FireNal Galaxies.

 FireNal Galaxies.
บทที่ 1 ผู้ที่ทอดทิ้ง

ยานโดนโจมตีเเล้วเเม่พยายามพาลูกหนีจากศัตรูอย่างสุดชีวิตเเล้วยานตกไปดาวร้างเเห่งหนึ่ง เฮ้ยยย!! ยุ่งยากอะไรแบบนี้ !! เสียงชายปริศนาที่โจมตียานด้วยมือเปล่าพูดขึ้น 
ก็มันเป็น 1 ใน 10 ของจักวาลที่เก่งที่สุดนิล่ายากก็เป็นเรื่องธรรมดา
เสียงชายปริษนาอีกคนพูด โต้ตอบ
เอาละๆเดียวฉันจะไปดูเองว่ามันตายหรือยัง 
ชายปริศนาคนแรกพูดเสร็จก็เดินลงไปดูที่ยานทันที
นี้ เจ้า เกรทมันตายแล้วหล่ะ ชายคนแรกพูดชื่อของชายอีกคน
อ๊อเหรองั้นแกก็เก็บ ศพมันขึ้นมาเซ่เราต้องใช้พลังของมันเพื่อเพิ่มพลังให้หัวหน้าอีกนะ
เกรทพูดแล้วทำหน้าเบื่อๆ
อ่าๆรู้แล้วๆ ชายอีกคนพูดแล้วยกศพขึ้นทันที
หญิงผู้เป็นแม่ที่นอนแอบอยู่ข้างๆยานได้สติขึ้นก็รีบหยิบปืนขึ้นแล้วชักปืนพร้อมที่จะจริงชายปริศนาคนแรกให้ตาย 
อ่ะ ยังไม่ตายอีกเหรอเนี่ย ชายปริศนาคนแรกพูดแล้วทำหน้านิ่งๆอย่างไม่กลัว
ปล่อยเค้านะ ถ้าแกไม่อยากตาย หญิงพูดแล้วยิงหยั้งขาดสติ
อ๊ากกกกกกกกกก !! ชายปริศนาร้องรั้นอย่างบ้าคลั่ง
นี้ คุณมีอาวุธที่แรงกว่านี้อีกไหมครับเนี่ย ชายที่ถูกยิงพูดแล้วเอามือลองรับกระสุนปืนแล้วเหมือนจะมีบาเรียลองรับกระสุนปืน
เป็นไปไม่ได้นี้แกทำได้ยังไงกัน หญิงอึ้งในความสามารถที่แสนจะแปลกประหลาด
มันเป็นพลังที่พระเจ้าให้ฉันมาหน่ะ ชายปริศนาพูดแล้วโต้กระสุนกระไปใส่หญิงสาว
เอือก . . ..! หญิงสาว ร้องด้วยความเจ็บปวด 
ไปเหอะเราเสียเวลามากแล้วนะ ปอน โดนรองหัวหน้าด่าเอาฉันโยนความผิดให้นายนะ เกรทพูดแล้ว สตาร์ยานบินอวกาศ
เฮ้ยยย รอด้วยซิ ปอนรีบหยิบศพขึ้นแล้ววิ่งไปที่ยาน
หลังจากนั้นยานเริ่มเครื่องแล้วบินด้วยความเร็วแสงออกจากดาวร้างแห่งนั้น ทันใดนั้นหญิงก็ยังมีสติขึ้นเธอรีบคลานไปหาลูกที่อยู่ในยานนิรภัย แต่เธอก็ยังไม่ถึงยานเธอก็สิ้นลมหายใจเสียก่อน
ไม่นานนัก ชายแก่ก็ปราฎตัวขึ้นอย่างลึกลับ 
ฮืม ? ในดาวอย่างนี้ยังมีเหตุการณ์แบบนี้ให้เห็นอีกเหรอเนี่ย ชายแก่เห็นแล้วพูดทันที
