ทะลุฟ้า ป่วนยุทธภพ (สถานะ จบไตรภาคแรก)

ลำดับตอนที่ #103 : บทลงโทษ?

“คุณกำลังกล่าวหาทางเราอยู่นะ…”

พนักงานสอบสวนหลายคนลอบกำหมัดแน่นใกล้จะหมดความอดทนเต็มที

“พวกคุณตอบกลับมาได้เท่านี้หรือครับ?  ไม่ใช่ต้องอธิบายความผิดของทางพนักงานต้อนรับในจุดสร้างตัวละครให้ผมฟังหรอกหรือเนี่ย  เอาจริง ๆ แล้วมันผิดพลาดมาจากตรงนั้นเลยนะ  ผมแทบไม่ได้ลงมือทำอะไรด้วยซ้ำไป”

วาดสวนกลับน้ำเสียงสบาย ๆ ก่อนเปลี่ยนเป็นจริงจังเอาเรื่องในตอนท้ายว่า

“ผมเป็นมือใหม่  จะไปรู้ได้อย่างไรว่าระบบเกิดขัดข้อง   สมควรเป็นพวกคุณซะมากกว่าที่จะต้องติดต่อแจ้งเรื่องมาตั้งแต่แรกด้วยตนเองแต่กลับเงียบมาจนถึงวันนี้แสดงว่าทางบริษัทคงไม่ค่อยใส่ใจกับหน้าที่ของเหล่าพนักงานกันสักเท่าไรแล้วล่ะมั้ง  ปัญหามันจึงลุกลามใหญ่โตมาแบบนี้  หึ”

ชายกลางคนบริเวณหัวโต๊ะตรงข้ามนิ่งเฉยผิดไปจากที่คิด   เขาปล่อยให้พนักงานสอบสวนทั้งหลายกระซิบกระซาบหารือกันตามมีตามเกิด  ส่วนตัวเองไม่มีอาการวิตกกังวลใด ๆ เผยออกมาสักนิดเดียว

“ทางเราได้แจ้งแก่พนักงานต้อนรับคนนั้นไปเรียบร้อยแล้วครับ ผลสรุปคือไล่ออก เราจะนำระบบเอไอเข้ามาใช้งานแทนที่  นั่นหมายความว่าไม่เพียงแค่พนักงานต้อนรับที่มีความผิดจะตกงาน แต่ยังรวมไปถึงพนักงานในตำแหน่งเดียวกันทุกคนอีกด้วย”

“มันควรจะเปลี่ยนแปลงนานแล้วล่ะครับ  แต่มันก็ยังสายไปมากอยู่ดีจนเกิดปัญหาขึ้นมาจริง ๆ”

วาดตอกย้ำกดดันอีกฝ่ายทุกทาง

“ฉะนั้นคุณเองก็ต้องรับโทษไม่ต่างกัน   การเอาเปรียบผู้อื่นเพื่อความก้าวหน้าไม่ใช่หนทางของผู้คนในประเทศไทยยุคนี้  หากคุณรีบแจ้งให้ทางเรารับทราบปัญหาโดยเร็ว  ทุกอย่างจะถูกแก้ไขให้ทันทีพร้อมค่าเสียหายที่คุณต้องได้รับจากทางเราอย่างแน่นอนไม่มากก็น้อย แต่การนิ่งเฉยปกปิดเรื่องราวไม่ถือเป็นทางเลือกที่ดีแต่แรกอยู่แล้ว  คนฉลาดอย่างคุณน่าจะรู้ดีกว่าใคร ๆ ในข้อนี้นะครับ  คุณวาด”

ทางฝ่ายสอบสวนเมินการโต้ตอบของชายหนุ่มไปโดยสิ้นเชิง

ปัจจุบันประเทศไทยพัฒนาก้าวหน้ารวดเร็วยิ่ง  สิ่งที่ขับเคลื่อนคือประชากรภายในเอง ผู้มีอำนาจรุ่นใหม่เต็มไปด้วยคนเก่งและฉลาดล้ำลึก    พวกเขาบังคับใช้กฎหมายลงโทษผู้กระทำผิดต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเองรุนแรงและเด็ดขาดมาก แม้เป็นเพียงการเอาเปรียบในหน้าที่การงานเล็ก ๆ น้อย ๆ  ยังนับเป็นความผิดที่ไม่อาจยอมรับหรือให้อภัย   ประเทศจะพัฒนาต่อได้ล้วนต้องแก้ไขที่ตัวประชากรผู้อยู่อาศัยก่อนเป็นลำดับแรก  นั่นหมายความว่าทุกคนต้องยืนอยู่บนหลักความเท่าเทียมกันอย่างชัดเจน ให้เกียรติซึ่งกันและกัน  สำคัญอย่างที่สุดคือมารยาทต่อสังคมส่วนรวม  เมื่อสภาพแวดล้อมเกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นแล้ว  มนุษย์จะรู้จักพัฒนาต่อยอดกันไปได้เองอย่างต่อเนื่อง

