คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ++รำลึกถึงสิ่งที่จากฉันไป++
คุณคงเคยเห็นใครหลาย ๆคน ที่ ได้พัดพรากจากสิ่งที่รักมากที่สุดไปและเค้าก็จะเศร้าเสียใจมาก แต่สำหรับฉันการที่ได้พัดพรากจากเค้าคนนั้นไป ฉันไม่เสียใจเลย ไม่จริง ๆ ไม่มี .ท...ท. ทา...ทาง น้ำใส ๆไหลออกมาจากดวงตา อันไร้ประกายที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่าของ สีรุ้ง ใช่ สีรุ้งคือชื่อของฉัน ต่อจากนี้ไปคือเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน
นับจากวันนี้คงจะ 1 เดือนได้แล้ว ที่เค้าตายจากฉันไป ฉันจึงตัดสินใจบินไปอังกฤษกับคุณแม่
++ที่บ้านของฉันในประเทศไทย++
"สีรุ้ง รีบแต่งตัวซะลูก เราต้องบินไปอังกฤษ ตอนบ่ายนี้แล้วน่ะ" เสียงเรียกของคุณเม่ฉันดังขึ้น
ฉันได้ยินจึงรีบปาดน้ำตาของฉัน แล้วพยายามทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดขานตอบไป
"ค่ะ คุณแม่ขอเวลานิดน่ะค่ะ เดี๋ยว หนูลงไปค่ะ"แล้วฉันก้อหยิบรูปของคนที่จากฉันไปไม่มีวันกลับมาพบฉันได้อีกแล้ว ฉันหยิบมาดูเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะเก็บรูปนี้เข้ากระเป๋าเดินทาง
< ฉันยังคงจำได้ดีกับเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างในตัวเธอ สายหมอก ฉันสัญญาว่าจะไม่ลืมเธอไปตลอดชีวิต ตอนนี้ฉันกำลังจะไปจากประเทศไทย แต่ฉันสัญญาว่าจะกลับมาเยี่ยมเธอทุกปี ในทุก ๆวัน ครบรอบวันตายของเธอ เธอจะได้ไม่เหงา ฉันสัญญา >
แล้วฉันก็เก็บรูปของสายหมอกเข้ากระเป๋า
++สนามบิน++
"สีรุ้ง เอาพาสปอต มาใช่ไหมลูก สีรุ้ง ๆ ๆ ยัยสีแดง เฮ้อ" คุณแม่เรียกฉันแต่ฉันไม่ได้ยินท่านจึงเรียกดังขึ้น
"ยัยสีรุ้ง!!!"ฉันสะดุ้งสุดตัวและตอบรับคุณแม่ "ค่ะ"
"นี่ลูกเปนอะไรไป แม่เรียกตั้งหลายครั้ง แล้วตกลงลูกเอาพาสปอตมาไหม"
"อ่ะ คะ ค่ะ หนูเอามาค่ะ นี่ไงค่ะคุณแม่"
"จ้า แหมใจลอยเชียวน่ะ คงคิดถึงสายหมอกที่เพิ่งเสียไปละซิ ปลงซะเถอะลูกคนเรามีเกิดก็มีดับน่ะ อย่าทุกข์มากน่ะ หน้าลูกหมองมากรุ้ไหม เนี่ย ซูบไปตั้งเยอะ"
"คร้า คุณแม่ผู้แสนดีและห่วงหนูมาก ม้ากกกก เราขึ้นเครื่องกันดีกว่าค่ะ"
"อ่ะจ้า ๆ แม่น่ะรู้น่าว่าเตือนอะไรเราไม่ได้ไม่ค่อยจะฟัง นี่แล้วพอไปถึงอย่าทำหน้าหมองให้คุณพ่อเห็นละ เดี๋ยวท่านจะกลุ้มใจน่ะ เข้าใจไหมเจ้าลูกดื้อ ?"
