ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Exo Snsd Feat.Got7 2NE1 APink]Vampire future อนาคตแวมไพร์..

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2---การพบเจอ---

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 268
      1
      6 ก.ย. 57

    การพบเจอ...
    ณ คฤหาสน์ใหญ่
          "ซอฮยอน!!" ทิฟฟานี่วิ่งเข้าไปกอดซอฮยอน
          "ซอเธอเป็นแวมไพร์นะ รู้หรือยัง ?" เจสสิก้าถาม
          "ฉันรู้มาตั้งแต่เด็กแล้ว" ซอฮยอนยิ้มให้
          "ทำไมไม่บอกพวกเราล่ะ ฉันนึกว่าเธอรู้แล้วซะอีก" ยูรินั่งลงบนโซฟาเพื่อพักเหนื่อย
          "ฉันกลัวพวกเธอจะหาว่าฉันบ้าน่ะซิ" ซอฮยอนเริ่มก้มหน้า
          "ฉันจะไปเดินเล่นในสวนนะ ฝากเก็บของให้ด้วย" ยูริพูดก่อนจะเดินออกไป
          "พวกฉันเอาของไปเก็บก่อนนะ เดี๋ยวลงมาหานะซอ" แทยอน เจสสิก้า และทิฟฟานี่ยกของเข้าห้องตัวเอง โดยที่เจสสิก้าอาสาเก็บของให้ยูริด้วย

    Yuri Part
        ยูริเดินเข้ามาในสวนดอกไม้ที่แม่ของซอฮยอนเป็นคนปลูกไว้
            'ตุ๊บ..' มีบ้างอย่างตกลงมาจากต้นไม้ด้วยความตกใจยูริจึงวิ่งไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่ข้างๆ
          "ใครน่ะ ?" 
          "ฉันเอง" หญิงสาวปริศนายกมือขึ้นเพื่อให้รู้ว่าเป็นคนไม่ใช่สัตว์ที่จะมาทำลายเธอ
          "เธอเป็นใคร ?" ยูริถาม
          "ฉันชื่อโชรง ปาร์ค โชรงจ้า"
          "แล้วเธอเป็นใคร ?" 
          "โชรงไง" โชรงตอบด้วยความใสซื่อ
          "เธอมาทำอะไร ? (-_-)" ยูริเริ่มเหนื่อยใจ
          "อ๋อออ.. ฉันเป็นผู้พิทักษ์องค์หญิงประจำตัวท่านยูริน่ะ ขอโทษทีที่มาแปลกๆนะคะ ท่านยูรินี่สวยมากๆเลยนะคะ" 
          "ขอบใจที่ตอบตรงคำถามฉันนะ ว่าแต่ฉันเป็นองค์หญิงจริงๆหรอ ?"
          "ใช่แล้วค่ะ ก็พ่อท่านเป็นราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งเมืองแวมไพร์ทั้งหมดไง" ยูริพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าบ้านไปโดยมีโชรงเดินตาม

    Seohyun Part
           ตอนนี้ฉันสับสนมาก ฉันควรจะทำอะไรต่อไป "ฮึก.." ฉันเริ่มร้องไห้เพราะคิดถึงพ่อยิ่งรู้ความจริงเหมือนฉันจะยิ่งรับไม่ได้
          "ซอฮยอน ร้องไห้ทำไม ?" แทยอนผู้ที่ลงมาคนแรกเห็นซอฮยอนร้องไห้จึงถาม
          "ฉันคิดถึงพ่อ ฉันเป็นห่วงพ่อ"
          "พ่อต้องกลับมาแน่ ฉันเชื่ออย่างนั้นนะ" แทยอนพูดปลอบใจ
          "เหตุการณ์ที่พ่อต่อสู้อยู่ตอนนี้มันเข้ามาอยู่ที่หัวฉัน พ่อได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉันเป็นห่วงพ่อจัง
    ฮึกก.." ซอฮยอนร้องไห้หนักกว่าเดิม
          "ไงสาวๆ" ทิฟฟานี่เดินลงอย่างร่าเริง
          "ซอฮยอนเห็นเหตุการณ์เห็นเหตุการณ์ที่พ่อต่อสู้อยู่ตอนนี้ด้วย" แทยอนบอกให้ทิฟฟานี่รับรู้
          "ว้าววว..!! จริงหรอ ? เจ๋งจัง" ทิฟฟานี่ตบมือ
          "ทิฟฟานี่เธอควรไปดูซอฮยอนแทนที่จะมาตบมือดีใจนะ" ยูริที่แอบฟังอยู่นานเดินเข้ามาพร้อมกับโชรง
          "ตอนนี้เป็นไงบ้างซอ" 
          "มืด มันมืดไปหมดแล้ว มองไม่เห็นอะไรแล้ว!!" เมื่อซอฮยอนพูดจบก็สลบไปทันที
          "ซอฮยอน!!" ทิฟฟานี่เรียกชื่อซอฮยอนเสียงดัง
          "โชรง ไปเอาน้ำอุ่นมาเช็ดตัวซอไป" เมื่อยูริสั่ง โชรงก็วิ่งไปของที่ยูริบอกทันที

