ของขวัญ(เป็นเรื่องที่เรียนเขียนบทละครนะ) - ของขวัญ(เป็นเรื่องที่เรียนเขียนบทละครนะ) นิยาย ของขวัญ(เป็นเรื่องที่เรียนเขียนบทละครนะ) : Dek-D.com - Writer

    ของขวัญ(เป็นเรื่องที่เรียนเขียนบทละครนะ)

    ของ บางสิ่งคุณค่ามันอยู่ที่การให้ไม่ได้อยู่ที่ราคา

    ผู้เข้าชมรวม

    254

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    254

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 พ.ค. 53 / 00:00 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    เข้าใจในความรักแล้วจะรักด้วยความสุข
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      Prologue กลางบ้าน

      แม่ทำกับข้าวอยู่ในครัว/ฮานะอยู่ในชุดนักศึกษากำลังเดินออกมาจากห้อง

      ฮานะ : (ทำท่าดมกลิ่นอาหาร) วันนี้คุณนวลทำอาหารอะไรค่ะส่งกลิ่นหอมไปตั้งแต่อยู่ในห้องแล้ว

      แม่    : (แม่เดินออกมาจากในครัว) เรานี่ มัวแต่พูดเล่นอยู่นั้นแหละรีบมาทานข้าวแล้วรีบไปซะ เดี๋ยวก็เข้าเรียนไม่ทันหรอก

      ฮานะ : ไฮ วะคะริมะชิตะ (ฮานะพูดภาษาญี่ปุ่นแล้วยิ้ม/แม่ทำหน้าไม่ชอบใจฮานะเลยหุบยิ้ม)

      ฮานะ : เอ่อ งั้นเดี๋ยวหนูรีบไปก่อนนะค่ะแม่ (ฮานะยกมือไหว้แม่แล้วเดินออกจากบ้านไป)

                  (แม่ยืนนิ่งดวงตามีแววของคาวามเจ็บปวดอยู่ข้างใน)

      ฉาก1 ที่มหาวิทยาลัยของฮานะ

      Stock shot โต๊ะนั่งเล่นใต้ต้นไม้ ฮานะนั่งทำรายงาย/ฟ้ากินขนมอ่านการ์ตูน/เบรกทำรายงาน/นัทนั่งเล่นเกมส์มือถือกับต้น

      ฟ้า        เออนี่ฮานะ ตอนนี้เธอทำงานพิเศษที่ไหนอะ

      ฮานะ   ก็มีที่ ห้างตอน4โมงเย็นจันทร์ถึงศุกร์ ส่งหนังสือพิมพ์ตอนเช้าทุกวัน แล้วก็สอนพิเศษเด็กๆทุกเสาร์อาทิตย์

                 

      ต้น       โห้ ทำไมเธอทำงานเยอะอย่างนี้ละ เดี๋ยวก็รวยกว่าพวกเราหรอก

      ฮานะ   อีกนานเลยแหละถ้าให้ฉันทำงานแค่นี้แล้วรวยกว่าทุกคนนะ ทำทั้งชาติก็ไม่รู้จะพอไหม(ฮานะหน้าเศร้า)

      นัท       เฮ้ย ไอ้ต้นแกพูดเรื่องนี้ทำไมวะ เห็นไหมฮานะเศร้าเลย (นัทตบหัวต้นต้นลบหัวตัวเอง)

      ต้น       เอ่อ ฉันขอโทษนะคือฉันไม่ได้คิดจะดูถูกเธอเลยนะ ฉันก็แค่แซวเล่นเฉยๆ

      ฮานะ   ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกทุกคนดีกับฉันจะตายไปไม่เคยดูถูกฉันเลยฉันไม่โกรธหรอกก็แค่……ช่างมันเถอะ

                  (ฮานะก้มลงไปเขียนรายงานต่อ)

      เบรค    มีอะไรหรือเปล่าฮานะ ถ้ามีอะไรให้พวกเราช่วยก็บอกมาเถอะพวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ

                  (ฮานะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองเบรกแล้วยิ้มให้)

      ฮานะ   ตอนนี้นะยังไม่มีหรอกเอาไว้ถ้าฉันมีเมื่อไหร่รับรองว่าต้องไปรบกวนทุกๆคนนั้นแหละ

      ฟ้า        เกือบลืมไปแนะ พี่ฉันที่เคยเล่าให้เธอฟังว่าพี่แกกำลังหานางแบบไปขึ้นปกนิตยาสาร พี่เขาสนใจเธอก็เลยให้ฉัน            ลองมาทาบทามแกว่าสนใจไหม เห็นเธอกำลังเก็บเงินก็เลยแนะนำดู

      ฮานะ   คงไม่ดีมั้ง(ฮานะยิ้มแห้งๆ)คือตรงๆนะไม่มีความมันใจในตัวเองเลยหน้าตาก็งั้นๆ ให้พี่เขาไปหาคนอื่นเถอะ ไป            แล้วอายชาวบ้านเขาเปล่าๆ

      นัท       ใครบอกเธอฮานะว่าเธอนะไม่สวยใช่เธอไม่สวยแต่น่ารักต่างหางแล้วถ้าอย่างเธอเรียกว่าไม่สวยนะไอ้ฟ้ามันคงขี้          เหล่ไปแล้ว

      ฟ้า        (เอาการ์หนังสือการ์ตูนที่อยู่ในมือฟาดไปที่ไหล่ของนัท)เกี่ยวไรกับฉันห๊ะแก เอาฉันไปเปรียบอย่างนั้นได้ไงอย่าง    ฮานะเรียกว่าน่ารักฉันก็ต้องไปคนที่สวยสิยะถึงจะถูก(ฟ้าทำตาท่าทางว่าตัวเองสวย)

