Last Secret Fence ข้ามรั้วลับ มารักเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : Secret 1 : บุคคลไม่ได้รับเชิญ

© Tenpoints !

       Secret : 1 

       บุคคลไม่ได้รับเชิญ

   ‘’ นี่ๆ ‘’

   ‘’ ยัยเมล ‘’

   ‘’ กรี๊ดดด ยัยเมล ฉันเรียกแกกี่รอบแล้วยะ ! ‘’

   ‘’ หา แกเรียกฉันเหรอ ‘’ ฉันกำลังเหม่อลอยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า โดยไม่สนใจสิ่งใดๆ จนกระทั่ง ยัยเพื่อนสาวตัวดีของฉัน ‘ ลาเต้ ‘ ได้มาเขย่าโสดประสาท -..-

   ‘’ เออ สิยะ ฉันเรียกแกมาเป็นสิบทีแล้ว แกมัวแต่เหม่อหาหนุ่มที่ไหนอยู่ ‘’

   ‘’ ฮะ เฮ้ย เปล่านะ คือว่า ฉันแค่รู้สึกว่าเพื่อนบ้านข้างๆฉันมันม่ค่อยจะเป็นมิตรสักเท่าไรเลยน่ะ เลยคิดว่าจะจัดการยังไงดี ‘’

   ‘’ อ่าว เหรอ เดี๋ยววันนี้ฉันไปบ้านแกดีไหม เดี๋ยวแม่จะด่าให้เข็ดเลย เหอะ ‘’ 

   ‘’ เหอะๆ อย่างแกเนี่ย แค่เห็นหน้า แกคงช็อคไปเลยละ ‘’

   ‘’ ทำไมวะ ‘’

   ‘’ เดี๋ยวก็เห็นเองละ ไปๆ กลับกันๆ ‘’

   ณ บัดนี้ ฉันกำลังพาเพื่อนสนิทสาวตัวดี เข้าสู่ที่บ้านของฉันนั่นเอง >0< อ้อ ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ฉันชื่อ คาเมล เป็นเพียงแค่ เด็กมัธยมปลายธรรมดา ส่วนสูงนํ้าหนักคงไม่ต้องรู้มั้ง ฉันมีพี่ชายชื่อ ราเมล เป็นเด็กมหาลัยแล้ว หน้าตาจัดว่าหล่อเลยทีเดียว ตอนนี้พี่ชายฉันโสดสนิทเลยละ สาวๆที่จะมาเป็นแฟนพี่ชายฉันได้ ต้องผ่านมือฉันซะก่อน อั้ยยะ ยังไงซะ เอาเป็นว่าฉันสวย น่ารัก และขี้อายมากๆเลยละ ฮิฮิ ส่วนยัยนี่ เป็นเพื่อนสนิทฉันเอง ชื่อ ลาเต้ ชอบไปมาหาสู่บ้านฉันอยู่เรื่อย เป็นกิจวัตรเลยก็ว่าได้ แต่ว่าเธอคนนี้มีความสามารถพิเศษอยู่อย่างหนึ่งคือ สามารถสยบผู้รุกรานได้ *0*  ครั้งที่แล้วมีกระเทยมาหาเรื่องหล่อน ยัยนี่ด่าซะชะนียังกลัวเลย เหอๆ

เอาเป็นว่า ณ บัดนี้ ฉันและ ลาเต้ ก็ถึงบ้านแล้วละ

 ก๊อกๆ 

 ‘’ พี่ราเมล มาเปิดประตูให้นูหน่อย ‘’ ฉันตะโกนเรียกหาพี่ชายซึ่งปกติ พี่มักจะกลับมาก่อนเสมอ

 ‘’ พี่ราเมล !!! ‘’ ฉันและลาเต้ตะโกนพร้อมกัน เมื่อรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ

.

.

.

