เภสัชกรปริศนา กับร้านขายยาพิศวง - นิยาย เภสัชกรปริศนา กับร้านขายยาพิศวง : Dek-D.com - Writer
×

    เภสัชกรปริศนา กับร้านขายยาพิศวง

    นักศึกษาหนุ่มน้อยผู้เป็นโรคหอบหืดขั้นรุนแรง หลงเข้าไปเจอร้านขายยาปริศนาที่มีเภสัชกรสุดสวยแต่ปากร้ายสุดๆด้วยประจำการ

    ผู้เข้าชมรวม

    25,941

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    21

    ผู้เข้าชมรวม


    25.94K

    ความคิดเห็น


    436

    คนติดตาม


    163
    จำนวนตอน : 45 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  2 ก.ค. 52 / 03:55 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ทำไมคุณพี่เภสัชถึงเหมือนจะรู้ไปทุกอย่าง
    ความรักของหนุ่มนักศึกษากับดาวคณะจะเป็นอย่างไร
    ไหนจะตัวประหลาดในร้านสารพัดอย่างอีกล่ะ
    อ้อ คนที่ใส่แว่นดำที่ดูเหมือนนักเลงคุมร้านหน่อยๆ นั่นก็ด้วย


    เรื่องรัก(?) ตลก ปริศนาแฟนตาซีวิทยาศาสตร์
    เภสัชกรปริศนา กับ ร้านขายยาพิศวง



    ร้านขายยานี้อาจจะอยู่ในที่ที่คุณพบก็ได้นะ

     Avatar จำลองตัวละคร จากเว็บของ Gaia Online จ้ะ




    คุณพี่ปริศนา



    นายเล้ง



    ตรีชวา

     

    เจ๊สัง

    /> /> />

    คนเขียนแถลง

    เรื่องเภสัชกรปริศนา กับร้านขายยาพิศวงนี้ จะสำเร็จลงไม่ได้เลยหากขาดกำลังใจจากผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามเสมอมา

    แม้ว่าผู้เขียนจะหยุดเขียนไปเป็นพักๆ จนใช้เวลากว่าปีครึ่งในการเขียนให้สิ้นสุดภาคแรกลงอย่างสมบูรณ์

     

    ผู้เขียนขอขอบคุณบุคคลและแหล่งข้อมูลดังต่อไปนี้ ที่ช่วยเหลือให้เรื่องเภสัชกรปริศนาฯออกมาสมจริงที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

    นพ. พิชัย สุวัฒนพูนลาภ โรงพยาบาลศูนย์อุดรธานี

    ภญ. นงนุช จิรเกษมสุข โรงพยาบาลศรีนครินทร์

    สมาชิกชุมนุมวรรณศิลป์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ทุกคน

    ดร. บัญชา ธนะบุญสมบัติ ศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุศาสตร์แห่งชาติ(MTEC) สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ(สวทช.)

    ร้านขายยาไต้ตงโอสถ

    ภัตตาคารฮั่วเซ่งฮง เยาวราช

    กระเป๋ารถเมล์ และพนักงานขับรถประจำทางสาย 29 ทุกท่าน

     

     

    สุดท้ายนี้  หากเรื่องเภสัชกรปริศนากับร้านขายยาพิศวง จะมีส่วนดีใดๆก็ตามที่เกิดคุณประโยชน์ต่อเพื่อนผู้อ่าน ผู้เขียนขออุทิศความดีนั้นแก่คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ทางเภสัชศาสตร์ให้ผู้เขียนมา แม้ว่าผู้เขียนจะไม่ได้รับจนจบหลักสูตรเภสัชศาสตรบัณฑิตก็ตาม

     

                                                                                                    เทราสเฟียร์ เอล เซราฟีเตอร์

                                                                                                     14 กรกฎาคม 2552

                                                                                     ในวาระแห่งการปฏิวัติฝรั่งเศสครบ 230 ปี


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "เภสัชกรปริศนาฯ. นิยายไซไฟชวนฮาฉบับคนไทย(?)"

