ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ชายผู้เปนของมาดาม....
ภาพอผู้เป็นประมุอเเ๊ ยืนรหน้า่าแหนมอฟ้าเปนภาพทีุ่้นิน
มาสำหรับลูน้อทั้หลายรวมถึ าย ผู้เปนบิา อมาามมาอย่ายาวนาน ะพูว่าเปนมือวาเลยว่าว่าไ้ ายเินเ้าไปหาผู้เปนประมุเพื่อทวนวามำ
เี่ยวับาน อวันนี้ในอนเย็น
" มาาม รับ ยัไม่ลืมใ้มั้ยรับว่าอนเย็นมาามมี
บัรเิไปาน าร์ลาินเนอร์ นะรับ"
มาามยัเียบ ายเลยเ้าไปถามให้ใล้ว่านี้ ูเหมือนะ ใล้ไป นทำให้มาามใเไป้านหลั ้วยวามที่รเปนทหารมา่อน เลยทำให้ประสาทรับรู้เร็วึึ มาามมาเเนบิับัวเพ่อไม่ไม่ให้มาามล้มไป้านหลั
" ายมีอะไรรึเปล่ามาเียบแบบนี้เรา้ในะ"
ผู้เปนประมุถาม
" "ผมะมาทวนวามำเี่ยวับานในอนเย็นรับ"
"เราำไ้ แ่ว่าอนนี้ายปล่อยเรา่อนเถอะ เี้ยวนอื่นเห็นนะ" ายไม่ปล่อยับยื่นหน้าเ้ามาใล้พร้อมับ
พูว่า
" เหน้่า ทำอย่าับผมับมาามไม่เยอัน มาว่านี้้เยมานะรับ" ประโยหลัายใล้เ้ามาอีเปล่ำพูเบาๆ
ทำให้ นฟั หน้าแแป้เลยยมาามผละัวออาาย ไม่พูอะไร รีบวิ่ึ้นห้อไปเลย ทำเอาายลั้นำไว้ไม่อยู่นผู้ายอะไร เวลาหน้าเเน่ารั อย่าบอใร เลย ปานิมูหน่อยไม่มาไม่น้อยเินไป นทำให้หลายรั้้มีพวลูายอนัธุริ
มา ามีบ แ่เอาเถอะยัผม้ะไม่ให้มาามเปนอใรทั้นั้นแหละ มาามะ้อเปนผู้ายอผม
หลัา ร่าบาโนายแล้แล้ว้หน้าเเวิ่ิ้นห้อมาเลย เี้ยวเถอะะสั่ทำโทษให้ แ่ไหนแ่ไรเราลับาย้อยู่้วยันมาลอไปไหน้ไป้วยัน รวมถึอนนอน้วย เราผ่านร้อนหนาว ผ่าน ระสุน ฝ่าระเบิมา้วยันนทำให้มีวามเื่อใเปนอย่ามา เลยให้ายมานอน้วย เวลาายมานอน้วยหรืออยู่้าๆแล้วมีวามอบอุ่นเปนพิเศษ แ่ะว่าไปาย้เปนนหล่อนหนึ่เลยนะ
สีผมำสนิ วาสีออน้ำาลหน่อยๆ มู้โ ้วยวามที่ายเปนลูรึ้ทาฝั่ยุโรปทำให้
ายหน้าออฝรั่นิๆ แ่ทุอย่า้เ้าันหม รวมถึเปนนสู แถมยัออำลัายเปนประำึทำให้มี
ล้ามมีิแพ็ แ่้ไม่ไ้มีเยอะแบบพวนัล้ามนะ เรียไ้ว่าทุอย่านั้นมันสนับสนุนันนทำให้ายเปนผู้ายที่เท่ไปเลย ะว่าไปแล้วเราไปอาบน้ำีว่า ะไ้ไปาน่อ
ทำไมรู้สึอยาแ่อ่าั เวลา้พอมีอยู่แ่สัหน่อย้ไ้มั้ ผ่านไป20นาที มีวามรู้สึเหมือนเสียประูห้อน้ำเปิออ
ใรนะ พอลืมาเท่านั้นหละถึรู้ายในผ้าเ็ัวผื่น
เียวมายื่น่อหน้าเราแล้ว
"ายเ้ามาทำไมเรายัอาบน้ำอยู่นะ"
