ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2
บทที่ 2
"อืม นี่เหรอเมือหลว ให่ีแฮะ"ผมพูับัวเอหลัาเห็นสภาพภายในเมือหลวอทวีปนี้แล้ว
"พี่าย ๆ โลอสเี่ยมไปทาไหนรับ"ผมหันไปถามายนหนึ่ที่ำลัเินนำผมไป
"หืม น้อายะไปโลอสเี่ยมเหมือนันเหรอ ั้น็ไปพร้อมันเลย็ไ้"ายนนั้นพูับผมแล้วเินนำผมไป
ระหว่าทาไม่มีารพูุยเิึ้นเลย เพราะผมไม่รู้ะพูับอาเฮียแยัไสุท้าย็เลยเียบันมาลอทานถึสนามประลอลาแ้ ใ่รับ สนามประลอลาแ้
"พี่าย ใหนอะโลอสเี่ยม"ผมถามทันที
"ที่นี่ไ"เาอบลับ
"ฮะ ไอ้สนามประลอเ็อนุบาลเนี่ยนะ"ผมอุทานึ้นอย่าใ ะไม่ให้ใไ้ไ แ่ละนเล่นฟันาบันั ๆ
"ใ่"รับ ไ้รับำยืนยันอย่าีเลยรับ แล้วมันะไ้เินเยอะไ้ไฟะ
ผมเินไปหาทหารที่อยู่แถวนั้นทันที
"พี่าย ผมมาทำภาริุ้มันโลอสเี่ยมรับ"ผมบอับทหารพวนั้น
"เิเินไปทานั้นไ้เลย รไปที่ห้อริม้ายสุที่นั่นะมีนบอสิ่ที่วรทำอยู่"ทหารนหนึ่บอพร้อมับี้ไปทาห้อพั
ผมเินไปามที่บอนมาหยุอยู่ห้อหนึ่ เป็นห้อที่ทหารนนั้นบอนั่นแหละ เมื่อมาถึผม็เาะประูทันที ็อ ๆ ๆ
"เิเ้ามาไ้"เสีย ๆ หนึ่ัออมาาในห้อ
"ผมมาทำภาริุ้มันโลอสเี่ยมรับ"ผมพูทันทีที่เินเ้ามาในห้อ
"หืม เธอะทำไ้เหรอ"หิสาววัยลานเยหน้ามอมาทาผม
"ถ้ามีเิน็ทำไ้แหละ ถ้าไมมี็ทำไม่ไ้อะนะ"ผมอบลับไป
"หมายวามว่าไ?"เ๊แถามลับอย่าสสัย
"็หมายวามว่า ถ้ามีเิน็ทำไ้ไ ไม่มี็ไม่ทำบ"ผมพูไปทันที เพราะหิว้าวมา เพราะเวลาาลเวลามันมีผล้าเีย ไม่วรใ้นาน ๆ
"เห ั้นเธอะเอาเท่าไหร่หละ"เ๊แถามลับมา
"แล้วแุ่ะเสนอ เินเยอะานี เินน้อยานน้อย"ผมอบไป เพราะหิวมา
"ั้นเธอลอเสนอมาสิ"เ๊แบอ
"10000g าัวบวเวทย์พิเศษ 2 บท"ผมบอไป
*่าเินในโลนี่ือ โล์ ิลเวอร์ บรอน์ โย 1g=1000s 1s=1000b
"ห๊า เธอะเอาไปทำไมเยอะแยะ"เ๊แะโนสั่นเลยรับ
"ไม่เอา็ไม่เป็นไร ผมไปหาานอื่นทำ็ไ้"ว่าบผม็หันหลัเรียมออไปทันที
"เี๋ยว ๆ ็ไ้ ๆ แ่เธอ้อทำให้สมับที่อมา่อนนะ"เ๊แรีบบอเลยรับ
"ั้น พาผมไปที่ทำานสิ"ผมบอ้อแม้ไป
"ามมา"เ๊แลุึ้นยืนแล้วเินนำผมไป
