คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ ๑
รัตติกาลที่มืดมิด เหว้งว้าง และเงียบสงัด ไม่มีแม้กระทั่งเสียงหนูหรือสัตว์เล็กๆ ออกมาวิ่งเผ่นพล่านให้ได้เห็น ในเงามืดนั้นมีชายชุดดำร่างใหญ่กำลังรุมล้อมชายหนุ่มชุดสูทสีดำที่ดูดีตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเอาไว้อย่างหาเรื่อง
“แกรู้ไหมว่าแถวนี้ถิ่นใครถึงได้กล้ามาวางอำนาจแถวนี้”
หนึ่งในนั้นเอ่ยอย่างหาเรื่องสร้างให้รอยยิ้มของชายหนุ่มปรากฏอย่างเยาะเย้ยในความโง่เขลาของชายชุดดำเหล่านั้น
ชายร่างใหญ่หัวล้านผลักอกของชายหนุ่มอย่างแรงเมื่อเห็นรอยยิ้มกวนประสาทจนชายหนุ่มเซถลาไปด้านหลังเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับ
“ขนาดแกยังไม่รู้เลย แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไง”
“แก..อยากลองดีใช่ไหม?”
ชายร่างใหญ่กัดฟันกรอดด้วยความโกรธที่พุ่งเข้ามาแต่ความโกรธที่กำลังเพิ่มขึ้นของพวกเขากำลังทำให้ชายหนุ่มที่กำลังเป็นเหยื่อในตอนนี้ยิ้มออกมาอย่างพอใจ
หนึ่งในนั้นใช้ท่อนไม้ฟาดลงมาที่ศีรษะของชายหนุ่ม..แต่เมื่อท่อนไม้นั้นกระทบกับศีรษะของเขาท่อนไม้นั้นกลับหักเป็นสองท่อนโดยที่เขาไม่เป็นอะไรมิหนำซ้ำยังฉีกยิ้มที่ชวนขนลุกให้กลุ่มชายร่างใหญ่อีก
“แกเอาอะไรมาตีหัวฉันเนี่ย? คันเป็นบ้า”
“ทะ..ทำไม..แกไม่เป็นอะไรเลย?”
พวกนั้นเบิกตากว้างพร้อมกับก้าวเท้าออกห่างจากชายหนุ่มเรื่อยๆ ชายหนุ่มหันมามองชายคนที่ใช้ไม้ฟาดศีรษะของเขาแล้วแสยะยิ้มออกมา
“รู้ไหม? นายทำให้ฉันคันนะ”
เขาเอื้อมมือที่เย็นเฉียบมาจับคอของชายคนนั้นแล้วออกแรงบีบที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนร่างใหญ่นั้นลอยขึ้นจากพื้น ใบหน้าเริ่มเขียวคล้ำเพราะอากาศ ชายผู้เคราะห์ร้ายพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากกุมมือนั้นแต่กลับเป็นเรื่องยากเสียเหลือเกินจนในที่สุดสติของเขาก็ดับวูบไปพร้อมกับลมหายใจสุดท้าย
พวกที่เหลือเบิกตากว้างมองร่างที่ไร้ลมหายใจร่วงหล่นสู่พื้น ขายาวพร้อมจะพาร่างก้าวออกไปจากที่ตรงนี้ทันทีแต่มันก็สายไปเสียแล้ว..ตั้งแต่พวกเขามาหาเรื่องชายหนุ่มผู้นี้
เขาเหวี่ยงร่างของเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายไปกระทบกับผนังตึกด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลจนร่างนั้นสิ้นลมหายใจแทบจะทันที ตามด้วยที่เหลือที่ตอนนี้นอนระเนระนาดอยู่บนพื้นโดยที่ร่างทุกร่างไร้วิญญาณ..จนมาถึงหัวหน้าของพวกนั้น
“กะ..แก แกเป็นใคร?”
