ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [Chapter 1] :: ตอนที่ 3 หมู่บ้านหมาป่า :: [50%]
พูดคุยกันนิดนึง
หลังจากที่ ห่างหายกันไปหลายเดือน (แอบอู้ ข้ามปี ><) ก็จะมาอัพตอนที่ 3 ให้ตามสัญญานะครับ และตอนต่อๆไป ก็จะตามมานะครับ อย่าลืมติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะครับ ^^
:: [Chapter 1] ::
:: ตอนที่ 3 หมู่บ้านหมาป่า ::
หมู่บ้านหมาป่า
"ขอต้อนรับสู่กิลด์...ของเรา"ฟรองกล่าว พร้อมผายมือไปทางหมู่บ้านที่ทั้ง 3 กำลังเดินเข้าไป
ฟรองเดินนำอาเธอร์เข้าไปในหมู่บ้าน ทุกคนในหมู่บ้านหมาป่าต่างตกลึงกับการที่ฟรองนำเสือเข้ามาในหมู่บ้าน ทุกคนในหมู่บ้านต่างหวาดกลัว แต่ก็ยังเก็บอาการไว้ได้ แต่เมื่ออาเธอร์เดินผ่านไปได้ซักพัก ก็เริ่มมีเสียงพูดคุย ดังสนั่น ซุบซิบ ต่างๆนานา
ตึง !!!
อาเธอร์ก็นำดาบปักที่พื้น ดังสนั่นจนทำให้พื้นดินแตกร้าว
"ข้ามีนามว่า อาเธอร์ ทหารเอกของเทพแห่งแสง ข้าต้องการพบกับหัวหน้าหมู่บ้าน หมาป่าแห่งนี้ เพื่อภารกิจสำคัญ!!!"
ควับ !!!
อาเธอร์หันไป พบกับรูปปั้นเฟิร์สเทล ที่กำลังแตกร้าว
อาเธอร์ค่อย นั่งลง แล้วคุกเข่าต่อหน้ารูปปั้น และได้รู้สึกถึงพลังบางอย่าง จึงพึมพำออกมา
"ที่นี่มีผู้กล้าอยู่จริงๆ...." อาเธอร์พึมพำ
"ต้องขอประทานอภัย..." หมาป่ามีอายุตัวหนึ่ง เดินเข้ามาอย่างไม่ให้ สุ้มให้เสียงและกล่าวขึ้น
อาเธอร์ค่อยๆลุกขึ้นจากพื้นและมองไปทางผู้ที่กล่าววาจาเมื่อกี้ จึงได้พบกับพ่อของฟรอง
"เจ้าเป็นใคร" อาเธอร์ถามหมาป่ามีอายุตัวนั้น
"ข้าเป็น พ่อของเจ้าฟรอง เป็นหัวหน้าหมู่บ้านนี้" พ่อของฟรองกล่าวขึ้นต่ออย่างไม่รอช้า
"ต้องขอประทานอภัยที่หมู่บ้านเราไม่ได้เตรียมตอนรับไว้เลย..ไม่คิดว่าท่านจะมา ถ้าท่านต้องการอะไรละก็บอกมาได้เลย หมู่บ้านเราจะช่วยเหลือเต็มที่" พ่อของฟรอง
"ไม่เป็นไร ข้ามาเพื่อดูว่า สิ่งนี้ยังมีอยู่รึป่าว" อาเธอร์กล่าวพร้อมมองไปที่รูปปั้นเฟิร์สเทล
"ดูเก่าและทรุดโทรมมาก.." พ่อของฟรองกล่าวเสียงอ่อย
"แต่ก็ต้องขอบใจท่าน ที่ยังคงรักษาเอาไว้" อาเธอร์กล่าวแล้วจึงมองไปที่ หัวหน้าหมู่บ้าน
"เอ่อ..ไม่เป็นไร" พ่อของฟรอง กล่าว แล้วยิ้มด้วยความยินดี
"ต้องขอบคุณเด็กสองคนนี้ ที่ช่วยพาข้ามา ไม่งั้นคงต้องเดินวนอยู่ในป่าอีกหลายวันแน่" อาเธอร์กล่าวพร้อมยิ้มอย่างเยือกเย็น
"ว่าแต่...ท่านไปเจอ เจ้าเด็กสองคนนี้ที่ไหนกันล่ะ ?" พ่อของฟรองกล่าวถาม อย่างต้องการรู้คำตอบ เพราะ่ว่าคาบเรียนที่แล้ว ฟรอง และ วูลฟ์ได้หนีเรียนออกมา..
"ข้าไปเจอพวกเขาในหลังเขาแถวๆนี้นั่นแหละ.." อาเธอร์พูดยังไม่ทันจบ
"อย่าบอก !!" วูลฟ์กระซิบเข้าที่ปลายหูของอาเธอร์
แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว..
