้ารู้โว้ย!  แต่ขอพักกินอะไรรองท้องก่อนได้ไหม”

หอกหักจ้องกลับไปดวงตากร้าว

ตั้งแต่มันตายกลับมาที่เมืองดาบมังกรก็ยังไม่ได้ติดต่อสองคู่หูนรกกลับไปแม้แต่ครั้งเดียว  หอกหักมันรู้สึกอับอายจนไม่กล้าสู้หน้าเพื่อนตัวเองในตอนนี้  นั่นจึงทำให้มันยังไม่ทราบว่าคนที่เข้ามาป่วนต่อจากมันก็คือยี่ฟง

“อ้าวว่าไงหอกหัก  ดังชั่วข้ามคืนเชียวนะ  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ชายหนวดเคราดกเข้มสีขาวกล่าวทักทายหลังจากมันเดินเข้ามาในร้านน้ำชา

“แกอยากจะดังอย่างฉันบ้างไหมล่ะ  ไอ้หนวดพยัคฆ์”

หอกหักสวนกลับไปอย่างหาเรื่อง

“นายเพิ่งตายมาไม่ใช่หรือ  ถ้าต้องการปะทะกันเดี๋ยวนี้ฉันก็ไม่เกี่ยงหรอกนะ”

หนวดพยัคฆ์กล่าวยังไม่ทันจบ  เหล่าสมุนของหอกหักก็ทุบโต๊ะพร้อมลุกขึ้นข่มขู่อย่างเดือดดาล

“แกอยากจะโดนลบกิลด์มากสินะ!”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า  ฉันเพียงหยอกล้อหัวหน้าของพวกนายเท่านั้น  ยามเช้าอากาศเย็นแบบนี้อย่าเพิ่งหัวร้อนกันง่าย ๆ สิ”

หนวดพยัคฆ์กล่าวติดตลก  จากนั้นเดินไปนั่งลงห่างออกไปไม่ไกล

“ฉันไปเป็นเพื่อนให้แกมาล้อเล่นได้แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรวะ!?”

หอกหักที่พยายามสะกดระงับโทสะตวาดลั่นถาม

“ถ้าข้องใจก็เข้ามา  อย่ามัวแต่เห่าหอนไร้สาระอยู่เลย”

หนวดพยัคฆ์คว้าตะเกียบขึ้นมาคู่หนึ่งขณะท้าทายกลับไป

“ตายซะไอฉิบหาย!!”

หอกหักกวาดโต๊ะจนล้มพลางพุ่งเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง  สมุนของมันสองคนก็รีบทะยานร่างตามไป

หนวดพยัคฆ์เหยียดยิ้มสมเพช  มันรีบซัดตะเกียบเข้าใส่หอกหักในพริบตา  เลเวลของหอกหักเวลานี้คือ 27 มันจึงยากที่จะหลบพ้น  ตะเกียบสองอันกระแทกใส่เกือบจะโดนดวงตา  ไอ้หอกหักร่างหยุดชะงักทรุดลงคุกเข่าพลางร้องเจ็บปวด

“ไอ้พวกไร้หัวคิด”

หนวดพยัคฆ์กล่าวเมื่อเห็นสมุนสองคนของไอ้หอกหักยังคงพุ่งเข้ามา  มันลุกขึ้นพร้อมคว้าเอาเก้าอี้ตัวหนึ่งติดมาด้วยก่อนจะขว้างสวนออกไป  โครม!  สมุนของไอ้หอกหักหลบได้แต่พริบตาร่างของหนวดพยัคฆ์ก็มาโผล่ตรงหน้าของพวกมันทั้งสองแล้ว  ตูม!  ฝ่ามือถูกผลักกระแทกใส่สมุนสองคนของไอ้หอกหักพร้อม ๆ กัน  ส่งร่างพวกมันลอยกลับไปกระแทกไอ้หอกหักที่เพิ่งจะลุกขึ้นมายืนได้อีกครั้งจนพากันล้มกลิ้งไปกับพื้นอย่างหมดท่า

“แม้เมืองดาบมังกรจะเป็นด่านแรก  แต่ก็นับว่าอยู่ในเขตแดนยอดฝีมือ  พวกนายรีบไสหัวไปซะถ้ายังไม่อยากจะเลเวลลดลงไปมากกว่านี้”

หนวดพยัคฆ์คำรามอย่างไม่กลัวเกรงแม้จะทราบดีว่าพวกมันเป็นศิษย์วังจักรพรรดิก็ตาม