คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Confectionery > Eleventh
{ Confectionery เธอือลูอม }
{ Eleventh }
านยอลับเฮุนอยู่ไหนันหรอ ??
พวเาหนะ ็าม แบฮยอนับีโอมาเหมือนัน แ่ใส่แว่นาำ
ผ้าปิปา แ่นั้นเอและรูปภาพที่เฮุนอัพอินสาร์แรม ็เป็นรูปที่เฮุนถ่ายอนอยู่สวนสาธาระนั้น้วย
นี้ทั้สอไม่รู้ริๆหรอว่ามันุ้นๆ
" แบฮยอน ันรู้สึเหมือนับว่า เฮุน
อยู่ไม่ใล้ไม่ไลาันเลยอะ "
" ใ่ !! โย ัน็ิเหมือนัน
ทำไมมันรู้สึว่า พวนั้น ามเรามา "
ทั้แบฮยอนและีโอ
หันมามอ ายหนุ่มที่ใส่ทั้ผ้าปิปาและแว่นาำ ที่นั่อยู่โ๊ะร้าม
" อโทษนะรับ ุไม่สบายแล้วทำไมถึินไอิมันละรับ
"
แบฮยอนั้ำถามึ้น
่อนะทำให้ พวแฟนๆทำอะไรไม่ถูเลยทีเียว
" อ่อ ผมแ่ไปทำศัลยรรมมาใหม่นะรับ
"( ทำเสียทุ้ม )
" อ่อรับั้นเิิน่อไปนะรับ
ินให้อร่อยนะรับ ^^ "
แบฮยอนับทสนทนา่อนะหันมาหาไอิมอัวเอและัเ้าปา
[[ โอเฮุน ]]
เือบไปแล้วรับ TT มันอึอัสุๆ อึอัลัวโนับไ้อะรับ ส่วนไอผ้าปิปานี้็เะะมาเลยละรับ
อยาินไอิม็้อ่อยๆึผ้าปิปาลมา
" เือบแล้วนะ เฮุน "
านยอลฮยอพูเบาๆ่อนะ่อยๆัไอิมเ้าปา
ไม่นานมา แฟนผม็เินออาร้าน และ มุ่หน้าไปอีฝั่ที่เป็นสวนสาธาระพวผมเลยามออมา
และเินามทั้สอไป
เินไปไม่นานแฟนผมับแฟนานยอลฮยอ็หายไป
ทำให้พวผม้อมอ้ายมอวา ่อนะโน ใรบานโอบา้านหลั และ ึแว่นาับผ้าปิปาออ
" นั้นไ ! ริๆ้วย ันว่าแล้ว "
แบฮยอนฮยอพู
่อนะเินมาอยู่ทา้านหน้าอานยอลฮยอ พร้อมับยืนเท้าเอว
ส่วนีโอฮยอ็เ่นเียวันเินมาา้านหลั่อนะออไว้
" มาทำอะไร .... อวามริ "
านยอลฮยอยัไม่ทันไ้อ้าปาอบ
แบฮยอนฮยอ็ัหน้า อวามริ าปาอ สามีัวเอเลย
" ามที่รัมา "
" ามมาทำไม ?? "
" เป็นห่ว "
" เหรอ "
" แล้วรู้ไ้ไว่าเป็น เาอะ ??
"
" ูาในรูปที่เฮุนอัพ
เพราะเสื้อมันัวเียวันับที่เฮุนใส่ แล้ว้านหลัเฮุน
็มีรูปพวเราิอยู่้วย "
ห๊ะ .... ือออ ผมเปล่านะานยอลฮยอ TT
" ็ีแล้ว ั้นเราไปเิน้วยันนะ ^^
"
เย้
เหมือนะรอ าภวั์อันอึอัแล้ว ภรรยาผมนี้เยี่ยมไปเลย
" ไปไหนันละ ?? "
แบฮยอนฮยอถามีโอฮยอ
่อนะับมือานยอลฮยอไว้
" ไปรทะเลสาบัน รนั้น
ู่รัเาไปนั่ปินิันที่นั้น้วย "
" แ่เราไม่มีอะไรินเลยนะ ??
