คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Rhino 6 (All+Nc soft)
Rhino 6
‘ เกลียดตัวเองเวลาที่ใจมันคิดถึง .. ตอนที่เราจากกัน ’
แสงแดดอ่อนยามเช้าที่สอดส่องผ่านบานหน้าต่างเข้ามากระทบใบหน้าคมเข้มของร่างสูง . . ร่างสูงค่อยๆลืมตาด้วยความงัวเงีย ก่อนจะปรับสมดุลตาด้วยการกระพริบตา
9.00
‘ที่รักโทรมารับสายหน่อย ถ้าไม่รับเค้างอลนะ’
เสียงเรียกเข้าโทรศัทพ์ทำให้เขาแทบอยากจะขว้างมันทิ้งลงกับพื้นด้วยความปวดร้าวใจ เขาหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ ทำไมเขาต้องยังคิดถึงคนนั้นที่ทิ้งเขาไป ทำไมต้องคิดถึงแต่เรื่องราวในอดีต ทำไมยังทำอะไรเหมือนเดิม ทำไมต้องไปรอรับเขาไปโรงเรียนด้วยกันเหมือนแต่ก่อน ทำไมยังตั้งเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เป็นเสียงคนนั้น แล้วทำไมเขาถึงยังไม่ลืมคนนั้นสักที นี่มันก็นานมากแล้วนะ ไค . . ทำไมหวะ
ปิ๊บ . .
“ โทรมาทำเหี้ยไร ”
( มึงยังโกรธกูอยู่หรอหวะ )
“ ทำไมกูต้องโกรธมึง สำคัญตัวผิดแล้วมึงอะ มึงไม่มีค่าเหี้ยอะไรที่กูต้องโกรธเลยหวะสัส ”
( นั้นสินะ . . ถ้ามึงไม่โกรธอะไรกูก็ดีแล้วละ งั้นกูวางก่อนนะ )
“ สัสโด้ ”
( . . )
“ วันนี้วันเสาร์ กูเบื่อๆหวะ ออกไปหาไรกินเป็นเพื่อนกูที ”
( กูมีติวสอบกับลู่ฮาน )
“ งั้นกูไปด้วย บ้านมันอยู่ไหนบอกมา ”
( ห่ะ !! มึงจะบ้าหรอไอ้ไค !! )
ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้ . . ทั้งๆที่จริงๆผมรู้ดี . .
( ไอ้เชี่ยไค มึงฟังกูอยู่เปล่าหวะ มึงมาไม่ได้นะเว้ย !! )
“ ไว้เจอกันนะสัส ”
ปิ๊บ . .
ทำไมผมต้องอยากอยู่ใกล้มันด้วยนะ ไม่เข้าใจจริงๆ . .
[ KrisLay]
ผมยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าโรงเรียนกวดวิชาที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเด็กเรียนที่ใส่แว่นหนาเตอะ พร้อมกับสมุดงานและชีทต่างๆที่กองกันเป็นปึกๆ เป็นวันเสาร์ที่เหี้ยมากอะตอนนี้ ทำไมพ่อของผมต้องส่งผมมาเรียนกวดวิชาบ้าบอนี่ด้วย ให้ผมไปช่วยพ่อทำงานที่บริษัทจะไม่ง่ายกว่าเหรอ
“ แก . . เห็นคนนั้นที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ปะ คนนั้นแหละพี่คริสแกที่ย้าจากโรงเรียนเราไปเมื่อปีก่อนอะ โครตแบดอะ กรี๊ดดด ”
“ จริงหรอแก หล่อแบบแบดบอย ฉันชอบอะ น่าเสียดายพี่แกไม่น่าย้ายเลยเนอะ ”
น่ารำคาญ . .
ผมเขี่ยบุหรี่ก่อนจะเดินหนีมาจากตรงนั้น ผมว่าผมย้ายโรงเรียนมาเพราะไม่อยากให้ใครรู้จักผมแล้วนะ แต่ก็ยังมาเจอกับพวกผู้หญิงโรงเรียนเก่า นี่ก็โลกกลมไปนะ . . ผมอยากลืมทุกสิ่งทุกอย่างจากโรงเรียนเก่าของผม ทั้งปัญหา . . และความรัก มันควรจะจบไปได้แล้ว
ปึก !
