นิราศพิษณุโลก

ข้อมูลเบื้องต้น

ร่วมเดินทางสมัครสอบภาค ก

กับเพื่อนใหม่หัวใจเดียวกัน

กับอุดมการณ์ที่เกินพรรณา

(วันที่ 26 มิถุนายน 2551)

เนื้อเรื่อง

นิราศร่วม เดินทาง ห่างไกลบ้าน
อนาคต อยากเป็น ข้าราชการ
      ได้ทำงาน รับใช้ชาติ กษัตรา

ต้องสมัคร สอบภาค ก ที่พิษ’โลก 
ใจแสนโศก ห่างดวงมาลย์ สถานศึกษา

กราบคุณพระ ขอพร ลูกจรลา 
ช่วยรักษา ให้อยู่รอด ไปปลอดภัย

นัดเจอกัน ศาลพระภูมิ แปดโมงเช้า 
ร่วมเดินทาง กับสาวสาว พราวสุกใส

เอ้ให้ลุง กับพ่อ นำทางไป 
ขับรถให้ เจ็ดคน ร่วมเดินทาง

อ้อมขี้เซา มาสาย กว่าใครเพื่อน
 ขับรถเคลื่อน ไปรับ ไม่ขัดขวาง

เอ้หนึ่งอ้อม นั่งข้างหน้า ว่าเลือนราง 
ย้ายมาหลัง หกคน อย่างมีใจ

ปล่อยสาวเอ้ นั่งเหงา ให้ง่วงหลับ  
หกคนจับ ได้ที คุยยกใหญ่

มีพี่อัง อ้อมหนึ่ง ไม่ถึงใจ 
ยังมีโบว์ กับพี่ใหญ่ ร่วมมรรคา

ผมคุมท้าย พันท้าย นรสิงห์ 
ไม่ประวิง ในสิ่ง ที่กังขา

ขับรถเร็ว ลมก็แรง ธรรมดา 
เหมือนคนบ้า ผมปลิวว่อน ย้อนเมฆี

สี่แยกตรอน ยังอาวรณ์ ถึงดวงแก้ว 
ที่ส่อแวว รักมั่น ด้วยศักดิ์ศรี

ผมห่วงหา ทุกเพลา ทุกนาที 
พิศดีดี ทางไหนกัน บ้านหน้ามน

ถึงพิชัย จะเข้าไป เขตพิษ’โลก 
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประสาทโชค บันดาลผล

บ้านเกิดพ่อ ยังร้าง ห่างผู้คน 
เคยมากล้น อดีตเป็น นครา

เขตวัดโบสถ์ จวนถึง ซึ่งจุดหมาย
เริ่มผ่อนคลาย ความเร็ว เหิรเวหา

ผมที่ยุ่ง ติดพัน สุดพรรณนา 
ต้องเยียวยา หาหวี มายืมกัน

มาถึงที่ ศาลากลาง ชั่วโมงเศษ
อ้อมพูดขึ้น เป็นเหตุ ให้หุนหัน

มาวันนี้ มาทำ อะไรกัน 
โอ้นวลฝัน แล้วใย เจ้าจึงมา

สมัครสอบ ภาค ก  รอไว้ก่อน 
อย่าอาวรณ์ สมัครไว้ ให้ดีหนา

กรอกเรียบร้อย ส่งพร้อมกัน วันเวลา
มีเรื่องฮา อ้อมเตรียมมา ไม่ครบครัน

 ต้องเดินหา ถ่ายสำเนา ไม่เข้าที่
หล่อนยังมี มุกตลก ให้ขบขัน

ยื่นสมัคร รอครบ พบพร้อมกัน
แต่เธอนั้น เหตุใด ท้ายขบวน

ตั้งฉายา เปิ่นเปิ่น ให้เพลินจิต
เหล่ามวลมิตร เห็นชอบ ไม่สอบสวน

พูดกันเล่น อย่าจริงจัง ไม่บังควร
จะได้หวน คิดถึง คำนึงนาง

พอขากลับ แวะกินข้าว เจ้าข้างปั๊ม
จนอิ่มหนำ จำกิน ให้พุงกาง

ครบเรียบร้อย ขึ้นรถ ร่วมเดินทาง
นั่งระวาง ที่ประจำ ตามชอบใจ

พี่อัง นั่ง ฟังเพลง อยู่มุมหน้า
อ้อมซ่อนตา แน่นิ่ง นั่งหลับใหล

พี่เม้าท์ เอา ผ้าคลุมหน้า นั่งหลับใน
 โบว์นั้นไซร้ ฟุบลงไป ใกล้ใกล้เรา

เอ้นั่งหน้า หลับตั้งแต่ เริ่มขึ้นรถ
เพื่อนทั้งหมด เหลือแต่หนึ่ง นั่งเป็นเสา

ลมเย็นเย็น คุยกันไป ไม่ง่วงเซา
ไม่มีเหงา เราคุยกัน หันหน้ามอง

หนึ่งพูดขึ้น ถึงแหวน นิ้วนางซ้าย
ได้หมั้นหมาย กับหญิงใด ไม่เป็นสอง

มีใครให้ มาไว้ ตีตราจอง
บอกไม่มี ใครครอง ต้องแปลกใจ

แหวนวงนี้ มีค่า มหาศาล 
แทนดวงมาลย์ รักมั่น ไม่หวั่นไหว

หมั้นตัวเอง ตนเองให้ ใช่ของใคร
สิ่งยืนยัน บอกไว้ ว่ามั่นคง

เดินทางถึง ป้ายเข้าเมือง อุตรดิตถ์
ทำให้จิต ชื่นเพลิน เหาะเหิรหงส์

ถึงในมอ ไม่สาย บ่ายโมงตรง 
รีบลาลง ลากลับ จับพอดี

กลุ่มเพื่อนใหม่ อุดมการณ์ ผสานฝัน
ได้พากัน ชื่นชม สมศักดิ์ศรี

สมัครสอบ ภาค ก  ในครานี้ 
สามัคคี มีให้เห็น ว่าเป็นบุญ

ผมขอพร วิงวอน จากฟากฟ้า
ให้บรรดา เพื่อนเพื่อน บุญอุดหนุน

ให้สำเร็จ สมหวัง สุขสมบูรณ์
ได้เทิดทูน ราชการ ตามใจปอง

มีพลัง ทั้งกายใจ ให้สุขสันต์
พบแต่วัน สุขีมี ทั่วผอง

ให้ร่ำรวย ทั้งปัญญา และเงินทอง
ตามครรลอง โชคดี มีสุขเอย