เมื่อได้อ่านนิยายเรื่องนี้จบทุกตอนแล้ว
ผมขอใช้คำว่า "อลังการ" เป็นนิยามของเรื่องนี้

ทุกอย่าง "เวอร์" มาก ค่าพลัง ความเก่งกาจ อาวุธ เรียกว่าสุด ๆ
เนื้อหาและการบรรยายโดยทั่วไป ผมถือว่าดีครับ อ่านตามได้เรื่อย ๆ ไม่เบื่อ

แต่ผมต้องขอสารภาพก่อนเลยว่า ในบางช่วงที่ผู้เขียน
ร่ายรายการทักษะแบบยาวพรืดออกมาแบบละเอียดยิบ ผมก็จะแค่อ่านข้าม ๆ ส่วนนั้นไป
โดยส่วนตัว ผมมองว่าบางครั้งมันเยอะไปหน่อยนะครับ อาจจะใส่เฉพาะส่วนที่เปลี่ยนแปลงก็พอแล้ว
แต่ในอีกแง่ นี่ก็อาจจะเป็นเสน่ห์ที่ไม่ซ้ำใครของเรื่องนี้ก็ได้

ปล การอ่านเรื่องนี้ หากเปิดดูด้วย applicaion บน iPhone จะมีปัญหาเล็กน้อย เพราะผู้เขียนใส่พวกค่าตารางเข้าไป แต่ใน application เหมือนจะดูไม่ได้ ก็เลยเป็นตัวหนังสือซ้อนกันไปซ้อนกันมา

นิยายเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เมื่อผมเริ่มอ่านแล้ว แทบไม่อยากหยุด
ห้าร้อยกว่าตอน ใช้เวลาอ่านสามวันจนหมดเป็นหลักฐานชั้นดี :)
ต้องโทษ ไรเตอร์ เลยนะเนี่ย ที่ทำให้ผมเสียการเสียงาน (ฮา)

จุดเด่นคงอยู่ที่การผสมผสาน เทพ มาร จากอารยธรรมที่แตกต่างกัน
เอเซีย ยุโรป เรียกได้ว่ามีถ้วนหน้า
มีการสอดแทรกคำคม แนวคิดดี ๆ อ้างอิงประวัติศาสตร์บ้างพอประมาณ
ทำให้เนื้อเรื่องสมจริง

แนวคิดที่ค่อนข้างยึดมั่นถือมั่นจนบางครั้งเกือบจะเป็นการดื้อรัั้นของตัวเอกมีเสน่ห์น่าติดตามไปพร้อมกับความรู้สึกหงุดหงิดในบางครั้งบางเวลา

ส่วนที่อาจจะทำให้งงอยู่บ้าง ก็คงจะเป็นเรื่องที่มีตัวละครปรากฎในเรื่องมากเกินไป จนบางครั้งก็เกิดอาการลืม และสับสนในนิสัย อันนี้อยากจะขอให้ไรเตอร์อย่านำตัวละครเข้ามามากเกินไปในคราวเดียวนะครับ และเมื่อมีตอนไหนที่เอาตัวละครเก่ามานำแสดง ก็จะดีมากหากแอบสอดแทรกความหลังสักเล็กน้อย ให้คนอ่านนึกออก

อ่านแล้วสนุกมากครับเรื่องนี้
แต่สารภาพก่อน ว่าผมข้ามช่วงไซไฟมา
พยายามอ่านแล้ว แต่อ่านไม่สนุกเท่าท่อนหลัง ^ ^"

การเล่าเรื่อง คำที่ใช้บรรยาย แนวเรื่อง ทุกอย่างยอดเยี่ยมครับ
คำผิดมีบ้างเล็กน้อย แต่ไม่ใช่สาระสำคัญ

แบบนี้เชื่อว่าอีกไม่นาน คงได้ตีพิมพ์แน่นอน
(หรืออาจจะได้ตีพิมพ์ไปแล้วก็ไม่รู้ ผมอาจตกข่าวไม่รู้เรื่อง ^ ^")

สนุกและแหวกแนวมากครับเรื่องนี้ :)

