เฮ้อนึกถึงความรัก ก็คงต้องนึกถึงความเพ้อฝันของเราด้วย
ตอนนี้เราชอบคนคนนึงอยู่ ตอนที่เราเห็นเค้าครั้งแรก เรารู้สึกว่าเค้าดูดีและเท่มากๆ
ตอนที่เราได้คุยกัน เราเขินมากจนบางครั้งพูดอะไรไม่ถูก
ตอนที่อยู่ใกล้ๆกันเรารู้สึกอบอุ่นมากมีความสุข
ตอนที่เราสบตากันเราก็รู้สึกดีจนเข้าไปในส่วนลึกของหัวใจมันรู้สึกดีมากๆ
เค้ารักเรารึเปล่านะ เค้ารักเรารึเปล่านะ เค้ารักเรารึเปล่านะ ถามหัวใจตัวเองซ้ำๆแบบนี้บ่อยๆ
เราไม่กล้าจะบอกเค้าว่าเรารักเค้ามาก แต่เผื่อใจเอาไว้บ้างก็ดีไม่ใช่คิดแต่ว่าเค้ารักเราเค้ารักเรา
เผื่อเค้าไม่รักเราจริงๆจะได้ไม่เจ็บมากและทำใจได้เร็วขึ้น
ถ้าเป็นอย่างนั้นเราบอกเค้าไปว่าเรารักเค้าแล้วเค้าบอกว่า ไม่ฉันไม่ชอบเธอหรือฉันเกลียดเธอ เราคงอายมากและไม่กล้าสบตาเค้า ไม่กล้าแม้แต่จะมอง และคงเสียใจมากๆด้วย
เราคิดถึงเค้าบ่อยมากเค้าจะคิดถึงเราบ้างรึเปล่านะอยากให้เค้าคิดถึงเราบ้าง
เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่านี่ใช่ความรักรึเปล่า แค่ชอบ หรือว่าอารมณ์ชั่ววูบ แต่ตอนนี้เราอยากอยู่ใกล้เค้ามาก
เราไม่อาจเปรีบได้ว่าเรารักเค้าเท่ากับอะไรรู้แค่ว่าเรารักเค้าเท่ากับความรักที่เรามีให้เค้า
ความรักหนอความรักทำให้ฉันเป็นไปได้ถึงเพียงนี้เลยหรือ ซึ้งจัง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น