    ตกดึก
          "ซอยังไม่ฟื้นเลยอ่า" ทิฟฟานี่เริ่มใจสั่น
          "เฮ้!!! ทุกคน" เจสสิก้าหน้าแจ่มใสหลังจากนอนเต็มอิ่ม
          "ซอฮยอนเป็นลม" แทยอนพูดบอกเจสสิก้า
          "จริงหรอ ? ท่านซอเป็นลมได้ยังไง คงเป็นเพราะความสามารถพิเศษแน่เลย" หญิงสาวปริศนาโผล่มาจากหน้าต่าง
          "เธอเป็นใคร ?" แทยอนล๊อกตัวสาวปริศนาไว้
          "ฉันชื่อโบมีเป็นผู้พิทักษ์ท่านซอนะ"
          "จริงหรอ ?" เจสสิก้าถาม
          "จริงๆ เขาชื่อโบมีและฉันชื่อโชรงสำหรับคนที่ยังไม่รู้อ่ะนะ" โชรงเข้าไปแกะแทยอนที่ล๊อกแขน
    โบมีออก
          "แล้วพวกเธอมาจากที่ไหนกันล่ะ ?" เจสสิก้าถาม
          "พวกเราบอกไม่ได้หรอก เดี๋ยวพอถึงเวลาพวกท่านก็จะรู้เอง" 
          "ฉันว่าพวกเธอไม่ใช่คนดี" เจสสิก้าเริ่มจับผิดแต่ก็ต้องตกใจเมื่อโชรงตอบกลับมาว่า
          "พวกเราไม่ใช่คนพวกเราเป็นแสมไพร์" โชรงกระโดดดึ๋งๆ ผู้ที่ได้ฟังคำตอบก็รู้สึกเหนื่อยใจกับโชรง
          "ทำไมเธอไม่พูดบ้างล่ะ โบมี" โบมีสะดุ้งอย่างแรงเมื่อได้ยินยูริถามมา
          "คือ.....ฉัน...."
          "พ่อ...." ซอฮยอนสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับเหงื่อไหลเต็มตัว
          "ซอ ฟื้นแล้วเป็นไงบ้าง ?" แทยอนหยิบผ้าชุบน้ำอุ่นมาเช็ดหน้าซอทันที
          "ฉันจะไปช่วยพ่อ" ซอฮยอนเตรียมตัวจะลุกขึ้น
          "ซอ ฉันว่าเธอยังไม่พร้อมนะ ขอฉันตรวจสุขภาพเธอหน่อยล่ะกัน" ยูริเดินไปหยิบกล่องพยาบาล
          "ท่านซอไม่ต้องพักก็ได้ แค่ฉันมองแค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าท่านซอไม่ได้เป็นอะไร" เมื่อโบมีพูดขึ้นโชรงก็ตีเข้าไปที่แขนของโบมีทันที
          "ท่านซอควรจะนอนพักผ่อนเยอะๆนะคะ เดี๋ยวพวกเราจะคอยปกป้องเอง"
          "แต่......" เมื่อโบมีจะพูดอีก โชรงสังเกตและรู้ได้ว่าโบมีจะพูดว่าอะไร เธอจึงลากโบมีออกไปข้างนอก
          เมื่อยูริตรวจสุขภาพเสร็จผลปรากฎว่าไม่ได้เป็นอะไร แค่เมื่อกี้กังวลมากเกินจนเป็นลมไปเท่านั้นเอง แต่ถึงยังไงทุกคนก็ลงความเห็นกันว่าจะให้ซอนอนพักก่อนอีกซักคืนแล้วค่อยออกเดินทาง






    -------------------------------------------------------------------------------------
    มาแล้วตอนที่ 2 ไม่มีเม้นเลย เสียใจจัง
    555 แต่ไม่เป็นไรช่างเถอะๆ
    ขอให้อ่านให้สนุกแล้วอย่าลืมเม้นกันด้วยนะคะ
    © themy  butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×