      นัท       จ้าแม่คุณสวย สวยที่สุด สวยไปหมด (นัทหัวเราในลำคอแล้วมอฟ้า)

      เบรค    (หันหน้าจากที่มองสองคนนั้นทะเลาะกันหันมาหาฮานะ) ฉันว่ามันก็น่าลองดูนะถ้าฮานะกำลังเก็บเงินเพื่ออะไร    สักอย่าง

      ต้น       ฉันก็เห็นด้วยกับเบรกนะเธอน่าจะลองดูมันคงไม่ยากจนคนแกร่งๆอย่างเธอทำไม่ได้หรอก

      ฟ้า        เธอยังไม่ต้องให้คำตอบตอนนี้ก็ได้เก็บเอาไปคิดดูก่อนก็ได้

                  (ฮานะยิ้มแล้วก็ก้มลงไปเขียนรายงานต่อ)

      ฉาก 2 ที่ทำงานของฮานะ/เย็น

      -ฮานะยืนเช็ดโต๊ะท่าทางเหม่อลอย/ลูกค้าเรียกฮานะยังเหม่อลอย/ผู้จัดการเดินมาหาฮานะ

      ผู้จัดการ           เป็นอะไรหรือเปล่าฮานะพี่เห็นเธอเหม่อมานานแล้วนะ

      ฮานะ   (สะดุ้งเล็กน้อยหันไปหาผู้จัดการ)เออ ไม่เป็นไรค่ะ

      ผู้จัดการ           ไม่สบายหรือเปล่า ถ้าไม่สบายก็ไปพักก่อนได้นะ

      ฮานะ   ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ เดี๋ยวหนูเอาของไปเก็บก่อนนะค่ะ(ฮานะถือถาดกลับเข้าไปหลังร้าน)

      ฮานะ   (ฮานะพูดกับตัวเอง)จะทำได้ยังไงละเฮ้อ ถ้าทำมันก็ดีมีตังเก็บไว้เยอะๆจะได้ไปเร็วๆ แต่ฉันจะทำได้ยังไงละไม่มันใจซะขนาดนี้ เฮ้อ (ฮานะถอนหายใจแล้วหันไปล้างแก้วในอ่าง)

      เพื่อนที่ทำงาน  ฮานะมีคนมาหานะรออยู่ที่หน้าร้าน

      ฮานะ   อ้อ จ๊ะขอบใจนะจ๊ะ (ฮานะล้างมือแล้วออกไปที่หน้าร้าน)

      ฮานะ   อ้าวเบรก มีอะไรหรือเปล่าถึงได้มาหาถึงที่นี้เลย

      เบรค    ฮานะลืมรายงานนี้ไว้ เราเลยเอามาให้(เบรกส่งรายงานให้ฮานะ)

      ฮานะ   ขอบใจนะ ฉันนี่เป็นคนขี้ลืมจริงๆ

      เบรค    เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมดูเหม่อๆไม่สบายหรือเปล่า

      ฮานะ   เปล่าหรอก ขอบใจนะที่เป็นห่วง ฉันคงต้องไปทำงานต่อแล้วไปนะ ขอบใจที่เอารายงานมาให้

      -ฮานะเดินเข้าไปในร้านเบรกมองตามหลังฮานะไปจนสุดสายตา

      ฉาก3 ฮานะหยุดอยู่ใกล้ๆบ้าน/สามทุ่ม

      ฮานะ   ถามแม่ไปเลยตรงๆดีไหมนะ(ฮานะพูดกับตัวเอง)

      แม่เดินออกมาหน้าบ้าน

      แม่       ไปยืนทำอะไรตรงนั้นนะฮานะ กลับมาแล้วทำไมไม่รีบเข้าบ้านมันอันตรายนะลูก

      ฮานะ   เออ กำลังจะเข้าบ้านค่ะแม่ (ฮานะเดินมาหาแม่ที่หน้าบ้าน)วันนี้ทำไรกินค่ะแม่

      แม่       มีหลายอย่างเลย มีของโปรดของเราด้วยนะ

      ฮานะยิ้มเดินเข้าไปกอดแม่/ทั้งสองเดินเข้าไปในบ้าน

      ที่โต๊ะอาหาร/ฮานะกับแม่กำลังกินข้าว

      แม่       ช่วงนี้เป็นไงบ้างลูกเรียนหนักหรือเปล่า

      ฮานะ   ก็ไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ค่ะแม่

      แม่       ถ้าเรียนหนักมากก็เลิกทำซะงานนะเดี๋ยวจะทำให้การเรียนเสียเอาซะเปล่า ลูกแค่คนเดียวแม่เลี้ยงได้อยู่แล้ว ยังไงซะแม่ก็ไม่ทิ้งเราไปหรอก

      ฮานะ   แม่ค่ะ พ่ออาจจะมีเหตุผลก็ได้นิค่ะที่ไม่กลับมา

      แม่       เหตุผลอะไรละ

      ฮานะเงียบ

      แม่       หึ ก็ตอบแม่ไม่ได้อยู่ดี พอเถอะอย่าไปพูดถึงคนพันธ์นั้นเลย

      ฮานะ   แม่ค่ะ หนูอยากเจอพ่อ

      แม่       ฮานะ ลูกก็เห็นว่าเขาทิ้งเราไปลูกยังอยากที่จะเจอคนเลวๆอย่างนั้นอีกเหรอ

      ฮานะ   แต่แม่ค่ะ          คนเลวๆที่แม่ว่านั้นคือพ่อหนูและเป็นคนที่แม่รักนะค่ะ

      แม่       ฮานะ(แม่ตบหน้าฮานะ/แม่มองหน้าฮานะแล้วมองมือตัวเองที่สั่นเทา)