พอเริ่มอ่านแล้วติดงอมแงม ต้องรออ่านเกือบทุกวันเลยทีเดียว
ชอบในส่วนที่แปลกใหม่กว่าแฟนตาซีเรื่องอื่นก็อีตรงที่คิดแหวกแนวนอกกรอบนี่แหละ

ช่วงแรกมีอะไรให้รู้สึกฮือฮาเยอะหน่อย อ่านแล้วประมาณว่า เอ่อ คนเขียนคิดได้ยังไง

แต่ช่วงหลัง ผมเริ่มรู้สึกว่า เสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์แบบในช่วงแรก เริ่มจะหายไปเล็กน้อย
และในขณะเดียวกัน โดยส่วนตัวก็เริ่มรู้สึกว่าเป้าหมายหลักของวันที่เข้ามาในเกมที่ตั้งใจว่าจะแฮคเกม
ก็เริ่มจะจืดจางลงไป กลายเป็นว่าเล่นไปตามเกมมากขึ้น

ความรู้สึกแรกเมื่อได้อ่านเรื่องนี้ก็คือ ...
"เยี่ยมเลย มีนิยายดี ๆ ให้อ่านอีกเรื่องแล้ว"

แนวคิดของเกมออนไลน์ในเรื่องแตกต่างกว่าใคร ไม่ซ้ำไม่เหมือนใคร
รูปแบบการบรรยาย และแนวเรื่องถือว่ายอดเยี่ยมครับ ผมให้เก้าเต็มสิบเลย
แบบนี้แค่รอให้จำนวนตอนเยอะสักหน่อย คงเอาไปตีพิมพ์ได้สบาย ๆ
ไว้ตีพิมพ์เมื่อไหร่จะไปอุดหนุนนะครับ

ความรู้สึกแวบแรกที่อ่าน ... แนวคิดของระบบเกมดูแปลกดี มีระบบกลุ่มในตัวเอง หรือก็คือที่ผู้แต่งเรียกว่าระบบขุนพล

แต่ผมให้คะแนน 8/10 เพราะผมชอบช่วงตอนแรก ๆ ที่มีแอบแทรกมุขให้ผมเผลอขำก๊ากออกมาเรื่อย ๆ และนั่นผมคิดว่าเป็นหนึ่งในจุดเด่นของเรื่องนี้ แต่ช่วงหลัง ๆ ผมรู้สึกเหมือนมันฝืดลงไป อาจจะเป็นเพราะมุขไม่ตรงใจ

สำนวนการบรรยาค่อนข้างง่ายตรงไปตรงมาตามแบบฉบับการเล่าเรื่องผ่านมุมมองบุคคลที่หนึ่งแบบผสม ซึ่งก็ถือเป็นอีกหนึ่งในจุดเด่นรองลงมา

สิ่งที่ผมไม่รู้สึกว่ายังมีสิ่งควรปรับปรุงก็คือการบรรยายดราม่า ที่สร้างอารมณ์ได้ไม่ดีนัก
ขอสารภาพว่าผมอ่านข้าม ๆ เสมอในช่วงดราม่า ผมคิดว่าคุณ Asichkan อาจจะถนัดแนวเบาสมองมากกว่าแนวนี้

หรือในส่วนที่ว่ามีการเชื่อมโยงพลังพิเศษ ความรู้สึกแวบแรกของผมก็คือ แบบนี้จะดีเหรอ?

ภาพโดยรวม ผมคิดว่านี่เป็นหนึ่งในนิยายน่าอ่าน ที่ควรค่าแก่การ add favourite ไว้ครับ
อาจจะยังไม่ถึงขั้นนิยายระดับท๊อป
แต่ผมคิดว่าผู้แต่งมีศักยภาพพอที่จะพัฒนาให้ไปถึงจุดนั้นได้

สู้ ๆ ครับ :)

โดยภาพรวม ผมมองว่าเรื่องนี้ หากอัพไม่ขาดช่วง
ผมเชื่อว่าดีพอที่จะติด Top 10 ได้ครับ