“ ขอโทษครับ ผมกำลังรีบ ”
“ ส้นตีนไอ้สัส ! มึงจะรีบไปไหนของมึงหวะ ! ”
“ ขอโทษครับคือผะ . . เชี่ยยยย เด็กใหม่ที่ขอกูเป็นเพื่อนหนิ ! ”
“ ไอ้นมโตนี่เองง แหมกูก็นึกว่าใคร มาทำไรหวะมึง ”
“ เรียนกวดวิชา ”
“ ใช่กวดวิชาที่อยู่ตรงหน้ากูกับมึงปะ ? ”
“ เออ ”
“ ดี กูขอติดไปด้วยคน พ่อกูส่งมาเรียนไม่มีเพื่อนพอดี กูขอนั่งด้วยนะ เพื่อนนน ”
“ หา ! ว่าไงนะ !! ”
ไม่ทันที่ไอ้เลย์มันจะตอบอะไร ผมก็ลากมันเข้ามาในโรงเรียนกวดวิชาเป็นที่เรียบร้อย นึกว่าวันนี้จะมีแต่เรื่องน่าเบื่อซะอีก . . เจอไอ้เชี่ยนี่คงไม่น่าเบื่อแล้วละ หึหึ . .
[ChanBaek]
“ นี่พี่ชานยอลทำแรงอีกกว่านี้ไม่ได้เหรอไง ไม่เร้าใจเลย ”
“ เห็นใจกูเหอะแบค นอกจากกูจะไม่สมัครใจทำแล้ว มึงยังใช้งานกูหนักอีกนะ ”
“ แค่ไม่กี่ยกเองทำเป็นบ่น ”
“ สิบแล้วคะดีออก ”
“ พี่ยอลอ่า . . ”
ผมละเพลียกับอีแบคศรี ไม่น่าหลงกลมานอนค้างบ้านมันเลย ไม่น่าเลยชานยอล . . แต่ไม่รู้สิผมปฎิเสธมันไม่ได้ไม่รู้ทำไม จริงๆตอนแรกก็ฝืนทำแทบตายแต่พอได้เห็นสีหน้ากับเสียงร้องของมัน ทำให้ผมรู้สึกค่อนข้างดี แต่ไม่ได้ดีนะ ! อย่าเข้าใจผิดแค่ค่อนข้างดี ! หลังจากวันศุกร์ที่จับฉลากปีใหม่กันไปเรียบร้อยแล้ว ผมที่กำลังเฮิทเรื่องลู่ฮานอยู่ก็ออกไปดื่มอยู่ร้านเดิมจนดึกดื่น อีแบคแม่งมันร้ายมันคงรู้ว่าผมจะเมามันเลยไปรอดักผมอยู่หน้าร้านเหล้า แล้วลากผมกลับบ้านมัน . . ผมจำไม่ได้เลยแหะว่าผมตอบตกลง รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนรู้สึกแฉะๆที่ส่วนล่าง มองไปดูนาฬิกาก็ตีสี่ มองลงไปข้างล่างก็เจออีแบคสีกำลังข่มขื่นผมอยู่ จนตอนนี้ก็เก้าโมงเช้าแล้ว มันยังจะบังคับให้ผมทำต่ออยู่ได้ ผมก็เหนื่อยนะ ฮืออออ ร้องไห้แปป
“ อื้มมม อย่างนั้นละพี่ยอล โอ๊ยย ”
“ แหกปากเบาๆหน่อยดิหวะ มึงไม่กลัวแม่มึงได้ยินไง ? ”
“ ก็แบคเจ็บอะ ”
“ เมื่อกี้มึงยังบอกให้ทำแรงๆ ตอนนี้มึงมาบ่นว่าเจ็บเอายังไงกันแน่หวะ กูเหนื่อยแล้วนะเว้ย ”
“ ทำต่อไปเหอะน่า ใกล้แล้ว ”
“ เรื่องมากอะสัส ”
เอี๊ยดแอ๊ด . . เอี๊ยดแอ๊ด . .
การขย่มเตียงของผมทำให้เกิดเสียงสปริงเตียงอย่างดังอะ บอกเลย ผมไม่อยากจะคิดภาพถ้าแม่อีแบคมาเห็นผมกับมันในสภาพนี้ ผมขอโทษนะครับแม่ แต่ลูกแม่มันบังคับผมเอง ฮือออออ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก . .
“ แบคลูก ตื่นรึยังลูกทำอะไรในห้อง ทำไมเสียงเตียงดังจัง . .”
เชี่ยแล้วไง ความบรรลัยเริ่มมาเยือน เสียงมันดังออกนอกห้องเลยหรอหวะ แต่ผมหยุดตอนนี้ไม่ได้จริงๆมันกำลังติดไฟ มันกำลังจะ . .
“ อ่ะ . . คะ คือ แม่ . . อ่า . . บะ แบค . . อื้อ . .”