"คร้า คุณแม่สุดที่เลิฟ ของสีรุ้งลูกขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณพ่อกลุ้มใจค่ะ"แล้วทั้งคู่ก็ขึ้นเครื่องบินตรงสู่ประเทศอังกฤษ
ระหว่างการเดินทางไปสู่ประเทศอังกฤษ ฉันรำลึกถึงความหลังระหว่างเราสองคน ฉันทบทวนตั้งแต่ ที่เราได้เจอกันวันนั้น วันที่เราได้เจอกันครั้งแรก
วันนั้นฉันได้ขึ้นรถเมล์เพื่อที่จะไปเรียนพิเศษแต่ก็เจอกับเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น
บี๊บ !! บี๊บ !!
"อุ๊ย !! 
ทำอะไรน่ะ "ฉันร้องอย่างตกใจเมื่อ เจอกับสิ่งที่ไม่คาดคิด ฉันหันไปมองข้างหลังเจอแค่กลุ่มวัยรุ่นเกเรกับเด็กที่ดูท่าทางเด็กเรียน
"อ๊ะ ขอโทษครับ มือมันไปโดนเด๋วผมชดใช้ให้น่ะครับ 55+" พวกกลุ่มวัยรุ่นที่โตกว่าฉัน เห็นซัก 2ปีได้ หัวเราะเยาะฉัน ทำให้ฉันรุ้ว่าต้องเป็นฝีมือของพวกมันแน่ ๆ
น้ำตาฉันเริ่มจะไหล แต่ฉันพยายามที่จะห้ามมัน และ กำลังจะหันไปเตรียมจะด่าพวกมันแต่ต้องชะงักเมื่อมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาแทรกก่อน
"เฮ้ย พวกแ+กอ่ะ ทำอะไรผู้หญิงว่ะ ทำอะไรแต่ละอย่างสิ้นคิดไร้สมอง ถ้าอยากจะไปเป็นกุ๊ย ข้างถนนมากกว่า ก็ถอดเครื่องแบบนักศึกษาออกซะ" เสียงโคตะระ พระเอกดังมาจากด้านหลังฉัน
"เฮ้ยแล้วมึ-งยุ่งอะไรด้วยว่ะ พวกกุ เป็นใครมึ-งรู้ไหม ถึงกล้ามาแหยมกะพวกกุ"
"นิสัย กุ๊ย ชัด ๆ เป็นใครน่ะเหรอได้ ดูกันชัด ๆไปเลยดี กว่า " ผู้ชายที่ทำตัวเป็นพระเอก เอามือลูบ ๆผมจัดทรงเป็นนักเลง
และก็หันมาพูดกับฉันว่า "ขอโทษน่ะครับน้อง ขอพี่ใช้คำหยาบหน่อย"
ฉันได้แต่พยักหน้าเออ ออห่อหมกไปตาม ๆ พี่พระเอกคนนี้ แล้วพี่พระเอกก็ได้บรรเลงวาจาอีกรอบ
"พวกแ+ก รู้รึยังว่าฉันเป็นใคร แต่ถ้ายังไม่รู้แ+กคงรู้น่ะว่าจะเป็นยังไง พวกแ+กรีบรับมาซะว่าใครเป็นคนทำให้น้องคนนี้ร้องไห้ พวกเมิงเร็ว (ตวาดด้วยเสียงอันดุเดือด) รับสารภาพมาซะก่อนที่จะสลบคาพระบาทา กุ ตรงนี้ "
ฉันก็หันไปมองทางพวกวัยรุ่นที่มันทำอนาจารกับฉันแต่ต้องตกใจเมื่อเห็น เห็น เห็นพวกมันนั่งหน้าซีดเผือดกันหมดทุกคน และก็ได้โทษกันไปกันมาว่าใครเป็นคนจับก้นฉัน แล้วเสียงอันเข้มก็ดังขึ้นมา
