คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Rhino 3
Rhino 3
แสงแดดยามเช้าส่องผ่านเข้ามาทางบานกระจกใสที่ติดกับผนังห้องนอนที่เต็มไปด้วยสีฟ้าของใครคนหนึ่ง ร่างเล็กที่กำลังนอนหลับตาพริ้มค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้าก่อนจะกระพริบถี่ๆเพื่อปรับแสงสมดุลของดวงตา ..
7.20 น.
ร่างเล็กหันไปมองนาฬิกาตั้งโต๊ะที่อยู่ข้างกายก่อนจะลุกขึ้นมาจากเตียงนอนด้วยความขี้เกรียจ วันจันทร์ อีกแล้ว .. ช่างน่าเบื่ออะไรอย่างนี้ ทำไมชีวิตของเขาเกิดมาแล้วต้องเรียนด้วยนะ น่าเบื่อจริงๆ ..
ออด ..
เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นทำให้เขาต้องรีบลุกจากเตียงนอนก่อนจะวิ่งลงจากชั้นสองของตัวบ้านไปยังชั้นล่างเพื่อจะเปิดประตูต้อนรับแขก ซึ่งเขาก็ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร .. บ้านของเขาค่อนข้างอยู่ใกล้กับโรงเรียนเขาจึงตื่นสายได้โดยไม่ต้องรีบร้อนอะไรมากนัก แถมตอนนี้เขาก็ยังพักอยู่บ้านหลังเล็กนี้แค่คนเดียวด้วย พ่อของได้เสียตั้งแต่เขายังเด็ก ส่วนแม่ของเขาก็เข้าโรงพยาบาลเพราะโรคมะเร็ง .. เขาจึงต้องเรียนไปด้วยทำงานหาเงินมารักษาแม่ด้วย จึงไม่แปลกที่เขาจะทำเรื่องอย่างว่ากับคนที่ชื่อ ‘ ไค ’ เพราะต้องการเงิน นอกจากนั้นแล้วเขาก็ยังรับจ๊อบทำงานพิเศษที่ร้านสะดวกซื้อใกล้บ้านของเขาหลังเลิกเรียนอีกด้วย วันหยุดเสาร์อาทิตย์เขาก็จะไปติวหนังสือที่บ้านเพื่อนรักของเขา ‘ ลู่ฮาน ’ ลู่ฮานเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ถ้ามองผ่านๆนึกว่าเป็นผู้หญิงด้วยซ้ำ หน้าหวานอย่างกับน้ำเชื่อม แถมฐานะทางบ้านก็ดี เขาโชคดีมากเลยละที่มีเพื่อนดีๆอย่างลู่ฮาน .. คนร่างเล็กสะบัดหัวไล่ความคิดก่อนจะเปิดประตูเพื่อดูว่าใครกันที่มาหาเขาตั้งแต่เช้า ..
“ หวัดดีน้องแรด ”
ไม่ต้องเห็นหน้าก็รู้ว่าเป็นใคร ทั้งน้ำเสียง ทั้งคำพูด ..
“ มีธุระอะไรมิทราบ กูรีบ ”
“ ไม่ได้เงินแล้วหยิ่งนะ ชิ ”
คนร่างสูงพูดประชดประชันก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านของอีกคนโดยไม่สนใจคำทักท้วงของเจ้าของบ้านเลยสักนิด .. คนอะไรไร้มารยาทสะไม่มี !
“ รีบไปอาบน้ำสิ จะรีบไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ ? ”
“ แล้วไง ? ”
“ เปล่า ก็จะได้ไปพร้อมกันไง ”
“ อะไรนะ ? ”
“ หึ .. กูไม่ได้อะไรหรอกนะ ก็แค่เห็นว่าอยู่โรงเรียนเดียวกัน ถ้าจะปล่อยให้มึงเดินไปคนดียวก็สงสาร ”
“ เหรอ ? ”
คยองซูมองหน้าไคอย่างจับผิดอยู่พักนึงก่อนจะถอนหายใจออกมา คิดอะไรของเขานะ .. ทำแบบนี้ทำไมกัน เขาก็ไม่เหล็กไม่ใช่ไม้ หวั่นไหวเป็นนะเว้ย !
“ เออน่า ไปอาบน้ำไป ! สายแล้ว ”
ไคพูดขึ้นอย่างรำคาญก่อนจะผลักหลังคนร่างเล็กให้รีบขึ้นไปอาบน้ำสักที .. สมัยก่อนตอนที่เขายังคบกับคยองซูเขาก็เข้าออกบ้านหลังนี้บ่อยพอควรละ บางทีก็มานอนค้างคืน บางทีก็มาติวหนังสือ บางทีก็มา .. เอาเถอะเว้นไว้แค่นี้ คยองซูต้องอยู่บ้านคนเดียวเพราะพ่อเขาเสียตั้งแต่เด็กแถมแม่ยังเข้าโรงพยาบาล อยู่บ้านคนเดียวแบบนี้อันตรายจะตาย ! คยองซูยิ่งเป็นพวกบอบบาง ปากเก่งแต่แรงน้อย .. ก็ไม่ได้เป็นห่วงอะไรหรอกนะ ! แต่ยังไงคยองซูก็ยังพอมีประโยชน์กับเขาบ้าง เวลาที่เขาเบื่อๆเซ็งๆ จะให้ใครมาทำอะไรได้ไงละ เขายิ่งไม่ชอบกินของเหลือเศษจากใครด้วยสิ ..
7.40 น.
ไคก้มลงมองนาฬิกาข้อมือตัวเองก่อนจะทำหน้ายู่ด้วยความขัดใจ ทำไมอาบน้ำนานจัง ! เขาจะไปโรงเรียนสายก็เพราะคยองซูเนี้ยแหละ !
