คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 14 : แอลกอฮอล์ (150422)
แอลกอฮอล์
แอลกอฮอล์เป็นสารเสพติดชนิดหนึ่ง – คิมนัมจุน
ใครสนล่ะ ตอนนี้ที่รอคอย – เจโฮปปี้
…………………………………………
แย่อ่ะ แย่แน่ๆ
ผมมองห้องหรูหราฟู่ฟ่าตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ว่า อยากตาย ไม่ใช่ตายเพราะอยู่กับจองกุกสองคน แต่จะตายก็ตรงที่ไอ้เด็กนั่นบอกให้หารค่าห้องกันคนละครึ่ง ไอ้ที่มันออกให้ก่อนนั่นน่ะ ผมติดหนี้มัน!
จองกุกบอกว่า ที่เราสองคนต้องมานอนโรงแรมแบบนี้เป็นความผิดผมคนเดียวที่ทำมันใจแตกเสียเด็กด้วยการชวนกินเหล้าแล้วตัวเองก็มาเมาเอง ที่จริงผมควรออกค่าห้องคนเดียวด้วยซ้ำแต่ว่ามันสงสารหรอกนะเลยช่วยหารครึ่ง =[]="
ถ้ารู้ว่าต้องหารผมไม่ปล่อยให้มันเลือกโรงแรมแพงขนาดนี้หรอก จากุชชี่อ่างน้ำร้อนบ้าบอจะเอามาทำไม!! แค่มีเตียงก็พอแล้วเหอะ คิมแทชีวิตพอเพียง ไม่เหมือนไอ้เด็กกุกที่อยากลงอ่าง ฮึ้ยยย
"ทำหน้าบึ้งทำไม โรงแรมดีๆไม่ชอบ อยากนอนม่านรูดเหรอหรือเลิฟโฮเทลเหรอครับ"
จอนจองกุกหัวเราะหึหึ มือก็ปลดเสื้อของตัวเองไปด้วย มันกำลังจะไปลงอ่างน้ำร้อนกุดจี่ของมันอ่ะครับ
"เลิฟโฮเทลก็ดีนะ ถูกดี"
ผมนั่งหน้าเครียด คิดคำนวณเงินในกระเป๋า ความเมาดูจะหายไปทันทีที่เจอตัวเลขในบัตรเครดิตที่จองกุกรูดไปหน้าตาเฉย
"พี่วีเอาจริง? อยากนอนเตียงน้ำเหรอ? หรือห้อง sm โซ่แส้กุญแจมือ?"
"หยุดพูดไปเลย นั่นรสนิยมนายเหรอจอนจองกุก!"
ผมขึ้นเสียงสูง รู้สึกปวดหัวกับมันมากกว่าเดิมจากที่เมาอยู่แล้ว จองกุกหัวเราะคิกคัก มือก็ปลดเข็มขัดรูดกางเกงตัวเองลงจนเหลือแต่บ็อกเซอร์ จนผมได้แต่ขมวดคิ้วมองกล้ามท้องแน่นๆด้วยความไม่พอใจ มันจะฟิตไปไหน ของผมนี่เหลวยังกับเยลลี่ดึ๋งดั๋งที่ชอบกินเลยอ่ะ อิจฉา
"ถ้าเข้าไปสองคน คงเป็นรสนิยมของผมกับพี่อ่ะแหละ แล้วพี่จะจ้องหุ่นผมอีกนานมั้ย น้ำลายไหลอีกแล้วนะ ลามกชะมัด"
พูดจบมันก็เอามือปิดหน้าอกตัวเองด้วยท่าทางสะดีดสะดิ้งน่าหมั่นไส้ ตัวเองถอดเองแท้ๆยังจะมาปิด บ้ารึเปล่า
"ทำไม เห็นมาหมดแล้วจะอายอะไร ไม่ใช่นายเหรอที่ชอบเดินแก้ผ้าไปมาในหอ"
"ครับ บางคนก็ชอบในกางเกงในตัวเดียวเดินไปมาเหมือนกันอ่ะ"
"พอเลย ไปลงอ่างโคตรแพงของนายไปเหอะ พี่ไม่อยากคุยด้วยแล้ว"
พูดจบก็หันหลังนอนคลุมโปงทันที จองกุกหัวเราะเยาะผมทิ้งท้าย ได้ยินเสียงมันถอดบ็อกเซอร์ออกโยนบนตัวผม ผุดลุกขึ้นนั่งด้วยความโมโหก็เห็นแค่ก้นขาวๆของมักเน่ที่เดินเข้าห้องน้ำไป
เด็กเลว! หน้าด้านที่สุด!
มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โดนจองกุกปลุก ผมลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย รู้สึกว่าพื้นห้องโคลงเคลงเล็กๆแต่หลังจากได้นอนพักบ้างก็เริ่มรู้สึกดีขึ้น ใช้หลังมือปาดน้ำลายออกจากมุมปากตัวเองเบาๆ น้องวีเป็นผู้ชายแมนๆเลยนอนน้ำลายยืดไง (เรอะ =[]=)
"ผมไม่อยากนอนกับคนเหม็นเหล้า พี่วีไปอาบน้ำเหอะ"
พูดจบไอ้เด็กกุกก็เอามือปิดจมูกตัวเองแบบโอเว่อร์ พัดไปมาเพื่อสื่อว่าคิมแทเหม็นเหล้ามาก
"เหม็นเหรอ นี่แหนะ! ดมเข้าไปเลย!!!"
เห็นมันท่ามากก็อดไม่ไหวที่จะลุกขึ้นนั่ง คว้าคอจองกุก กดหัวมักเน่ให้ลงมาซุกที่คอตัวเองด้วยความหมั่นไส้ล้วนๆ จองกุกดิ้นไปมา แต่ผมเฮดล็อก ล็อกคอมันเอาไว้อย่างหนาแน่น กะให้มันตายคาอกเนี่ยแหละ
"อ่อออย หอ๋ายไออออกกก"
เด็กหน้าด้านโวยวายได้ความว่าหายใจไม่ออก ก็ผมเล่นกดหัวมันจนไม่เหลือที่ให้หายใจ สมน้ำหน้า คึคึคึ พอเห็นว่าใกล้ตาย ผมก็ปล่อยมันออกไป พอหลุดออกไปได้จองกุกก็หายใจเข้าปอดแรงๆทันที ปากก็งึมงำว่าผมซาดิสม์ ชอบใช้ความรุนแรง รู้งี้น่าจะพาไปห้อง sm
"นายน่ะแหละชอบใช้ความรุนแรง แถมยังชอบบังคับ"
ผมตอบมันกลับไป จองกุกที่ตอนนี้กลับมาหายใจเป็นปกติแล้วจ้องหน้าผม ตอนนี้เด็กโข่งกำลังนั่งพิงหัวเตียงในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวของโรงแรมที่ลึกจนเห็นแผงอกกว้าง แถมยังนั่งแหวกจนรอยแยกของเนื้อผ้าผ่าขึ้นมาจนเห็นขาอ่อนขาวๆ นั่งยั่วแบบนี้ต้องการอะไรอ่ะ ยิ่งเมาๆอยู่ด้วยเดี๋ยวปล้ำซะเลย (แต่ก็ได้แค่คิดเพราะเรื่องจริงคือป๊อด ขนาดเมายังไม่กล้าอ่ะ)
"พี่วี จ้องผมอีกแล้วนะ มองอย่างนี้เอากลับไปจับที่บ้านต่อมั้ย น้ำลายไหลยืดจนจะท่วมโซลแล้ว"
ถ้อยคำประชดประชันของมันทำให้ผมเลิกคิ้ว
"จับที่บ้านทำไมคนอยู่เยอะ จับที่นี่ไม่ดีกว่าเหรอ"
มันเล่นมาผมก็เล่นกลับ มือก็วางแหมะลงบนต้นขาขาวๆของจองกุกกะจะให้อาย แต่ผมคงประเมินมันต่ำไปเมื่อดวงตาคมแค่จ้องหน้าผมเฉยๆ ไม่ทุกข์ร้อนอะไร แถมยังเอนหัวพิงพนักเตียงมากกว่าเดิม จนผมรู้สึกเหมือนเป็นเมียที่กำลังปรนนิบัติสามียังไงชอบกล พอกำลังจะเอามือออก เสียงทุ้มๆของมันกลับทำให้ผมชะงัก
"ขยับสิ จะอยู่เฉยๆทำไม เมื่อยขา"
แล้วน้องวีจะไปนวดให้มันทำไมเนี่ย!!!
