ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โอ้ความรัก....

    ลำดับตอนที่ #5 : Love5:วางมวย

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 49


    เช้าวันรุ่งขึ้น
    ทัณมาถึงโรงเรียนแต่เช้า
    แล้วก็ทำเหมือนเคย
    เตะบอล คุย เล่นกะเพื่อน
    แต่วันนี้ทัณยังไม่เจอหน้า..หมา1ในเพื่อนซี้(ที่เกือบจะซี้ไปเมื่อวาน)

    "หมายังไม่มาเหรอวะ"ทัณถาม

    "มาเมิงก็เหงแล้ว"เพตอบ

    "เออๆๆ กุกะจะเคลียร์กะมันเรื่องเมื่อวานซะหน่อย"

    "เอาน่า....มานก็ไม่ได้ตั้งใจแหละ"มอสบอก

    "ไม่ตั้งใจห่าไร เปนกุพูดงั้นกะแฟนเมิง เมิงชอบป่ะละ"

    "แต่เนียร์ใช่แฟนเมิงป่ะละ"มอสสวนกลับ

    "ก็...."

    "ถ้าหมามันจะจีบเนียร์มันก็ไม่ผิดนะเว้ย"มอสพูดต่อ

    "เออๆๆ รู้แระ"

    จากนั้นก็ถึงเวลาเข้าแถวขึ้นห้องเรียน
    วันนี้ไม่มีโฮมรูม ทัณกับเพื่อนๆเลยไปนั่งรออาจารย์ที่ห้องเรียนคาบแรก
    แล้วสักครู่หมาก็โผล่มา
    และหมาก็ไม่ได้มาคนเดียวด้วย
    เค้ามากะเนียร์
    แล้วก็โชคไม่ดีเท่าไหร่ที่ทัณโผล่มาเห็นเข้า
    หมาเองก็เห็นทัณแล้วแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
    เค้าส่งเนียร์ถึงห้อง แล้วก็เดินมาห้องตัวเอง

    "หวัดดีเพื่อนฝูง!!"หมาตะโกนลั่นห้องซึ่งก็เหมือนที่เค้าทำทุกครั้ง

    "มาสายจังนะ"ณัทพูด

    "เออ มะคืนออนเอ็มดึกไปหน่อย"

    "ดึกที่ว่านี่กี่ทุ่มวะ"

    "ตี2หว่ะ"

    "แล้วเมิงคุยกะใครอ่า"ณัทถามต่อ

    "เนียร์..."

    ทัณหันมาจ้องเขม็งใส่หน้า..หมา
    ณัทเองก็รู้เลยคิดจะหยุดแต่...

    "สนุกสิเมิง"ทัณถามแบบประชด

    "หนุกโคตรๆ 555+ เนียร์ขี้เล่นชิหาย"

    "หรอ...."

    "กุเข้าใจแระทำไมเมิงชอบเค้า"

    "....."

    "เนียร์เองก็ไม่ใช่คุณหนูไรนี่หว่า"

    "ยังไงวะ"ณัทแทรกเข้ามา

    "ก็...พอกุหยอดมุขใต้สะดือแกเล่นกะกุด้วย 555+"

    "แค่นั้นหรอ กุก้อนึกซะ.."ณัทบอก

    "เออ....กุไม่ได้ทะลึ่งไรหรอก"

    "อืม"

    "กุชักจะชอบเนียร์แล้วหว่ะ"หมาบอก

    ทัณรีบลุกขึ้นทันที
    หมาเองก็สังเกตเห็น
    แต่เค้าก็ยังแหย่ต่อ
     
    "เสียดายที่กุมีแฟนแล้ว"

    "เออ คิดงั้นได้ก็ดี"ณัทบอก

    "เออทัณ...ถ้าจะจีบพวกเด็กเรียนเนี่ย ขอเตือนไรหน่อยนะ"

    "...."

    "พวกเนี้ย เวลาอยู่ข้างนอกแล้วนะ นองอกชิบหายหว่ะ"
     
    พลั่ก!!...ทัณซัดเปรี้ยงไปที่หน้าของหมาทีนึง

    "เปนเ.ชี่..ยไรวะ"

    "เมิงอย่าพูดหมาๆยังงั้นนะเว้ย"

    "แล้วไงวะ ก็ถ้ากุจะพูดล่ะ"

    ทัณรีบง้างหมัดแต่
    เปรี้ยง!!
    หมาลุกมาถีบทัณ ทันที

    "คิดว่ากุจะโง่ให้เมิงซัดฝ่ายเดียวเหรอไงวะ"

    แล้วทั้งคู่ก็วางมวยกันทันที

    "เห้ยๆรีบห้ามมันสิวะณัท"อรบอก

    "เออ แมร่งขึ้นทั้งคู่แร้วว"

    "เก่งเหรอ เอ้า"

    พลั้ว!!หมาศอกเข้าที่หน้าของทัณ
    ทัณไม่ปล่อยให้โดนฝ่ายเดว
    พล่อก!!ทัณรีบหันกลับมาถีบหมาลงไปกองพื้น
    แล้วทันใดนั้นอาจารย์ก็เข้ามา

    "เห้ยๆ พวกเมิงทามไรเนี่ย"

    ทัณและหมารีบหยุดทันที

    "มานี่เลยทั้งคู่"

    อาจารย์พูดจบก็หันไปทางณัททันที

    "เทอมีส่วนร่วมด้วยป่าวนาย ณัทพล เห็นซี้กันนี่"

    "ป่าวครับ 'จาน ผมแค่มาห้าม"

    "อืม งั้นแล้วไป"

    "แล้วเทอตีกันเรื่องไรล่ะ"

    "...."ทั้งคู่เงียบ

    "มานตีกันเรื่อง ญ คร้าบอาจาน "ตั้วตะโกนมาจากหลังห้องทำให้เพื่อนขำกันนิดหน่อย

    "เรื่อง ญ เด็กสมัยนี้ก็นะ"

    "ขอโทษครับ"ทั้งคู่ก้มหน้าขอโทษ

    "ดีที่คาบนี้เป็นของครูนะ ไม่งั้นอายอาจารย์คนอื่นเค้าแย่"

    "...."

    "งั้นเด๋วพักกลางวันให้เทอมาหาครูด้วยแล้วกัน ยังไงก็ต้องทำโทษกันนะ"

    "ครับ"

    แล้วจากนั้นทั้งห้องก็กลับสู่สภาพเดิม
    ยกเว้นหมาและทัณ
    ทั้งคู่ยังไม่หายโกรธกัน
    แม้ณัทจะคอยสงบศึก
    แต่ผลก็ไม่เป็นอย่างที่หวังเท่าไหร่นัก....
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×