เรื่องในหอของหมุ่นวงbeast

 B2ST

ณ หอพักของหนุ่มๆวง B2ST

ดูจูน: ข้าวเสร็จยังอ่ะ ดงอุน ฮยอนซึง ชั้นหิวแล้ว

ฮยอนซึง: หิวนักก็มาทำเองดิ

ดงอุน :ช่ายฮะ ผมก็เหนื่อยเป็นน่ะ

ดูจูน :คร้าบผม ไม่เร่งแล้วคร้าบ(ดุจังTOT)

ฮยอนซึง :เอ้าเสร็จแล้ว มาช่วยยกดิ(ฮยอนซึง หมายถึงดูจูนอ่ะหั้ยมาช่วยยก)

ดูจูน: (นิ่ง+เฉย)

ฮยอนซึง: มาช่วยกันเดะ (เริ่มตะโกนดังขึ้น)

ดูจูน: (ทำเหมือนไม่ได้ยิน)

ฮยอนซึง: มาช่วยเดะ (เสียงดังลั่นบ้าน)

ดูจูน: ตะโกนไมอ่ะได้ยินแล้ว(ที่หลังต้องพาคุณชายดูจูนไปตรวจเช็คหูซะหน่อย)

ฮยอนซึง: ดงอุนไปเรียกพี่ๆมากินข้าวสิ

ดงอุน: คร้าบผม

พอมักเน่ดงอุนเดินไปที่ห้องและเคาะห้องของโยซอบและกีกวัง

ดงอุน: พี่โยซอบ พี่กีกวังฮะกินข้าวครับ

ปัง(เสียงดังสะนั่นหวั่นไหว)

โยซอบ: ไหนอ่ะข้าว

กีกวัง :เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงดงอุนอ่ะ

โยซอบ: เออ นั่นดิหายไปไหนอ่ะ

ดงอุน: ผมอยู่นี้

โยซอบ :ไหนอ่ะ

กีกวัง: แย่แล้วโยซอบเอ้ย

โยซอบ: แย่ไรอ่ะ

กีกวัง: ดูเอง

พอโยซอบหันไปมองที่หลังประตูเต็มๆดงอุนนั่งฟุบลงเพราะโดนแรงกระแทกของประตูอย่างจัง

โยซอบ: แย่แล้ว ดงอุนเป็นไรป่ะ

ฮยอนซึง: เกิดไรขึ้น อุ้ย

ฮยอนซึงตกใจกับสภาพของดงอุน

ดูจูน: มีไรอ่ะ

ฮยอนซึง: ดูดิดงอุนเป็นไรก็ไม่รู้

โยซอบ: พี่ฮะผมขอโทษเพราะผมเปิดประตูไปโดนดงอุนฮะ

ฮยอนซึง: ไม่เป็นไร ดูจูน พามักเน่ไปเอาน้ำแข็งประคบ ด้วย

ดูจูน: คร้าบนายน้อย(ออกแนวประชด)

ฮยอนซึง: นาย2คนไปนั่งรอที่โต๊ะกินข้าวก่อนเดี๋ยวพี่ไปตามจุนฮยองเอง

โยซอบ/กีกวัง: คร้าบ

และฮยอนซึงก็เดินไปที่ห้องจุนฮยอง

ก๊อกๆๆ

ฮยอนซึง: คุณชายจุนฮยองคร้าบเชิญเสวยขรับ

และจุนฮยองก็เปิดประตูออกมา

จุนฮยอง: เรียกซะคำราชาศัพท์เชียว เดี๋ยวผมตามไปน่ะพี่

ฮยอนซึง: เออ

พอทุกคนพร้อมหน้าก็ทานอาหาร

โยซอบ: พี่ฮยอนซึงครับ มีช็อกโกแลตป่ะ

ฮยอนซึง: มี เป็นช็อกโกแลตแท่งเอาป่ะ

โยซอบ: เอาฮะ

ฮยอนซึง: รอแปป

พอฮยอนซึงไปเอาช็อกโกแลตหั้ยโยซอบน้อยสมาชิกที่เหลือเลยประชุมกันว่า

กีกวัง: เดี๋ยวก็จะถึงวันเกิดพี่ฮยอนซึงแล้วอ่ะ

ดูจูน: นั่นดิ ทำไงดีอ่ะ ยังไม่มีของขวัญหั้ยเลย

จุนฮยอง: เดี๋ยวค่อยคิด

ฮยอนซึง: มาแล้ว 5 แท่งครบ

และฮยอนซึงก็แจกช็อกโกแลตแท่งหั้ยทุกคนยกเว้น

ดูจูน: เฮ้ย ฮยอนซึง

ฮยอนซึง:  อาราย

ดูจูน: ของชั้นล่ะ

ฮยอนซึง: โนเวย์ ไม่มี

ดูจูน: ไมอ่ะ

ฮยอนซึง: ก็ตอนยกอาหารนายไม่มาช่วยทำเป็นไม่ได้ยินด้วย

ดูจูน: โอ หั้ยชั้นเถอะชั้นอยากกิน นะนะนะนะTOT

ฮยอนซึง: ไม่

ดูจูน: นายปีศาจ

ฮยอนซึง: บังอาจว่าชั้น นายอย่ามีชีวิตอยู่โลกนี้เลยดูจูน

ดูจูน: เฮ้ย ฮยอนซึงขอโทษ

ฮยอนซึง: มันไม่ทันแล้ว

ทั้ง2วิ่งไล่กันจนดูจูนต้องเอาพุดดิ้งของโปรดฮยอนซึงหั้ยสงบศึกแต่ดูจูน

ก็ไม่ได้กินช็อกโกแลตแถมยังต้องมาวิ่งไล่กับฮยอนซึงอีกเหนื่อยเป็นบ้า

(ก็นายไปยุฮยอนซึงก่อนหนิ)

และครอบครัวB2STก็มีความสุข

       โปรดติดตามตอนที่2