"เขาสองคนกำลังเล่นตีรังต่อกันอยู่น่ะสิ ตรงที่มีถ้ำขนาดใหญ่มากอยู่น่ะสิ !!" อาเธอร์กล่าวต่อ
เมื่อได้ยินดังนั้น หัวหน้าหมู่บ้าน (พ่อของฟรอง) ถึงกับเหงื่อตก..
"จบกัน !!" วูลฟ์กล่าวอย่างสิ้นหวัง
เพียะ !!!
มือของหัวหน้าหมู่บ้าน ถูกตบเข้าที่หน้าวูลฟ์อย่างจัง วูลฟ์ซึ่งยังไม่ทันได้ตั้งหลักถึงกับเซล้มลงที่พื้น แต่หัวหน้าหมู่บ้านก็ยังไม่หยุดโมโห
"ข้าบอกเจ้าแล้วใช่มั้ย !? ว่าอย่าไปเดินเล่นแถวนั้นอีก !!!!" หัวหน้าหมู่บ้านตะโกนเสียงดัง ใส่หน้าวูลฟ์ด้วยความโมโหสุดขีด
"วูลฟ์.." ฟรองเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ถึงกับช็อค ไม่คิดว่าวูลฟ์จะโดนพ่อของตนตบเข้าที่หน้า เมื่อฟรองตั้งสติได้จึงค่อยๆเรียกชื่อวูลฟ์
"ฟรอง อย่าไปยุ่งกับมัน อย่าไปยุ่้งกับไอ้เด็กเหลือขออย่างมัน !!!" มือของฟรองที่กำลังจะดึงมือวูลฟ์ขึ้นมายืนถูกผลักออกไป
ควับ !!
วูลฟ์กระโดดลุกขึ้นพร้อมวิ่งหนีหายเข้าไปในป่าลึก
"เอาล่ะ..มาพูดธุระของท่าต่อเถอะ" พ่อของฟรองกล่าวต่ออย่างไม่สนใจใยดีที่วูลฟ์หนีเข้าไปในป่าลึก
"อืมมมม..ข้าได้รับมอบหมายให้คัดสรรผู้กล้าเพื่อหยุดยั้งภัยพิบัติ ที่กำลังจะมาถึง และที่ไหน ที่มีรูปปั้นของท่านเฟิร์สเทล ที่นั่นจะมีผู้กล้าอยู่" อาเธอร์กล่าว
อีกครึ่งตอนมาอัพต่อให้พรุ่งนี้นะคับ ><
หลังจากที่ ห่างหายกันไปหลายเดือน (แอบอู้ ข้ามปี ><) ก็จะมาอัพตอนที่ 3 ให้ตามสัญญานะครับ และตอนต่อๆไป ก็จะตามมานะครับ อย่าลืมติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะครับ ^^
:: [Chapter 1] ::
:: ตอนที่ 3 หมู่บ้านหมาป่า ::
หมู่บ้านหมาป่า
"ขอต้อนรับสู่กิลด์...ของเรา"ฟรองกล่าว พร้อมผายมือไปทางหมู่บ้านที่ทั้ง 3 กำลังเดินเข้าไป
ฟรองเดินนำอาเธอร์เข้าไปในหมู่บ้าน ทุกคนในหมู่บ้านหมาป่าต่างตกลึงกับการที่ฟรองนำเสือเข้ามาในหมู่บ้าน ทุกคนในหมู่บ้านต่างหวาดกลัว แต่ก็ยังเก็บอาการไว้ได้ แต่เมื่ออาเธอร์เดินผ่านไปได้ซักพัก ก็เริ่มมีเสียงพูดคุย ดังสนั่น ซุบซิบ ต่างๆนานา
ตึง !!!
อาเธอร์ก็นำดาบปักที่พื้น ดังสนั่นจนทำให้พื้นดินแตกร้าว
"ข้ามีนามว่า อาเธอร์ ทหารเอกของเทพแห่งแสง ข้าต้องการพบกับหัวหน้าหมู่บ้าน หมาป่าแห่งนี้ เพื่อภารกิจสำคัญ!!!"
ควับ !!!