“ นี่ ! อาบน้ำเสร็จรึยัง สายแล้วนะเว้ย ! ”
ไคตะโกนขึ้นไปชั้นบนของตัวบ้านแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ ..
อะไรของมันหวะ เรียกแล้วไม่ตอบ .. หรือจะเป็นลมในห้องน้ำ ? หรือลื่นฟัวแตกไปแล้ว !?
ไคถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดก่อนจะวิ่งขึ้นบันไดไปยังชั้นสองของบ้านด้วยความเคยชิน ในหัวก็คิดแต่ว่าคยองซูจะเป็นอะไรไปรึเปล่า .. เขาไม่ได้ห่วงจริงๆนะ แค่ไม่อยากให้ใครตายเพราะเขาเท่านั้นแหละ !
“ คยองซู .. นายอยู่ในห้องน้ำรึเปล่า ? ”
เงียบ .. ไร้สัญญาณตอบรับ
“ คยองซู !! กูไม่เล่นนะ มันไม่ตลกนะเว้ย ! ”
เงียบ ..
เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากอีกคยองซู ไคจึงเดินตรงไปยังประตูห้องน้ำก่อนจะพยายามเปิดมันออก .. ล็อค ประตูล็อค แล้วเขาจะเข้าไปได้ยังไง ! ตอนนี้คยองซูจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ !
“ นี่ ! มึงได้ยินกูไหม เห้ยย !! ”
ไคทุบประตูเสียงดังพร้อมกับตะโกนเรียกร่างเล็กอีกคนที่ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้างในห้องน้ำนั้น .. บ้าจริง !! ทำไมเขาต้องมายืนแหกปากแล้วทุบประตูห้องน้ำบ้านคนอื่นเหมือนคนบ้าแบบนี้นะ ! ..
“ งั้นกูพังประตูแล้วนะเว้ย !! ”
ไคพูดตะโกนเสียงดังอยู่คนเดียว ก่อนจะพยายามพังประตูไป เขาใช้ไหล่กระแทกประตูห้องน้ำนั้นอย่างแรงอยู่หลายรอบแต่ก็ไม่สำเร็จ .. ความอดทนของเขาเริ่มหมดแล้วละ ..
ปัง !!
ในที่สุดประตูก็ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของไค ไม่ต้องถามว่าทำไมเขาถึงเปิดประตูออกมาได้ในที่สุด .. ดูจากรอยรองเท้าของเขาได้จากประตูห้องน้ำ ..
“ คยองซู ! นายอยู่ไหน ! ”
ไคถลาเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะรีบเดินไปเปิดม่านที่ปิดอ่างอาบน้ำไว้อยู่ ทันทีที่เขาเปิดม่านนั้นออกเขาก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่แพ้กับร่างเล็กที่กำลังเบิกตากว้างด้วยความตกใจเช่นกัน .. ทั้งสองคนมองหน้ากันนิ่งไปพักนึง ก่อนที่คยองซูจะเป็นคนโวยวายออกมา
“ อ๊ากกกกก !! ไอ้ไคบ้า !! มึงออกไปเลยนะเว้ยย กูยังอาบน้ำไม่เสร็จ ! ”
คยองซูว่าพลางสาดน้ำจากอ่างอาบน้ำใส่อีกคนอย่างบ้าคลั่ง .. ก็เขากำลังอาบน้ำอยู่ แล้วไอ้ไคบ้านี่มันโผล่มาจากไหนน มันโผล่มาจากไหนนน !
“ กูออกแล้ว กูออกแล้ว ! ”
ไคดึงสติกลับมาก่อนจะวิ่งออกจากห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ตกใจหมดเลย ไอ้บ้านี่ !! นึกว่าเป็นอะไรไปสะอีก .. ถ้ารู้ว่าเข้าไปแล้วจะเป็นแบบนี้ไม่เข้าไปยังจะดีกว่า ! แต่ก็ดีนะ .. ได้เห็นอะไรเย๊อะเลยย -,.-
8.00 น.
“ มึงจะพังประตูเข้าไปทำไมหวะ ประตูกูพังเลย ! ”
“ ใครจะไปรู้ละหวะว่ามึงยังอาบน้ำอยู่ ก็กูเรียกมึงแล้วไม่ตอบอะ เห็นไหมไปโรงเรียนสายเลย เพราะมึงอะแหละ ! ”
“ เออ เพราะกูก็ได้เว้ย ! ก็ฟังเพลงอยู่นี่หว่าจะได้ยินได้ไงละ = = ”
“ เดี๋ยวกูซ่อมประตูให้มึงเองก็ได้ อย่าโวยวายไปหน่อยเลย ..”
ไคพูดก่อนจะผลักหัวคยองซู .. ตอนนี้เขากำลังพากันเดินไปโรงเรียน เพราะคยองซูนั้นแหละเขาถึงต้องไปโรงเรียนสาย ไม่น่าไปรับมาโรงเรียนพร้อมกันเลยหวะ
“ ผลักหัวกูไมเนี้ย แม่งง ”
“ ก็มึงเตี้ย =-= ”
“ ชิ ..”
ไคเหลือบหางตามองคยองซูก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ ไอ้เตี้ยนี่มันก็ยังเหมือนเดิม .. ไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆ .. ไม่ว่าตอนไหน ไอ้นี่ก็ยังทำตัวเป็นเด็กตลอดเวลา ..
“ ไค ..”
“ ไร ? ”
“ มึงกับกู ..”
“ …. ”
“ เลิกกันจริงๆแล้วใช่ไหมหวะ ? ”
To be continue …
ความคิดเห็น