คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทไอดอลสาวสองพันปี
ปมบทไออลสาวสอพันปี
เย็นนเหมือนถูโยนไว้ทีู่้แ่แ็...
ร่าายหนัอึ้ไร้วามรู้สึ ไม่สามารถยับไ้แม้แ่ปลายนิ้ว เธอเปิแอร์เย็นไปเหรอ...? ไม่สิ เธอำไ้ว่า ร่วลไปในทะเลสาบนี่!
“สัาีพรลับมาแล้ว”
“พระเ้า....”
“เธอยัมีีวิ”
“รีบละลายน้ำแ็เร็ว!”
“อเอร์รับ สัาีพรอ่อนลแล้วรับ”
“ปรับอาาศให้่ำว่าอุหภูมิอน้ำแ็ที่ัมา 5 อศา แเนียลใ้ไฟฟ้าระุ้นหัวใอเธอะ”
เสียวุ่นวายัรอบาย หิสาวพยายามลืมาึ้น ทว่าอาาศหายใลับ่อยๆาห้วทีละนิ วามทรมานเ้าแทรร่าายล้ายมล้นทะเลลึ
“เธอไม่ยอมหายใ”
“ไม่นะ
“เอาหน้าาออิเนมาเี๋ยวนี้” วามทรมาน่อยๆลล หิสาวสูหายใเ้าอออย่ารุนแร ่อนะเปิเปลือาึ้นพลาหรี่าล
“ลืมาแล้ว หรี่แสในห้อลเี๋ยวนี้!”
“พระเ้า...”
“บรรพบุรุษอเรายัมีีวิอยู่”
“ุ้นเยับโลใหม่หรือยัรับ ุฟ้าประทาน”
“็...ไ้อยู่่ะ”หิสาวเ้าอื่ออบรับแล้วยยิ้มแห้แล้ มอายหนุ่มหน้าาีผมสีแราวับเปลวเพลิที่ยื่นแ้วาส่มาให้เธอ หิสาวเอ่ยอบุเบาๆแล้วรับมาื่ม
“ทารับาลไ้ยืนยันัวนอุทาหมายแล้วนะรับ แ่เป็นประเภทพิเศษที่ไ้รับวามุ้มรอารับาลและสถาบันวิัยพันามวลมนุษยาิ”
“...”ฟ้าประทานเียบำลัประมวลผลามำพู “ะบอว่า ันมีบัรประานแบบพิเศษน่ะเหรอะ”
“เอ่อ...ะพูยัั้น็ไ้รับ แ่นในยุนี้ะเรียว่าไอีแบบสั้นๆมาว่า”
“อ่อ...ภาษาูเหมือนะพันาไปอีั้นนะะ”
“รับ”
“แล้วัน้อทำอะไรอีไหมะ?”
“รับ?”
“แบบว่า ทำายภาพบำบั เ็เลือ รวระบบารทำานในร่าายน่ะ่ะ”
“ามารวิัยแล้วในอี มนุษย์โบราสามารถบริาเลือไ้สามเือน่อหนึ่รั้ อีอย่าหมู่เลืออุนั้นหาไ้ยามาในสมัยปัุบัน อาะ้อบริาเลือไว้เผื่อรีุเินรับ”
“แล้วอนนี้ันทำอะไรไ้บ้าะ นอานั่เยไปวันๆ” ันเบื่อะแย่...หิสาวบ่นพึมพำในลำอ เอเนมอท่าทานั้นแล้ว้มลสมุ มนุษย์สมัยโบราูไม่่อยพูมา แ่อบิในใมาว่า ่อนายหนุ่มนึ้อมูลที่สามารถให้แ่บรรพบุรุษสาวรหน้าไ้
“เนื่อาุฟ้าประทานเป็นบุลที่พิเศษมาสำหรับโลอเรา ผมึอแนะนำว่าุอยู่เยๆะีว่าเพื่อวามปลอภัยรับไม่ว่าุะ้อารอะไรหรือไปที่ไหนทาสถาบันะเป็นผูู้แลและออเินทุหอย่าใหุ้”
“...”ฟ้าประทานนั่ระพริบาปริบๆ
“แ่าารอ่านวิัยและวรรรรมที่เี่ยวับบรรพบุรุษอเรา ผมึรู้สึว่ามนุษย์สมัย่อนและสมัยนี้ไม่่าันรับ เพราะพวเราเป็นสัว์สัมำเป็น้อมีสัมเป็นอัวเอ เพราะะนั้นถ้าุฟ้าประทานอยาทำอะไรสามารถบอผมไ้เลยรับ ผมะยื่นรายานับทาสถาบันเพื่อออนุมัิเอ”ายหนุ่มล่าวนพร้อมันแว่นึ้น ใบหน้าอเาายแววมุ่มั่นและเห็นอเห็นใเธอที่เป็นมนุษย์ึำบรรพ์ไร้พี่าน้อ
“อืมมมม”ฟ้าประทานออมวิ้วใ้วามิอย่าหนั
อยาทำอะไรั้นเหรอ? ไหนๆ็ไหน่อะเป็น 2000 ปีที่แล้ว หรือว่าเป็นอนนี้แล้ววามฝันอเธอ็ยัเป็นเหมือนเิม
“ไออล่ะ”
“อะไรนะรับ”หิสาวลี่ยิ้มละไมสบหน้าใบหน้าเหรอหราอายหนุ่มรหน้า ่อนล่าวอย่าัเน
“ันะเป็นไออล่ะ”
_______________________________________________________________________
แวบมาเปิอนไว้่อน่าาา
ความคิดเห็น