จุดเด่นของเรื่อง น่าจะอยู่ที่แนวเรื่อง
การเอาคนยุคใหม่ ที่ไม่รู้จักเวทย์มนต์ ไปใช้ชีวิตในยุคสมัยแห่งเวทย์มนต์
โดยใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ในยุคใหม่ ชดเชยในสิ่งที่ไม่รู้
แนวนี้ผมว่าไม่ซ้ำใคร (หรืออย่างน้อยผมก็ยังไม่เคยอ่านมาก่อน)

รูปแบบการบรรยาย อ่านง่าย อ่านลื่น คำผิดน้อย

ส่วนที่คิดว่าเป็นข้อด้อยเล็กน้อย
ก็อาจจะเป็นเรื่องความสมเหตสมผลในบางอย่าง
เช่น หลุดมามิติใหม่ อ่านภาษาไม่ออก แต่สามารถพูดจาเข้าใจได้
หรือ บางครั้งตัวเอกที่ควรจะฉลาด กลับแสดงอาการหลุด ๆ
เช่น ลืมไปว่าตัวเองอ่านหนังสือไม่ออก?

ยังไงก็ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจ ให้นักเขียนแต่งเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่านอีกนะครับ :)

ครั้งแรกที่เริ่มอ่าน สิ่งที่ผมคิดคือ
"... เอ่อ นะ เล่นเกมแต่ไม่ตีมอนสเตอร์ก็มีด้วย"

ผมชื่นชอบแนวคิดในแง่ที่ว่าตัวเอกไม่ตีมอนสเตอร์นะครับ
อ่านไปแล้วก็ได้คิดว่าน่าสนใจ และผู้แต่งจะเดินเรื่องยังไง
และโดยส่วนตัว ผมมองว่าเนื้อเรื่องครึ่งแรกผมให้ 9.5 เต็ม สิบ คะแนนเลย

การบรรยายไม่ได้โดดเด่น แต่ก็อ่านง่าย เนื้อหาไม่เลวเลย
อ่านเพลิน ๆ แทบวางไม่ลงไปหลายตอน

... แต่ ...

สำหรับเนื้อหาครึ่งหลัง ไม่ค่อยโดนใจเท่าไหร่
คะแนนโดยรวมผมเลยให้แค่ 8 เต็มสิบนะครับ

- ผมรู้สึกเหมือนตัวเอกที่เป็นจุดโฟกัสหลักของเรื่องเริ่มจืดจางไป บทบาทน้อยลง สิ่งที่ผมรอคอยอ่านความเทพของอาชีพฮีลเลอร์ก็เริ่มไม่ค่อยมี
- เริ่มมีแนว Y ซึ่งไม่ค่อยเข้าทาง จนผมต้องอ่านข้าม ๆ (ขออภัยท่านผู้เขียนด้วย)
- ปัญหาที่เด็กก่อ มีบ้างสักเล็กน้อย ผมว่าเป็นสีสันและฮานะครับ ช่วงแรกผมชอบ แต่พอมีถี่และบ่อยเกินไป ผมว่ามันก็ ... เริ่มทำให้รู้สึกว่า อะไรนะ อีกแล้วเหรอ

ผมว่าเรื่องนี้มีพื้นฐานเรื่องที่ดี เริ่มได้ดี และสามารถไปได้อีกไกล
ขอเพียงแค่พยายามเน้นจุดแข็งของตัวเองให้มากกว่านี้สักหน่อย

ปิดท้ายนี้ ก็ขอขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ ที่แบ่งปันให้ผมได้อ่าน นะครับ :)

ในฐานะคนเขียนนิยายด้วยกัน
ผมสารภาพก่อนว่า ทีแรกที่เห็นคำโปรยเรื่อง ว่าจะออกแนวอีโรติคสักหน่อยนั้น
ผมแอบคิดไปว่า "เฮ้ย จะมีกล้าเขียนแบบนี้ในเวปนี้จริงเหรอ เดี๋ยวก็มีคนต่อต้านหรอก"
และแล้วเท่าที่ได้อ่านเม้น ผมก็คิดว่าผมเดาไว้ไม่ผิด