      ฮานะ   หนูจะตามหาพ่อ คราวนี้แม่ห้ามหนูไม่ได้แล้ว

      ฮานะร้องไห้วิ่งเข้าไปในห้องของตัวเอง/แม่น้ำตาไหลมองตามฮานะ

      ห้องของฮานะ

      ฮานะยกโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสาย

      ฮานะ   ฟ้า ฉันตกลงที่จะทำงานให้พี่ชายเธอ

      ฮานะฟังที่ฟ้าพูด

      ฮานะ   อืม ได้งั้นพรุ่งนี้เจอกัน

      ฉาก4  บริษัทที่พี่ฟ้าทำงานอยู่/เที่ยง

      ฟ้ากำลังคุยโทรศัพท์

      ฟ้า        ค่ะพี่ ได้ค่ะหนูจะพาฮานะไปหาที่ห้องตอนนี้แหละค่ะ

      ฟ้าวางโทรศัพท์แล้วหันมาหาฮานะ

      ฟ้า        ไปกันเถอะ พี่ต้นให้เราไปรอที่ห้องทำงานแก

      ทั้งสองคนเดินขึ้นตึกไปที่ห้องทำงานของพี่ชายฟ้านั่งรออยู่ที่โซฟารับแขกในห้อง

      ต้นเปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง

      ฟ้า        มาได้ซะที่นะพี่ชาย

      พี่ต้น    ก็งานมันยุ่งนี่น่า

      ฟ้า        พี่ต้นนี่ฮานะ แนะนำอย่างเป็นทางการเลย

      ฮานะยกมือไหว้ต้น

      ฮานะ   สวัสดีค่ะ

      พี่ต้น    สวัสดีครับ คราวหน้าไม่ต้องไหว้พี่ก็ได้มันเหมือนว่าพี่แก่ยังไงก็ไม่รู้

      ฮานะ   มันจะดีเหรอค่ะ ถ้าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ

      พี่ต้น    เราไปคุยงานกันดีกว่าถ้างั้น

      ทุกคนเดินไปนั่งที่โต๊ะรับแขก/ต้นอธิบายงานให้ฮานะฟัง/ฟ้านั่งฟังข้างๆฮานะ

      พี่ต้น    งานมันก็เป็นอย่างนี้แหละ บางทีนะถ้างานเข้าตาฮานะอาจะได้เป็นนางแบบประจำในบริษัทเราเลยก็ได้แล้วงานด้านบันเทิงก็จะเข้ามาเรื่อยๆ

      ฮานะ   คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งค่ะพี่ต้น แค่นี้ก็อายจะแย่แล้ว

      พี่ต้น    พี่ว่าไม่แน่นะ หน้าตาอย่างฮานะสวยกว่าดาราบางคนสะอีก ลุคสดใสๆอย่างนี้พี่ว่าได้เป็นชัว

      ฟ้า        แน่นอนอยู่แล้วละพี่ต้นนี่เพื่อนใคร ฟ้าสวยเพื่อนฟ้าก็ต้องสวยสิค่ะ

      พี่ต้น    ครับคุณตัวแสบ

      พี่ต้นฟ้าฮานะเดินลงมาจากห้อง

      พี่ต้น    ไว้เจอกันวันเสาร์นี้นะสาวๆ เดินทางกลับดีๆละ

      ฉากที่5ที่สวนสาธารณะ/กองถ่าย/เที่ยง

      นัทถือช่อดอกไม้เดินมาพร้อมกับต้น/ฟ้านั่งดูฮานะแต่งหน้า

      นัท       มาแล้ว ว้าวๆสวยเชียว ขนาดยังไม่แต่งว่าสวยแล้ว นี่สวยกว่า

      ฮานะ   ชมเกินไปแล้วนัท

      นัท       นี่ดอกไม้จากพวกเรานะ

      นัท       ไอ้เบรกมันมาไม่ได้ แม่มันให้บินไปญี่ปุ่นเป็นเพื่อนนะ

      ฮานะ   นี่ ฉันมาถ่ายแบบนะ ไม่ได้มางานมอบรางวัลพวกนายถึงต้องแห่มาแสดงความยินดีแบบนี้อะ

      ต้น       ก็ทำไมละ เพื่อนได้เป็นนางแบบทั้งที เราก็ต้องเห่อกันหน่อย

      สตาฟตะโกนเรียนให้ฮานะไปเข้าฉาก

      ฮานะ   เดี๋ยวฉันไปเข้าฉากก่อนนะไว้เจอกันจ๊ะ

      ฮานะเดินไปถ่ายแบบโพสท่าตามที่ผู้กำกับสั่ง/พักกองฮานะเดินมาหาเพื่อนๆ

      ฮานะ   เฮ้อ เหนื่อยมากเลยอะ ไม่คิดเลยว่าการที่เป็นนางแบบมันเหนื่อยขนาดนี้ คิดว่าจะแค่โพสๆท่าแล้วก็เสร็จ

      ฟ้า        เอาน่าอะไรที่มันได้มาง่ายๆมันก็ไม่น่าภูมิใจสิ

      เสียงโทรศัพท์ฮานะดัง

      ฮานะ   สวัสดีค่ะ  (ฟังโทรศัพท์)