"ผมคับ ผมเป็นคนทำเอง พี่น้ำ มีปัญหาอะไรไหมครับ จะทำอะไรผมเหรอครับ" เด็กใส่แว่นท่าทางเด็กเรียนก็ลุกขึ้นมาแล้วมองหน้าคุณพระเอกของฉัน เฮ้ย ไม่ช่ายของฉัน
แล้วเด็กที่ท่าทางเด็กเรียนมาก ๆคนนั้น ก็ถอดแว่น โอ้ ทำไมช่าง... กรี๊ดดด ทำไมเค้าถึงได้เอาแว่นหนา ๆ มาปิดบังใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาไว้น่ะ ไม่ใช่สิ ตอนนี้คิดเรื่องนี้ไม่ได้ ฉันกำลังอยู่ในสถานการณ์เครียด ๆอยู่น่ะ แล้วทำไมเด็กท่าทางเด็กเรียนคนนี้ถึงได้ทำอะไรบ้า ๆแบบนี้น่ะ
" แ+ก ไ+อ้หมอกมาอยู่นี่ได้ไง ไหนแ+กว่าจะกลับจากอังกฤษ อาทิตย์หน้าไง" คุณพระเอกไม่สิ เค้าชื่อน้ำ คุณน้ำท่าทางจะตกใจมาก ๆ ฉันก็ตกใจเหมือนกันรู้จักกันได้ยังไง เป็นพี่น้องกันเหรอ
" เซอร์ไพร์ไงพี่ แล้ว เป็นเซอร์ไพร์ที่พิเศษสุด ๆเลยด้วยน่ะ สนุกจริง ๆไ+อ้พวกข้างหลังมันก็แค่ลูกน้องเก่าผม ผมก็แค่ทำอะไรให้มันรุ้ว่าผมยังเจ๋งอยู่ให้พวกมันดูเฉย ๆไม่มีอะไรมากนี่ "ฉันขอถอนคำพูด ไม่สิเค้าหน้าตาดีจริง ๆแต่นิสัยสกปรกโสมมยิ่งกว่าคนที่หน้าตาแย่ ๆ ซะอีก ชั้นทนไม่ไหวแล้วน่ะ น้ำตาฉันไหลออกมาฉันพยายามปาดมันและเดินตรงไปที่หมอนั่น ฉันเงื้อมือจนสุดและฟาดลงไปที่ใบหน้าของ นายแว่นสกปรกนั่น ดังเปรี้ยงจน นายนั่นหน้าหัน ก้นจ้ำเบ้าไปเลย รถถึงป้ายที่ฉันจะลงพอดีฉันจึงรีบกดกริ่งและลงรถ ฉันวิ่งอย่างรวดเร็วเพื่อให้พ้นจากรถเมล์คันนั้นให้มากที่สุด จนกระทั่งถึงหน้าที่เรียนพิเศษ ฉันรีบเข้าไปเรียนและได้แต่หวังว่าตอนขากลับคงจะไม่เจออะไรที่แย่ ๆ ไปมากกว่านี้อีกแล้ว
++บนรถเมล์++
" ซี๊ดดดด โอ๊ย ยัยตัวแสบเอ้ย มาตบหน้าฉัน เดี๋ยวเจอดีแน่ ยัยนี่" สายหมอกลุกขึ้นและกำลังจะลงรถตามไปแต่โดนกระชากไว้ก่อน
" แ+ก พอได้แล้ว หยุดการกระทำแย่ ๆซักที พวกแ+กก็เหมือนกันถ้ารุ้ว่าชวนน้องฉันไปทำอะไรแย่ ๆอีกพวกแ+กตายแน่ " น้ำหันไปมองพวกลูกน้องของสายหมอก แล้วทำตาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อใส่ แล้วก็ "แฮ่ !!" แค่ทำเสียงขู่มันก็ 55+ กลัวแล้ว