ชายคนนั้นเอยด้วยนำเสียงสั่นเครือและถอยหลังหนีเมื่อชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาหาตน
“ฉันเหรอ? ก็เจ้าของบ่อนปิศาจไง”
เมื่อคำตอบออกมาจากปากของชายหนุ่ม ชายคนนั้นก็ยกมือขึ้นไหว้อย่างอ้อนวอนทันที ใครๆ ก็รู้ว่าเจ้าของบ่อนปิศาจเป็น..ปิศาจสมชื่อ
ชายหนุ่มจับคอเสื้อของเหยื่อไว้แน่นมองเหยื่อของตนที่กำลังร้องไห้และอ้อนวอนขอชีวิต ไอสีเทาไหลออกมาจากร่างของเหยื่อแล้วไหลเข้าสู่ร่างของชายหนุ่มแทนก่อนที่ร่างนั้นจะค่อยๆ ผอมแห้งจนเหลือแต่หนังติดกระดูกและร่วงลงสู้พื้น
ร่างของชายหนุ่มหายไปในความมืดอีกครั้งเหลือไว้เพียงร่างที่ไร้ลมหายใจของเหยื่อที่รอผู้ล่ารายใหม่มาจัดการ
บนเนื้อที่เกือบ 400 ไร่ ที่เป็นป่าทั้งหมด ต้นไม้ที่ยึดอยู่เป็นต้นไม้ที่มีอายุกว่าร้อยปีแล้วทั้งสิ้น กลางป่าบนเนื้อที่นั้นมีคฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว ในห้องๆ หนึ่งของคฤหาสน์มืดสนิทมีเพียงแสงสว่างเพียงร่ำไรเท่านั้น
ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังดื่มน้ำสีแดงข้นจากแก้วหมดภายในรวดเดียวก่อนจะมีชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาเขา
“นายน้อยครับ เดี๋ยวนี้เลือดบริสุทธิ์หายากขึ้นทุกทีเพราะหญิงสาวพรหมจรรย์ หายากเหลือเกิน”
“หายากก็ใช่ว่าจะไม่มี อีกอย่างฉันก็ดื่มมันแค่เดือนละครั้ง”
ชายหนุ่มในเงามืดเอ่ยออกมาเสียงเรียบอย่างไม่รู้สึกเดือดร้อน ชายวัยกลางคนน้อมรับคำพูดของเขาอย่างเข้าใจ และพูดต่อในสิ่งที่ตนรู้มา
“นายน้อยครับ เร็วๆ นี้จะมีมนุษย์ย้ายเข้ามาที่พรหมเทพครับ”
“เหรอ? ก็คงมีสภาพไม่ต่างจากคนอื่นหรอก ไม่บ้า..ก็ตาย”
สิ้นคำชายหนุ่มก็หลับตาลงเพื่อต้องการพักผ่อน ชายวัยกลางคนก็กลับออกไปอย่างรู้หน้าที่
ในเธคดังที่เป็นสถานที่ของนักเที่ยวยามราตรีทั้งหลายที่ชอบแวะเวียนมาทุกคืนกำลังเต้นกันอย่างเมามันส์ท่ามกลางเสียงเพลงเร้าใจที่ดังกระหึ่ม
ในห้องบนชั้นสองชายหนุ่มใบหน้าหวานราวกับผู้หญิงกำลังนัวเนียกับหญิงสาวอเมริกันคนหนึ่ง เขาไซร้ซอกคอของหญิงสาวที่หอมหวานเสียจนห้ามใจไม่ได้ ลิ้มเล็กลามเลียที่ต้นคอของเธอจนหญิงสาวครางออกมา
“อืม..”
แขนเรียวคล้องคอของชายหนุ่มแล้วโน้มลงมาเพื่อให้แนบชิดกับตัวเองมากขึ้นจนชายหนุ่มแสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“พรุ่งนี้ฉันมาหาคุณอีกนะ..”
“ได้สิ ถ้าคิดว่าจะอยู่พ้นคืนนี้”
ชายหนุ่มใช้จมูกสูดกลิ่นหอมที่ต้นคอขาวของหญิงสาวก่อนที่เขี้ยวแหลมคมสองเล่มจะโผล่พ้นออกมาจากปากของชายหนุ่มแล้วฝังลงที่ต้นคอของหญิงสาว
“กรี๊ดดด!!”
เธอกรีดร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดในขณะที่ชายหนุ่มดูดกลืนเลือดที่หวานหอมจากตัวเธอลงคอจนร่างนั้นอ่อนปวกเปียกและร่นลงนั่งกับพื้น
ชายหนุ่มใช้ลิ้นเลียริมฝีปากเพื่อจัดการหยดเลือดที่เลอะปากซึ่งเป็นอาหารอันโอชะของเขา ก่อนจะออกไปจากห้องนั้นทันที
เอามาให้อ่านก่อนเป็นยังไงเม้นบอกด้วย
เพราะตอนนี้ไรท์พิมพ์ได้เยอะแล้ว
ความคิดเห็น