รักวุ่นๆในโรงพยาบาลบ้า!!

ลำดับตอนที่ #4 : จะให้ฉันทำสกู๊ปกับนายนี่หรือไง

              "ไม่ทราบว่าคุณจะทำสกู๊ปเรื่องอะไรคะ" ยัยป้าพยายาบลนั่งถามฉันที่แผนกสมุติเวทของโรงบาล หลังจากที่ฉันกลับมาหา 

              "เอ่อ.. ยังไมทราบเหมือนกันคะ"ฉันตอบอย่างตอบตามครง ก็คนมันยังไม่ไอเดียหนี่หว่าให้เด๋อด๋าตอบ 'คะดิฉันรู้แล้วว่าดิฉันจะทำอะไร ดิฉันจะทำเรื่องกูไม่ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนกัน=.,= คะ^^' ยังงี้หรือไง-O-

               "หรอคะ งั้นฉันว่าทำเรื่องเกี่ยวกับอาการและสาเหตุของคนไข้ดีไหมคะ^__^"

               "อะ..เอางั้นก็ได้(มั้ง)คะ -_-"

               "งั้นก็ดีคะ เดี๋ยวดิฉันจะไปหาพวกใบความรู้ทางโรงพยาบาลให้นะคะ ส่วนที่เหลือคุณคงจะต้องถามจากตัวคนไข้เอง" เอ้า ป้าแล้วจะให้ฉันอดเข้าเพื่อมาฟังป้าพูด 2-3ประโยคแล้วเดินสะบัดตูดไปเนี่ยนะ กรรม -__-++

            ฉันเดิน เดินไปไม่กี่กิโล(ย้ำนะว่าไม่กี่กิโล = _+) ก็ถึงห้องนายตัวดีที่ฉันหา

ข้อมูล เดินมารอบ 2แล้วนะเนี่ย เซ็ง -_-)

            ก๊อกๆๆฉันเคาะอย่างมีมารยาทกว่าเดืม(ครั้งก่อนเดินพรวดพราดเข้ามาเลย)
   ครั้งนี้คนไข้ในห้องหลับเลยแหะ น่าตาเพิ่งเห็นแววหล่อเป็นครั้งแรกนะเนี่ย ครั้งก่อนอยู่ในหมวดน่า...สมเพจครับท่าน

            ฉันเดินไปใกล้เรื่อยๆจนถึงขอบเตียง แล้วเจ้าตัวที่นอนหลับอยู่ก็พูดจนฉันสะดุ้ง

          "อย่าคิดว่าฉันนอนหลับอยู่แล้วคิดจะหลับลักนะ -^-"

           " เฮ้ยยย นายตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ "

           "ตื่นตั้งแต่เธอมองหน้าอันหล่อเหลาของฉันแล้วน่า" มันเป็นคนบ้าที่กวนตรี
นฉันที่สุดเลยนะเนี่ยไอ้ใบชาข้างหน้าเนี่ย =O=;;

            "  ขอโทษษษษ ฉันไม่ได้มีความคิดอุบาทๆที่จะลักหลับคนน่าตาขี้เหล่อย่างนายหรอกน่า เชื่อใจได้ฉันไม่ตาต่ำพอ" ฉันพูดพลางประชดนิดๆ

            "ยัยปลาเน่า"

            "นายรุ้ชื่อฉันได้ไง? แล้วใครไม่ทราบที่ให้นายเรียกฉันว่าปลาเน่า ฉันชื่อปลานึ่งยะ!! >.<"

            " ก็หน้าเธอมันให้"

            "กรี้ดดดดดดดดดดดด งั้นหน้านายก็เหมือนชาเขยวเหมือนกัน"

ปัง ฉันกระแทรกประตูหนีออกมา โอ้ย !! ฉันอยากจะบ้าตายยยยยย