คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมืองหลวง
หลัาทหารพวนั้นเ้ามาทัทาย และพูุยันไปัพัแล้ว ทหารพวนั้น็บอว่า “ที่ท่านสูเสียวามทรำไปนั้น เป็นเพราะอาวุธีวภาพอศัรู แ่ผลอมันไม่ถาวรหรอรับ าว่าอีไม่นานวามทรำ็ะลับมาเป็นเหมือนเิม”
หลัานั้น พวทหาร็พาผมเ้าไปภายในเมือ ภายในัวเมือนั้นแ่าาภายนอมา ่าันเหมือนับเป็นนละโลเลย มันทั้าม สวย ร่มรื่น ผู้นูยิ้มแย้มมีวามสุ มีารแส่าๆอยู่ทุหัวมุมถนน มีร้านายอมามาย มีลาที่ส่ลิ่นอาหารอันแสนหอมหวน มีสวนสาธาระที่าม ้นไม้น้อยให่เรียันเป็นระเบียบ มีม้านั่แะสลัาหินอ่อน มีบ่อน้ำพุที่ทำาริสัลบริสุทธิ์ทั้บ่อ มีบ้านเรือนที่แ่แบบวินเทน์ สวยามเรียันเป็นระเบียบ รถม้าวิ่ามท้อถนน เสาไฟแบบลาสสิ ามท้อถนนไม่มีเศษยะหรือสิ่สปรเลยแม้แ่น้อย มีหอสมุเป็นเาะให่ั้อยู่ลาน้ำทา้านะวันอเมือ มีโรเรียนและมหาวิทยาลัย ั้เป็นเาะรออยู่ทาะวันออ ลอเส้นทาที่ผมเิน มีอไม้สีสวยที่ส่ลิ่นหอมร่วโรยามทา มีเสียนรีที่ไพเราะอยู่แทบทุส่วยอเมือ และที่ามที่สุ็ือ พระราวัสุแสนอลัารที่แะสลัามรประับ้วยัฟฟรายร์บริสุทธิ์ โยมีทอำาวเป็นอบประูและหน้า่า ัวปราสาทเป็นเาะลอยฟ้า ลอยอยู่เหนือเมือ มีแสรัยิบระยับในเวลาที่มีแสส่อระทบับริสัล่าๆ เปล่แสสารพัสี ทำให้เมือยิู่สใสเ้าไปอี
ทั้หมนี่มันูสวยามนน่าะลึ ผมไม่เยเห็นสถานที่ไหนน่าอยู่เท่าที่นี่มา่อนในีวิ มันเหมือนผมหลุมาอยู่ในโลแห่วามฝัน มันเป็นฝันที่ามมา ไม่น่าเื่อเลยว่าะมีที่ๆสวยามมานานี้อยู่ในโลริๆ
ความคิดเห็น