ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องไร้สาระที่เกิดขึ้นในชีวิต

    ลำดับตอนที่ #3 : วันที่ 2 ธันวาคม 2554 หลังภัยน้ำถ้วม การเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 54


    วันนี้ คงจะเป็นคืนสุดท้ายของวันเปิดเทอม ก่อน ที่จะนั่งรถเข้ากรุงเทพ กลับไปเรียน มองท้องฟ้า ไม่เห็นดาว
    สายลมหนาวพัดเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้รู้สึกเหงาเหลือเกิน ต้องจากบ้านไปไกล ต้องไปเรียน
    ความรู้สึก รู้สึกเหมือนว่าไปครั้งนี้เหมือนจะไม่ได้กลับมาอีก ยังไงยังงั้นแหละ แต่ช่างมันเถอะ แค่ความรู้สึก
    หลังจากการปิดเทอมอันยาวนาน เนืองจากน้ำถ้วม อยุดร่วมสองเดือน กว่าๆ รู้สึก ว่าได้พักแล้ว จากปิดเทอมก่อนหน้านี้ เราทำงาน ไม่ได้พักเป็นหนึ่งงานที่ล้มเหลว แต่ก็ ไม่เป็นไร 1 ประสปการณ์ ทำให้มากๆ ผิดให้เยอะๆ แล้วจะเก่งขึ้น
    หลังสุญเสียกำลังใจ เสียความภูมิใจ สูญเสียวินัย เสียความบ้า ฮะฮะ เสียความเป็นตัวเอง เราใช้ชีวิต ที่เหมือนไม่เป็นตัวเองมา จะปีครึ่งแล้ว จากการโดนเหตุการณ์ต่างๆรุมเร้า เรื่องเศร้าๆ เสียใจ ผิดหวัง จากการทำงานล้มเหลว จากความรัก เฮ้อ ในใจได้แต่หวังว่า เรื่อง แย่ๆนี้จะผ่านไป จะจบซะที แต่คิดแบบนั้น ก็ไม่ได้ช่วยอะไร เฮ้อ ยิ่งคิดก็ยิ่ง เศร้า เหงา เซง แต่แล้ววันนึง เราก็ได้ดู กังฟูแพนด้าสองง DVD master ด้วย ^_^ ไม่น่าเชื่อเนาะ ว่าการ์ตูนทำให้อะตอมคิดได้ 
    จากที่ ปรมาจารแรคคูน ชี้ฟู (ดูเรื่องนี้มาตั้งนานยังไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นตัวอะไรเห็นคนบอกว่าแรคคูณก็เลยเอาตามเค้าละกัลล) ที่พูดว่า "แท้แล้วปัญหา ไม่ได้อยู่ที่ตัวเจ้า แต่มันอยู่ในใจข้าา" งื่มๆ คิดได้เลย เศร้า เสียกำลังใจ อาจะมาจากปัจจัยภายนอกเป็นต้นเหตุจริงๆ แต่ที่จริง ตัวที่ทำให้เราเป็นได้ถึงขนาดนี้ ก็คือใจเราเอง ที่ทำให้รู้สึกยังงี้ เป็นงี้ มันเป็นความกาก ของอะตอมเองที่ หวังอยากให้หลายๆอย่าง เปลี่ยนเพื่อเรา มันคงยากที่จะเป็นแบบนั้น เลยคิดได้ว่า ปล่อยวางง ปะปะ ปล่อยวาง ต้องจัดการกับจิตใจตัวเองก่อน แล้วเราจะได้เดินต่อไปข้างหน้า เหมือนที่เราเคยเป็น เคยมีค่า เหมือนสมัยมัธยม มีความภูมิใจ มีวินัย เมื่อปล่อยว่าง จึงสามารถควบคุมการไหลของจักรวาล หุหุ จาก เรื่องกังฟูแพนด้าอีกเช่นเคย >< ชอบเรื่องนี้

     
     ความรู้สึกนี้ วันนี้  เหมือน สมัย ม4 เลย หวังว่ามันคงจะเป็นสิ่งที่ดี เป็นสัญญาณ ว่า อะตอมคนเก่งคนเดิม น่าจะกลับมาแล้ว เหมือนจะกลับมาแล้ว ...........................................
    พรุ่งนี้ เริ่มเดินทาง ผจญภัย สู้ไม่ถอย เหมือนที่เคยเป็นเมื่อก่อน

    ตอนนี้ เพลงเล่นมาถึงเพลง แคนน่อน เวอชั่นเปียโน หนึ่งในเพลงที่ชอบมากๆ ฟังตอนไหนก็ไม่เบื่อ ^w^
    .....................................................................................
    กำลังจะจบแว่ววว
    และก็จบ
    แล้วก็เพลงแคนน่อนไหม่ ฮะฮะ แต่คนละเวอชั่น
    .................
    ..............
    .......
    ... กำลังอินกับเพลงงง ^ v ^

    จบละ

    ไม่ได้ฟังเพลงแบบนี้มานานมาก นานพอๆกับ ที่เราเปลี่ยนไป งื่มๆ จริงๆด้วย ช่วงนี้เราฟังเพลงน้อยลง หรือว่า เป็นเพราะ ฟังเพลงน้อยลง ขาดเพลง ชีวิตเลยเหี่ยวเฉา บวกกับ เรื่องไม่ดีต่างๆ ก็เลย ได้เป็นแบบนี้ ฮู้  เดินไปข้างหน้า เดินต่อไม่อยุด 
    สู้ต่อไม่ถอย ข่าจะกลับไปแข็งแกร่งเหมือนเดิมไม่สิ ต้องมากกว่าเดิม  ตัวเราคนเดิมจะกลับมาแล้ว  
    กลับมาแล้ว......
    กลับมาแล้ว............
    หวังว่า คงจะไม่หายไปอีกนะ ...........................
    .................................
    .........
    ..............
    ..... อะตอม 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×