คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : RePost::ว่าที่ลูกสะใภ้::
“นี่ริคุโอพี่ชายชั้น”เซจิแนะนำพี่ชายตนเองหลังจากที่ทั้งคู่มาถึงบ้านของเซจิแล้ว
“สวัสดีฮะยินดีที่ได้รู้จักนะฮะ”ฮิมาริส่งยิ้มให้พี่ชายเซจิ
“ไปเถอะไปทานข้าวกันคุณพ่อท่านรออยู่ที่โต๊ะแล้ว”ริคุโอชวนทั้งคู่ไปทานข้าว
“แหมนายนี่ตาถึงนะผู้ชายอะไรวะน่ารักกว่าผู้หญิงซะอีกดูแลดีๆนะเฟร้ยไม่งั้นเสร็จชั้นแน่”ริคุโอพูดกับน้องชายตนเองโดยที่ฮิมาริไม่ได้ยิน
“ไอ้ริคุถ้าแกมายุ่งกับฮิมารินะ.................ฮึ่ม..............ตาย”เซจิพูดพลางกำหมัด
“ค้าบคุณน้องชาย”
ณ โต๊ะอาหาร
“ฮิมารินี่คุณพ่อของชั้น”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะว่าที่ลูกสะใภ้”พ่อของเซจิพูดแหย่ฮิมาริ
“เอ่อ.................ฮ.....ฮะ”ฮิมาริเขินกับคำว่าว่าที่ลูกสะใภ้พลางคิดได้ว่าความทะเล้นของเซจินั้นมาจากใครที่ไหนก็คุณพ่อนั่นเอง
“เอ่อ...หนูฮิมาริพ่อฝากเจ้าเซจิด้วยนะเจ้านั่นน่ะมันได้เรื่องอะไรซะที่ไหนนอกจากเรื่องเรียนกับเทควันโด้ส่วนเรื่องอื่นอกจากนั้นน่ะมันไม่ได้เรื่อง”
“ฮะ............ฮิๆๆๆ”ฮิมาริพูดพลางขำ
“คุณพ่อเล่นเผาซะผมเกรียมเลยนะฮะ”
หลังจากที่ทั้งหมดต่างทานข้าวเสร็จก็แยกย้ายขึ้นห้องของตัวเองไป
“ฮิมารินายไปอาบน้ำก่อนไป”
“ฮะแล้วชุดล่ะฮะผมไม่ได้เอาชุดนอนมาด้วยนา...............”
“เออน่าใส่ชุดชั้นไปก่อนแล้วพุ่งนี้เราไปซื้อกัน”
“แต่ว่าพุ่งนี้มีเรียนนะฮะ”
“หยุดวันเดียวเองไม่เป็นไรหรอกก็ถือซะว่าอยู่บ้านอ่านหนังสือก็ได้นี่มันไกล้สอบแล้วด้วย”
“ฮะ”ฮิมาริยิ้มให้เซจิก่อนที่จะเข้าห้องน้ำไป
“เซจิซังผมเสร็จแล้วน้าเอาชุดไหนให้ผมล่ะ”ฮิมาริถามหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ
“เอ้านี่”เซจิยืนเสื้อเชิ๊ตสีดำให้พร้อมกับขยี้หัวเจ้าตัวเล็กก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ
“เป็นงะ......”เซจิชะงักหลังเดินออกมาจากห้องน้ำเพราะเค้าเห็นฮิมาริที่ยืนอยู่หน้ากระจกใส่เสื้อตัวใหญ่ของเขาที่เค้าว่าเล็กที่สุดแล้วแต่ฮิมริกลับใส่แล้วกลายเป็นชุดกระโปรงไปชายเสื้ออยู่ที่ต้นขาขาวซีดของฮิมาริส่วนแขนเสื้อก็เลยยาวมือของฮิมาริออกมา
“เอ่อ เซจิซังฮะเสื้อที่เล็กกว่านี้ไม่มีแล้วเหรอฮะ”