พูไป้พลาหยิบผ้าลุมมาลุมัว "้มาามอาบน้ำนาน ผม้เลยเ้ามาหวัะ่วยอาบ เพื่อมาาม้อายนัหลัให้" ายพูพลายิ้มแบบถ้าอาบ้วยแล้วะัไม่บ
แ่ที่ารอาบน้ำ เท่านั้นนะ ายเธอมันโริ
"ไม่้อเราอาบเส็แล้วเธออาบเถอะ"
เราพูพร้อมะเินออาทั้น้ำ แ้ายุ้เราไว้ทำให้เ้ราเไป้านหลั มาบอยู่เราอยู่ในอ้อมแนอาย
" ทำไมรับเมื่อ่อนยัไ้เลย ผมลัวมาามะไม่สะอา" พูไม่แถมยัเอามืไล่ไปามแนอเรา้วย
ในอนนี้ผิวายอร่าบาำ้เปลี่ยนา าว เปนเเแล้วยิ่ทำให้ายอบใที่สามารถ
แล้ร่าบาไ้
"ไม่้อเลยายวันนี้เรารีบแล้วมือ้หยุับไ้แล้วนะ" อนนี้เสียที่ร่าบาพูะออแนวุ้วย้ำ แ่สำหรับายแล้ว ับน่ารัไปอี ร่าเล็สะบััวนหลุ ทำให้ร่าบาะวิ่ายาย้ะับร่าเล็ นเิารุลมุนในให้น้ำเล็ๆ นทำให้มืออร่าเล็ พลั้ ไปปัผ้านหนูหลุ ึทำให้เรารู้ว่าายไ้ใส่าเในไว่้าใน
อยู่ ร่าเล็ใ่โอาสนี้รีบวิ่ออาห้อน้ำ
แ่้ไม่วายเสียายะโนมาา้านหลั
"ถ้ามาามอยาู มาามบอผมีๆ้ไ้นะรับ"
อนนี้ร่าบาหน้าเเัวเเนะระเบิอยู่
แล้ว
เป็นไบ้า เม้นบอไรท์้วยนะ อยาให้เรื่อออแบบไหนบอไ้เลยเี้ยวไรท์ปั่นรวมแล้ว ะมาเียนใฟ้ทุนอ่านุ๊บบบบ
ปล. อามีำผิบ้า้อออภัยนาาาา
มาสำหรับลูน้อทั้หลายรวมถึ าย ผู้เปนบิา อมาามมาอย่ายาวนาน ะพูว่าเปนมือวาเลยว่าว่าไ้ ายเินเ้าไปหาผู้เปนประมุเพื่อทวนวามำ
เี่ยวับาน อวันนี้ในอนเย็น
" มาาม รับ ยัไม่ลืมใ้มั้ยรับว่าอนเย็นมาามมี
บัรเิไปาน าร์ลาินเนอร์ นะรับ"
มาามยัเียบ ายเลยเ้าไปถามให้ใล้ว่านี้ ูเหมือนะ ใล้ไป นทำให้มาามใเไป้านหลั ้วยวามที่รเปนทหารมา่อน เลยทำให้ประสาทรับรู้เร็วึึ มาามมาเเนบิับัวเพ่อไม่ไม่ให้มาามล้มไป้านหลั
" ายมีอะไรรึเปล่ามาเียบแบบนี้เรา้ในะ"
ผู้เปนประมุถาม
" "ผมะมาทวนวามำเี่ยวับานในอนเย็นรับ"
"เราำไ้ แ่ว่าอนนี้ายปล่อยเรา่อนเถอะ เี้ยวนอื่นเห็นนะ" ายไม่ปล่อยับยื่นหน้าเ้ามาใล้พร้อมับ
พูว่า
" เหน้่า ทำอย่าับผมับมาามไม่เยอัน มาว่านี้้เยมานะรับ" ประโยหลัายใล้เ้ามาอีเปล่ำพูเบาๆ
ทำให้ นฟั หน้าแแป้เลยยมาามผละัวออาาย ไม่พูอะไร รีบวิ่ึ้นห้อไปเลย ทำเอาายลั้นำไว้ไม่อยู่นผู้ายอะไร เวลาหน้าเเน่ารั อย่าบอใร เลย ปานิมูหน่อยไม่มาไม่น้อยเินไป นทำให้หลายรั้้มีพวลูายอนัธุริ