      ฮานะ   นายเองเหรอ ก็โอเคอยู่แต่ว่าเหนื่อยมากเลย(ฟังโทรศัพท์)ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง(ฟังโทรศัพท์)เอาไว้นายกลับมาแล้วค่อยซื้อนิตยาสารไปดูก็ได้(ฟังโทรศัพท์)เฮ้ยไม่ต้องไม่เอา ถ้านายซื้อมานะฉันโกรธนายจริงด้วย (ฟังโทรศัพท์)ดีมากต้องเชื่อฟังอย่างนี้สิ (ฮานะหัวเรา/ฟังโทรศัพท์)โอเคๆแล้วเจอกันจ๊ะ

      ต้น       ขนาดไม่ได้มามันยังโทรมาอีกนะไอ้เบรก ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเชียว

      ฟ้า        ฮานะไปแต่งตัวเถอะฉากสุดท้ายแล้วเดี๋ยวก็ได้เวลาแล้วด้วย

      ฮานะ   จ๊ะไปแล้วนะแล้วเจอกัน

      ฮานะไปถ่ายแบบต่อจนเสร็จ/กลับมาเปลี่ยนชุดแล้วขึ้นรถของฟ้าไปที่ห้างสรรพสินค้า/ที่ร้านFuji

      นัท       สั่งได้ตามสบายเลยนะวันนี้ฉันเลี้ยงเอง

      ต้น       เฮ้ย ได้ไงวะฉันจะเลี้ยงเองโว้ย

      นัท       ได้ไงวะ ฉันจะเลี้ยงเนื่องในโอกาสที่ฮานะของเราเป็นนางแบบ

      ต้น       ฉัน(ต้นกำลังจะพูด)

      ฟ้า        ทั้งสองคนนั้นแหละ เลี้ยงไปเลยไม่ต้องเกียงกัน โอเคไหม พี่ค่ะสั่งอาหารหน่อยค่ะ

      พนักงานเดินมารับออร์เดิอร์/ทุกคนกินขาวเสร็จแยกย้ายกันกลับ/นัทขับรถไปส่งฮานะ

      ฉาก6บ้านฮานะ

      นัทขับรถออกไป/แม่ฮานะเดินออกมา

      แม่       ใครมาส่งนะฮานะ

      ฮานะ   เพื่อนที่มหาลัยนะค่ะแม่

      แม่       อืม แล้วทำไมแต่หน้าอย่างนี้ละ

      แม่มองฮานะอย่างจับผิด

      ฮานะ   คือ หนูไปถ่ายแบบมาค่ะแม่

      แม่       จริงเหรอ ลูกสาวแม่ได้เป็นนางแบบด้วยเหรอ เขาคิดยังไงละถึงได้เอาลิงไปถ่ายแบบ

      ฮานะ   โถ่ แม่ก็นะ ไม่คิดจะชมลูกสาวตัวเองเลยนะ น้อยใจแม่แล้ว

      แม่       จ้า ลูกสาวของแม่สวยที่สุดเลย สวยกว่าดาราอีก(แม่ยิ้ม)เข้าบ้านกันเถอะไปอาบน้ำอาบท่าจะได้พักผ่อน

      สองแม่ลูกกอดกันเข้าบ้าน/แม่เดินมาเคาะห้องฮานะ

      แม่       ฮานะแม่จะไปบ้านป้าชมหน่อยนะลูกได้ข่าวว่าแกไม่สบายจะไปเยี่ยมแกสักหน่อย

      ฮานะ   ป้าชมแกเป็นไรค่ะแม่วันนั้นหนูยังเห็นดีๆอยู่เลย

      แม่       ก็คงเป็นโรคเดิมๆของแกนั้นแหละไม่หายสักที แม่ไปแล้วนะไว้แม่จะรีบกลับ

      ฮานะ   ค่ะแม่

      แม่เดินออกจากห้องของฮานะ/ฮานะพูดกับตัวเอง

      ฮานะ   ตายจริงถ้าแม่ไปหาป้าชมแล้วเล่าเรื่องที่เราไปถามถึงที่อยู่ของพ่อจะทำไงดีละ (ฮานะเดินวนไปวนมาในห้อง)

      ไม่หรอกป้าชมแกไม่พูดหรอก ป้าแกคงรู้ โอ้ยแต่ฉันจะทำไงดีที่อยู่พ่อก็ยังไม่ได้ ไม่รู้จะไปหาที่ไหน(ฮานะทำท่าคิด)

      อานะแอบเข้าไปในห้องของแม่/ค้นโต๊ะแป้ง/ค้นตูเสื้อผ้า/ค้นลิ้นชักตู้

      ฮานะ   เฮ้ย เจอแล้ว(ฮานนะถือโปสการ์ดขึ้นมาดู/แล้วกอดโปสการ์ด/เก็บของ/ออกจาห้องของแม่ไปที่ห้องของตัวเอง)

      ฉาก7มหาวิทยาลัยที่โต๊ะใต้ต้นไม้/เที่ยง

      ต้น       กลับมาแล้วเหรอแกไหนของฝากวะ

      นัทฟ้าพูดพร้อมกัน                  ของฉันด้วย (นัทฟ้าแบมือออกไปข้างหน้า)

      เบรค    เออ มีให้ทุกคนนั้น ไม่ต้องรีบไปหรอกน่า (หยิบถุงกระดาษยืนให้ทีละคน)

      เบรค    พวกแกก็รวยกันทุกคนทำไมงกจังเลยทวงของฝากทุกทีสิน่า ดูอย่างฮานะซิบอกว่าจะซื้อให้ก็ไม่เอา