อาเธอร์หันไป พบกับรูปปั้นเฟิร์สเทล ที่กำลังแตกร้าว
อาเธอร์ค่อย นั่งลง แล้วคุกเข่าต่อหน้ารูปปั้น และได้รู้สึกถึงพลังบางอย่าง จึงพึมพำออกมา
"ที่นี่มีผู้กล้าอยู่จริงๆ...." อาเธอร์พึมพำ
"ต้องขอประทานอภัย..." หมาป่ามีอายุตัวหนึ่ง เดินเข้ามาอย่างไม่ให้ สุ้มให้เสียงและกล่าวขึ้น
อาเธอร์ค่อยๆลุกขึ้นจากพื้นและมองไปทางผู้ที่กล่าววาจาเมื่อกี้ จึงได้พบกับพ่อของฟรอง
"เจ้าเป็นใคร" อาเธอร์ถามหมาป่ามีอายุตัวนั้น
"ข้าเป็น พ่อของเจ้าฟรอง เป็นหัวหน้าหมู่บ้านนี้" พ่อของฟรองกล่าวขึ้นต่ออย่างไม่รอช้า
"ต้องขอประทานอภัยที่หมู่บ้านเราไม่ได้เตรียมตอนรับไว้เลย..ไม่คิดว่าท่านจะมา ถ้าท่านต้องการอะไรละก็บอกมาได้เลย หมู่บ้านเราจะช่วยเหลือเต็มที่" พ่อของฟรอง
"ไม่เป็นไร ข้ามาเพื่อดูว่า สิ่งนี้ยังมีอยู่รึป่าว" อาเธอร์กล่าวพร้อมมองไปที่รูปปั้นเฟิร์สเทล
"ดูเก่าและทรุดโทรมมาก.." พ่อของฟรองกล่าวเสียงอ่อย
"แต่ก็ต้องขอบใจท่าน ที่ยังคงรักษาเอาไว้" อาเธอร์กล่าวแล้วจึงมองไปที่ หัวหน้าหมู่บ้าน
"เอ่อ..ไม่เป็นไร" พ่อของฟรอง กล่าว แล้วยิ้มด้วยความยินดี
"ต้องขอบคุณเด็กสองคนนี้ ที่ช่วยพาข้ามา ไม่งั้นคงต้องเดินวนอยู่ในป่าอีกหลายวันแน่" อาเธอร์กล่าวพร้อมยิ้มอย่างเยือกเย็น
"ว่าแต่...ท่านไปเจอ เจ้าเด็กสองคนนี้ที่ไหนกันล่ะ ?" พ่อของฟรองกล่าวถาม อย่างต้องการรู้คำตอบ เพราะ่ว่าคาบเรียนที่แล้ว ฟรอง และ วูลฟ์ได้หนีเรียนออกมา..
"ข้าไปเจอพวกเขาในหลังเขาแถวๆนี้นั่นแหละ.." อาเธอร์พูดยังไม่ทันจบ
"อย่าบอก !!" วูลฟ์กระซิบเข้าที่ปลายหูของอาเธอร์
แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว..
"เขาสองคนกำลังเล่นตีรังต่อกันอยู่น่ะสิ ตรงที่มีถ้ำขนาดใหญ่มากอยู่น่ะสิ !!" อาเธอร์กล่าวต่อ
เมื่อได้ยินดังนั้น หัวหน้าหมู่บ้าน (พ่อของฟรอง) ถึงกับเหงื่อตก..
"จบกัน !!" วูลฟ์กล่าวอย่างสิ้นหวัง
เพียะ !!!
มือของหัวหน้าหมู่บ้าน ถูกตบเข้าที่หน้าวูลฟ์อย่างจัง วูลฟ์ซึ่งยังไม่ทันได้ตั้งหลักถึงกับเซล้มลงที่พื้น แต่หัวหน้าหมู่บ้านก็ยังไม่หยุดโมโห
"ข้าบอกเจ้าแล้วใช่มั้ย !? ว่าอย่าไปเดินเล่นแถวนั้นอีก !!!!" หัวหน้าหมู่บ้านตะโกนเสียงดัง ใส่หน้าวูลฟ์ด้วยความโมโหสุดขีด
"วูลฟ์.." ฟรองเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ถึงกับช็อค ไม่คิดว่าวูลฟ์จะโดนพ่อของตนตบเข้าที่หน้า เมื่อฟรองตั้งสติได้จึงค่อยๆเรียกชื่อวูลฟ์
"ฟรอง อย่าไปยุ่งกับมัน อย่าไปยุ่้งกับไอ้เด็กเหลือขออย่างมัน !!!" มือของฟรองที่กำลังจะดึงมือวูลฟ์ขึ้นมายืนถูกผลักออกไป
ควับ !!
วูลฟ์กระโดดลุกขึ้นพร้อมวิ่งหนีหายเข้าไปในป่าลึก
"เอาล่ะ..มาพูดธุระของท่าต่อเถอะ" พ่อของฟรองกล่าวต่ออย่างไม่สนใจใยดีที่วูลฟ์หนีเข้าไปในป่าลึก
"อืมมมม..ข้าได้รับมอบหมายให้คัดสรรผู้กล้าเพื่อหยุดยั้งภัยพิบัติ ที่กำลังจะมาถึง และที่ไหน ที่มีรูปปั้นของท่านเฟิร์สเทล ที่นั่นจะมีผู้กล้าอยู่" อาเธอร์กล่าว
อีกครึ่งตอนมาอัพต่อให้พรุ่งนี้นะคับ ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น