มา ามีบ แ่เอาเถอะยัผม้ะไม่ให้มาามเปนอใรทั้นั้นแหละ มาามะ้อเปนผู้ายอผม
หลัา ร่าบาโนายแล้แล้ว้หน้าเเวิ่ิ้นห้อมาเลย เี้ยวเถอะะสั่ทำโทษให้ แ่ไหนแ่ไรเราลับาย้อยู่้วยันมาลอไปไหน้ไป้วยัน รวมถึอนนอน้วย เราผ่านร้อนหนาว ผ่าน ระสุน ฝ่าระเบิมา้วยันนทำให้มีวามเื่อใเปนอย่ามา เลยให้ายมานอน้วย เวลาายมานอน้วยหรืออยู่้าๆแล้วมีวามอบอุ่นเปนพิเศษ แ่ะว่าไปาย้เปนนหล่อนหนึ่เลยนะ
สีผมำสนิ วาสีออน้ำาลหน่อยๆ มู้โ ้วยวามที่ายเปนลูรึ้ทาฝั่ยุโรปทำให้
ายหน้าออฝรั่นิๆ แ่ทุอย่า้เ้าันหม รวมถึเปนนสู แถมยัออำลัายเปนประำึทำให้มี
ล้ามมีิแพ็ แ่้ไม่ไ้มีเยอะแบบพวนัล้ามนะ เรียไ้ว่าทุอย่านั้นมันสนับสนุนันนทำให้ายเปนผู้ายที่เท่ไปเลย ะว่าไปแล้วเราไปอาบน้ำีว่า ะไ้ไปาน่อ
ทำไมรู้สึอยาแ่อ่าั เวลา้พอมีอยู่แ่สัหน่อย้ไ้มั้ ผ่านไป20นาที มีวามรู้สึเหมือนเสียประูห้อน้ำเปิออ
ใรนะ พอลืมาเท่านั้นหละถึรู้ายในผ้าเ็ัวผื่น
เียวมายื่น่อหน้าเราแล้ว
"ายเ้ามาทำไมเรายัอาบน้ำอยู่นะ"
พูไป้พลาหยิบผ้าลุมมาลุมัว "้มาามอาบน้ำนาน ผม้เลยเ้ามาหวัะ่วยอาบ เพื่อมาาม้อายนัหลัให้" ายพูพลายิ้มแบบถ้าอาบ้วยแล้วะัไม่บ
แ่ที่ารอาบน้ำ เท่านั้นนะ ายเธอมันโริ
"ไม่้อเราอาบเส็แล้วเธออาบเถอะ"
เราพูพร้อมะเินออาทั้น้ำ แ้ายุ้เราไว้ทำให้เ้ราเไป้านหลั มาบอยู่เราอยู่ในอ้อมแนอาย
" ทำไมรับเมื่อ่อนยัไ้เลย ผมลัวมาามะไม่สะอา" พูไม่แถมยัเอามืไล่ไปามแนอเรา้วย
ในอนนี้ผิวายอร่าบาำ้เปลี่ยนา าว เปนเเแล้วยิ่ทำให้ายอบใที่สามารถ
แล้ร่าบาไ้
"ไม่้อเลยายวันนี้เรารีบแล้วมือ้หยุับไ้แล้วนะ" อนนี้เสียที่ร่าบาพูะออแนวุ้วย้ำ แ่สำหรับายแล้ว ับน่ารัไปอี ร่าเล็สะบััวนหลุ ทำให้ร่าบาะวิ่ายาย้ะับร่าเล็ นเิารุลมุนในให้น้ำเล็ๆ นทำให้มืออร่าเล็ พลั้ ไปปัผ้านหนูหลุ ึทำให้เรารู้ว่าายไ้ใส่าเในไว่้าใน
อยู่ ร่าเล็ใ่โอาสนี้รีบวิ่ออาห้อน้ำ
แ่้ไม่วายเสียายะโนมาา้านหลั
"ถ้ามาามอยาู มาามบอผมีๆ้ไ้นะรับ"
อนนี้ร่าบาหน้าเเัวเเนะระเบิอยู่
แล้ว
เป็นไบ้า เม้นบอไรท์้วยนะ อยาให้เรื่อออแบบไหนบอไ้เลยเี้ยวไรท์ปั่นรวมแล้ว ะมาเียนใฟ้ทุนอ่านุ๊บบบบ
ปล. อามีำผิบ้า้อออภัยนาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น