ความผิดซึ่งส่งผลกระทบต่อส่วนรวมจึงร้ายแรงและจริงจังมากกว่าในอดีตคนละเรื่อง

หากปัญหาที่เกิดขึ้นอยู่นี้แพร่กระจายออกไป  สังคมจะโจมตีนายวาดก่อน  เนื่องเพราะเขาใช้ประโยชน์ในความผิดพลาดเพื่อเอาเปรียบเพลเยอร์ทุกคนทั้งเซิร์ฟเวอร์   ท้ายที่สุดก็จะถูกกดดันให้มีบทลงโทษในความผิดที่กระทำลงไปอยู่ดี  ด้วยเหตุนี้วาดจึงไม่ได้มีความคิดที่จะบ่ายเบี่ยงโทษมาตั้งแต่แรก เขาเพียงแค่กำลังหาทางผ่อนผันโทษทัณฑ์ที่ตัวเองก่อให้มันเบาลงมากเท่าที่จะสามารถกระทำได้เท่านั้น

ต้นตอมันจะเกิดขึ้นจากที่ใดไม่สำคัญเท่ากับการเมื่อได้รู้ว่าเกิดปัญหา ตัวเราเลือกที่จะแก้ไขจบมันลงในทันทีได้  หาใช่ปล่อยปละละเลยไปจนกระทั่งใช้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านั้นให้ตนมีสิทธิ์เอารัดเอาเปรียบเหนือกว่าผู้อื่น  เมื่อคนมีความรับผิดชอบในทุก ๆ เรื่องไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่อย่างไร   สังคมจะเริ่มมีระเบียบเรียบร้อย  ปัญหาก็จะค่อย ๆ ลดน้อยบางเบากันไปเองตามลำดับความน่าจะเป็น

ยุคใหม่นี้ไม่มีใครคิดจะมานั่งก่นด่ากันทุกครั้งที่มีปัญหาแล้ว ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่สมบูรณ์แบบมันถึงได้เกิดการพัฒนาปรับแก้มาตลอดทุกยุคทุกสมัย

วาดจดจ้องฝ่ายตรงข้ามด้วยแววตาแน่วแน่มั่นคงขณะกล่าวขึ้นว่า

“ขออภัยถ้าเป็นการล่วงเกิน  แต่ผมไม่มีทางยอมรับโทษที่มันเกินกว่าเหตุแน่  ผมจะคัดค้านทันทีที่ไม่เห็นด้วยในสิ่งที่พวกคุณเอ่ยปากออกมา  เอาล่ะ  ผมรอฟังสรุปบทลงโทษที่จะได้รับอยู่”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า  ทางเราคิดว่าคุณจะฟ้องร้องเป็นเรื่องราวใหญ่โตเสียอีกนะครับ”

ชายที่โดนหยอกล้อมาแต่ต้นถือโอกาสยั่วคืนบ้าง

“นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าผลลัพธ์มันลงเอยอย่างไร…”

วาดสวนคืนแทบจะทันทีอย่างไม่ใส่ใจนัก   และมั่นใจได้เลยว่าเขาจะได้กำไรจากเรื่องเสียหายของระบบเกมแน่นอนถ้าเกิดมีการฟ้องร้องขึ้นมาจริง ๆ

บรรยากาศภายในห้องสอบสวนยิ่งมายิ่งอึดอัดคับข้อง ขนาดกลุ่มเพื่อนที่รั้งกันอยู่ในห้องข้าง ๆ ยังสัมผัสได้ผ่านทางสีหน้าของแต่ละคนที่เคร่งเครียดถมึงทึง   ชายวัยกลางคนที่นั่งเงียบขรึมมาสักพักเผยรอยยิ้มมุมปาก  กระทั่งเป็นตัวแทนกล่าวขึ้นมาว่า

“บทลงโทษของคุณไม่ร้ายแรงอย่างที่คิดหรอกครับ อย่าได้กังวลไป แม้คุณจะเริ่มต้นมาด้วยเลเวล 30 ก็จริงอยู่  แต่เรื่องราวหลังจากนั้นคือความสามารถที่คุณกระทำการลงมือและใช้สมองฝ่าฟันมาด้วยตัวเองทั้งสิ้น   รางวัลทุกอย่างที่ตัวละครยี่ฟงได้รับถือว่าไร้ข้อกังขา  มันจะยังคงอยู่เช่นเดิม  เพียงแต่…”