อุแว๊ อุแว๊ อุแว๊ !!! เสียงเด็กทารกร้องขึ้นอย่างดัง ชายแก่ได้ยินเสียงนั้นรีบเดินไปดู
ฮืม . . . มีเด็กด้วย แหะ ชายแก่พูดอย่างสงสัย 
ชายแก่อุ้มเด็กขึ้นมาแล้วเดินหนีออกจากยานไป ชายแก่เดินทางไปที่เกาะเล็กๆที่อุดมสมบูนณ์
เกาะนั้นมีเด็กกำพล้าอยู่มากมายที่มาปล่อยไว้ดาวดวงนี้ มีประมาณถึง 19 คน 
เอ๊ะ นั้น อาจารเจกลับมาแล้ว!! เสียงเด็กกำพล้าคนนึงดังขึ้นเพื่อให้เด็กที่เหลือได้ยิน
เอ๊ะแล้วอาจาร ถืออะไรมาล่ะนั้น เสียงเด็กอีกคนบอก
เด็ก ทุกคนวิ่งไปหาอาจารเจด้วยความคิดถึงและสงสัยว่าถือไรมานอกจากอาหาร
อาจารเจ เด็กเหรอค่ะ เด็กกำพล้าผู้หญิงพูดขึ้น
อ๊อใช่แล้วหละอาจารเจอที่แถวใจกลางหัวใจทะเลทรายนะเหมือนพ่อแม่เค้าจะโดนทำรายอ่ะนะ
อาจารเจพูดด้วยแล้วมองหน้าเด็กน้อยที่กำพล้าพ่อแม่
เอ้อ แล้วอาจารจะตั้งชื่อว่าอะไรเหรอครับ เด็กอีกคนถามขึ้น
ชื่อเหรอ อืม . . . . อาจารเจพูดแล้วเริ่มคิดหนัก
งั่นชื่อ มามาโมโตะ คิซาเกะ ล่ะกันน่ะ อาจารเจพูดแล้วยิ้ม

6 ปีผ่านไป
เด็กทุกคนเริ่มหันมาฝึกการใช้ดาบป้องกันตัวเพราะว่าอายุ 12 ปี อาจารเจ จะให้ทุกคนแยกย้ายกันไปคนละดาวเพื่อเริ่มการผจนภัยที่รอคอยอยู่เบื้องหน้า
อาจาร ฮะดาบที่อาจารให้ลองใช้อะผมใช้ไม่คล่องมือเลยขืนเอาไปสู้มีหวังตายแหง
คิซาเกะพูดแล้วทำหน้าเศร้า
ั่นเธอลองไปโรงเก็บดาบดูในนั้นมีดาบเป็น 10000000000 ล้านกว่าให้เธอเลือกมันต้องมีสักอันที่เธอต้องถูกใจแน่ อาจารเจพูดแล้วชูนิ้วโป้งทำตลกๆ 
อ๊อครับได้ครับจะลองไปดู คิซาเกะพูดแล้วรีบไปดู
คิซาเกะ เอ้ยยย รีบๆหน่อยละเดียวอาจารจะจัดอันดับแล้วนะ อาจารเจรีบพูดทีนที
ได้ครับ!! คิซาเกะ ได้ยินแล้วตะโกนทั่งทีที่ได้ยินแล้วรีบวิ่งไปดูโรงเก็บดาบ
จะรอดไหมเนี่ย โอเทศพูดขึ้น (เด็กกำพล้านะ)
30 นาทีต่อมา
เอาล่ะทุกคนวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอกันนะอาจารอยากจะให้เ ธอทุกๆคนเตรียมดาบที่ตัวเองแน่ใจว่าดาบนี้ดีที่สุดนะแล้วใช้ได้คล่องสบายมืออ่ะน่ะ อาจารเจเริ่มประกาศ
โอ้ยแข่งแล้วเหรอเนี่ยไม่อยากเลยกลัวจะอยู่อันดับ สุดท้ายอะซิ มาคิโตะ พูดขึ้นแล้วทำหน้าเบื่อๆ 
