คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : INTRO
INTRO
บรรยากาศยามเย็นเวลาสิบแปดนาฬิกาสามสิบนาทีโดยประมาณ ณ
สวนสาธารณะแห่งหนึ่งในยามนี้ร้างผู้คนที่เดินขวักไขว่ตั้งแต่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้ายังมีชายหนุ่มสองคนบนมานั่งตัวยาวริมสนามหญ้าที่มีโคมไฟข้างๆให้ความสว่างในการสัญจร
“จุนเน่” เสียงหวานใสเอ่ยเรียกบุคคลที่นั่งเงียบๆข้างกาย “ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหม”
คำถามที่เอ่ยในเวลาถัดมายิ่งทำให้บรรยากาศที่สบายๆเหมือนถูกดูดเอาออกซิเจนออกไปจนหมด
หมดเหมือนจะขาดอากาศหายใจ
“...”
“...”
“...ครับ”
“...” ความเงียบยังคงปกคลุมรอบด้านและยิ่งเงียบเข้าไปอีกเมื่อเสียงทุ้มเอ่ยตอบเพียงพยางค์เดียวมันยิ่งทำให้เขาใจเสีย
“ขอโทษนะจุนฮเว” ไม่สิ ไม่ต้องขอโทษ อย่าเอ่ยคำนี้ได้ไหม
อย่าเอ่ยชื่อที่เหมือนจะเป็นคนแปลกหน้ากัน
ภายในจิตใจของเจ้าของเสียงทุ้มเต้นเร็วเสียจนมันจะกระเด็นออกมาข้างนอกเสียตอนนี้
“เราเลิกกันเถอะ” เสียงหวานที่เขาชอบเวลาที่เอื้อนเอ่ยถ้อยคำออกมา
น้ำเสียงที่เขาชอบฟังในยามที่เจือแจ้ว
ในตอนนี้เวลานี้มันไม่ได้ดังกระโชคโฮกฮากกลับกันมันกลับเบาและสั่นเครือ
มันบาดลงไปในใจที่เต้นรัวของเขา ลมหายใจที่เบาลงจนเหมือนจะหายไป
ถ้าหากเขาไม่เอ่ยตอบไป เขายังจะเจ็บอยู่แบบนี้ไหม
ถ้าหากเขาเอ่ยปฏิเสธออกไป คนตัวเล็กจะยังอยู่กับเขาอีกไหม
แต่สุดท้ายเขาก็ทำไม่ได้ซักอย่าง
เขารั้งจินฮวานไว้ไม่ได้อีกแล้ว
กูจุนฮเวเสียจินฮวานไปแล้ว...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
SAY HI!
กราบสวัสดีแฟนฟิคทุกคนนะคะ ไรท์เตอร์เจ้าเดิมเพิ่มเติมคือรีไรท์ฟิคใหม่ แหะๆ
หายไปนานเลยไรท์ต้องขอโทษจริงๆนะคะ รีไรท์ฟิคแต่ความเอื่อยๆเรื่อยๆของเรื่องราวก็ยังคงเป็นคอนเซ็ปเหมียนเดิม
คิดถึงกันก็เม้นได้โลยไรท์ชอบอ่านๆ ดีใจปลาบปลื้มทุกครั้งที่เห็นคอมเม้นขึ้น
#ดามใจจุนฮเว เจ้าเดินนะเฮ่! จารางเฮ
ความคิดเห็น