“เจ้าบ้าจะมีได้ไงที่บ้านชั้นก็มีแต่คนตัวใหญ่ใครเค้าจะตัวเล็กเหมือนแมวอย่างนายล่ะ”เซจิขำแต่ในใจแล้วเค้ากลับคิดว่าไอ้การที่ฮิมาริมาแต่งตัวอย่างนี้นี่มันยั่วยิ่งกว่าการที่มีผู้หญิงมาแต่งตัวโป๊ๆยืนอยู่หน้าเค้าซะอีก
“เซจิซังง่ะ”ฮิมาริยืนกอดอกเป็นการแสดงที่ทำให้เซจิดูออกได้อย่างง่ายดายว่าเจ้าลูกแมวของเค้ากำลังงอน
“น่า ถึงตัวเล็กแต่ก็เป็นเจ้าลูกแมวตัวเล็กของชั้นไม่ใช่เหรอ”เซจิพูดพลางกอดเจ้าลูกแมวของเค้าไว้ในอก
ก๊อก ๆๆๆๆ
“เดี๋ยวผมไปเปิดเองฮะเซจิซังไปแต่งตังเถอะฮะ”ฮิมาริยิ้มหวานให้กับเซจิ
“นี่ค่ะคุณหนูนมสำหรับก่อนนอน”แม่บ้านผู้หนึ่งนำนมและช๊อกโกแล๊ตขึ้นมาให้ทั้งคู่
“ขอบคุณฮะคุณแม่บ้านเรียกผมว่าฮิมาริหรือจะเรียกว่าฮิมาริจังก็ได้นะฮะ”ฮิมาริว่าพลางรับถาดมาจากแม่บ้าน
“ฝันดีนะจ๊ะฮิมาริจัง”แม่บ้านยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“เช่นกันฮะ”ฮิมาริยิ้มตอบ
“ใครเหรอฮิมาริ”
“อ๋อคุณแม่บ้านน่ะฮะเค้าเอานมมาให้ ปกติเซจิซังดื่มทุกคืนเหรอฮะ”ฮิมาริหันมาคุยกับเซจิที่อยู่ในชุดนอนสีดำสนิท
“อืม”เซจิว่าพลางเดินขึ้นไปนั่งบนเตียง
“ดีจังเลยนะฮะผมไม่เคยรู้รสชาติของนมหรอกฮะ”ฮิมาริพูกอย่างน้อยใจแล้วขึ้นมานั่งบนเตียงข้างเซจิแล้วซบลงไปบนอกกว้าง
“อ้าวทำไมล่ะนายไม่ชอบกินเหรอ”เซจิถามพลางลูบหัวฮิมาริที่ซบอยู่ที่อกเค้า
“ป่าวฮะคือผมเป็นคนที่แพ้อะไรตั้งเยอะตั้งแยะรวมทั้งนมด้วย”
“งั้นเดี๋ยวชั้นกินแทนนายเองแล้วเดี๋ยวพุ่งนี้ชั้นจะไปบอกพวกแม่บ้านเองว่านายแพ้แล้วไว้ให้เค้าเอาน้ำผลไม้ให้นายแทน”
“ฮะ ขอบคุณนะฮะเซจิซัง”
“อืม ไม่เป็นไรนอนเถอะ”
“ราตรีสวัสดิ์นะฮะ”ฮิมาริคิดภายในใจอย่างเป็นสุขเค้าจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้วเพราะมีเซจิอยู่ข้างๆแล้วฮิมาริก็หลับไปในอ้อมอกของเซจิ
“ราตรีสวัสดิ์เจ้าลูกแมวของชั้น”เซจิพูดพลางหอมฮิมาริเบาๆที่แก้มก่อนที่เค้าจะหลับไป
°º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø°º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø°º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø°º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø°º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø°º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø
- -
ความคิดเห็น