แอ๊ด

‘’ ไง โทษทีเปิดช้านะ ยัยเซ่อ ‘’ แต่แล้วผู้เปิดประตูกลับไม่ใช่พี่ราเมล ฉันกับลาเต้ยืนค้างนานสองนานเลยทีเดียว จนกระทั่งไอ้หน้าหล่อมาดีดหน้าผากฉัน

‘’ โอ๊ย เจ็บนะ เดี๋ยวก่อนๆ นายเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง แล้วเมื่อตอนเช้า ฉันยังได้ยินว่านายไม่อยากมีเพื่อนบ้านอยู่เลย นี่ ฝันใช่ไหมวะเนี่ย ขอช็อคก่อน =[]= ‘’ ฉันกำลังทำท่าสวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้าอยู่ อีตาหน้าหล่อกับลาเต้ถึงกับงงเต๊ก

‘’ นี่ ยัยเซ่อ ฉันมาที่นี่ไม่ได้จะมาเป็นเพื่อนบ้านกับเธอหรอกนะ ถ้าไม่ติดว่าพี่ชายเธอมาขอไว้เนี่ย ! ‘’

หน้าหล่อพูดพร้อมชูกระดาษแผ่นนึงที่หน้าฉัน

   ‘ คาเมล น้องพี่ พี่มีธุระสำคัญที่ต้องทำ พี่จะไปอยู่หอกับเพื่อนพี่ เดือนนึง    ตอนนี้พี่ไม่เหลือใครแล้ว พี่ต้องฝากคาเมลไว้ภายใต้การดูแลของ โฟโต้ ด้วยนะ เค้าไม่ใช่คนเลวอย่างที่เธอคิดหรอก อย่าห่วงไปเลย แค่เธอขอ โฟโต้จะทำให้เธอทุกอย่างเลย อย่าไปคิดร้ายกับเค้าละกันนะ ดูแลตัวเองดีๆละ บาย ‘

                                                          พี่ราเมล :p ‘

‘’ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ‘’ ฉันหวีดแตกทันทีเมื่อได้อ่านจดหมายเสร็จ นี่มันบ้าอะไรกันวะเนี่ย อยู่ๆ พี่ราเมลก็ฝากฉันไว้กับ บุคคลแปลกหน้า พ่อแม่ก็ไม่ใช่ ญาติก็ไม่ใช่ ทำไมพี่ถึงได้ไว้ใจคนง่ายแบบนี้ TT แล้วต่อไปนี้ฉันจะทำยังไงกับชีวิตฟระ =[]=

‘’ เธอ ! หยุดร้องแหกปากได้แล้ว เดี๋ยวพ่อฉันก็ได้ยินหมดหรอก เข้ามาในบ้านได้แล้ว ดูสิ เพื่อนเธอ ตัวแข็งเป็นหินหมดแล้วเนี่ย เข้ามาๆ  ‘’  โฟโต้พูดพร้อม ผายมือเรียกฉันและลาเต้เข้าบ้าน ยัยลาเต้นี่ก็คงช็อคไปเลยละ = =

‘’ ขอโทษ นี่มันบ้านฉัน ขอบคุณที่จะมาคอยดู แต่ไม่เป็นไร ออกไปได้แล้ว ‘’ ฉันยังคงยืนหยัดในศักดิ์ศรี เรื่องอะไรผู้หญิงจะยอมอยู่กับผู้ชาย

‘’ ไม่ได้ เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน ตอนนี้ฉันก็คือผู้ปกครองของเธอ ‘’ อ้าว ไม่จบเรอะๆ = =

‘’ ถ้าอย่างนั้น วันนี้ฉันขอสงบจิตก่อนได้ปะ พรุ่งนี้นายค่อยมาอยู่บ้านฉัน ขอร้องเลย (-/\-) ทำใจไม่ได้วะ ที่จะมีคนอย่างนายมาอยู่ ‘’

‘’ อืม แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ J ‘’ ว้ากกกก อีนี่ยิ้มแล้วละลาย >////<

‘’ อะไรอีกละ !!! ‘’ ขอแว๊ดทีเหอะ

‘’ ก็...หลังจากพรุ่งนี้เป็นต้นไป เธอต้องทำตามคำสั่งฉันทุกอย่าง ไม่มีการฝ่าฝืน ‘’

‘’ เออ ก้ได้ ตอนนี้นายออกไปได้แล้ว !!! ‘’

       ในที่สุดโฟโต้ก็ยอมออกไปโดยดี ตอนนี้เหลือแค่ฉันกับ ลาเต้เท่านั้น ยัยนี่ไม่ได้พูดอะไรเลย ตั้งแต่ถึงบ้านฉัน เธอคงช้อคมากเลยแหละ

‘’ ลาเต้ คือว่า เรื่องนี้ฉันไม่รู้เรื่องนะ พี่ชายฉันอยู่ดีๆ ก็สร้างปัญหาขึ้นมา คือ อ่อ คือว่า ‘’             ฉันต้องพยายามพูดให้ลาเต้เข้าใจอย่างมาก เพราะลาเต้ไม่ชอบให้ฉันปิดบังความลับ แล้วถ้าเธอเจอว่าฉันปิดอะไร เธอจะโกรธเป็นเดือนเลยก็ว่าได้ แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ความลับเลย จู่ๆ เรื่องบ้าๆแบบนี้ก็มาเกิดขึ้นในชีวิตฉัน

‘’ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ‘’ จู่ ลาเต้ก็กรี๊ดขึ้นมา แล้วทำท่าไก่เต้นให้ฉันดู

‘’คาเมล คนนั้นใช่มะเพื่อนบ้านแก หล่อโคตรเลยวะ ฉันขอมาอยู่บ้านแกทุกวันเลยได้ไหมอ่า หล่อมากกก อยากจีบเลยอะ นะๆๆ ‘’ และแล้ว ลาเต้ ก็เกิดอาการคลั่งขึ้นมา จะบ้าเรอะ บ้านฉันไม่ใช่โรงแรมนะ คิดจะพักก็พัก

‘’ แกบ้าไปแล้วเหรอ แกเห็นไหมละ ว่าตาบ้านั่นพูดว่ายังไง แกคิดว่าฉันจะยอมให้มันเกิดขึ้นเหรอ ไม่มทางหรอก เฮอะๆ ! ‘’

‘’ เชอะ ก็ได้ยะ งั้นฉันกลับก่อนละกันนะ ไม่รบกวนแกละ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่ ‘’

‘’ มาทำไม พรุ่งนี้วันหยุด ให้ฉันพักผ่อนบ้างดิ ‘’

‘’ ไม่ได้ ฉันจะมาเยี่ยมแก ใครจะอยากปล่อยให้เพื่อนเหงาแบบนี้ล่ะ จริงมั้ย ‘’

‘’ อือๆ งั้นก็ได้ ‘’ ฉันลุกขึ้นจากโซฟาไปส่งลาเต้ หน้าประตู จนกระทั่งเธอขับรถออกไป แต่แล้วก็มีมือนึงกลับกระชากไว้

‘’ เหอะ ยัยเซ่อ เธอคิดว่าฉันจะยอมทำตามข้อเสนอโง่ๆ ของเธอหรือไง ‘’

ขวับ 0-0 โฟโต้ !!!

‘’ นาย ! นายต้องการอะไรจากฉันหาา แล้วนี่... นายขนกระเป๋าเดินทางอันใหญ่เบ้อเริ่มมาทำอาแปะอาร๊ายย > < ‘’ นายโฟโต้ลากกระเป๋าลายดอกสีชมพูแป๋น ทำให้ฉันนึกอดสงสัยก็คงไม่ได้เลย มันทำให้เค้าดูแต๋วทันที - - ;

‘’ หึ ถามมาได้ ฉันก็จะมาอยู่บ้านเธอไง ฉันรับข้อเสนอจากพี่ชายเธอมาได้แล้ว ฉันจะไม่ยอมรับฟังใครนอกจากพี่ชายเธอ เท่านั้น แล้วที่สำคัญ ฉันก็อุตสาห์บอกพ่อมาแล้วว่า ฉันอยากมาทำความรู้จักกับเพื่อนบ้าน ‘’

‘’ นี่ ฉันหูผึ่งใช่ไหมเนี่ย นายอยากมาเป็นเพื่อนบ้านกับฉัน -0- ‘’

‘’  อันนั้นฉันโกหกพ่อ ไม่ได้อยากมาเป็นเพื่อนบ้านเธอหรอก ยัยเซ่อ แค่ทำตามหน้าที่ ‘’

พูดจบไม่พอ ยังถือวิสาสะ ลากกระเป๋าเข้ามา พร้อมกับลาก ฉันเข้าไปในบ้านทันที

อ่า...มือเค้านุ่มจังเลยอะ (.///.)

เฮ้ย นี่ไม่ใช่เวลาเฟร้ยย แล้วนี่ ฉันจะทำยังไงกับชีวิตเนี่ย ไม่ ฉันมหายถึงทำไมพี่ชายถึงทำแบบเน้ ฉันจะทำยังไงกับบุคคลไม่ได้รับเชิญท่านนี้เนี่ยยยยย ว้อยยยยยยยยยย = =;