" คร๊าบบบบ ลูกพี่ ผมจะไม่ทำแล้ว " พวกลูกน้องของสายหมอกพร้อมใจกันตอบรับ
"เฮ้ยพวกมึ-ง กลัวไรว่ะ แล้วไปเรียกไ+อ้น้ำว่าพี่ทำไม"( ผวั๊ะ) เสียงจากฝ่ามือของน้ำกระทบกับศรีษะของสายหมอกอย่างดัง
"นี่แน่ะ ๆ ไ+อ้น้ำเหรอ หัดมีสัมมาคารวะบ้างน่ะ ให้ไปอยู่อังกฤษมาไม่ใ ช้ให้ไปเรียนวิชากุ๊ยผู้ดีมาน่ะ ให้ไปศึกษาเล่าเรียนไม่น่าถึงโดนไล่ออก" น้ำพูดด้วยความโมโห
"น้ำ" เสียงของสายหมอก เตือนสติน้ำ
"เฮ้ย ข้อขอโทษ ไม่น่าเล้ยยย ทำอะไรลงไปเนี่ย ขอโทษจริง ๆน่ะ เว้ย ไ+อ้หมอก" น้ำบอกอย่างหงุดหงิด
"ห๊ะอะไรน่ะ ไ+อ้หมอกมันโดนไล่ออกเหรอ อ่ะโธ่แล้วมาคุยว่าเรียนได้เร็วกว่าคนอื่นเลยจบก่อน
ไ+อ้บ้+าเฮ้ย นึกแล้วว่ามันต้องโกหก มันอ่ะเหรอจะทำอะไรที่ดี ๆได้ ชิ เสียเวลาว่ะ ไปเที่ยวดีกว่า
พวกเรา ป่ะ"
พวกลูกน้องที่แสนจะจงรักภักมีไปหมดเลย ไปจนหมดไม่มีเหลือ ไง ได้เดินลงจากรถแล้วก้อจากไป
"เฮ้ย ๆ เดี๋ยวก่อนดิว่ะ โธ่น้ำ พูดอะไรว่ะเนี่ย เห็นไหม เป็นไงล่ะ ชิ ไปเที่ยวดีกว่า" แล้วสายหมอกก็กำลังจะเดินลงจากรถเช่นกันแต่สายตาเหลือบไปเห็นสมุดเล่นหนึ่งจากสถาบันสอนพิเศษอันโด่งดังจึงเดินไปเก็บก่อนที่จะลงจากรถแล้วเปิดดูข้างในซึ่งมีชื่อ เขียนไว้ด้วยว่าสีรุ้ง จึงคิดได้ว่าเห็นเด็กผู้หญิงคนที่ตบหน้าเค้าถืออยู่
เค้าจึงบ่นพึมพัมออกมาว่า "สนุกแน่คราวนี้ 55+" แล้วหันไปถามน้ำว่า"เออนี่น้ำรู้จักโรงเรียน คลาส A ไหม"
"รู้ดิ ดังออกแล้วแกจะรู้ไปทำไม เอ๊ะนั่นหนังสือ หรือว่า จะเป็นหนังสือที่"
" ใช่แล้ว เราไปขอโทษเค้ากันไหม ไปด้วยกันดิน้ำ เร็วเดี๋ยวไฟเขียวแล้วลงไม่ได้น่ะเว้ย" สายหมอกวิ่งนำหน้าลงรถไป
"เฮ้ย ๆรอด้วย เดี๋ยวข้าไปด้วย "แล้วน้ำก็วิ่งลงรถตามสายหมอกไป
สายหมอกวิ่งนำหน้าไปและคิดในใจว่าเราได้สนุกกันแน่ ยัยมือปีศาจ ฉันซาตานนักแกล้งกำลังจะไปหาเธอแล้ว 55+ สนุกแน่
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~AG~_SeMeMe_ คร้า ติชมด้วยน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ
++MiSs_MiSs_MiSs++
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น