"
" ั้นเรา็ไปื้ออมาินสิ ^^
"
ีโอฮยอพูเสร็็เินนำ
ลาผมไป้วย ่อนะ้ามถนนไปอีฝั่
ีโอฮยอเินเ้าไปในร้านาเฟ่เล็ๆที่เป็นทั้ร้านาแฟและร้านเบเอรี่้วย
ึ่ลิ่นอาแฟมันทำให้ท้ออผมร้อออมาเลยละ และ
มาีับลิ่นอนมปัที่ทำสๆใหม่ๆร้อนๆ
" อันนยอ เลย์ฮยอ อ
โโ้เย็นแ้วนึับ แนวิแฮมีส ลับบ้านนะรับ ^^ "
ีโอฮยอที่เินเ้ามาในร้าน็รไปที่เาน์เอร์อย่าไว
่อนะทัทาย ใรไม่รู้ที่ผมไม่รู้ั
" ใระเอาอะไร สั่เลย ^^ "
" ผมอ าปูิโน่เย็นวิปรีมาราเมล ับ
บราวนี่แอลมอลนะรับ "
านยอลฮยอเริ่มสั่
สวนผม็ยืนมอูเมนูไปเรื่อยๆ
" เลย์ฮยอ แบอนมสเย็น ับ
สอเบอรี่ีสเ้นะ ^^ "
" เฮุนเอาอะไร ?? ให้เาสั่ให้ไหม??
"
ีโอฮยอหันมาถามผม
ผมไ้แ่พยัหน้าเพราะไม่รู้ะสั่อะไรี
" ั้น .... เลย์ฮยอ เอา ไวท์มอล์เย็น
ับ วาฟเฟิล็อโแลนะ ^^ "
" ทั้หมนี้ลับบ้านใ่เปล่า ??
"
" ใ่ๆ ั้นเี๋ยวผมไปนั่รอนะรับ ^^
"
" โอเๆ "
สั่อาหารเสร็
พวเรา็ไปนั่ันรริมหน้า่า มอบรรยาาศ้านอ ไปเรื่อยๆ บาน็สนใแ่โทรศัพท์
บาน็สนใแ่หยิบลูอมฟรีในร้านมาินอยู่บ่อยๆ ห๊ะ.!
" บยอน ! ถ้านายะเอามาเยอะนานั้น
ไม่ยมาทั้ะร้าเลยอะ "
ีโอฮยอที่นั่้าๆผมทัแบฮยอนฮยอที่ไปหยิบลูอมมาำมือให่
่อนะมาวาลที่โ๊ะและแะโยนเ้าปา
" ั้น ... "
ผมิว่า
พี่เาหน้าะรู้ว่า ภรรยาผมเาประนะ แ่เา็ไปเอามาริๆามที่ ภรรยาผมบอ
" ประ รับ ประ !! "
" ัน็ประ "
แบฮยอนฮยอหยิบะร้าึ้นมา่อนะหยิบลูอมออมาสอถึสามเม็
และ เอาไปเ็บไว้ที่เิม
ผม็หนึ่นที่หยิบลูอมมาอมไว้ ่อนะหันไปมอรอบๆร้าน และ
็หันมามอน้าๆที่นัู่รูปผมในอินสาร์แรมอยู่
" อบผมหรอ ?? "
" ห๊ะ....นายสิอบัน "
" หรอรับ....แล้วเมื่อีู้อะไร ??
"
" ูรูป "
" รูปใร "
" ื้อริๆเลย เอาไปูเอ ! "
" ผมเห็นั้นานแล้วละ แล้เยๆ "
ยิ้มน้อยยิ้มให่
แล้วยัปาแ็อี อบเา็บอมาแ่นั้น เพราะเรา็บันแล้ว ทำัวหน้าหมั้นไส้ ับึแล้วึนะีไหม
?
