คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : RePost::อาหารกลางวันแสนสุข::
ณ สวนซากกุระสุดแสนโรแมนติกหลังโรงเรียนมีชายหนุ่มสองคนกำลังนั่นกินอาหารกลางวันกันอยู่
“อร่อยมั๊ยข้าวปั้นฝีมือผมเอง”
“อืม อร่อยกว่าข้าวที่บ้านชั้นอีกนะ”
“เย้ ดีใจจังเลย” ฮิมาริทำท่าราวกับเด็กได้ของเล่นทำให้เซจิอดขำไม่ได้
“แล้วนายจะไม่กินหรือไงตัวดีใจอยู่ได้เจ้าลูกแมวเดี๋ยวชั้นแย่งกินหมดนะ”
“นี่เซจิซัง มีฉายาว่า เพชฌฆาต เหรอ”
“ อืม ทำไมกลัวชั้นแล้วเหรอ”
“ไม่กลัวหรอกก็เซจิซังใจดีที่สุดในโลกเลยแล้วผมก็รักเซจิซังมากด้วย ”คำตอบของฮิมาริทำให้เซจิถึงกับหน้าเหวอ
“รักเหรอทั้งๆที่นายก็รู้ว่าชั้นน่ากลัวแค่ไหนเนี่ยนะ”
“ใช่รัก รักมากด้วยก็เซจิซังเป็นเหมือนซามูไรคอยช่วยผมเสมอๆนี่นา เอ่อ มาคุงเค้าบอกว่าเซจิซังไม่ค่อยมีเพื่อนหรอ”
“อืม ก็มีแต่พวกน่ารำคาญ แล้วไอ้มาคุงนี่มันใคร” เซจิตอบทั้งๆที่ในปากเต็มไปด้วยข้าวปั้น
“มาคุงหรือซาชิมุระ มาโคโตะ เค้าเป็นเพื่อนสนิทผม แล้วมาคุงเค้าบอกผมแล้วก็บอกอีกนะว่าเซจิซังเก่งเทควันโด้มากๆๆๆๆๆๆอีกด้วย”
“อืม รู้ดีจังเลยนะ อิ่มแล้วเหรอฮิมาริ”เซจิถามหลังจากที่เห็นฮิมาริกินไปไม่กี่ชิ้น
“อืม อิ่มแล้วล่ะฮะ”
“มิน่า ตัวถึงได้เล็กอย่างงี้”เซจิพูดยิ้มๆ
“เอ๋ เซจิเป็นไรป่าวตาเบลอๆ”
“อืม รู้สึกง่วงๆ ขอนอนนะ”ว่าจบเซจิก็ลงนอนบนตักของฮิมาริ ( เมลฟิสเฟเรส ฮั่นแน่!!!เซจิทำเนียน )
“แปลกนะ”อยู่ดีๆเซจิที่นอนอยู่ก็พูดขึ้นมา
“แปลกอะไรหรอฮะ”ฮิมาริถามพลางก้มลงไปมองหน้าเซจิที่หนุนตักตนอยู่
“ก็ปกติชั้นเป็นโรคนอนไม่หลับน่ะทำยังไงๆก็ไม่หลับก็ต้องพึ่งยานอนหลับในตอนกลางคืนน่ะ แต่ทำไมพอนอนบนตักนายแล้วอยากนอนไม่อยากลุกเลยก็ไม่รู้”เซจิพูดไปก็หาวไป
“ก็คงเป็นการแลกเปลี่ยนมั้งฮะ เพราะพอผมอยู่กับเซจิแล้วไอ้โรคบ้าๆของผมก็หายไปแล้วพอเซจิซังอยู่กับผมอาการนอนไม่หลับเซจิซังก็หายไป”ฮิมาริพูดออกมาเป็นชุดๆ
“อย่างนี้ต้องเอานายไปนอนกอดทุกคืนแล้วมั้ง”เซจิพูดแล้วทำหน้าทะเล้น(หื่น)
“บ้า นอนไปเลย ”ฮิมาริเขินจนหน้าแดงแป๊ดดดดด เซจิที่เห็นฮิมาริกำลังเขินก็เกิดอาการอยากแกล้งขึ้นมาก็เลยเอื้อมมือของตนโน้มหน้าของฮิมาริลงมาแล้ว....... /จุ๊บ/ เซจิฉวยโอกาสจูบเบาๆที่ปากฮิมาริ ฮิมาริจากที่เขินหน้าแดงอยู่นั้นอยู่ก็หน้าแดงเข้าไปใหญ่ราวกับภูเขาไฟที่กำลังจะระเบิดแล้วตนเองก็หลับสบายบนตักของฮิมาริ ฮิมาริก็เอื้อมมือเล็กๆราวกับมือของเด็กไปปัดผมสีดำสนิทที่ตกลงมาปรกหน้าของเซจิเบาๆ
“ฝันดีนะฮะเซจิซัง”ฮิมาริพูดพลางยิ้มอย่างอ่อนโยน
เวลาผ่านไปเนิ่นนานจนเซจิที่นอนจนเต็มอิ่มก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เจอกับใบหน้าที่อ่อนโยนของฮิมาริ
“ตื่นแล้วเหรอฮะ”
“ฮื่อ แล้วนี่มันน่าจะได้เวลาเข้าเรียนแล้วไม่ใช่เหรอ”เซจิถามหลังจากที่ยกแขนขึ้นมาดูนาฬิกา
“ก็ เค้าประกาศให้คาบบ่ายเป็นคาบว่างเพราะว่าอาจารย์ทั้งโรงเรียนประชุมหมดเลย”