    (แจ้งลบ)

    ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นความเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้าทั้งสิ้น : ) REVIEW ส่วนตัวคิดว่าพล็อตเรื่องโอเคในระดับหนึ่ง แต่อ่านๆ ไปมาเหมือนเอา หนังบู๊ฮ่องกง, Lawful Drug, โรงเรียนนักสืบ Q กับปิดเกาะปฏิวัติมายำรวมกันยังไงพิกล แต่เข้าใจว่าเรื่องปิดเกาะฯคงไม่มีเอี่ยวแน่ๆ เพราะรู้สึกว่าจะออกหลังนิยายพี่นี่เนอะ ถ้าจำไม่ผิด พล็อตเรื่องดูเรียบๆ แล้วจู่ๆ ก็มาพ ... อ่านเพิ่มเติม

    ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นความเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้าทั้งสิ้น : ) REVIEW ส่วนตัวคิดว่าพล็อตเรื่องโอเคในระดับหนึ่ง แต่อ่านๆ ไปมาเหมือนเอา หนังบู๊ฮ่องกง, Lawful Drug, โรงเรียนนักสืบ Q กับปิดเกาะปฏิวัติมายำรวมกันยังไงพิกล แต่เข้าใจว่าเรื่องปิดเกาะฯคงไม่มีเอี่ยวแน่ๆ เพราะรู้สึกว่าจะออกหลังนิยายพี่นี่เนอะ ถ้าจำไม่ผิด พล็อตเรื่องดูเรียบๆ แล้วจู่ๆ ก็มาพีคเอาตอนท้ายทั้งที่ควรจะเรียงลำดับความเข้มข้นได้ดีกว่านี้(คงเป็นเพราะบุคลิกพระเอก อันนี้เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที) ไม่มีอะไรบ่งบอกเชื่อมโยงไปถึงแม่ของพระเอกที่เป็นบอสของเรื่อง ทั้งความลับเกี่ยวกับปริศนา เล้ง เสี่ยวมาว และพวกองค์กรปฏิปักษ์ก็ยังค้างคาอยู่อีกมาก ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกปริศนาสืบหาคนร้ายอะไรต่างๆ ได้ยังไง แต่ส่วนตัวคิดว่าเรื่องนี้ก็นับว่าแตกต่างไปจากแนวตลาดพอสมควร ทั้งยังนำความเป็นไทยและความรู้ด้านต่างๆ มาผสมผสานกับความฮาได้อย่างลงตัว ซึ่งถือว่าเป็นข้อดี ทางด้านตัวละครถือว่าใช้ได้ บุคลิกต่างกันชัดเจนพอสมควร แต่ยังดูไม่คงเส้นคงวาในบางครั้งโดยเฉพาะตรีชวาที่ดูเฉยชากับเรื่องน่าตกใจมากเกินไป ทั้งที่แรกๆ ดูเป็นคนช่างสงสัย ขี้ระแวง เหมือนจะชอบซักถามแต่กลับไม่ค่อยตั้งคำถามในเรื่อง เลยทำให้ดูเฉยชากับเรื่องน่าประหลาดใจจนไม่สมจริง เช่น การที่ปริศนาอ่านใจได้ ฯ ไปสักหน่อย ปริศนา ดูเป็นปริศนาสมชื่อ บุคลิกของตัวละครนี้ค่อนข้างคงตัว แต่ดูจากบุคลิกแล้วน่าจะเป็นคนที่ชอบเสียดสีมากกว่าด่าตรงๆ อย่างที่ปรากฏในบางตอน เล้ง ตรงจุดที่คุยกันลับหลัง ดูใช้คำพูดเหมือนใหญ่ว่าปริศนาแปลกๆ ทั้งที่บ่อยครั้งดูเหมือนอยู่ใต้อำนาจของปริศนา เจ๊สัง ส่วนตัวแล้วชอบตัวละครนี้นะ ดูมีชีวิตชีวาดี แต่จากนิสัยแล้ว ไม่น่าเรียกปริศนาว่า ‘คุณ’ เลย ออกจะดูเรียบร้อยไปสักหน่อยสำหรับเจ๊ล่ะมั้งนะคะ การดำเนินเรื่องดำเนินผ่านบุคคลที่หนึ่ง คือตัวเอก อย่างที่บอกในตอนแรกว่าตัวเอกดูเฉยชากับเรื่องประหลาดๆ มากไป จุดนี้ทำให้เรื่องทั้งดูไม่สมจริง และดูเรื่อยเปื่อยทั้งที่มันควรจะตื่นเต้นได้ อย่างอาจจะให้พระเอกพยายามสืบสาวความประหลาดของร้านขายยานี่ดูสักหน่อยก็ทำให้เรื่องลุ้นขึ้นได้ เรื่องดำเนินมาเรื่อยๆ มีเหตุการณ์เข้ามาพัวพันกับร้านเป็นระยะ แต่กลับไม่ค่อยมีอะไรที่วัดความสามารถพระเอกจริงๆ จังๆ เพื่อมาเป็นผู้สืบทอดอย่างที่ว่าไว้ในตอนท้าย ส่วนใหญ่เป็นเป็นแค่นกต่ออะไรทำนองนั้นซะมากกว่าที่จะใช้ความสามารถแก้ปัญหาด้วยตัวเอง สุดท้ายก็เห็นปริศนาต้องเข้ามาช่วยไว้ทุกที ตอนท้ายเรื่องดูตัดจบไปหน่อย เหมือนกับว่าแค่เรียกพระเอกมาเล่าๆ ให้ฟังก็จบแล้วทั้งที่ปมปริศนาหลายอย่างยังคลี่คลายไม่สมบูรณ์ ภาษาของเรื่องเน้นความเรียบง่ายปนฮา แต่ส่วนตัวว่าคนแต่งสอดแทรกมุขถี่เกินไปจนหลายอันเรียกได้ว่าแป้กมากกว่าจะขำ(แต่ที่ขำจนตกเก้าอี้ก็มีนะคะ ฮา) ส่วนที่บรรยายความรู้สึกพระเอกเวลาเจอน้องมะนาว หรือแนวบ่นๆ เหตุการณ์ทั่วไปจะดูเข้าถึงอารมณ์ได้มากกว่าเวลาตื่นเต้น บรรยากาศเรื่องเป็นแบบสบายๆ ซะมาก โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าบรรยากาศยังไม่ชัดเจน ดึงคนอ่านให้เข้าถึงอารมณ์ในเรื่องได้ไม่เต็มที่ แต่บางที...ฉากตรีชวาเผชิญหน้าว่าที่พ่อตาคงถูกใจนักอ่านหลายๆ คน (ฮา) นอกจากนี้สารที่ต้องการจะสื่อยังไม่ชัดเจน ถึงจะมีความรู้ปะปนบ้างแต่ก็ไม่มีคอนเซปต์ตรงๆ ความจริงก็สามารถโยงถึงความกล้าหาญของตัวละครและความอยุติธรรมของสังคมได้ แต่ผู้แต่งยังนำเสนอไม่ชัดเจน ส่วนนี้เลยดูขาดๆ ไป อ่านจนจบแล้ว ความเห็นส่วนตัวคิดว่า เภสัชกรปริศนา กับร้านขายขายยาพิศวง น่าจะจัดอยู่ในแนวแอ็กชั่นไซไฟมากกว่าแฟนตาซีซะอีก อย่างไรก็ตาม เรื่อง เภสัชกรปริศนา กับร้านขายขายยาพิศวง ถือเป็นนิยายโดยคนไทยที่เรียกได้ว่าน่าติดตามเรื่องหนึ่ง พล็อตเรื่องต่างไปจากแนวเดิมๆ ในท้องตลาดอย่างโรงเรียนเวทย์มนตร์หรือเกมออนไลน์มากพอสมควร(ถึงจะยังไม่หลุดจากหนังบู๊ฮ่องกงก็ตามที) โดยเฉพาะถ้าใครชอบมุขแนวเสียดสี รับรองว่าฮาตกเก้าอี้แน่นอน เขียนรีวิวแบบเป็นทางการครั้งแรกค่ะ ถ้าไม่พอใจอย่างไรก็ขอประทานอภัยด้วยนะคะ สุดท้ายนี้ก็ขอให้นักเขียนพัฒนาฝีมือต่อไปเรื่อยๆ ถ้าออกเป็นหนังสือเมื่อไหร่ก็ขอให้ขายดิบขายดีนะคะ : )   อ่านน้อยลง

    Felicis/ตัวตลก | 28 ต.ค. 52

    • 9

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "เภสัชกรปริศนาฯ. นิยายไซไฟชวนฮาฉบับคนไทย(?)"