      ฮานะ   ก็ฉันมันเป็นพวกไม่โลภมากนี่น่า

      ฟ้า        อ้าวพูดอย่างนี้ก็หมายความว่าฉันเป็นคนงกนะสิ

      ฮานะ   เปล่าซะหน่อย(ยิ้ม)

      เบรค    แล้วนิตยาสารที่ฮานะไปถ่ายจะวางแผงเมื่อไหร่

      ฮานะ   เห็นพวกพี่ๆแกบอกว่าวันนี้นะแหละตอนบ่ายๆ

      เบรก    อย่างนี้ฉันรีบไปรอที่แผงหนังสือเลยดีกว่า

      ฮานะ   เวอร์ไปแล้วเบรก โนเนมอย่างฉันมันขายได้ก็ดีแล้ว

      นัท       ขายได้แน่นอนเพราะฮานะของเราสวยออก

      เสียงโทรศัพท์ของฟ้าดัง

      ฟ้า        ว่าไงพี่ต้น(ฟังโทรศัพท์)อืม ได้ๆ แปบหนึ่งนะพี่ ฮานะพี่ต้นจะคุยับเธอนะ(ฟ้ายื่นโทรศัพท์ให้ฮานะ)

      ฮานะ   สวัสดีค่ะพี่ต้น(ฟังโทรศัพท์)จริงเหรอค่ะ(ฟังโทรศัพท์)ขอบคุณนะค่ะ ค่ะสวัสดีค่ะ(ส่งโทรศัพท์คืนให้ฟ้า)

      ฟ้า        พี่ต้นว่าไงบ้างทำไมทำหน้าอย่างนั้นละ

      ฮานะ   คือมีเรื่องนิดหน่อยอะ

      เบรค    มีเรื่องอะไรฮานะ หวังว่ามันคงไม่ร้ายแรงหรอกนะ

      ฮานะ   คือ คือแบบว่า ฉัน ฉัน

      ต้น       เธอจะทำให้พวกเราลุ้นอีกนานไหม ฉันลุ้นจนเหนื่อยแล้วนะ

      ฮานะ   ฉันได้เป็นนางแบบในบริษัทของพี่เขาแล้ว(ฮานะร้องอย่างดีใจ)

      ทุกคนดีใจไปกับฮานะ

      ฟ้า        ดีใจด้วยต่อไปนี้เธอก็จะดังใหญ่แล้วนะ

      ฮานะ   ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกนะขอแค่ให้มีงานทำก็พอแล้ว(ฮานะยิ้ม)

      ฉาก8  ที่บ้านฮานะ

      โต๊ะอาหารแม่กับฮานะท่านข้าว

      ฮานะ   แม่ค่ะวันนี้หนูมีข่าวดีมาบอกแม่ค่ะ

      แม่       ข่าวดีอะไรน้าที่ทำให้ลูกสาวของแม่อารมณ์ดีตั้งแต่เดินเข้าบ้านแล้ว

      ฮานะ   แม่อะ หนูได้เป็นนางแบบในบริษัทของพี่ฟ้าแล้วค่ะ

      แม่       ดีใจกับนางแบบสาวคนใหม่จ๊ะตั้งใจทำงานละผู้ใหญ่เขาให้โอกาสมาแล้ว

      ฮานะ   ค่ะแม่หนูจะทำให้เต็มที่เลยค่ะ

      ฉาก9 ถ่ายแบบ

      ฮานะถ่ายแบบ/เดินแบบหลายที่/ดนตรีคลอ

      ฮานะยืนถือคุยโทรศัพท์

      ฉากที่10สนามบิน

      ฮานะ   ไม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ

      แม่       ไม่ให้เป็นห่วงได้ยังไงละไปต่างประเทศอย่างนี้เป็นครั้งแรกนี่น่า

      ฮานะ   แม่ค่ะดูสิเบรคก็ไปกับหรูด้วยแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ

      แม่       เบรคแม่ฝากดูแลฮานะด้วยนะ ดีนะที่ฮานะมีเพื่อนดีๆอย่างเบรค

      เบรก    ครับคุณแม่ผมจะดูแลฮานะเป็นอย่างดีครับ

      แม่       ฝากด้วยนะจ๊ะ

      เบรกยิ้มรับ

      ฮานะ   แม่กลับไปก่อนเถอะจ๊ะเดี๋ยวฮานะก็ขึ้นเครื่องแล้ว

      แม่       ได้จ๊ะเดินทางดีๆนะลูก

      ฮานะยิ้มรับ/กอดแม่/แม่เดินออกจากสนามบิน

      ฮานะเดินไปขึ้นเครื่องกับเบรค

      เบรค    เธอตัดสินใจแล้วนะฮานะที่จะทำอย่างนี้

      ฮานะ   ตัดสินใจดีแล้วเบรค ถ้าฉันไม่ไปวันนี้ก็ต้องมีสักวันที่ฉันไปตามหาพ่อของฉัน ฉันขอบใจนายมากเลยนะที่ยอมทำตามที่ฉันขอแล้วยังเดินทางมาเป็นเพื่อนอีก

      เบรค    อืม ฉันก็หวังว่าการที่ไปตามหาพ่อเธอคราวนี้จะทำให้เรื่องราวในอดีตของพ่อกับแม่เธอปรับความเข้าใจกันได้

      ฉาก11สนามบินโตเกียว

      ฮานะ   ในที่สุดฉันก็ได้มายืนอยู่บนแผ่นดินเกิดของงพ่อฉันแล้ว รู้สึกดีจังเลย ยังไม่ได้เจอพ่อแค่ได้อยู่ในที่ๆพ่ออยู่ฉันก็อดตื่นเต้นไม่ได้เลยเบรค

