ใจฤดู - อยู่ในอารยธรรม

๏ ฝนหนาวและผ่าวร้อน          วนเวียน
แล้งท่วมล้วนใจเจียร               กระจ่างแท้
ดำรงอยู่โดยเพียร                    ทนอด
ถูกผิดค่อยปรับแก้                    เหตุตั้งตามผล

ใจคนใจเปลี่ยนได้                    ดังฤดู
ยกย่องและเชิดชู                      ชั่วครั้ง
คำด่าว่าหนวกหู                        ตำหนิ
ดุจฤดูกาลยั้ง                            ยั่วล้อเดือนปี

เหมันต์สารทสับซ้อน                ฤดูกาล
ล่วงวสันต์คิมหันต์ดาล             เด่นด้าว
จำหลักอักษรจาร                      ต่างบท
แทนท่วงทำนองก้าว                 แห่งห้วงดวงใจ๚