“ แบคเป็นไรรึเปล่าลูก เสียงดูเหมือนหอบๆ เป็นอะไรรึเปล่า แล้วเราทำอะไรกับเตียงน่ะดังเชียว ”
“ คือแบค . . อื้ม อ่า . . อะ ออกกำลังกายบนเตียงแม่ อ้ะ . .ทำแรงอีก ”
“ อะไรนะลูก ? ”
“ ออกกำลังกายแบบแรงๆแม่ โอ๊ยย !! ”
“ แบคเป็นอะไร !? เปิดประตูให้แม่เดี๋ยวนี้นะ ”
“ ปะ . . แปปนะแม่ ”
แบคเริ่มกัดปากตัวเองด้วยความอดกลั้นก่อนจะจิกเส้นผมบนหัวของผมเพื่อเป็นการระบายอารมณ์
“ พี่ยอล แบคบอกแม่นะ อื้อ ”
“ อะ อะไร . .”
“ แม่ ! ”
ผมมองแบคที่ตอนนี้กัดฟันพูด ก่อนจะหันไปมองประตูด้วยความระแวง มันจะบอกอะไรของมันหวะ
“ อะไรลูก ! แบคเป็นไรลูก !? ”
“ แบคเอากับพี่ยอลอยู่ แม่อย่าขัดได้มะ ! ”
“ . . . ”
ไร้สัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก . . อีเชี่ยแบคคคคคคค !! อีดอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !! มึงพูดแบบนั้นกับแม่มึงได้ไง แม่มึงจะมองกูเป็นคนยังไงแล้วหวะเนี้ยยย โหยยยย เลวจริงๆเลยมึง ฮืออออออออ ขอลาตาย ณ จุดๆนี้ . .
“ แม่ไปแล้ว เต็มที่นะพี่ยอล . .”
“ ทำไมมึงพูดกับแม่งั้นหวะ แม่มึงคงจะเสียใจ แล้วแม่มึงจะมองกูเป็นคนยังไงเนี้ย ! ”
“ อ่า . . เอาเหอะน่า แม่แบคชินแล้ว . .”
“ หมายความว่า . .”
“ เป็นแบบนี้ทุกวัน . .”
“ เลวฉิบบบบ ”
“ ถึงร้ายก็รักนะ ฮิ้ง ”
“ เห็นใจกูเหอะ อีแรดดดดดดด !! ”
[ HunHan ]
ผมนั่งจัดกองหนังสือที่จะใช้ติวกับดีโอแล้วก็เซฮุนในวันนี้ ก่อนจะเดินไปหยิบแก้วกาแฟคาปูชิโน่ที่เซฮุนชงไว้ให้ขึ้นมาดื่ม . . เมื่อก่อนชานยอลก็เคยทำให้ผมแบบนี้เหมือนกัน ผมนี่มัน . . แย่จริงๆ . .
“ ฮาน กาแฟที่ฮุนชงไว้เป็นไงบ้าง ”
เซฮุนโผล่หัวผ่านประตูห้องผมเข้ามาก่อนจะเดินยิ้มจนแกมปริเข้ามาหาผมในห้อง
“ อืม อร่อยดีนะ ”
“ จริงอะ . . ดีใจจังฮานชอบกาแฟของฮุนด้วยอ่ะ ”
“ ฮุนทำอะไรให้ฮานก็ชอบหมดแหละ . .”
“ ว่าแต่ . . เพื่อนฮุนที่ชื่อดีโอเขาจะมาตอนไหนหรอ ? ”
ผมก้มมองดูนาฬิกาก่อนจะเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น . . สงสัยดีโอคงจะมาถึงแล้วละมั้ง
“ คงมาแล้วละ เดี๋ยวฮานลงไปเปิดประตูก่อนนะ ”
“ โอเคครับผม ”
ผมยิ้มให้เซฮุนนิดหน่อยก่อนจะเดินลงมายังชั้นล่าง แล้วรีบวิ่งไปที่หน้าประตูเพื่อจะเปิดประตูให้เพื่อนรัก
“ มาตรงเวลาดีจังเลยนะดีอะ . . ไค . .”
“ ดี ไม่เจอกันนานเลยนะ ”
“ ทำไมนายถึง . .”
“ ดีโอน่ะ . . ขอเข้าไปรอมันในบ้านได้ไหม . .”
“ อะ . .อื้ม เข้ามาสิ ”
“ ขอบใจนะ . . ว่าแต่ห้องนอนนายยังอยู่ชั้นเดิมใช่ปะ ”
“ อืม ”
“ เค ”
ไม่คิดเลยนะว่าจะได้เจอนายอีกครั้ง . . ตั้งแต่วันนั้นที่นายเลือกดีโอ นายมีความสุขดีใช่ไหม ไค . .
To be continue …
ฮาโหลลลลล อย่าเพิ่งรุมตบไรท์ ไรท์มาอัพช้าไรท์ขอโทษ
แต่ตอนนี้มาอัพแล้วนะ คิดถึงจริงๆ และเรื่องราวก็เริ่ม งง กันไปใหญ่
ฮานกับไคเป็นอะไรกันน้า จุจุ ไม่เอาไม่พูด อิอิ > <
ความคิดเห็น