ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    :Shadow Fantasy:

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ[rewrite]

    • อัปเดตล่าสุด 12 ม.ค. 49




                                                            :Shadow  Fantasy:





    ………ท้องฟ้าแปรเปลี่ยน



                                …….ร้องคำรามฟาดฟันผืนพิภพ



    อนึ่งเหมือนเตือน…….ภัยพิบัติในอดีต



                                     ………จะหวนมา



    บทนำ





                     เนิ่นนาน….



                     ที่ปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปกับภาพความฝันที่สวยงาม  ทิ้งภาพความจริงที่แสนเจ็บปวดไว้เบื้องหลัง  



                     กาลเวลา  ผันผ่านไปราวคลื่นลมที่สงบ  เหมือนปุยเมฆที่ล่องลอยไปในท้องฟ้ากว้างใหญ่  ดูเหมือนจะเชื่องช้า  แต่พอรู้สึกตัวอีกทีหนึ่ง  มันช่างเร็วนัก



                     จะ 1 ปี….2 ปี…10 ปี….200 ปี  หรือมากกว่านั้น  แม้ว่าเวลาจะไม่มีที่สิ้นสุด  แต่มนุษย์ทุกคนต้องมีจุดสิ้นสุดของตัวเองอยู่แล้ว  



                     แม้จะหลีกหนียังไง  จะหายาวิเศษรักษาความเป็นอมตะยังไง  แต่สุดท้าย  เราก็ต้องเรียนรู้คำว่า  “ความตาย”  จนได้





                     กี่ครั้งแล้วที่ปล่อยกายใจไปกับความปรารถนาของตนเอง  สับสนกับเส้นทางที่ดำเนินไป   หลับไหลในห้วงแห่งความฝัน เห็น…ท้องฟ้าสดใส  ปุยเมฆลอยเคลื่อนผ่านไป  ฟังเสียงคลื่นซัดสาดหาดทรายแสนสงบ  ฝันเห็นทางสดใส  ตัวเองหยอกล้อกับสายลม   สรรพสำเนียงต่าง ๆ เหมือนดั่งเสียงเครื่องดนตรีบรรเลงให้ใจหฤหรรษ์



                     ปิดตายหัวใจ  ลั่นดานแน่นหนา  พาหัวใจสู่ห้วงฝัน  ละทิ้งความเป็นจริงที่อยากจะลืมเลือน  ที่ผ่านมานาน….จนมันกัดกร่อนหัวใจให้สึกหรอลง  คล้ายน้ำที่หยดลงหิน  กลายเป็นหลุมดำในหัวใจลอบกลืนชีวิตตัวเองไปทีละน้อย



                     จนตัวเองกลายเป็นคนที่เฉยชาต่อทุกสิ่ง  จมปลักอยู่กับอดีตที่แก้ไขไม่ได้  



                     มันเป็นเรื่องราวของ คนสองคน  



                     คนหนึ่งเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ยามอัสดง  มอดแสง  ใกล้ลาลับขอบฟ้าไกล  หันหน้าเข้าสู่ความมืดมิด



                     อีกคน เหมือนพระจันทร์เดือนมืด  มองไม่เห็น  ไร้แสงส่องนำ  แม้จะสวยสดงดงามหากแต่ไร้คนยล  ติดอยู่กับฝัน ละทิ้งความจริง





                     ชีวิตที่ก่อกำเนิดโดยไม่ตั้งใจ…..เปิดเผยความลับที่แอบซ่อนของมุมมืด



                                                       กลายเป็น ปฐมตำนานบทใหม่  ….ที่โลกต่างโจษจัน













    ……..ไม่อาจฝืนชะตาที่ถูกพันธนาการ…..

    …..ชีวิตหนึ่งถูกสร้างพร้อมตราบาป

    แรงกรรมที่กระทำมา….คือบาปส่งหนุนนำ…..

    …..กงล้อแห่งมหากาลจักร

    จะขับขาน…แซ่ซ้องสดุดี……





    ++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++--++-++--++

    * บางทีการเริ่มต้นมันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด  เฮ้อ!! เหนื่อย…โค-ต-ร   ขอความเห็นหน่อยขอรับ



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×