    (แจ้งลบ)

    ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นความเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้าทั้งสิ้น : ) REVIEW ส่วนตัวคิดว่าพล็อตเรื่องโอเคในระดับหนึ่ง แต่อ่านๆ ไปมาเหมือนเอา หนังบู๊ฮ่องกง, Lawful Drug, โรงเรียนนักสืบ Q กับปิดเกาะปฏิวัติมายำรวมกันยังไงพิกล แต่เข้าใจว่าเรื่องปิดเกาะฯคงไม่มีเอี่ยวแน่ๆ เพราะรู้สึกว่าจะออกหลังนิยายพี่นี่เนอะ ถ้าจำไม่ผิด พล็อตเรื่องดูเรียบๆ แล้วจู่ๆ ก็มาพ ... อ่านเพิ่มเติม

    ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นความเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้าทั้งสิ้น : ) REVIEW ส่วนตัวคิดว่าพล็อตเรื่องโอเคในระดับหนึ่ง แต่อ่านๆ ไปมาเหมือนเอา หนังบู๊ฮ่องกง, Lawful Drug, โรงเรียนนักสืบ Q กับปิดเกาะปฏิวัติมายำรวมกันยังไงพิกล แต่เข้าใจว่าเรื่องปิดเกาะฯคงไม่มีเอี่ยวแน่ๆ เพราะรู้สึกว่าจะออกหลังนิยายพี่นี่เนอะ ถ้าจำไม่ผิด พล็อตเรื่องดูเรียบๆ แล้วจู่ๆ ก็มาพีคเอาตอนท้ายทั้งที่ควรจะเรียงลำดับความเข้มข้นได้ดีกว่านี้(คงเป็นเพราะบุคลิกพระเอก อันนี้เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที) ไม่มีอะไรบ่งบอกเชื่อมโยงไปถึงแม่ของพระเอกที่เป็นบอสของเรื่อง ทั้งความลับเกี่ยวกับปริศนา เล้ง เสี่ยวมาว และพวกองค์กรปฏิปักษ์ก็ยังค้างคาอยู่อีกมาก ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกปริศนาสืบหาคนร้ายอะไรต่างๆ ได้ยังไง แต่ส่วนตัวคิดว่าเรื่องนี้ก็นับว่าแตกต่างไปจากแนวตลาดพอสมควร ทั้งยังนำความเป็นไทยและความรู้ด้านต่างๆ มาผสมผสานกับความฮาได้อย่างลงตัว ซึ่งถือว่าเป็นข้อดี ทางด้านตัวละครถือว่าใช้ได้ บุคลิกต่างกันชัดเจนพอสมควร แต่ยังดูไม่คงเส้นคงวาในบางครั้งโดยเฉพาะตรีชวาที่ดูเฉยชากับเรื่องน่าตกใจมากเกินไป ทั้งที่แรกๆ ดูเป็นคนช่างสงสัย ขี้ระแวง เหมือนจะชอบซักถามแต่กลับไม่ค่อยตั้งคำถามในเรื่อง เลยทำให้ดูเฉยชากับเรื่องน่าประหลาดใจจนไม่สมจริง เช่น การที่ปริศนาอ่านใจได้ ฯ ไปสักหน่อย ปริศนา ดูเป็นปริศนาสมชื่อ บุคลิกของตัวละครนี้ค่อนข้างคงตัว แต่ดูจากบุคลิกแล้วน่าจะเป็นคนที่ชอบเสียดสีมากกว่าด่าตรงๆ อย่างที่ปรากฏในบางตอน เล้ง ตรงจุดที่คุยกันลับหลัง ดูใช้คำพูดเหมือนใหญ่ว่าปริศนาแปลกๆ ทั้งที่บ่อยครั้งดูเหมือนอยู่ใต้อำนาจของปริศนา เจ๊สัง ส่วนตัวแล้วชอบตัวละครนี้นะ ดูมีชีวิตชีวาดี แต่จากนิสัยแล้ว ไม่น่าเรียกปริศนาว่า ‘คุณ’ เลย