คิดแล้วก็อยากจะร้องไห้ที่ตัวเองคิดช้าเกินไป มือเรียวขยับนวดด้วยน้ำหนักพอดีมือไปตามต้นขาแกร่ง ถ้าไม่ติดว่าผิวมักเน่เนียนมากนุ่มมากขาวมากนี่ผมเริ่มจะคิดแล้วนะว่ากำลังนวดตอไม้ จองกุกหลับตาพริ้มพร้อมกับครางเบาๆ มีความสุขมากมั้ยเด็กเวร ฮึ้ย!
"แรงไปแล้ว เจ็บ เบากว่านี้"
ท่าทางผมจะหนักมือไปหน่อย เขาเลยขมวดคิ้วพร้อมกับสั่งด้วยน้ำเสียงรำคาญจนผมไม่รู้แล้วว่าใครพี่ใครน้องกันแน่ ใช้ให้ทำโน่นนี่อยู่ได้
คิดแล้วก็หยุดมือทันที
"เมื่อยมากก็นวดตัวเองแล้วกัน พี่จะอาบน้ำแล้ว"
พูดจบก็ลุกออกไปห้องน้ำทันที เออ...ทำไมผมไม่หนีตั้งแต่แรกวะ บ้าจี้นวดมันทำไมเนี่ย แต่เอาเหอะ จะคิดซะว่าได้แต๊ะอั๋งขาขาวๆของมักเน่ก็แล้วกัน คิดแบบเมะๆมันก็คุ้มนะ =[]=
"ให้ผมช่วยมั้ย"
คำพูดที่หลุดออกมาจากปากจองกุกทำให้ผมตัวแข็งทื่อ ขาที่กำลังจะก้าวลงจากเตียงก็พลอยแข็งทื่อไปด้วย ไม่ใช่อะไรนะ เหน็บกิน ถถถถถ
"ช่วยอะไร?"
"ก็ช่วยถูหลัง" ผมหันขวับไปจ้องหน้ามักเน่ทันทีด้วยความไม่พอใจ
"แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก ปล่อยให้พี่รอนายทำไม รู้งี้น่าจะเข้าไปอาบด้วยกัน เสียเวลานอนนะรู้มั้ย"
ผมบ่นงุ้งงิ้งไปตามประสาคนเมา ขาก็พยายามยันร่างกายตัวเองที่เดินเซๆไปทางห้องน้ำ แล้วอีเด็กกุกจะนอนมองอีกนานมั้ย ทำไมไม่มาช่วยน้องวีอ่า =[]=
"จะนอนเฉยทำไม มาช่วยสิ!"
…………………………………………
ผมฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีตามจังหวะเพลงที่เปิดดังลั่นห้องน้ำ บนหัวมีฟองแชมพูฟอดไปทั้งหัว หลับตาพริ้มพิงกับต้นขาขาวของไอ้เด็กกุกที่ตอนนี้กลายมาเป็นทาสรับใช้สระผมให้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันยอมมารับใช้น้องวีง่ายจัง ปกตินี่เวลาจะใช้ทำอะไรต้องขู่แล้วขู่อีกกว่ามันจะยอมทำตาม
เรื่องใช้ให้อาบน้ำให้ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกครับ แหม คนเราอยู่ด้วยกันมาตั้งนานก็ต้องมีบ้าง?
