คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ใบสมัครนางเอกเรียววุค(ริว)
ชื่อ :: รถจิ๊ฟ
อายุ :: 13 ปี
ถ้าไม่ติดไม่โกรธกันนะ :: มีเหตุผลอะไรที่จะต้องโกรธละคะ ไม่มีเลยนิจ้ะ^___^
ถ้าไม่ติดอยากให้เพิ่มบทให้มั้ย(อยากเป็นอะไรบอกด้วยเช่นนางร้าย,น้องสาว,เพื่อนสนิท)
:: ถ้าไม่ติดจริงๆยังไงก็ขอให้ได้บทที่ไกล้ชิดกับเรียววุคหน่อยนะคะเช่นน้องสาวอะไรประมาณนี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตัวละครในเรื่องจร้า^^
ชื่อ-นามสกุล(ไทยเท่านั้น)
:: ณิชาภัทร อังครพิพัทธ์
ชื่อเล่น
:: เอสเม่(EsMe)
อายุ (16-18)
::17 ปี
เกิดวันที่
::21 มิถุนายน(วันเกิดเรียววุค^__^)
ส่วนสูง / น้ำหนัก
::165ซม./41กก.
ลักษณะภายนอก
::ชอบใช้กำลัง ไม่ค่อยยอมคนเท่าไหร่ เชอะ สวยๆอย่างฉันจะให้มายอมคนง่ายๆงั้นเหรอ ไม่มีทางหรอกย่ะ (ร้ายมาก!!! คิคิ)
นิสัย(ใส่มาเต็มที่เลย)
::เรื่องตบตีเนี่ยมาเป็นอันดับแรกเลยล่ะ ใครดีมาก็ดีกลับ แต่ถ้าใครร้ายมาล่ะก็ ฮึ่ม!!เผอิญว่าฉันไม่ใช่ประเภทที่สปิริทสูงเหมือนในนางเอกนิยายนะที่จะมัวหนิมไปวันๆว่าตัวเองไม่กล้าทำอะไรใครจะแสบก็ต้องให้มันถึงที่สุดสิ ฉันน่ะนะเป็นคนที่รักเพื่อนฝูงมากๆเลยทีเดียวถ้าใครมาทำอะไรเพื่อนฉันแม้แต่ปลายก้อยล่ะก็นะ เห็นดีกันแน่ ฮ่าฮ่าฮ่า เอิ้ก[ประสาท-________-] เอ่อจะว่าไปฉันก็มีด้านที่บอบบางเหมือนกันเพราะฉันเป็นพวกที่หวั่นไหวง่ายมากๆเลยล่ะ แต่บอกไว้ก่อนนะว่าฉัน ไม่ใช่นางเอก[อะไรของเค้า?]
ชอบ
::การใช้กำลัง การสนองความต้องการตัวเอง[อย่าคิดลึกนะ] ในที่นี้คืออยากทำอะไรก็ทำใครก็ขวางฉันไม่ได้ การที่มีคนดูแลเอาใจใส่
ไม่ชอบ
::การจากลา การนินทาลับหลัง การมาหาเรื่องกันก่อน
ความสามารถพิเศษ
::เต้นได้ทุกประเภท เทควันโด เปียโน ไวโอลิน กีตาร์ และที่สำคัญที่สุด ฝ่ามือสยบมาร ใช้ได้ตลอดเวลาเลยทีเดียว ฮึฮึ
ครอบครัว
::เป็นลูกคนเดียวของพ่อและแม่ พวกท่านมัวแต่วุ่นกับธุรกิจของตัวเองที่ต่างประเทศฉันเลยต้องอยู่คนเดียวที่บ้านนี่ไงล่ะ แต่ฉันไม่เคยบอกใครเลยนะเรื่องที่ฉันมีฐานะแบบไหน เพราะว่ามีเหตุผลบางอย่างน่ะที่ทำให้ไม่อยากบอก เพราะฉันก็ไม่ได้อยากจะร่ำรวยอะไรอยู่แล้วเงินทองมันของนอกกายนิหน่า
ชื่ออิมเมจ
::Bae Seul Ki
รูปอิมเมจคุณ(3ขึ้นไปนะ)
::
รูปคู่อิมเมจของคุณ(3ขึ้นไปนะ)
::