เมื่อมาถึสนามเ็เล่น(สนามประลอ)เ๊แ็บอให้เริ่มานทันที
"่อนอื่น ให้ทุนออไป่อน มันเะะ"ผมพูออไป เ๊แ็หันมามอผมแบบโรธ ๆ แล้ว็หันไปบอพวที่อยู่ในสนาม
เมื่อทุนออนอสนามผม็ัารเริ่มทันที
-อาาเเทพแห่ารเยียวยา--เราะเทพรัษา-
ผมรายเวทย์สอบทลสนามประลอทันที
"เอาหละ เสร็แล้ว ผมะบอล่าว ๆ นะ็่าย ๆ พวที่ายะถูส่ออมา้านอส่วนนที่ยอมแพ้็ะถูส่มา้านอเ่นัน และ็่อให้อัพลัมาแ่ใหน็ไม่มีลูหลออมานอเบ"ผมหันไปบอเ๊แที่ยืนอ้าปา้าไปแล้วรับ
"เ๊ ๆ เินผมหละ อย่าพึ่้าไปสิ"ผมะโนเรียทันที
"หะ...ห๊ะ มีอะไรเหรอ"เหมือนเ๊แะมึน ๆ ไปนะรับ
"เินผมหละ อ่อแล้ว็เวทย์นี้มันะหายไปเมื่อรบ 30 วันอะนะ เพราะบน้อยเลยไ้แ่นี้ ระหว่านั้นะ่าันายในอาาเนี้สัพันสอพันรอบ็ามสบาย"ผมหันไปทวเินทันที
"อะ...อ่อ อะนี่"พูบเ๊แ็ส่ถุผ้ามาให้ผมใบหนึ่ ผม็รับมาแ่โยี แล้ว็เินออาที่แห่นั้นมา
หลัาเรนไปแล้ว
"ไม่น่าเื่อ เวทย์โบราที่หายสาปสู ไม่ิว่าะไ้เห็นมันริ ๆ ิว่ามันเป็นแ่เรื่อเล่าแท้ ๆ"เ๊แยัเพ้ออยู่อย่านั้นนผ่านไปรึ่ั่วโมึไ้สิ
้านเรน
"ไปส่ภาริีว่า เหอ ๆ ไ้เินั้ 11000 g ถ้าส่ภาริ"ผมพูอย่ายินีพลาเินไปทาึิลที่อยู่ลาเมือ ที่รู้เพราะอนมาผมเินผ่านึิล
"ผมมาส่ภาริรับ"ผมบอพนัานทันทีที่เินมาถึิล
"่ะ ส่บัรนัผภัยมา้วย่ะ"เธอพูออมา ผม็ัารเรียมันออมาทันทีเพื่อให้เธอรว(พนัานะรวไ้แ่ภาริ ถ้าหาอยารู้ระับ้อให้เ้าอโออมาเอ มันะปราที่บัรทันที)
"่ะ เสร็แล้ว่ะ นี่เินราวัล่ะ"เธอพูพร้อมับยื่นถุเินมาให้ผม ผม็รับมาแล้วยัใส่เสื้อทั้ถุอเ๊และพนัาน
"อบุรับ ผมไปหละ"ผมพูอบุเธอไปแล้วเินออาึิลอย่าอารม์ี เพราะผมมีเินั้เยอะ อะไร ๆ มัน็่ายึ้น เินที่ผมมีสามารถอยู่ไ้เป็น 10 ๆ ปีโยไม่้อทำอะไรเลย
"่อนอื่น ้าว๊า ป๋ามาแล้ว"ผมพูพร้อมับเินไปหา้าวินทันที
'ีวิแบบนี้ ็สนุไปอีแบบแฮะ'ผมิระหว่าเินไปหาอะไริน
*-------------------------------------------*
ลแล้ว ๆ สั้น ๆ ่าย ๆ
อ่านลายเลียี เหอ ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น