“งั้นก็ดี จะได้อยู่กับฮิมารินานๆ”เซจิทำหน้าทะเล้น
แล้วเวลาที่เหลือทั้งคู่ก็นั่งเล่นกันคิกคักๆโดยไม่ได้รู้ถึงเลยว่ามีสายตาใครมองอยู่ด้วยความริษยา
ติ่ง ติง ติ้ง ติ่ง เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้น (แน่ใจเหรอว่านั่นน่ะเสียงออด)
“ไปเอากระเป๋ากันดีกว่า”เซจิพูดแล้วยืนขึ้นพร้อมกับยืนมือให้กับฮิมาริ แล้วฮิมาริก็จับมือเซจิอล้วลุกขึ้นยืนแล้วออกเดินไปห้องเรียนด้วยกัน
ห้องปี 1 ห้อง A (ฮิมาริเราก็ฉลาดไม่ใช่เล่น ถึงจะตามคนไม่ทันก็เหอะ)
“เดี๋ยวเซจิไปเอากระเป๋าเลยก็ได้ฮะเดี๋ยวผมนั่งรอที่นี่”
“ไม่เอาง่ะ ปล่อยนายรออยู่คนเดียวเดี๋ยวพวก เสือ สิงห์ กระทิง แรด มาทำ’ไรนายชั้นก็แย่น่ะสิ”
“แหม เป็นห่วงผมน่ะสิน่ารักจัง” ฮิมาริยิ้มหวานคราวนี้เซจิสุดหล่อของเราบ้างแหละที่หน้าแดง
“เซจิซังไม่สบายป่าวหน้าแดงๆ”ฮิมาริถามขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินไปที่ห้องเรียนของเซจิ
ห้องปี 3 A
“เดี๋ยวผมรอหน้าห้องนี่แหละฮะ”
“อืม แป๊ปนึงนะ” ว่าแล้วเซจิก็เดินเข้าห้องไปเก็บกระเป๋า
ระหว่างที่ฮิมาริรออยู่นั้นก็มีนักเรียนชายหัวฟูคนนึงคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่ตงหน้าฮิมาริ
“คนสวยรอใครหรือจ๊ะกลับกับพี่เอามั๊ยเดี๋ยวไปส่ง” ไม่มีเสียงตอบใดๆทั้งสิ้น
“แหมถามแค่นี้สั่น กัวพี่หรือจ๊ะ”ไอ้ฟูเอื้อมมือจะมาจับหน้าฮิมาริแต่มีมือหนึ่งมาหยุดไว้ก่อนฮิมาริเห็นดังนั้นจึงช้อนตาที่น้ำตาเอ่อๆอยู่ขึ้มมามองว่าใครมาช่วยตนไว้เมื่อเห็นว่าเป็นเซจิก็โผเข้าซบแล้วปล่อยโอทันที
โฮ โฮ โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“จ๊าก ซะซะๆๆๆเซจิ”ไอ้ฟูบัดนี้ได้ติดอ่างไปแล้ว
“ไอ้ฟู แกทำฮิมาริร้องไห้แกไม่ตายดีแน่”เซจิง้างมือจะงัดเทควันโด้ใส่ไอ้ฟูซักชุดแต่ติดที่ฮิมาริที่กำลังกอดตนอยู่นั้นร้องไห้ไม่ยอมหยุดแล้วพยายามจะพูดอะไรซักอย่างก็เลยทำให้เซจิชะงักไปมองว่าฮิมาริพูดอะไรช่วงนั้นเอง
ไอ้ฟูจึงใช้โอกาสนี้หนีไป
“โอ๋ๆๆมันไปแล้วเงียบเถอะนะ”เซจิปลอบฮิมาริจนฮิมาริเงียบแล้วทั้งคู่ก็เดินมาที่รถสปอร์ตคันงามแลวขับออกมาจากโรงเรียน
ถึงหน้าบ้านฮิมาริเซจิก็ลงมาส่งฮิมาริถึงที่ประตูบ้าน
“ฮิมาริพุ่งนี้วันเสาร์ว่างมะ”
“ว่างฮะมีอะไรเหรอ”
“งั้นไปเที่ยวกัน นะ”เซจิพูดอย่างอารมณ์ดี
“แล้วไปไหนล่ะฮะ”
“ก็แล้วแต่ฮิมาริละกันอยากไปไหนบอกเลยเดี๋ยวพาไป”
“งั้นเดี๋ยววันนี้ผมไปคิดก่อนแล้วพุ่งนี้ผมบอกได้มั๊ยฮะ”
“ได้สิไว้เดี๋ยวพุ่งนี้ 8 โมงมารับนะงั้นไปก่อนนะ”
“ฮะ ขับรถดีๆนะฮะ”ฮิมาริยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“จ้า บ๊ายบาย”แล้วเซจิก็จากไปพร้อมรถสปอร์ตสีดำคันงาม
คืนนั้นฮิมาริครุ่นคิดว่าเค้าจะไปเที่ยวไหนดีน้า แล้วเค้าก็คิดถึงความน่ารักของเซจิที่มีต่อเค้าแล้วหลับไปโดยที่ไม่รู้เลยว่าก็มีใครที่คิดถึงเค้ามากเช่นกันจะมีใครก็ ซามูไรสุดหล่อ องค์หญิงนั่นเอง
- -
*-+ +-*
ความคิดเห็น