" อ้าาา.....ไ้แล้ว้ะ ^^ ทั้หม ..... "
นที่ื่อเลย์ยื่นใบเมนูมาให้
ในนั้นมีราาอยู่ แ่ละน็ออั ามราาอที่ัวเอื้อ
" ั้นไปแล้วนะเลย์ฮยอ ^^ บายๆ "
ทั้แบฮยอนฮยอและีโอฮยอ่า
ยมือบายๆ นที่ผมไม่รู้ั ่อนะเินออาร้าน และ
ลาผมไปอีฝั่เพื่อไปที่ทะเลสาบ
(( ไรท์เอร์ ))
ภายในสวนสาธาระะมีทะเลสาบอยู่ทา้านหลัอสวน
เป็นุึูอู่รัที่มาปินิัน
ทั้สี่ใ้เวลาเินมาถึที่ทะเลสาบนี้แปปเียว
เพราะระหว่าทาเา็แวะนู้นแวะนี้อยู่เรื่อยๆ เลยทำให้ไม่่อยเหนื่อยสัเท่าไร
" ว๊าาาาาา ิถึที่นี้ัเลยยยย "
แบฮยอน
่อยๆอ้าแนออ รับลมาทะเล หลับา นึถึ่วเวลาีๆ
" เนอะ !! อ๊า "
ีโอ็เ่นเียวัน
=== ใน่วที่ีโอและแบฮยอนบัน
ที่นี้เป็นสถานที่แร ที่พวเาไ้มาเท้วยัน ===
หลัายืนรับลมอยู่นาน
านยอลที่ยืนมอแบฮยอนอยู่็เปลี่ยนสายา ไปมอหาที่ว่าๆ เพื่อที่ะนั่เล่น ไม่นาน็เินหาที่นั่ีๆเอ
และ ็เป็นที่บรรยาาศีมา้วย
หลัาที่ไ้ที่นั่ับบรรยาาศีๆแล้ว
ิรรมแรเลยอทั้4ือ.....................................ถ่ายรูปสินะ
ทั้สี่หยิบโทรศัพท์ึ้นมา และ เริ่มถ่ายรูปเ็บไว้ ทั้ถ่ายับู่อัวเอ
และู่อนอื่น และ เพื่อน
" พอเถอะ ! ..... หิวรับ "
เฮุนพู่อนะหยิบไวท์มอล์ึ้นมาู
" ..อโทษ รับ มาๆินันเถอะ "
แบฮยอน่อยๆหยิบอินออมาาถุ
และ เอามาวาไว้ลาว ่อนะยื่น้อนให้แ่ละน ทั้สี่แบ่ันินอินที่ื้อมา
านยอลบ้า็ัเ้ิน เฮุนบ้า็ับราวนี่ิน ีโอบ้า็ินแนวิ แบฮยอนบ้า็ินวาฟเฟิล สลับไปมา
อนนี้ บนใบหน้าทั้สี่ ยัมีลอยยิ้มเบิบานอยู่ลอเวลา รู้สึวันนี้
ทุนะูมีวามสุเป็นพิเศษเลยนะ ^^
" ัน่ว อีบหลับหน่อยนะ "
านยอลเอนัวลนอนบนผ้าปูนาเล็
และ ใ้มือทั้สอ้าหนุนหัวไว้
" ันนอน้วย "
บยอน็เ่นเียวัน
เอนัวลนอน แ่ลับบที่ออานยอลแทน
" ปลุ้วยนะ "
ส่วนู่เฮุนับีโอ็ นั่อันหวาน่ำมแทบึ้นเลย
ีโอนัวเล็ว่า็เหมือนะ่วนอน บไหล่เฮุนหลับไป
เฮุน็ถือโอาสเ็บภาพีๆไว้ หยิบโทรศัพท์ึ้นมาถ่ายรูปไว้
่อนะ่อยๆเอนหัวลทับหัวอีโอ มอออไปที่ทะเลสาบ ่อนะหลับาไปอีน