เห็นอย่างงี้ผมก็ผู้ชายแมนๆนะ อาบน้ำด้วยกันแค่นี้ไม่กระเทือนความหน้าด้านของผมหรอก ความเมาและขี้เกียจมันอยู่เหนือทุกสิ่ง 555555 (ยังมีหน้ามาหัวเราะอีก)
"มาใช้ผมแบบนี้ ไม่กลัวว่าผมจะทำอะไรพี่เหรอ"
มือใหญ่คอยขยี้ผมนิ่มอย่างอ่อนโยนก่อนจะเอาฝักบัวมาล้างออกไป ฟองสบู่ที่ลอยเต็มอ่างทำให้ผมยิ่งรู้สึกดี ก็จองกุกเนี่ยแหละเป็นคนทำฟองสบู่พวกมาบริการ ผมเมาขนาดนี้แค่จะยืนตรงๆยังทำไม่ได้เลย ไม่อ้วกแตกก็บุญแล้วครับ
"ทำอะไรอ่า ถ้าเรื่องอย่างนั้น พี่มั่นใจมากว่าระหว่างเราพี่ต้องเป็นฝ่ายกระทำ....ไม่ใช่นาย"
ผมตอบมักเน่ออกไปอย่างชิวๆ เอ่อ ผมแค่แกล้งมันนะ จะทำหรือถูกทำหรือสลับกันทำ (เฮ้ย) ก็ไม่เอาทั้งนั้นอ่ะ
"ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ มั่นมาก พี่ไปเอาความมั่นใจแบบผิดๆมาจากไหนหืมมม"
พูดไปจองกุกก็เอาฟองน้ำอันเล็กมาถูช่วงไหล่ผมไปด้วย
นั่นดิ! ทำไมผมมั่นจังวะ แค่กล้ามก็แพ้มันแล้วอ่า แต่ไม่เป็นไร จอนจองกุกหลับลึกจะตายแถมยังหลับง่าย เดี๋ยวคืนนี้นะ ผมจะรอให้มันหลับแล้วจับมัด จองกุกก็จองกุกเหอะ หึหึหึ
แค่คิดถึงการแก้แค้นอันหอมหวาน ผมก็เผลอหัวเราะชั่วร้ายออกมาเล็กๆ
ล่ามมันด้วยกุญแจมือดีมั้ย จากนั้นก็เอาแซ่ฟาด เทียนลน เฮ้ยย นี่มันฟิคใสๆ(?) ทำไมเริ่มกลายเป็น sm จองกุกหยุดมือทันทีที่ได้ยินเสียงหัวเราะประหลาดของผม
"หยุดความคิดของพี่เดี๋ยวนี้เลย รังสีความชั่วมันแผ่ออกมาหมดแล้ว -_-"
"ถ้าพี่ชั่ว นายก็คงโคตรปีศาจอ่ะ นี่! หยุดทำไมถูต่อสิ!!"
ผมสั่งมันจนจองกุกเลิกคิ้ว เอ่อ หรือว่าผมจะทำเกินไป มันจะฆ่าน้องวีด้วยฟองน้ำถูตัวมั้ยข้อหาบังอาจไปสั่งคุณมักเน่ทองคำ ถ้าจริงคงอนาถน่าดู
วีบีทีเอสถูกฆ่าตายด้วยฟองน้ำ เหตุจากมักเน่ไม่พอใจที่ถูกใช้งาน ถถถถถ เศร้าแปป
ระหว่างที่ผมกำลังคิดจะแย่งฟองน้ำ อาวุธฆาตกรรมมาจากมือมัน จองกุกก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วคนแต่งก็ตัดบทน้องวีออกเฉยเลย =[]=
Jungkook's POV
ดูพี่วีทำหน้าเข้าสิ คิดว่าผมจะทำอะไรไม่ดีรึไง แล้วยังท่าทางที่อยากจะแย่งฟองน้ำออกจากมือผมอีก ไม่ต้องพูดหรอกครับแค่ดูหน้าก็รู้หมดแล้วว่ากำลังคิดอะไร
พอเห็นผมยอมเข้าหน่อย ก็ยิ่งได้ใจ แต่จะทำไงได้จองกุกเนี่ยแหละที่ยอมทำตามเอง
ขืนไม่ทำคนแก่ที่ทำตัวไม่สมอายุคนนี้คงจะโวยวายแล้วก็พาลงอนขึ้นมาอีก