ออกจะดูเรียบร้อยไปสักหน่อยสำหรับเจ๊ล่ะมั้งนะคะ การดำเนินเรื่องดำเนินผ่านบุคคลที่หนึ่ง คือตัวเอก อย่างที่บอกในตอนแรกว่าตัวเอกดูเฉยชากับเรื่องประหลาดๆ มากไป จุดนี้ทำให้เรื่องทั้งดูไม่สมจริง และดูเรื่อยเปื่อยทั้งที่มันควรจะตื่นเต้นได้ อย่างอาจจะให้พระเอกพยายามสืบสาวความประหลาดของร้านขายยานี่ดูสักหน่อยก็ทำให้เรื่องลุ้นขึ้นได้ เรื่องดำเนินมาเรื่อยๆ มีเหตุการณ์เข้ามาพัวพันกับร้านเป็นระยะ แต่กลับไม่ค่อยมีอะไรที่วัดความสามารถพระเอกจริงๆ จังๆ เพื่อมาเป็นผู้สืบทอดอย่างที่ว่าไว้ในตอนท้าย ส่วนใหญ่เป็นเป็นแค่นกต่ออะไรทำนองนั้นซะมากกว่าที่จะใช้ความสามารถแก้ปัญหาด้วยตัวเอง สุดท้ายก็เห็นปริศนาต้องเข้ามาช่วยไว้ทุกที ตอนท้ายเรื่องดูตัดจบไปหน่อย เหมือนกับว่าแค่เรียกพระเอกมาเล่าๆ ให้ฟังก็จบแล้วทั้งที่ปมปริศนาหลายอย่างยังคลี่คลายไม่สมบูรณ์ ภาษาของเรื่องเน้นความเรียบง่ายปนฮา แต่ส่วนตัวว่าคนแต่งสอดแทรกมุขถี่เกินไปจนหลายอันเรียกได้ว่าแป้กมากกว่าจะขำ(แต่ที่ขำจนตกเก้าอี้ก็มีนะคะ ฮา) ส่วนที่บรรยายความรู้สึกพระเอกเวลาเจอน้องมะนาว หรือแนวบ่นๆ เหตุการณ์ทั่วไปจะดูเข้าถึงอารมณ์ได้มากกว่าเวลาตื่นเต้น บรรยากาศเรื่องเป็นแบบสบายๆ ซะมาก โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าบรรยากาศยังไม่ชัดเจน ดึงคนอ่านให้เข้าถึงอารมณ์ในเรื่องได้ไม่เต็มที่ แต่บางที...ฉากตรีชวาเผชิญหน้าว่าที่พ่อตาคงถูกใจนักอ่านหลายๆ คน (ฮา) นอกจากนี้สารที่ต้องการจะสื่อยังไม่ชัดเจน ถึงจะมีความรู้ปะปนบ้างแต่ก็ไม่มีคอนเซปต์ตรงๆ ความจริงก็สามารถโยงถึงความกล้าหาญของตัวละครและความอยุติธรรมของสังคมได้ แต่ผู้แต่งยังนำเสนอไม่ชัดเจน ส่วนนี้เลยดูขาดๆ ไป อ่านจนจบแล้ว ความเห็นส่วนตัวคิดว่า เภสัชกรปริศนา กับร้านขายขายยาพิศวง น่าจะจัดอยู่ในแนวแอ็กชั่นไซไฟมากกว่าแฟนตาซีซะอีก อย่างไรก็ตาม เรื่อง เภสัชกรปริศนา กับร้านขายขายยาพิศวง ถือเป็นนิยายโดยคนไทยที่เรียกได้ว่าน่าติดตามเรื่องหนึ่ง พล็อตเรื่องต่างไปจากแนวเดิมๆ ในท้องตลาดอย่างโรงเรียนเวทย์มนตร์หรือเกมออนไลน์มากพอสมควร(ถึงจะยังไม่หลุดจากหนังบู๊ฮ่องกงก็ตามที) โดยเฉพาะถ้าใครชอบมุขแนวเสียดสี รับรองว่าฮาตกเก้าอี้แน่นอน เขียนรีวิวแบบเป็นทางการครั้งแรกค่ะ ถ้าไม่พอใจอย่างไรก็ขอประทานอภัยด้วยนะคะ สุดท้ายนี้ก็ขอให้นักเขียนพัฒนาฝีมือต่อไปเรื่อยๆ ถ้าออกเป็นหนังสือเมื่อไหร่ก็ขอให้ขายดิบขายดีนะคะ : )   อ่านน้อยลง

    Felicis/ตัวตลก | 28 ต.ค. 52

    • 9

    • 0

    ความคิดเห็น