เอ๊ะ !! นี้หลับันทั้4นเลย
" อุว๊ะ !! เอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
"
แบฮยอนลืมามอไปรอบๆ
่อนะร้อเสียั ไห มันมืแล้วอะ
" อะไร ๆ "
เสียัวเียอานยอล่อยๆัึ้น่อนะมอไปรอบๆและอ้าปา้า
่อนะานไปหา ีโอและเฮุนที่นอนอยู่
" ื่นๆ ลับบ้านันเถอะ "
" ห๊ะ....ห๊ะ !! "
ีโอทำาเหลือทันทีเมื่อเห็นสถานที่รอบๆมืหมแล้ว
มีเพียแ่แสไฟาเสาไฟ้าถนน
" ลับบ้านันๆ "
านยอลลุึ้น่อนะเ็บอที่อยู่บนผ้าปูนั่รวบรวมใส่ถุเพื่อะเอาไปทิ้
" เฮุนๆ ลับบ้านๆ "
ีโอเย่าัวเฮุนที่ยัหลับอยู่
เพื่อปลุให้ื่น
" รับ ๆ "
เฮุนลืมาึ้น่อนะยี้ให้เห็นภาพรหน้าัๆ
่อนะอ้าปามอไปรอบๆและหันมามอีโอ
ใบหน้าใอเฮุนึูหัวใอีโอมา
ีโอที่อนแรสีหน้ายัมึนอยู่แ่อนนี้ลับเินใบหน้าแ นไปถึหู
ใบหน้าอนรหน้าอนในี้มันหล่อัเลย เี้ยวที่ีโออยาสัมผัส
ใบหน้าหวานที่อยาับแน่น
ีโอั้สิไ้ ็หันหนีทันที เาไม่ลัวอะไร
นอานรหน้าะเอื่อมมาูบเา
" ไปๆ ลับบ้านันเถอะ "
" ปะ "
แบฮยอนลับมาร่าเริเหมือนเิม
เหมือนับนไม่ไ้หลับหรืออะไรเลย
านยอลยนาฬิาึ้นมาู่อนะยื่นให้แบฮยอนที่เิน้าๆู
" ห๊ะ .... 4 ทุ่มแล้ว
ืออออ......อพาร์ทเม้นท์ ปิแล้ว แล้ว็ไม่ไ้เอาุแอพาร์ทเม้นท์มา้วย TT
"
" แบฮยอน.... "
ีโอวิ่มาหาแบฮยอน่อนะเหลือไปเห็นนาฬิาอานยอล
" 4 ทุ่ม ! ! "
ีโอทำาเหลืออีรั้่อนะระพิบารัวๆแล้วมออีรอบ
" แล้วะลับบ้านยัไ ?? ... แล้วโทรศัพท์อยู่ไหน ?? "
" อยู่ในระเป๋าัน ูสิ ๆ "
แบฮยอนหันหลัที่สะพายระเป๋าเป้อยู่ให้ีโอ้นโทรศัพท์
" 89 สายที่ไม่ไ้รับ ! ....... "
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
' ฮัลโหล ุหนู ุหนูอยู่ไหนรับ !
ทำไมไม่ลับบ้าน ทำไมไม่รับโทรศัพท์ ทำไมไม่โทรมาบอะลับึ '
" นี้ ! อิลฮุน ! โวยวายทำไม
ันอยู่ที่สวนสาธาระ ำลัลับบ้าน "
' ืออนนี้.........ทุนโรธุหนูมา
ปิบ้านไม่ให้ผมออและใรเ้าเลยละรับ ุหนูไปอยู่ับแบฮยอนไ้ไหมรับ '
" ห๊ะ !!......