คิดแล้วก็ถอนหายใจอีกรอบ
"เข้าใจแล้วครับ คุณภรรยาหลวง"
กระตุกยิ้มนิดๆกวนประสาทพี่เค้าเป็นของแถมแก้แค้น จากนั้นก็เอาฟองน้ำถูหลังเนียนๆสีน้ำผึ้งต่อ แต่พี่วีกลับทำหน้าบึ้งใส่ผมซะงั้น อะไรอีกเนี่ย ทำไมเมาแล้วเอาแต่ใจตัวเองจังเลยนะ
ไม่เห็นน่ารักออดอ้อนอะไรเลยสักนิด
"พูดอย่างนี้แปลว่ากำลังมีเมียน้อยรึไง" พี่วีพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
ห๊ะ! อะไรของคนตัวเล็กเนี่ย (นั่นสิ อะไรของแกอ่ะวี)
"คนเจ้าชู้"
เสียงงึมงำมาอีกรอบ แทฮยองนั่งกอดเข่าตัวเองด้วยท่าทางเศร้าๆจนผมมึนตามความเอเลี่ยนของร่างบางไม่ทัน แต่โบราณว่าอย่าถือสาคนเมา อย่าถือสาแต่ปล่อยไว้แบบนี้ก็ไม่ได้เหมือนกัน
ถอนหายใจอีกรอบก่อนจะปลดเสื้อคลุมอาบน้ำของตัวเองออก ในใจก็คิดถึงสารพัดวิธีจะง้อแทแท
พี่วีที่กำลังเอาแต่ก้มหน้ากอดเข่าตัวเองต้องสะดุ้งสุดตัวตอนที่ผมทิ้งตัวลงในอ่างน้ำด้วยกันพร้อมกับกอดคนตัวเล็กจากด้านหลัง แผ่นหลังที่แนบชิดทำให้ผมรู้สึกดีจนเผลอกอดรัดเอวบางเอาไว้แน่น
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องลงทุนมาทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่ถ้าเป็นเมื่อก่อนปล่อยเอาไว้พี่เค้าก็หายงอนไปเอง
ก็แค่รู้สึกว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อน
ผมกดจูบไปทั่วลาดไหล่เนียนพร้อมกับพึมพำแนบชิดผิวสวยๆ
คำขอโทษที่แกล้ง ขอโทษที่เอาแต่ใจตัวเอง
“อ่ะเอ่อ.....พี่หายโกรธแล้วก็ได้”
อย่างที่คิด แทฮยองที่โดนจูบนิดหน่อยไม่ว่าจะตอนเมาหรือตอนไม่เมาก็ยอมผมเหมือนทุกทีแค่โดนง้อ
ผมหัวเราะ หมุนตัวคนตัวเล็กมาให้สบตากัน พี่วีกัดริมฝีปากตัวเองแรงๆแบบที่ชอบทำตอนที่รู้สึกประหม่า พี่เขาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อีกแล้ว แก้มใสแดงปลั่งเพราะน้ำอุ่นจนน่าเอ็นดู ตากลมโตหวานฉ่ำเพราะฤทธิ์เหล้าช้อนมองออดอ้อนเหมือนกำลังเชิญชวนให้สัมผัสมากกว่านี้
ความเมาผสมกับความอ่อนล้าจากกิจกรรมรักทำให้เปลือกตาบางค่อยๆหลับลง พร้อมกับเสียงทุ้มกระซิบแผ่วข้างใบหู
“พี่แพ้ผมแล้ว......”
#กุกวีซังนัมจา
อ่าน nc แล้วอย่าลืมกลับมาเม้นนะ ตอนนี้ไรท์พยายามมากจริงๆ อาจจะไม่ฟินไปบ้าง เค้าขอโทษน้า แง้ๆๆ และขอบคุณที่ยังติดตามกุกวีมาตลอด
ความคิดเห็น