      เบรค    เธอนี้ดีใจใหญ่เลยนะฉันว่าเราไปหาที่พักกันดีกว่า แล้วพรุ่งนี้เราค่อยออกเดินทางตามหาพ่อเธอกัน มันคงไม่ยากหรอกที่อยู่ของพ่อเธอก็มีแล้วนี่น่า

      ฮานะ   ไม่ได้หรอกเบรค ฉันอยากเจอพ่อของฉันเร็วๆนี่น่า นายรู้หริเปล่าฉันรอพ่อของฉันมาตั้ง14ปีเชียวนะ ฉันก็ต้องอยากเจอพ่อเป็นธรรมดาสิ ฉันอยากเจอพ่อเร็วๆ ฉันกลัวว่าพ่อของฉันจะจำฉันไม่ได้จังเลยเบรคเพราะตัวฉันเองยังจำหน้าพ่อไม่ได้เลย ขนาดรูปพ่อสักใบฉันยังไม่เคยเห็นเลย

      เบรค    ก็ได้ก็ได้ แต่ส่าเราต้องเอาของไปเก็บที่พักก่อน แล้วค่อยแกไปตามหากัน โอเคไหม

      ฮานะยิ้มให้เบรค/ทั้งสองเดินไปขึ้นรถที่หน้าสนามบินโตเกียว/โรงแรม

      ฉากที่12/เดินตามถนน/หาบ้าน

      ฮานะ   เบรกฉันว่าบ้านหลังนี้ไม่ใช่นะ

      เบรค    ก็ที่อยู่มันบอกอย่างนี้นี่น่า ลองเข้าไปถามดูก่อนดีกว่าไหม

      ฮานะ   เอางั้นก็ได้เดี๋ยวฉันลองเข้าไปถามดูก่อนละกันนะ

      ฮานะเดินไปกดกริ่งหน้าประตูบ้านหลังหนึ่ง/มีคนออกมาเปิด/คุยกัน/เดินออกมาหาเบรก

      ฮานะ   เบรคฉันจะทำไงดีละพ่อฉันย้ายออกไปจากที่นี้แล้วป้าเจ้าของบ้านเขาบอกมาเมื่อกี้

      เบรค    แล้วป้าเขามีที่อยู่ของเจ้าของเก่าไหม เธอถามเขาหรือเปล่า

      ฮานะส่ายหน้า

      เบรค    เธอนี่น่าทำไมไม่รู้จักถามเขาจะเป็นยังไงบ้างนะถ้าฉันไม่ได้มากับเธอชาตินี้คงไม่ได้เจอเธออีกมั้ง รอตรงนี้นะเดี๋ยวฉันไปคุยกับป้าแกเอง

      เบรคเดินไปหาป้าเจ้าของบ้านที่กำลังตากผ้าอยู่/คุยกัน/เบรคเดินกลับมา

      เบรกยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ฮานะ

      เบรค    อะนี่ที่อยู่ของพ่อเธอ คราวหน้าคิดให้รอบคอบก่อนนะก่อนที่จะทำอะไร เป็นเด็กอยู่อย่างนี้ฉันถึงได้เป็นห่วงทุกสิน่า ไปกันเถอะเราได้ที่อยู่มาแล้วนี่ เลิกเศร้าได้แล้วน่าไปกัน

      เบรคดันหลังฮานะให้เดินไปข้างหน้า/เดินตามถนน/มีบ้านอยู่ข้างทาง/

      ฮานะ   เบรคนายแน่ใจนะว่าป้าเขาให้ที่อยู่มาไม่ผิดนะ ฉันว่าแถวนี้คงไม่ใช่หรอกมั้งดูสิมีแต่บ้านหลังใหญ่ๆ พ่อในความทรงจำของฉันเขาไม่ได้ดูเป็นคนรวยอะไรเลยนะ

      เบรค    ก็ป้าแกเป็นคนให้มาฉันจะรู้ได้ยังไง ไม่แน่บางทีพ่อของเธออาจจะกลับมารับมรดกจากยายเธออะไรอย่างนี้ก็เป็นได้ อีกอย่างมาถึงที่นี่แล้วก็ลองไปถามดูไม่เสียหายหรอก

      เบรกเดินเลยฮานะ/อานะยืนดูโปสการด์ของพ่อ/เบรคหันกลับมาหาฮานะ

      เบรค    ฮานะเจอแล้วนี่ไงบ้านหลังนี้

      ฮานะวิ่งไปหาเบรคที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง

      ฮานะ   เบรคฉันว่าเรากลับกันเถอะบ้านหลังนี้คงไม่ใช่แล้วแหละ

      เบรค    ฮานะทำไมเธอถึงถอดใจอย่างนี้ละ เธออยากเจอพ่อเธอมากไม่ใช่เหรอ การที่เธอมาที่นี้ก็เพื่อที่จะตามหาพ่อไม่ใช่เหรอ

      มีคนเปิดประตูบ้านออกมา/มองฮานะกับเบรค/ผู้หญิงอายุประมาณ30

      เบรค    นี่ใช่บ้านของคุณซาโตชิ เคนหรือเปล่าครับ

      ผู้หญิง  พวกคุณเป็นใคร

      ฮานะ   คือหนูมาตามหาพ่อที่ชื่อซาโตชิ เคนค่ะ ที่นี่ใช่บ้านของคุณพ่อซาโตชิ เคนหรือเปล่าค่ะ