อิลฮุนไปบอป๊าับม๊าว่าเาอยู่บ้านบยอนนะ แล้วเี๋ยวพรุ่นี้เาโทรไปบอป๊าับม๊าเอ
"
' รับผม รับทราบ ั้นแ่นี้นะรับ "
" เออ ั้นแ่นี้แหละ .............................................................................................
เอ้า ! วาสายิโว๊ย "
' รับๆ อโทษรับ '
หลัาอิลฮุนวาสายไป
ีโอ็เ็บโทรศัพท์เ้าระเป๋าาเทันที ่อนะึ้นรถอานยอล
" เอารถมา้วยหรอ ?? "
แบฮยอนเอ่ยถามึ้น
เพราะวามสสัยเล็ๆ
" ใ่.......มีรถ็้อใ้
ไม่ใ้แล้วื้อทำไม ?? "
" านยอลื้อเอ ... หรอ ?? "
" หึ .... ุพ่อื้อให้ "
" ถุย ! "
" หึย เี๋ยวรถเปรอะน้ำลาย
ทำไมสปรแบบเนี่ย "
" แหม่ะ สะอามาเลยนะ รถานยอลอะ
เศษระาษเ็มไปหม "
" เออ เี๋ยวพรุ่นี้ทำวามสะอา..................ว่าแ่
ีโอ ับ แบฮยอน ะเอายัไ ?? .... มานอนอนโไหมละ "
" แล้วะนอนยัไ ?? "
" ็ห้อผมเีย 2 น
ห้อ เฮุน ็เีย 2 น "
" ั้น านยอล ไปนอนับเฮุน
เาะนอนับโย "
" อะไร ! ไม่ เราเป็นแฟนัน เรา้อนอน้วยันบ้านะ
"
" อะไร ! ะนอนับเพื่อนสนิท ทำไม !
"
" เฮุน อยานอนับฮยอไหม ??
"
" ไม่รับ ! ผมอยานอนับีโอฮยอ "
" เฮุน !! "
" ทำไมรับ ผมอยานอนับแฟนผมบ้าอะ
อนะรับ แบฮยอนฮยอ "
" เฮุน.... "
" รับ ีโอฮยอ "
" เปล่าหรอ "
ใบหน้าสีเริ่มึ้นแ่อนะหันไปมอหน้าเฮุน้อานานนแทบะสิันเลย
นใบหน้าสีที่แอยู่แล้วแทบะระเบิออมาเป็นเลือ ใบหู็เริ่มแาม
นหน้าและหูร้อนึ้นมาทันที ีโอทนไม่ไหว ึ้อหันหน้าหนี และ
ใ้มือพัให้ใบหน้าที่ร้อน่อยๆเย็นล
" ลเอายัไ ?? "
" ผมนอนับเฮุน็ไ้รับ "
ีโอเป็นนพู
ทำให้แบฮยอนที่ำลัะอ้าปาพูหันมามอ้วยวามใ
" เอ่ออออ..........ือถ้าเรายัไม่เลือสัทา็้อนอน้านอนะบยอน
"
" ั้น็ไ้ ...... เฮุน ! นายอย่าทำอะไร
โยนะ "
" รับ "
เฮุนยิ้มว้าพร้อมับนิ้วที่อิป่อนอยู่ไว้้านหลั
เมื่อมาถึที่อนโ
านยอล็อรถไว้้านหน้าออนโ ่อนะลารถและนอื่นๆ็ลามมา านยอลรีโมล็อรถ
่อนะเินึ้นห้ออัวเอ และูมือแฟนัวเอไป้วย ทั้เฮุนและานยอล
" ั้นแยันรนี้นะ See you
again tomorrow "
ในลิฟ์
านยอลโบมือลา เฮุนับีโอ ที่้อไปที่ห้อ ห้อเฮุนอยู่ั้น 10 ส่วนห้ออานยอลอยู่ั้น
12 แบฮยอน็เ่นเียวัน โบมือลาีโอและี้หน้าเฮุน
่อนะทำหน้าบึ่ใส่ ่อนที่ประูลิฟ์ะปิ
ความคิดเห็น