| ใต้ฟ้าทะเลดาว | - นิยาย | ใต้ฟ้าทะเลดาว | : Dek-D.com - Writer
×

    | ใต้ฟ้าทะเลดาว |

    โดย panalist

    ผศ.ดร.รักษ์ จิรารักษ์คือผู้ชายที่ทำให้ผมแทบบ้าทุกครั้งที่เจอ เขาเป็นข้อพิสูจน์อย่างดีว่าพระเจ้าลำเอียงไม่น้อยเลย #พระเอกพูดน้อยอ้อยเก่ง

    ผู้เข้าชมรวม

    39,055

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    40

    ผู้เข้าชมรวม


    39.05K

    ความคิดเห็น


    1.36K

    คนติดตาม


    2.46K
    จำนวนตอน : 33 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  18 เม.ย. 62 / 14:32 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     YOU HAD ME AT HELLO 
    | คุณได้หัวใจผมไปตั้งแต่แรกพบแล้ว |





              ผศ.ดร.รักษ์ จิรารักษ์ คือชื่อของผู้ชายที่ทำให้ผมเหมือนคนไร้สติทุกครั้งที่ได้เจอหรือกระทั่งแค่ได้ยินชื่อ

    ตอนแรกผมรู้จักอีกฝ่ายอย่างผ่านๆ ในฐานะรุ่นพี่คณะวิศวกรรมศาสตร์ที่เรียนจบเกียรตินิยมเหรียญทอง

    จนกระทั่งผมได้บังเอิญมารู้จักอีกฝ่ายตัวเป็นๆ ในฐานะอาจารย์คนใหม่

    เขาเป็นข้อพิสูจน์อย่างดีว่าพระเจ้าลำเอียงไม่น้อยเลย

    ผมไม่เคยรู้ว่าความสมบูรณ์แบบคืออะไรจนกระทั่งได้พบเขา

     

    ต้องการกำลังใจมาก <3

       #ใต้ความรักษ์    


     _____________________________________________________________________________________________________________


                    “ไม่ยิ้มให้กล้องหรอครับ” อาจารย์รักษ์ถามหน้าตาเฉยราวกับไม่รับรู้อารมณ์ของผมตอนนี้ด้วยซ้ำ

                    “ไม่ครับ”

                    “ไม่สงสารตากล้องเลยนะครับ” อาจารย์รักษ์ทำเหมือนปรารภกับตนเองแต่เข้าสองหูผมเต็มๆ

                    “ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”

                    “เดี๋ยวสิ” มือใหญ่คว้ามาจับไว้ทัน ครั้งนี้เขากุมฝ่ามือผมไว้แน่นทำให้รับรู้ว่าอีกฝ่ายมือเย็นเยียบขนาดไหน ขนาดผมที่ใส่เสื้อโค้ทคลุมอยู่ยังรู้สึกหนาวเลย อีกฝ่ายที่ไม่ยอมใส่อะไรจะหนาวเหน็บขนาดไหนกัน “ไม่ใส่ถุงมือแล้วหรอครับ”

                    ผมไม่ตอบคำถามที่แลดูไร้สาระนั่นแต่พยายามจะสลัดออกแต่กลายเป็นอีกฝ่ายกลับกระชับฝ่ามือแน่นกว่าเดิม

                    “แต่แบบนี้ก็ดี...อุ่นกว่าเยอะเลย”

                    “ผมไม่ใช่คุณทิชานะครับ” ผมตัดสินใจพูดขึ้นทำลายบรรยากาศที่อบอวลห้อมล้อมเราสองคนเอาไว้เพื่อกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง

                    อาจารย์รักษ์แลดูชะงักไปก่อนจะค่อยๆ ยิ้มออกมาบางเบา มันไม่เหมือนรอยยิ้มปกติของอีกฝ่ายที่มักส่งไปไม่ถึงดวงตา ครั้งนี้มันแลหม่นแสงจนผมอดรู้สึกโศกเศร้าตามไม่ได้

                    “ทิชากับผม...เราจบไปนานแล้ว” อาจารย์รักษ์บอกเสียงเรียบแต่แววตากลับบ่งบอกว่าเรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อตัวเองไม่น้อยทีเดียว เขายกมือที่ยังสัมผัสกันขึ้นมาพลางเป่าใส่เบาๆ ทำเอาผมเขินจนเก็บสีหน้าไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ทั้งใบหน้าทั้งหูคงขึ้นสีชัดเจนไปหมด ไม่อยากจะยอมรับเลยว่าแพ้ทางอีกฝ่ายไปเสียหมด แค่คำพูดไม่กี่คำของอีกฝ่ายก็ทำเอาเรื่องขุ่มมัวในจิตใจหลายวันมานี้หายวับราวกับไม่เคยมีมาก่อนเสียอย่างนั้น

                    “ผมเคยรักเขา แต่มันก็ผ่านมานานแล้ว”

                    ถึงจะรู้ว่าไม่ควรเชื่อลมปากใครง่ายๆ แต่จะให้ทำอย่างไรเมื่อทั้งหัวใจมันส่งมอบให้อีกฝ่ายไปเสียแล้ว

                    “และตอนนี้...ผมอยู่กับคุณ”



     _____________________________________________________________________________________________________________

    FACEBOOK

    ADD FAV.

                                                                      


    E
    R
    L
    I
    N

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น