เขาหยุดเอ่ยวาจาไว้ตรงนั้นท่ามกลางสีหน้าไม่ค่อยพอใจของพนักงานสอบสวนกว่าครึ่ง

นายวาดก็เนียนหุบปากเงียบไว้เพื่อรักษาสิทธิประโยชน์ของตน

“หนึ่งเดือนนับจากวันนี้เป็นต้นไป   ตัวละครยี่ฟงจะถูกระงับการเลื่อนระดับเลเวลเอาไว้   ไม่มีทางปฏิเสธได้เลยว่าเพลเยอร์คนหนึ่งจำต้องใช้เวลาเป็นเดือนในการพัฒนาตัวละครจากเลเวล 1 ไปยังเลเวล 30  ฉะนั้นเวลาที่คุณไม่ได้เสียไปอย่างคนอื่นเขาจะถูกนำมาคิดย้อนคืนภายหลัง  คุณมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ?”

“ถ้าผมบอกว่ามีคนสามารถช่วยยกระดับเลเวลให้ได้เร็วกว่าเวลามาตรฐานล่ะ”

วาดยังพยายามลดโทษอย่างเต็มที่

“ทางเราเช็คประวัติของคุณมาครบถ้วนดีแล้ว คุณอย่าโกหกจะดีกว่า ไม่มีใครกลับมาช่วยคุณฟาร์มเลเวลหรอกครับ แม้จะเป็นเพื่อนรัก…หรือกระทั่งแฟนของคุณเองก็ตาม  หึหึ”

ชายผู้นั่งอยู่หัวโต๊ะฝั่งตรงข้ามกุมอำนาจเหนือกว่าและเฉียบขาดยิ่ง  วาดเกือบจะสติหลุดลุกขึ้นยืนชี้หน้าด่ากราดอีกฝ่ายไปแล้วด้วยซ้ำ  ยังดีที่เขาฟาดฝ่ามือลงบนโต๊ะระบายอารมณ์ฉุนเฉียวจนกลับมาควบคุมตัวเองได้อีกครั้งเสียก่อน

การกระทำที่ว่าเล่นเอากลุ่มเพื่อนที่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่สะดุ้งเฮือก  แม้ไม่อาจได้ยินเสียงก็ยังตื่นตกใจไปตาม ๆ กัน

“แล้วพวกค่าประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผมจะได้หลังจากถูกระงับการเลื่อนเลเวลล่ะ”

วาดสูดลมหายใจเข้าลึกพลางถามในสิ่งที่กำลังสงสัย

“ค่าประสบการณ์ที่ใช้เลื่อนเลเวลจะถูกเก็บสะสมเอาไว้ก่อนครับ   ส่วนระบบทักษะยุทธ์กับวิชายุทธ์ยังคงสามารถเพิ่มระดับความแข็งแกร่งขึ้นไปได้ตามเดิม  ค่าสถานะในส่วนอื่นก็ยังเพิ่มได้ปกติเช่นกัน”

“ใช้ไอเทมประเภทที่มีผลช่วยยกระดับเลเวลได้หรือเปล่า และผมยังสามารถทะลวงขีดจำกัดเลเวลได้อยู่  ถูกไหม?”

วาดถามจี้เพื่อรวบรวมข้อมูลอันจะเป็นประโยชน์ในภายภาคหน้า

“คุณยังคงใช้ความสามารถของพลังวิชาที่มีได้อย่างเต็มประสิทธิภาพเหมือนเดิม  แต่สำหรับไอเทมที่คุณว่ามา  เมื่อใช้งานแล้วจะถูกระงับผลเอาไว้ก่อนอย่างช่วยไม่ได้ครับ ตัวละครยี่ฟงไม่อาจเลื่อนเลเวลได้ทุกกรณีในระยะเวลาหนึ่งเดือน ยกเว้นเกิดจากผลของพลังวิชาที่ครอบครองอยู่เท่านั้น”

ชายวัยกลางคนผู้มีใบหน้าเรียบนิ่งตอบคำถามได้อย่างสบาย ๆ แตกต่างจากคนอื่นโดยสิ้นเชิง

ภายในห้องสอบสวนกลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง  วาดรู้สึกว่าบทลงโทษสมเหตุสมผลดี อาจจะดีเกินไปเสียด้วยซ้ำ  เขาไม่โดนลบความสามารถอะไรอย่างที่กังวล  ส่วนภารกิจลับที่ให้ออกตามหา หกเซียนประทับฟ้า เพื่ออัปเกรดชุดกลับไม่ได้รับความเสียหายอะไรเลย ทั้ง ๆ ที่มันเป็นความโชคดีอย่างชัดเจนที่ยากจะเกิดขึ้นได้  ดูเหมือนว่าผู้มีอำนาจในบริษัทแห่งนี้กำลังแอบช่วยเหลือเขาอยู่อ้อม ๆ โดยหวังผลอะไรอยู่เป็นแน่

