Coffee Shop Love

ลำดับตอนที่ #1 : Love,Love,Love- TAO x Seungmi - Intro

 

              ในเช้าที่แสนจะสดใส   กับแสงแดดอบอุ่นในเมืองหลวงอย่างกรุงโซล   ทำให้คนที่ไม่มีเวลาพักผ่อนอย่างผมต้องตื่นขึ้นมาอย่างง่ายดาย  เพียงเพราะแสงแดดแทรกช่องว่างระหว่างผ้าม่านเข้ามาส่องหน้า   ผมขยี้ตาเพื่อที่จะลืมตารับเช้าวันใหม่อย่างเต็มตา  (ซึ่งมันก็ช่วยไม่ได้มากนัก)  ก่อนจะลุกออกจากห้องนอนของผม  ทันทีที่ร่างสูงของผมผ่านพ้นกรอบประตูห้องนอนของตัวเอง  กลิ่นหอมอุ่นๆของอาหารก็เข้ามาแตะจมูกผมอย่างจัง   อ่าาา.. ผมชักจะหิวแล้วสิ  ถ้าให้เดาก็คงเป็นใครสักคนในหอพักนี้เป็นคนตื่นมาเตรียมอาหารให้พวกเราตั้งแต่เช้า  ถ้าไม่ใช่ดีโอ ก็คงเป็นพี่เลย์

              อ่าาาา  คงจะสงสัยและอยากรู้ล่ะสิว่าผมเป็นใคร  ฮ่าๆๆ สวัสดีอย่างเป็นทางการครับ และขอต้อนรับเข้าสู่เรื่องราวความรักของผม ผม เทา หนุ่ม AB Style  กังฟูแพนด้าสุดหล่อ แห่ง EXO From. EXOPLANET คร้าบบบบบ คงไม่ต้องอธิบายอะไรมาก  และที่นี่คือ  หอพักของพวกเรา  แฟนคลับคงจะแอบอิจฉาผมเบาๆ ที่ปรากฏกายในหอพักของ EXO เช่นนี้  นี่ผมก็เริ่มอิจฉาตัวเองแหละ  เอิ่มม.. ผมก็เป็นหนึ่งใน EXO นี่น่า ผมจะอิจฉาตัวเองทำไม -__-

              ผมเดินไปที่ห้องครัว  ที่ถูกแยกออกเป็นสัดส่วนชัดเจน  เพื่อความสะดวกสะบายปละความเรียบร้อย   ภาพแรกที่พุ่งเข้าโสตประสาทสัมผัสทางตาของผมมันทำให้ผมรู้สึกอิจฉาขึ้นมานิดๆ  ก็ดูเอาสิครับ   กระต่ายน้อยตัวขาวที่กำลังผัดอาหารอย่างคล่องแคล่ว  มีมังกรตัวสูงยื่นซ้อนทาบทับแผ่นหลังบางไม่ห่าง  ค่อยหยิบนู้นหยิบนี้ให้  รู้หรอกน่าว่าตกลงคบกันเป็นแฟนแล้วน่ะ  ดูพี่คริสกับพี่เลย์ทำสิ  หวานกันเกินไปรึเปล่า

              "เกรงใจคนโสดบ้างนะครับ" ผมกล่าวแทรกความหวานนั่นด้วยท่าทางหงุดหงิดก่อนจะนั่งลงที่เกาอี้หน้าเคาน์เตอร์ข้างๆ พี่ซูโฮที่นั่งทำหน้าสะอิกสะเอียนในความหวานตรงหน้าอย่างเลี่ยนๆ
              "ตื่นแล้วเหรอ  แพนด้าขี้เซา" เป็นพี่คริสที่ผละออกจากพี่เลย์เพียงเล็กน้อยทักถามผม
              "ก็ตื่นแล้วสิครับ  ไม่ตื่นพี่จะเห็นผมเดินออกมานั่งตรงนี้ไหมล่ะ"  ผมตอบและถามกลับทันทีอย่างจงใจกวน  พี่คริสหันมาแยกเขียวจนจมูกย่นขึ้นใส่ผม  พร้อมกับเสียงคำรามประหนึ่งตัวเองเป็นหมาป่า  แต่ไม่เลย  มันเหมือนลูกหมาเพิ่งหัดคำรามมากกว่า  ทั้งผม พี่เลย์ และพี่ซูโฮหลุดขำเสียงดังลั่นหอพัก
              "นี่นายขำพี่เหรอ อี้ชิง" พี่คริสหันไปตวัดเสียงถามพี่เลย์อย่างไม่พอใจนัก
              "ก็พี่ตลกอ่ะ" พี่เลย์ตอบแล้วยิ้มกว้างจนตาเป็นสระอิใส่พี่คริส  เล่นเอาพี่คริสชะงักกึกไปเลย  มองหน้าพี่เลย์อยู่อย่างนั้น  โดนเลย์แอ็ดแทคไปแบบเจ้าตัวก็ไม่รู้ตัว  ใจละลายล่ะซิ  หวั่นไหวกันสองคน  ผมล่ะไม่เคยเข้าใจอารมณ์ความรู้สึกพวกนี้เลยจริงๆ  ไอ้ใจละลาย  ไอ้ความหวั่นไหว  ไอ้ความรักอะไรแบบที่สองคนตรงหน้าผมเป็นอยู่
              "นี่  พวกนาย  ช่วยรู้สึกว่ามีพวกฉันอยู่ตรงนี้ด้วยหน่อยได้ไหม" พี่ซูโฮพูดขัดความหวานของคู่รักคู่นี้  ผมนึกขอบคุณพี่ซูโฮมากมายจริงๆ  ก็ทำไมล่ะ  ก็ผมอิจฉาอ่ะ  พี่เลย์ก็ก้มหน้าแดงๆหลบสายตาคมกริบของคนที่ตัวเองเรียกว่าแฟนไปสนใจอาหารตรงหน้าอย่างเขินอาย  แก้มแดงๆ  บนดวงหน้าขาวใสนั่น  มันน่าจับฟัดแก้มแรงๆซะจริงๆ
               ฟอดด...  นั่นไง  พี่คริสจับแก้มพี่เลย์เข้าไปฟัดแรงๆ  ดูเหมือนคำพูดของพี่ซูโฮจะไม่นำพาเท่าไรนัก -__-
               "เอ่ออ  พี่ครับ  ข้าวเช้าหน่ะ  ผมจะได้กินไหมครับ  หิวนะครับ  นั่นๆ  มันจะไหม้แล้วหน่ะ!!"  ผมแสร้งทำโวยวายขัดบรรยากาศที่ฟรุ้งฟริ้งกรุ่งกริ้งกระดิ่งแมวนี่ซะ  พลางชี้มือชี้ไม้ไปที่กระทะที่พี่เลย์กำลังผัดข้าวผัดอยู่

.
.
.
.
ผมต้องรีบกินแล้วแหละ  รู้สึกว่าเหมือนผมจะมีนัด

2BC...

BlackPearl

talk :: นี่แค่อินโทร ไรท์นี่เหงื่อกระเด็นเลย  55+ ฝากติดตามด้วยนะ หวังว่าจะชอบกันนะคะ