      ผู้หญิง  คุณสองคนรออยู่ที่นี้ก่อน

      ผู้หญิงเดินเข้าบ้านไป/ฮานะกับเบรคยื่นรออยู่ที่หน้าประตูไม่มีใครพูดอะไรได้แต่ลุ้น

      ผู้หญิงเดินออกมาจากข้างใน

      ผู้หญิง  คุณสองคนเข้ามาข้างในได้

      ผู้หญิงเดินนำเข้าไปในบ้าน

      ฉาก13ห้องรับแขก

      มียายแกๆคนหนึ่งนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก/ฮานะเบรกเดินตามหลังผู้หญิงเข้าไปเจอ/โค้งคำนับ

      ยาย      เธอสองคนมาตามหาลูกชายของฉันทำไม

      ฮานะ   ถ้าลูกของคุณยายชื่อซาโตชิ เคน ก็แสดงว่าคุณยายก็เป็นยายของหนูใช่ไหมค่ะ

      ยาย      เธอต้องการอะไรกันแน่ถึงได้มาตามหาพ่อของเธอ คงรู้แล้วสินะว่าของเธอรวยก็เลยต้องมาเรียกร้องสิทธิของความเป็นลูก

      ฮานะ   ไม่ใช่อย่างนั้นนะค่ะคุณยาย

      ยาย      คนจนๆอย่างพวกเธอก็มีแค่นี้แหละ ต้องการเท่าไหร่บอกมา เธอจะเรียกมาเท่าไหร่ก็ได้นะอุตสาห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาถึงที่นี้เลยนิ

      ฮานะ   หนูไม่เข้าใจที่คุณยายพูดหรอกนะค่ะ แต่ที่หนูต้องการมาพบพ่อแค่อยากจะเจอท่านสักครั้งเท่านั้นเอง ตอนนี้หนูไม่รู้แม้กระทั้งว่าหน้าตาของพ่อเป็นแบบไหนหนูจำได้แค่ว่าพ่อของหนูเป็นคนดีรักหนูรักแม่ หนูไม่ต้องการเรียกร้องอะไรทั้งนั้นค่ะ

      ยาย      นี่เธอ

      ฮานะ   หนูขอแค่พบกับพ่อแค่ครั้งเดียวเท่านั้นค่ะคุณยาย ขอความกรุณาด้วยค่ะ

      ยาย      เธอนี้ถอดแบบพ่อของเธอมาจริงๆเลยนะฮานะ(ฮานะทำหน้าสงสัย)

      ฮานะ   คุณยายหมายความว่ายังไงค่ะหนูไม่เข้าใจ

      ยาย      ยายรู้จักเธอมาก่อนแล้วฮานะพ่อเธอเป็นคนดื้อรั้นหัวชนฝาแววตาเธอเหมือนกับพ่อของเธอไม่มีผิดเลยยายยังจำแววตานั้นได้ดีตอนที่ยายขอร้องให้เขากลับมาอยู่กับยายกว่ายายจะขอร้องให้เขากลับมาได้ฮานะรู้ไหมเขาต้องการแค่ให้พวกเธอสุขสบาย ให้ยายยอมรับพวกเธอ

      ฮานะ   คุณยายค่ะ

      ยาย      แต่มันก็สายเกินไปซะแล้วฮานะยายขอโทษ(ยายร้องไห้)

      ยาย      พ่อของฮานะได้ไปอยู่ในที่ที่สบายแล้วละ ยายขอโทษที่ทำให้ฮานะไม่เจอพ่อ ขอโทษที่ทำให้ครอบครัวของฮานะแตก

      ฮานะยืนนิ่ง

      ยาย      ยายขอให้เขากลับมาสืบทอดกิจการทำให้กิจการรุ่งเรื่องแล้วยายถึงจะยอมรับฮานะกับแม่ มันสายไปมันสายไปแล้ว พ่อของฮานะประสบอุบัติเหตุเมื่อเดือนที่แล้วนี้เองเขากำลังจะไปหาพวกหนูไปรับพวกหนูมาอยู่ที่นี้ด้วยกัน

      ฮานะ   พ่อ(ฮานะร้องไห้เบรคเข้ามาปลอบ)

      ฉาก14ที่หลุมฝังศพ

      ฮานะ   พ่อค่ะหนูมาช้าไปใช่ไหมค่ะ หนูควรจะมาหาพ่อตั้งนานแล้ว หนูไม่อยากเจอพ่อในแบบนี้เลย หนูอยากกอดพ่ออยากคุยกับพ่อ พ่อรู้ไหมหนูรอพ่อมานานแค่ไหน พ่อค่ะนี้คือของขวัญที่หนูเตรียมไว้ให้ตั้งแต่เด็กเผื่อว่าพ่อจะกลับไปหาหนู

      มันไม่ใช่ของที่แพงเป็นของที่บางคนเห็นว่าเป็นแค่เศษขยะแต่มันคือกลีบดอกไม้ดอกไม้ที่มีชื่อว่าลาเวนเดอร์มันรอคอยพ่อกลับมาพร้อมกับหนูที่รอคอยพ่อ พ่อค่ะ(ฮานะกอดกล่องกลีบดอกไม้ร้องไห้)

      ยาย      ฮานะเรายังมีชีวิตอยู่ก็จงอยู่อย่างเข้มแข็งมีชีวิตเพื่อคนที่เรารักและรักเรา

      ฮานะ   ยายค่ะ หนูคิดถึงพ่อหนูอยากเจอพ่อ (ฮานะร้องไห้สะอึกสะอื้น)

      ยาย      พ่อเขาก็อยู่กับเราในทุกๆที่พ่อเขาอยู่ที่ใจของหนูพ่อเขาเป็นเทวดาที่คอยคุ้มครองหนูจงเชื่อมันในตัวเองแล้วใช้ชีวิตต่อไปอย่างมีคุ้มค่านะลูก