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คำถามคัดเลือกผู้สมัครจ้า
คุณเจอกันครั้งแรกได้ยังไง(บรรยาย+พูด)
:: "คุณหนูเอสเม่วันนี้จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนอีกแล้วหรอคะ"เสียงของหญิงวัยกลางคนพุดขึ้น ขณะที่หญิงสาวน่าตารัก ผมสีดำดัดเป็นลอนอ่อนๆ ที่กำลังใส่รองเท้าอยู่นั้น(ฉันเอง)
"ค่ะ นมไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ เอสไปแปปเดียวก็กลับ ^_^"ฉันตอบพลางยิ้มบางๆให้นมลิเลียน(แม่นมของฉันเอง)
"แปปเดียวของคุณหนูนี่หมายถึง4-5ทุ่มรึเปล่าคะ"
"แหนะ รู้ทัน-___-" นมชอบรู้ทันฉันอยู่เรื่อยเลยอะ
"ยังไงก็รีบกลับบ้านนะคะ นมเป็นห่วง"นมลิเลียนพูด
17.30 น. ณ ผับชื่อดังในตัวเมือง
"ยัยเอส มาช้าจริงนะเธอ" เสียงใสของผู้หญิงอีกคนดังขึ้น
"แหม ฉันไม่ได้สายนะยะ แค่5นาทีทำเป็นติ ป่ะ ไปหาที่นั่งกัน"ฉันพูดพลางจูงมือยัยเพื่อนตัวดีให้ไปหาที่นั่ง ก็ในผับนี่มันมีคนเยอะมากเลยอะ แนละอึดอัดหาที่นั่งสบายๆดีกว่า
หลังจากที่นั่งไปได้สักพัก
ฟุ่บบบ!! ตุบ!! พลั่ก!!
โอ๊ย!!
"หือ เสียงอะไรน่ะ" ฉันพุดขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังถูกซ้อม
"แนว่าเราอยู่เฉยดีกว่านะ เอสเม่"เพื่อนของฉันพูดขึ้นมา เธอคงรู้สินะว่าถ้าฉันเข้าไปยุ่มย่ามด้วยแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
"ถ้างั้นเธอรออยู่ตรงนี้นะ แนจะเข้าไปดู"แต่แขนของเธอก้เข้ามาจับแขนฉันไว้
"ไม่ต้องห่วงแนหรอก ฉันเป็นใครเธอลืมไปแล้วหรอ คนอย่างเอสเมเคยแพ้ใครด้วยรึไง อย่าห่วงอะไรไม่เข้าเรื่องน่ะ" ฉันพุดก่อนจะเดินไปแล้วบอกให้เพื่อนของฉันรออยู่นี้
เมื่อฉันเดินมาถึงต้นตอเสียงก็พบว่า ผู้ชาย3คนกำลังรุมทำร้ายผู้ชายแค่คนเดียว แถมหมอนั้นดูท่าทางจะไม่มีทางสู้เท่าไหร่ ตอนนี้เขาสลบอยู่ปากเขามีเลือดออกมาด้วยล่ะ กริ๊ดพวกนาย3คนรุมผู้ชายคนเดียวเนี่ยนะ หมาหมู่ชัดๆยอมไม่ได้ค่ะ
"นี่พวกนายน่ะทำไมต้องรังแกเขาด้วยล่ะ เขาไปทำอะไรให้พวกนายไม่พอใจหรือไง"ฉันเลิกคิ้วใส่อย่างกวนๆ
"นี่คนสวย เอช่วยพูดจาให้มันดีๆหน่อยได้มั้ยจ้ะ" อีตานั้นพูดพลางเอามือมาจับคางฉัน
"เอามือสกปรกของแกออก ไป จาก ตัว ฉัน"ฉันพูดอย่างช้าๆก่อนจะค่อยบิดแขนของหมอนั่นแล้วทุ่มเขาลงพื้น แล้วเอารองเท้าส้นสูงที่ใส่มาเหยียบบนตัวของหมอนี่
กร่อบ!! โอ้ย!!