แต่เอาเถอะหัวข้อนี้ไม่ใช่เรื่องที่ผมจะมาให้ความเห็น
เพราะมันเป็นความชอบส่วนตัวของนักอ่านแต่ละท่าน
และโดยส่วนตัวผมเองก็นิยมนิยายสีเทาอยู่แล้ว
ไม่นิยมดำมืดเกินไป และไม่ชอบสว่างไสวเกินไป

หากไม่นับแนวฮาเร็มกวาดเข้าห้องไม่เลือก และบทอีโรติคเล็ก ๆ ที่ผู้ชายชื่นชอบ
ผมก็ยังพบว่านิยายเรื่องนี้เขียนได้น่าติดตามอ่านอยู่ดี
บทบรรยายอาจจะไม่ได้สลวยสวยเก๋ พล๊อตอาจจะไม่ได้ลึกซึ้ง
แต่ก็เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อย ๆ
บอกเลยว่า มีนิยายไม่กี่เรื่อง
ที่ผมอ่านได้ตั้งแต่ตอนแรกยันตอนสุดท้าย โดยไม่เบื่อปิดไปเสียก่อน
และเรื่องนี้ก็คือหนึ่งในเรื่องที่ผมอ่านได้จนจบ :)

สิ่งที่ทั้งขัดใจเล็ก ๆ และได้ลุ้นไปพร้อมกันสำหรับผม
ก็คือการเดินเรื่องนั้นพระเอกอาจจะบุกตะลุยโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง
อารมณ์ประมาณไปตายเอาดาบหน้าตลอดเวลา
มันทำให้รู้สึกขัดใจสักหน่อย
แต่ก็ได้อารมณ์ลุ้นเล็ก ๆ ว่าเมื่อไหร่มันจะตายซักที 555

พล๊อตเรื่องค่อนข้างไหลไปได้เรื่อยอย่างสมเหตุสมผล
อาจมีบ้างเล็กน้อยบางจุดที่ไม่ค่อยเนียน แต่ก็แค่จุดเล็ก ๆ
เพราะภาพใหญ่มันสนุกตื่นเต้น

ส่วนที่น่าสนใจอีกอย่างก็คือ ผู้เล่นเก่งได้เพราะทักษะลับในเกม
ซึ่งอาจจะต่างจากหลายเรื่องที่เน้นเรื่องการฝึกฝนเป็นหลัก

โดยสรุป ผมขอบอกว่าสนุกครับ แถมยังอัพบ่อยด้วย
จะติดอันดับสูง ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย :)

โดยภาพรวม ผมคิดว่าเรื่องนี้สนุกทีเดียวครับ
มีความคิดสร้างสรรค์ และจินตนาการดีในระดับนึง
การเดินเรื่องก็ถือว่าน่าติดตาม
ไม่ถึงขั้นสุดยอด แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่อ่านได้เพลิน ๆ


ที่ผมบอกว่าสนุก แต่ไม่สุด
ก็เป็นเพราะมีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ให้ความรู้สึกขัดความรู้สึกอยู่บ้าง
ยกตัวอย่าง

- ตัวละครออกจะแบ่งแยกเป็นขาวกับดำมากเกินไป ไม่ค่อยมีตัวละครสีเทา
เช่น ตัวเอกดูจะเชื่อใจมิตรสหายเป็นอย่างมาก ถึงขนาดกล้ายกไอเท็มระดับสูงให้ใช้งาน
ทั้งที่ในเรื่องก็มีการพูดถึงตัวละครที่มีด้านมืดแย่งชิงแบบไม่ถามไถ่

- เกมนี้การแย่งชิงไอเท็มดูจะง่ายเกินไป ซึ่งมันก็อาจจะเหมือนชีวิตจริง
แต่ผมคิดว่ามันไม่เหมาะสำหรับเกม เพราะถ้าเป็นแบบนี้ คนจะไม่ไปล่าสัตว์
แต่จะมาคอยดักล่าคนแทน เพราะฆ่ากันก็ไม่โดนอะไร แถมยังได้ของเยอะด้วย
ส่วนคนเล่นก็คงขยาดไม่กล้าไปเล่นเกมตามปกติ เพราะโดนแย่งของง่ายมาก
ลำบากหาไอเท็มแทบตาย โดนฆ่าทีของโดนแย่ง หยุดเล่นกันไปเลย