      ฮานะเดินเขาไปกอดยาย

      ฉาก15ที่สนามบินโตเกียว

      ยาย      เดินทางกลับอย่างปลอดภัยนะ หวังว่าชีวิตยายที่เหลืออยู่ยายจะได้ชดใช้ความผิดที่ยายได้ทำไว้

      ฮานะ   มันไม่ใช่ความผิดของใครหรอกคะคุณยาย ถ้าจะโทษต้องโทษที่พระเจ้าได้พรากพ่อไปจากพวกเราเร็วเกินไป

      ฮานะ   หนูไปแล้วนะค่ะคุณยาย แล้วหนูจะติดต่อมาอีกทีนะค่ะ

      ฮานะเดินทางขึ้นเครื่อง/สนามบินสุวรรณภูมิ/แม่ยืนรอ/ฮานะวิ่งไปกอดแม่ร้องไห้

      ฮานะเล่าความจริงทุกอย่างให้แม่ฟัง/เสียงเพลงดังไปตอนที่อานะเล่า/แม่ร้องไห้

      ฉาก16บ้าน

      แม่นั่งกอดรูปภาพของซาโตชิ เคนแล้วร้องไห้

      ฮานะ   แม่ค่ะแม่ตัดสินใจแล้วนะค่ะว่าแม่จะไปอยู่กับคุณยายที่ญี่ปุ่น

      แม่       แม่ตัดสินใจดีแล้วลูก แม่ไปอยู่ที่นั้นไปอยู่ในที่ที่พ่ออยู่อยู่ใกล้ๆพ่อ ฮานะ(แม่ยื่นกรอบรูปให้ฮานะ)นี้เป็นรูปของพ่อเขาแม่ขอโทษนะที่ปิดกั้นลูกกับพ่อมาตลอด แม่ขอโทษเพราะความทิฐิของแม่เองที่ทุกอย่างต้องเป็นแบบนี้

      ฮานะ   แม่ค่ะไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูเข้าใจ พ่อก็เข้าใจเราด้วย

      ฉาก17สนามบินสุวรรณภูมิ

      ฮานะลากกระเป่าเดินทาง/ฟ้านัทต้นเบรกยื่นข้างๆฮานะ

      แม่       ลูกดูแลตัวเองดีๆนะอยู่ที่นี้ไม่มีแม่อยู่ด้วยแล้ว

      ฟ้า        ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะคุณแม่ฮานะเก่งจะตายไป หนูจะดูแลฮานะให้เองค่ะ

      นัท       เธอจะดูแลฮานะหรือฮานะจะดูแลเธอหืมยัยโก๊ะ

      ฟ้าหันไปแยกเขี้ยวใส่นัท

      เบรค    คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับผมกับเพื่อนๆจะดูแลฮานะอย่างดีเลยครับ

      แม่       แม่ต้องขอบใจเบรคมากเลยนะทั้งคราวที่แล้วตามไปดูแลฮานะถึงญี่ปุ่นเลย

      เบรกเอามือเกาท้ายทอยอย่างเขินๆ/ฮานะกอดกันกับแม่/แม่เดินไปขึ้นเครื่อง/นัทต้นฟ้าเบรกเดินออกมาจากสนามบิน

      เบรค    ทำไมเธอไม่ไปอยู่กับแม่ที่ญี่ปุ่นละ

      ฮานะ   (ฮานะยิ้ม) ไม่รู้สิ บางสิ่งบางอย่างมันก็หาเหตุผลไม่ได้

      ทุกคนเดินไปข้างหน้า/เบรคแอบเอามือมาจับมือฮานะ

      ออฟซีนเสียงซาโตชิ เคน ฮานะพ่อขอโทษที่พ่อจากลูกกับแม่มาโดยที่ไม่ได้บอกกล่าว พ่อต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ครอบครัวเราอยู่กับพร้อมหน้าพร้อมตา พ่อเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นมา เผื่อสักวันหนึ่งพ่ออาจจะจากลูกไปก่อนที่เราจะได้เจอกัน พ่ออยากจะบอกว่า ลูกคือนางฟ้าคือดอกไม้ที่ทำให้ทุกวันของพ่อมีความหมาย มีชีวิตที่จะอยู่ต่อไปเพื่อพบลูกกับแม่ ของขวัญที่อยู่ในกล่องถ้าลูกยังจำได้มันคือสร้อยคอรูปนางฟ้าที่ลูกอยากได้ พ่อทำตามสัญญาแล้วนะ ถ้าในวันที่ลูกได้อ่านจดหมายฉบับแล้วพ่อได้จากไปจงอย่าเสียใจ ให้ลูกอยู่อย่าเข้มแข็งอยู่เพื่อคนที่เรารักและรักเรา)

      เสียงออฟซีนฮานะ       พ่อค่ะเหตุผลที่คนเรายอมที่จะรออะไรทั้งชีวิตและอยู่อย่างทรมานเพื่อเขาคนนั้นเพียงแค่ต้องการที่จะบอกแค่คำๆเดียวหนูว่ามันยิ่งใหญ่มากเลยนะค่ะพ่อ หนูสัญญานะค่ะว่าหนูจะใช้ชีวิตที่มีอยู่เพื่อคนที่รักหนูและคนที่หนูรัก หนูรักพ่อนะค่ะ

      ฮานะเดินไปกับเพื่อนๆ/เสียงเพลงขึ้น/เห็นแค่ข้างหลังที่ฮานะเดินไป

                                              -จบ-

       

       

       

       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×