ตอนนี้ฉันรู้สึกได้เลยว่าทุกคนในผับมองแนด้วยความตกตะลึง นั้นรวมไปถึงอีตา2คนที่มาด้วยกันนั้นด้วย
"นี่พวกนาย ถ้าไม่อยากเปนเหมือนตานี่"ฉันพูดพลางเหยียบส้นสูงลงไปที่ท้องของหมอนั้นอีก
"ก็รีบไสหัวไปสะ!! แล้วอย่าเที่ยวสร้างความวุ่นวายให้ใครเขาอีก"ฉันพูดเสร็จ พวกนั้นก็รีบแจ้นไปเลย เหอะ
"ขะ..ขอบใจนะ^_^ เป็นผู้หญิงแท้ๆแต่เธอเก่งมากเลยนะพวกนั้นกลัวจนวิ่งแจ้นไปเลยอะ ฉันยังทำไม่ได้เท่าเธอเลย" เสียงพูดของผู้ชายที่ค่อยดันตัวขึ้นมาทำให้ฉันต้องไปช่วยประคองเขาขึ้นมา
"อะ...เอ่อ ไม่เป็นไร -////-"" กริ๊ดดด ด คนอะไรหล่อน่ารักจังเลยอ่ะ ผิวขาวๆ ตาสีดำสนิท ผมซอยรากไทรถึงต้นคอ เขาคนนี้ดูดีจังเลย
"ว่าแต่พวกนั้นทำไมพวกนั้นถึงมาหาเรื่องนายล่ะ"ฉันถามขึ้น
"อ๋อ คือพวกนั้นเป็นพวกอันธพาลของที่นี่น่ะ พวกมันมาขอเงินจากฉันไปซื้อเหล้าพอฉันไม่ให้ ก็เลยเป็นแบบนี้น่ะ อูย" ท่าทางจะเจ็บนะ
"นี่มันก็ดึกมากแล้วนะ ฉันคงต้องกลับก่อนนะ ฉัน เอสเม่ นะ" ฉันพูดเมื่อพบว่าตอนนี้4ทุ่มแล้ว กลัวว่านมจะเป็นห่วงเลยคิดว่าจะรีบกลับบ้าน
"ฉัน ริวนะ^_^" นายช่วยอย่ายิ้มได้มั้ยมันจะทำให้ฉันละลายแล้วนะ นายน่ารักจังเลยอะ
"จ้ะ แล้วไว้เจอกันใหม่นะ"
"อื้อ เราต้องได้เจอกันแน่นอน "
เมื่อทางโรงเรียนลงโทษคุณและให้เค้าเป็นคนลงโทษคุณนานเข้าวันเวลาทำให้คุณก็รักเค้าเข้าให้คุณจะทำเช่นไร (บรรยาย+พูด)
"ทำไมอยู่ๆนายถึงถามแบบนี้ล่ะ ฉันมีอะไรแปลกเหรอ"ฉันถามพลางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
"ก็เวลาฉันคุยกับผู้หญิงคนอื่นเธอจะชอบทำท่าไม่พอใจตลอดเลย"เขาตอบ
"เอ่อ...เรื่องนั้น คือว่า"ฉันอ้ำอึ้งตอบ เพราะอะไรน่ะหรอก็เพราะว่ายิ่งฉันได้
ไกล้ชิดเขาเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกดีมากๆเลย แล้วเวลาเขาไปคุยกับใครที่ไม่ใช่ฉัน
ฉันก็จะรู้สึกหวงขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ สรุปคือ ฉันรักริวเข้าแล้วน่ะสิ>.<
"อ๋อ ก็นายอ่ะชอบคุยกับคนนี้อยู่เรื่อยเลย ฉันล่ะรำคาญ"ฉันตอบไป
