คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
“ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา มันจะโดนไม้เสียบ”
“กรี้ดดดดดดด กรี้ดดดดดด วี้ดดด บู้มมมม”
เสียงเพลง เสียงกลอง เสียงนักศึกษาดังทั่วมหาลัยแห่งหนึ่ง เนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้องต่างรวมตัวกันอยู่ใต้ตึก ใต้ต้นไม้ ภายในบริเวณตึกคณะตนเอง รวมถึงคณะวิศกรรมศาสตร์ คณะของ โชรง รุ่นพี่ปีสอง ซึ่งเป็นพี่ระเบียบในกิจกรรมรับน้องหรือพี่ว้ากของคณะนั่นเอง
“เอ้าๆ น้องๆปีหนึ่งทุกคนนะคะ มาเข้าแถวตรงนี้เร็วๆนะคะ พี่ให้เวลาจัดแถวไม่เกิน 1 นาที” ผู้หญิงตัวเล็กหน้าเด็ก จัดว่าสวยและน่ารักมากเลยทีเดียว ประกาศออกมาเสียงดังและทำหน้าโหดซึ่งไม่เข้ากับหน้าตาอันน่ารักของเธอเลย
“รีบๆจัดแถวเลยนะคะ เรามีเวลาไม่มากนะคะ” สาวสวยอีกคนนึง หน้าตาเธอน่ารักมากกกก แต่เสียงเธอก็น่ากลัวมากเช่นกัน พูดออกมาเสียงดังโดยไม่ต้องพึ่งไมค์ ยุนโบมีพี่ว้ากอีกคน หรือที่เพื่อนเรียกว่าไอ่โบม เพื่อนสนิทโชรง
ใช้เวลาไม่นานน้องๆปีหนึ่งก็จัดแถวกันเรียบร้อย รุ่นพี่จึงพาน้องๆทำกิจกรรมรับน้องกันจนถึงเวลาเข้าเรียน เสียงเพลงอันครึกครื้นก็เป็นอันต้องเงียบไป แต่ในมหาลัยยังคงมีคนพลุกพล่านมากมายเนื่องจากเป็นวันเปิดเทอมวันแรก
“เหนื่อยมั้ย?” ผู้ชายหน้าหล่อ ผิวไม่ขาวมาก ตาคม ท่าทางกวนๆนิดๆเดินเข้ามาถามโชรงด้วยสายตาที่ดูเป็นห่วงซึ่งดูไม่ยากว่าเป็นแฟนหนุ่มของเธอ
“แหม เฮียถามเค้าบ้างจิ” โบมีเอ่ยอย่างน้อยใจนิดๆ ก็ยุนดูจุนเป็นพี่ชายแท้ๆของเธอนะ และก็ยังเป็นรุ่นพี่ปี4 ในคณะวิศวะด้วย โหดที่สุดในคณะแล้วววว โบมีถึงได้ความโหดมามากมายเลยทีเดียว
“ไม่ต้องเลยไอ่โบม แกถึกอยู่แล้วละ” ดูจุนพูดติดตลกจนทำให้โบมีทำแก้มป่องงอน เดินหนีไป
“โอปป้าไปพูดใส่ไอ่โบมแบบนั้นทำไม เด่ะๆ นั่นเพื่อนรงนะ” โชรงเอ็ดแฟนหนุ่ม แต่ตัวเองก็ยังหัวเราะเบาๆ
“มันก็จริงนี่ มันถึกจะตายย ผู้ชายยังไม่กล้าเข้าใกล้เลย” ดูจุนพูดตามความจริง น้องสาวของเขาทำตัวแมนๆ ฮาๆ โก๊ะๆ แต่ไม่เคยทำให้เค้าต้องห่วง เพราะเธอเป็นเด็กดีเสมอต้นเสมอปลายตลอด แต่เค้าก็พอจะรู้ว่าโบมีมีคนมาจีบมากมายขนาดไหน แต่บางคนยังเกรงใจดูจุน ไม่กล้าเข้าใกล้ แต่ดูจุนไม่หวงขนาดนั้น เพราะดูจุนรู้ว่าโบมีเป็นคนแบบไหน
“ไปง้อไอ่โบมเลยนะ เด่วมันหนีมานอนกะรงนะ 5555” โชรงอาศัยอยู่คอนโดคนเดียวเนื่องจากบ้านเธออยู่อีกเมืองนึง แต่เธอสอบติดมหาลัยในโซลจึงต้องมาใช้ชีวิตคนเดียว โบมีกะดูจุนพักที่คอนโดด้วยกัน มีหลายครั้งที่โบมีมักมานอนกับเธอเนื่องจากงอนดูจุนอยู่บ่อยครั้ง
“แล้วโอปป้าไปนอนกะรงด้วยได้มั้ยยยย><” ดูจุนพูดแบบอ้อนนิดๆ
“No ไม่เด็ดขาดดดด โอปป้ามานอนทีไร ตื่นสายทุกที พาเค้านอนดึกตลอด” โชรงบ่นดูจุนเรื่องนี้บ่อยมาก เธอต้องรอดูจุนเล่นเกมส์ หรือไม่ก็ดูบอล จนดึกดื่นตลอดทำให้เธอต้องนอนดึกไปด้วย เธอพูดเลยว่าเธอกับดูจุนก็คบกันมาตั้งแต่ช่วงเธอเข้าปีหนึ่งใหม่ๆเพราะคำแนะนำจากโบมี ทะเลาะกันบ้าง หวานกันบ้าง แต่ดูจุนให้เกียรติเธอเสมออย่างมากได้ไปก็แค่จูบแต่ดุจุนก็ไม่เคยเรียกร้องมากกว่านั้น จะแปลกอะไรถ้าเธอจะยอม ในเมื่อเค้าเป็นแฟนเธอ แต่บางครั้งเธอก็สึกว่ามันไม่ใช่ ดูจุนดีกับเธอมากเธอรู้ แต่บางครั้งมันก็มากไป บางครั้งมันก็น้อยไป
“ไอ่ดู๋ ๆ ไปๆรีบขึ้นเรียนโว้ยย อาจารย์จะเช็คชื่อละ” กีกวังและจุนฮยองเพื่อนสนิทของดูจุนเดินมาเรียกให้ขึ้นไปเรียน
“เออๆ เด่วกูตามไป โอปป้าไปละนะ ตอนเย็นเรียนเสร็จค่ำว่าจะไปเตะบอลและไปสังสรรค์ต่อกับพวกไปกวังด้วย ไม่ได้ไปรับนะ” ดูจุนหันมาบอกแฟนสาว วันนี้เปิดเทอมวันแรกคงต้องสังสรรค์กันหน่อย เด่วเฮียเจ้าของร้านเหล้าหลังมอจะลืมหน้ากัน
“Ok เค้าก็คงอยู่รับน้องดึก เด่วกลับกับไอ่โบมอยู่แล้ว” โชรงบอกพลางยิ้มนิดๆ ดูจุนพยักหน้าเข้าใจก่อนจะรีบวิ่งไปขึ้นเรียน
เห้ออออ ที่มันมากไปเพราะเธอรู้สึกว่าดูจุนคอยจับผิดเธอ ที่มันน้อยไปคือดูจุนติดเพื่อนมาก ติดบอล บางครั้งแทบไม่เจอกันเลย แต่ดูจุนก็ไม่ละเลย ไม่ลืมที่จะโทรมาแต่สำหรับโชรงมันไม่พอ โชรงก็แค่อยากได้คนที่เรียนเสร็จเหนื่อยๆแล้วไปเดทกัน ไปกินข้าวกันบ้าง กว่าดูจุนจะเตะบอลเสร็จมันก็ดึกแล้ว บางครั้งเธอก็ตามไปร้านเหล้าด้วย แต่เธอก็ทำได้แค่นั่งห่วงๆอยู่ข้างๆและพากลับห้องเวลาเมา เธอขอมากไปรึเปล่านะ เธองี่เง่าเกินไปรึเปล่านะ หรือความรักของเธอกับดูจุนมันจืดลงแล้ว
ความคิดเห็น