วาดยกยิ้มผ่อนคลายได้ดังเดิม  ก่อนผงกศีรษะกล่าวว่า

“มีเท่านี้ใช่ไหมครับ?  งั้นผมคงต้องขอตัวแล้ว”

จบคำ   ชายหนุ่มก็หยัดยืนลุกขึ้นแทบจะทันที   แม้จะรู้สึกเสียดายอยู่บ้างที่อีกแค่ 3 เลเวลเขาก็จะทะลวงขีดจำกัดสองครั้งซ้อนขึ้นเป็นเลเวล 70 ได้ช่วงเวลาหนึ่งแล้วแท้ ๆ

“ยินดีที่ได้พบกันนะครับ  คุณวาด”

ชายวัยกลางคนที่ดูมีอำนาจตัดสินใจชี้ขาดเอ่ยลา  นายวาดที่กำลังจะผลักบานประตูเปิดออกจึงหยุดชะงักพร้อมหันกลับไปตอบว่า

“ขอบคุณที่ให้การช่วยเหลือเช่นกันครับ  ท่านประธานดนัย”

การโมเมทึกทักเอาเองของชายหนุ่มสามารถทำให้อีกฝ่ายเงยหน้าหัวเราะชอบใจได้ยกใหญ่ นายวาดก็ไม่ได้สนใจนักว่าตัวเองคิดถูกหรือไม่ถึงได้กลับออกไปจากห้องสอบสวนตามความตั้งใจเดิมทันทีโดยไม่อยู่รอฟังผลใด ๆ    เพราะอาจมีสิทธิ์ขายขี้หน้าอยู่มากเหมือนกัน

“แบบนี้จะดีแล้วจริง ๆ หรือครับท่านประธาน?”

ผู้ที่นั่งอยู่ใกล้ชายวัยกลางคนที่สุดเอ่ยถาม

“ช่วยทำเป็นลืม ๆ เรื่องการสอบสวนครั้งนี้ไปด้วยก็แล้วกัน โชคดีของเด็กคนนั้นที่ปัจจุบันมีฉันประจำการดูแลอยู่ที่สาขาประเทศไทยคนเดียว  ฮ่า ฮ่า ฮ่า  ไม่งั้นเรื่องคงวุ่นวายน่าดู”

คนที่ถูกเรียกว่าท่านประธานไม่ตอบแต่เลือกออกคำสั่งแทน

“ไม่ใช่ว่าท่านถือหางเด็กนั่นมากเกินไปหรอกหรือครับ”

ชายอีกคนอดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้

“แล้วไง?  ถึงเวลาที่เซิร์ฟเวอร์ไทยต้องลงมือทำอะไรสักอย่างบ้างแล้ว ไม่งั้นภายในกลางปีหน้าเกือบปลายปี  เราได้ดูเหมือนไอ้พวกหมาขี้แพ้เข้าจริง ๆ แน่   วงการเกมมันไม่ได้ขาวสะอาดไปซะทั้งหมดหรอกนะ   ทุกเซิร์ฟเวอร์คอยแต่จะหาช่องทางผลักดันขึ้นเป็นผู้นำเหมือน ๆ กันไปหมดนั่นแหละ  มันเกี่ยวโยงเป็นธุรกิจไปนานแล้ว  และฉันไม่มีทางอยู่เฉยปล่อยให้คนของเราจมปลักด้วยเรื่องปัญญาอ่อนเด็ดขาด  ไอ้เด็กที่แจ้นมาฟ้องจนเป็นเรื่องก็โง่เง่าสิ้นดี คิดว่าฉันจะทำร้ายบุคลากรล้ำค่าได้ลงจริง ๆ หรือ  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ไม่มีใครเถียงออกสักคำ และไม่มีใครปฏิเสธความสามารถของนายวาดได้จริง ๆ  อนาคตของเซิร์ฟเวอร์ประเทศไทยยิ่งริบหรี่แทบอับแสงอยู่แล้ว การมาตัดกำลังคนกันเองตอนนี้ย่อมไม่ใช่เรื่องดีนัก ผู้มีอำนาจเป็นถึงหนึ่งในประธานใหญ่ไม่ยอมรับผลลัพธ์ตรงหน้า  แต่กำลังมองไปยังอนาคตที่จะทำให้เกิดผลลัพธ์สุดยอดอย่างที่สุดขึ้นมาอยู่ต่างหาก