คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 เพียงแค่สบตา
บทที่ 1 เพียแ่สบา
นาสไบไม่ยอมปราายให้ใรเห็นอีหลัาที่พูุยับแอนนาในอนนั้น นาปราถนาที่ะหาร่าที่มีวามเื่อมโยไ้ระหว่าอีและปัุบัน
แอนนาึ่ฟื้นืนสิมา็ิว่านเอแ่พัผ่อนน้อย ึไม่ล้าเล่าให้ผู้เป็นบิาฟัว่านไ้พบับหิสไบนานั้น นาึปล่อยเลยามเลย แ่ารปล่อยเลยามเลยอเธอนั้น ส่ผลมาที่เธอในอี 8 ปีถัมา...
ปี 2556...
แอนนาโเป็นสาวสะพรั่ที่สวยไม่แพ้นาามเลย เธอแอบไปูวในอีาิมาว่าเธอเยเป็นนาในึ่เป็น้าราบริพานรับใ้อ์เหนือหัวอ์หนึ่มา่อน ่อนที่ะถูทำร้ายนเสียีวิ เธอฝัใับเรื่ออีาิอเธอมาึ้นทำให้เธอเริ่ม้นหาเรื่อเี่ยวับัวเอมาึ้น
นาสไบไ้พบเธอแอนนาอีรั้ นายัไม่ยอมหยุที่ะรัวานแอนนา แ่ทว่า... ราวนี้นามาแปล
แอนนายืนล้าานอยู่ในรัว เธอร้อเพลไปเรื่อยๆ แ่ว่า เธอรู้สึเ็บที่เอวอย่ารุนแร วามเ็บปวมันล้าถูอมีมทิ่มแทอย่าหนั และ ทวีวามเ็บปวอย่ารุนแร เธอ้มลมอุที่เ็บปว สิ่ที่ทิ่มแทเธออยู่นั้นลัษะเหมือน "เล็บ” เธอลับหลัหันไปประันหน้าับนาสไบนาเิม นาารเล็บหมายะเอาีวิอแอนนาให้ไ้ แอนนาั้สิแล้วถามลับไปว่า
“้อารอะไร ทำไม้อทำร้ายันนานี้”
“ัน้อารร่า... เพื่อมีีวิอยู่ มอบร่านี้ให้ันะ!!!!”
“บ้า!!! อแบบนี้ใระมอบันให้่ายๆ” เธอไม่ยอมเสียเวลา่อล้อ่อเถีย ึหันไปล้าาน่อ นาสไบใ้พลัานส่รไปที่แอนนา เธอเริ่มปวหัวอย่าหนั ลิ่นแปลๆที่เธอเยไ้ลิ่นเมื่อปี 2547 ลับมาอีรั้... --- ลิ่นนาเอหรอหรือ ลิ่นที่วนน่ารำาลิ่นนี้ นาเอั้นหรือ --- แอนนาิในใ เธอใ้หาามอ นาหายไปแล้ว แ่อาารปวหัวลับทวีวามรุนแรมาึ้นเรื่อยๆ
นที่เห็นผี ... ้อุยับนที่เห็นผีเท่านั้นที่ะเ้าใัน...
แอนนาหวาลัวสายาอนาสไบ ลิ่นอนายัวนเวียนไปมาเพื่อ่อวนแอนนาหมายะให้แอนนายอมยร่าให้
ืนนั้น แอนนาเ้านอนเร็วเพราะอาารปวหัว เธอหลับสนิท้วยวามเพลียมาาารทำานทั้วันและเหมือนถููพลัไปโยใรบานที่ยืนหุหิเมื่อเห็นเธอหลับ
นาสไบารเล็บึ้นมานิ้วหนึ่ บรรรีลที่้อมืออแอนนาเป็นแผลสั้นนา 1 เนิเมร เลือสีแ้น่อยๆไหลออมาทีละหย นายิ้มอย่าพึพอใในผลาน่อนะอันรธานหายไป
รุ่เ้า แอนนาลุึ้นมา เมื่อืนเธอหลับสนิทมา นไม่รู้สึถึารระทำอใรบาที่สร้าบาแผลไว้บนร่าอเธอ เธอเินเ้าห้อน้ำหมายะอาบน้ำให้ทัน่อน 6 โมเ้า แ่แล้วบาแผล็สำแฤทธิ์
“โอ๊ยแสบั” บาแผลที่้อมือ เลือไหลึมออมาเบาๆ บาแผลเล็ๆแ่ถูน้ำแล้วแสบเหมือนถูน้ำร้อนลว
“ุ่ม่ามอีแล้วเหรอเรา” เธอบ่นออมาเบาๆโยไม่ไ้มอเลยว่า ัว้นเหุ็อยู่ในห้อน้ำับเธอ้วย นาแสยะยิ้มอย่ามีวามสุที่สามารถทรมานเ้าอร่าไ้ามใปรารถนา
แอนนาไม่ไ้รู้สึอะไรับบาแผลมานั เพราะเิมทีเธอ็เป็นผู้หิุ่ม่าม อาะไปโนอมีมเ้าบ้าเล็น้อย แ่็ "ไลหัวใ” โยเธอไม่ไ้มอเลยว่า นาสไบ วาแผนอะไรไว้มาว่านี้
ความคิดเห็น