"อ๋อเหรอ งั้นเธอคงไม่ได้....ไม่มีอะไรหรอก แหะๆ"อะไรของเค้าวะ
ที่บ้าน
เฮ้อฉันจะทำไงดี จะบอกไปตรงๆก็ไม่กล้าด้วยอะ ก็อีตาริวนี่ทำตัวติดกับฉันอย่างกะตังเมเลยอะ ฮือๆ
งั้นเอางี้ล่ะกัน ในเมื่อฉันไม่กล้าบอกตรงก็แสดงออกทางท่าทางแล้วกันเนอะ
มุมมองความรักของคุณเป็นแบบใหนค่ะ(อธิบายด้วยเน้อ)
::รักไม่ใช่เพียงแค่คนสองคนรักกันเท่านั้น แต่รักคือการเสียสละและการให้
(ต๊ายยย คนสวยคิดได้ไงเนี่ย)
ตอนจบอยากให้เป็นเช่นไรคะ(บรรยาย+บทพูด)
:; ตอนนี้ผมรู้แล้วนะว่ายัยเอสเม่อะเค้าชอบผม ฮ่าฮ่า จริงแล้วผมก็ชอบยัยนั่นมากๆเหมือนกัน เห็นร้ายแบบนั้นแต่ก็มีมุมน่ารักเหมือนกันนะ ไม่รู้แหละผมจะขอยัยนั่นเป็นแฟนวันนี้สะเลย เอิ้กๆ
12.00น.
"นี่เอสเม่ เวลาขอคนเป็นแฟนเขาทำยังไงหรอครับ^_^" อะไรเนี่ยริวพูดเพราะกับฉันครั้งแรกฉันควรอัดเสียงเก็บไว้แล้วเอาไปเก็บในกล่องคริสตัลสะเลย (เว่อร์) เอ๊ะแต่อีตานี่จะไปขอใครเป็นแฟนล่ะ-____-
"นายก็วิ่งเข้าไปจูบเขา แล้วก็ขอเป็นแฟนไปสะเลยสิ"ฉันตอบพลางทำหน้ามุ่ย นายจะไปขอใครเป็นแฟนล่ะ ฉันยังไม่อยากอกหักนะ
"เอางั้นเลยเหรอ หึหึ"ทำไมต้องหัวเราะยะ ฉันกำลังอกหักนะฮือฮือToT
"อืมสิยะ ว่าแต่นายจะขอใครเป็นแฟนหรอ"ฉันถามเขาด้วยความสงสัย
"ก็ ยัยนั่นเป็นคนที่น่ารักมากเลยนะ ฉันน่ะคอยคุมประพฤติยัยนั่นอยู่"เขาพูดพลางเหล่ตามาทางฉัน
"อ๋อหรอ เอ๊ะคนทะ...ที่นายคุมปะ..ประพฤติอยู่งั้นหรอ"ฉันถามตะกุกตะกัก งั้นก็ฉัน่ะสิ
"ครับผม ^_^" เขาพูดพลางโอบเอวฉันไว้ ก่อนจะยื่นหน้าหล่อๆเข้ามาไกล้แล้วก็
จ้วบบบบบ!!
จูบนั่นเนิ่นนานมาก และเมื่อเขาถอนจูบออก
"-////////////////////-"
"หน้าแดงใหญ่เลย อืม จูบแล้วก็ต้องขอเป็นแฟนสินะ" อ๊ากหนะ....นายกำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้านตายนะอีตาบ้า
"เป็นแฟนฉันนะ เอสเม่"
"..........."
"อย่าเงียบสิ เธอไม่รักฉันหรอ-___-"เขาพูดเมื่อเห็นฉันเงียบไป
จุ๊บ!! ฉันหอมแก้มเขาไปทีนึงก่อนจะพูดว่า
"ทิ้งฉันนายตายแน่"
♡ F A ♡
ความคิดเห็น