เอาน่าๆยังไงๆก็เชื่อฝีมือหน่อยเถอะน่า อายะพูดต่อ
เอาละ งั่นคู่แรก อายะ กับ มาคิโตะเริ่มก่อนละกัน อาจารเจพูดทันทีแล้วทำท่าทางตลก
เฮ้ย !! ไหงเงี้ยอะ มาคิโตะพูดอย่างตกใจ
คู่ที่ 2 พีลัส กับ กาสโว่
คู่ที่ 3 มาโอ กับ กานัส
คู่ที่ 4 โอเทศ กับ ซาอิ
คู่ที่ 5 มิจิไก กับ การาเนะ
คู่ที่ 6 มาการะ กับ สัยยะ
คู่ที่ 7 โอเคโนะ กับ เดนิส 
คู่ที่ 8 มาวาริ กับ ฮาโระกิ
คู่สุดท้ายก็ คาบูชิมะ และ คิซาเกะ นะ
เวลาผ่านไป 5 ชั่วโมง 
จนถึงคู่สุดท้าย คาบูชิมะ กับ คิซาเกะ คาฐูชิมะเป็นเด็กกำพล้าคนแรกที่มาอยู่กับอาจารเจ จึงมีประสบการณ์เยอะสุดท่าจะต่อสู้ 
เอาละตอนแรกก็จับมือกันปรองดองกันไว้ก่อนนะ มันเป็นทัมเนียมนักดาบที่ดีอ่ะน่ะ อาจารเจพูดขึ้นก่อสู้
คาบูชิมะพร้อมหรือยัง อาจารเจถามคาบูชิมะ
พร้อมครับ คาบูชิมะตอบแล้ว จ้องหน้าคิซาเกะ
คิซาเกะพร้อมหรือยัง คิซาเกะ . . . คิซาเกะเอ้ยยย อาจารเจยิ่งถามยิ่งทำหน้าเหนื่อยๆ
อ่าครับพร้อมแล้วครับ คิซาเกะพูดแล้วเหงื่อก็เริ่มตก
เอาละเมื่ออาจารให้สันยานก็สู้กันเลยนะ อาจารเจพูดขึ้น
3
2 หลังจากที่อาจารเจนับ 2 คิซาเกะก็ได้มองที่ตาคาบูชิมะตาของคาบูชิมะเป็นสีดำทั่งดวงแล้วตัวก็เริ่มซีดๆ 
1
เริ่ม!!! 
ทั่งสองวิ่งเข้าประทะกันอย่างซึ่งๆหน้า คาบูชิมะเริ่มวิ่งลากดาบที่พื้นเพื่อสร้างความลำคานในการวางแผนของคิซาเกะ คิซาเกะเริ่มคิดแผนที่อาจารเจสอนมาได้ว่า ถ้าอยากชนะเร็วก็ต้องลอบโจมตีข้างหลังเพราะคู่ต่อสู้นั้นจะเสียเวลาตอนหันหลังมาป้องกันเพราะฉะนั้นใช้แผนนี้อาจจะดีที่สุดก็เป็นได้~ ~
คิซาเกะก็เริ่มใช้แผนที่อาจารสอนมาคิซาเกะเริ่มวิ่งด้วยความเร็วสูงอ้อมไปด้านหลังคาบูชิมะ 
เสร็จผมหละ!! คิซาเกะตะโกนขึ้นหลังจากเห็นว่าได้โอกาศฟันกลางหลัง
มันไม่ง่ายขนาดนั้นหลอก คาบูชิมะอ้อมมาแล้วใช้ดาบ ล๊อกคอคิซาเกะก่อนแล้ว
อะ อะ อะไรกันมาตอนไหนเนี่ยเร็วมาก คิซาเกะยืนอึ้งในความสามารถที่เหนือธรรมชาติ
แพ้แล้วนะ คิซาเกะคุง คาบูชิมะพูดแล้วจ้องตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาต