คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2
พอเช้าวันต่อมา
สัญญาณเตือนให้ตื่น ดังขึ้นทุกคนตื่นขึ้นมา แบค 'เห้ยนี่กี่โมงวะ' ชาน ดูนาฬิกา 'ตี 5ว่ะ' เซฮุน 'ผมยังนอนไม่อิ่มเลย' ซูโฮ 'ตื่นกันเหอะน่า' ซูโฮเดินนำทางไปเคาะประตูห้องเกิร์ลสเดย์ มินอา ยูรา โซจิน เดินออกมาทั้ง3คน ดีโอ 'แล้วฮเยริล่ะครับ' มินอา 'เราพยายามปลุกเธอหลายรอบแล้วไม่ตื่นสักที' ชานยอล 'เธอเป็นอะไรรึป่าว' ยูรา 'เธอปลุกยากแบบนี้ประจำ' แบค 'ดูสภาพเธอสินอนอ้าปากด้วยอะ55555555' ทุกคน หันไปมองแล้วหัวเราะ เซฮุน 'ตลกชะมัด555' เซฮุนเดินเข้าไปพร้อมเขย่าตัวเธอแต่ก็ไม่ตื่นสักที จนเขย่าไปเรื่อยๆจนตื่น
ฮเยริ part
นี่มันเสียงอะไรนักหนาชั้นจะนอน นี่ปกติชั้นตื่นสายกว่านี่อีกนะ แล้วใครมาเขย่าอยู่ได้ฉันลืมตาขึ้นมาพบกับ ใบหน้าอันคุ้นเคยก็ใครล่ะ เซฮุนเพื่อนสนิทชั้นไงมันมากวนเวลานอนได้ยังไงเนี้ย 'นี่นายจะปลุกอะไรนักหนาฮ๊ะ' เซฮุน 'เธอดูนั่น' ชี้ไปทางทุกคน ตายแล้วทุกคนเห็นสภาะฉันนอนกันหมดแล้วใช่มั้ย T^T โอ้ยน่าอายชะมัด ฉันลุกขึ้นไปพร้อมทำตัวปกติสุดๆ
เซฮุน 'เธอเนียนมากเลย' ฮเยริ 'นาย!!!' โซจิน 'เค้าจะให้เราทำอะไรอะ' ซูโฮ 'เราไปห้องโถงกันดีกว่า' ทุกคนเดินไปห้องโถง ไปดูสัญญาณบนทีวี เขียนไว้ว่า 'เราจะแบ่งทีมให้ 2 ทีม' แต่ละทีมจะมี 5 คนตามรายชื่อนี้
ทีมที่หนึ่ง = ยูรา แบค ฮเยริ ดีโอ เซฮุน
ทีมที่สอง = .โซจิน มินอา ไค ชานยอล ซูโฮ
ทั้งสองทีมจะต้องหาสร้อยให้เจอ ภายใน 5 ชั่วโมง ตอนนี้ให้ทุกคนไปทำธุระส่วนตัว 1 ชั่วโมงแล้วมาเจอกันที่ห้องโถงตอน 6 โมง 15 นาที'
ทั้งสองทีมทำธุระส่วนตัวเสร็จไปที่ห้องโถง มองไปที่ทีวี 'ทางเรามีข้าวกล้องให้1กล่องพร้อมน้ำ 2 ขวด มีกระเป๋าอยู่ 10 ใบเชิญทุกคนหยิบมาสะพายได้เลย ทั้งสองทีมเชิญไปรอหน้าชายหาดพร้อมเดิมหาสร้อยได้เลย สร้อยของทีมที่หนึ่งจะเป็นสีน้ำเงิน ส่วนทีมที่สองจะเป็นสีแดง มีอย่างละเส้นแยกย้ายกันหา ทีมที่หนึ่งเดินไปที่เขาทางขวา ทีมที่สองเขาทางซ้าย ย้ำนะคะมีเวลาแค่5ชั่วโมงเริ่มค่ะ 12.15 นาทีเชิญกลับมาที่บ้านค่ะ'
ทีมแรก
ดีโอ 'เรารีบหากันดีกว่า' ดีโอเดินนำทางไป ทุกคนเดินตามพร้อมหา ฮเยริ 'เราควรแยกกันหานะคะเพราะที่นี่กว้างมากเลย' ดีโอ 'นั่นก็ใช่นะโอเค' ยูรา 'เราไม่รู้จักที่นี่เลยอะถ้าหลงมาทำไง' แบค 'เอางี้นะ 'ยูรา ดีโอ แบค ไปด้วยกัน ส่วน ฮเยริ เซฮุน' ไปด้วยกันจดจำทางกันให้ดี พวกเราจะไปข้างบน ส่วนเซฮุนฮเยริข้างล่างนะ' ยูรา 'ถ้าใครหาเจอก่อนทำไง' แบค 'โทรศัพท์เคนะ' แยกย้ายได้
ฮเยริ part
โอ้ยทำไงดีT^T ฉันเจ็บขาจะแย่อยู่ละ เดินมาเป็นชั่วโมงละเนี้ยหายังไงก็ไม่เจอ T^T
เดินมาได้สักพัก .. ล้ม เซฮุน 'เธอเป็นอะไรมากรึป่าว' ฮเยริ 'นายก็เห็นอยู่นี่โอ้ยเจ็บ' เซฮุน 'ไม่บอกตั้งแต่แรกว่าเจ็บขาวะจะได้พักแล้วตัวเธอนี่หนักหยั่งกับอะไรใครจะแบกไหว' ฮเยริ 'นายรู้ได้ยังไงฉันอาจจะเบาก็ได้' กระพริบตาใส่ ปิ๊งๆ
เซฮุน part
ยัยนี่อยู่ดีๆก็ล้มแล้วบอกว่าเจ็บขายังจะขอผมขี่หลังอีก แล้วมากระพริบตาใส่แบบนี้ผมต้องทำไงเนี้ยแพ้ผู้หญิงแบบนี้จริงๆ
เซฮุน 'มาก็ได้' ฮเยริ 'น้องชายของพี่นี่เชื่อฟังดีจริงๆเลย' เซฮุน 'ฉันเป็นพี่เธอตั้ง 3 เดือนนะ' ทั้งสองคนเดินไปเรื่อยๆ จนอาจลืมไปว่าต้องจดจำเส้นทาง เซฮุน 'เธอๆโทรหายูราอออนนี่สิว่าหาเจอยัง' ฮเยริ พร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่มันไม่มีสัญญาณ 'เห้ยซวยละไม่มีสัญญาณ' เซฮุน 'ทำไงดีล่ะทีนี้' ฮเยริ 'เดี๋ยวชั้นเดินเองนายปล่อยชั้นลงก็ได้นะแล้วเราเดินกลับกัน' เซฮุน 'เราคงต้องเดินไปเรื่อยๆ สินะ' ฮเยริ 'คงงั้นเราจำทางไม่ได้เลย' เซฮุน 'เธอเดินไหวแน่นะ' ฮเยริ 'เออน่า' ทั้งสองคนเดินไปเรื่อยๆ จนไปเจอเเบค เซฮุน 'ฮยองเจอรึป่าวอ่ะ' แบค 'เจอละเว้ยยกลับบกัน' ระหว่างทางกลับฮเยริเจ็บขามากๆ จนล้มอีกรอบทำให้ทุกคนหันไปที่ฮเยริ เซฮุนจึงเดินไปแล้วให้ขี่หลังอีกรอบ แบค 'มักเน่เราแมนมากๆเลย' ดีโอ 'จริงๆด้วยว่ะ'
ฮเยริ part
T^T ทำไมใจเต้นแรงแบบนี้นะอ้ากกก เพื่อนเว้ยท่องไว้เพื่อน!!!!!!!!!!!!
< มันแปลกๆใช่มั้ยคะทุกคนT^Tฝากด้วยนะคะ>
ความคิดเห็น