Fic:HxH[ถ้าผม...ไม่ตาย]

เปรี้ยง!!!!!!!!!!

ตู้ม!!!

เสียงฟ้าผ่ากับเสียงน้ำทะเลกระจายพร้อมกับร่างมนุษย์ที่ตกลงจากที่ใดซักแห่งมาค่อยๆถูกพัดไปตามแรงพายุที่โหมกระหน่ำช่างคล้ายสัญญาณเตือนของพระเจ้าที่กำลังทรงพิโรธ

ร่างกายเล็กๆนั้นถูกคลื่นทะเลซัดกระหน่ำราวกับซ้ำเดิมในชะตากรรมของเด็กชายที่ถูกพระเจ้าทอดทิ้ง

แซรกๆ 

เสียงต้นไม้ที่ถูกวิ่งผ่านของเด็กชายผู้ร่าเริงและสดใสแห่งเกาะปลาวาฬ เขาวิ่งตัดผ่านแมกไม้อย่างช่ำชองกวาดสายตาสำรวจพื้นที่รอบๆทุกก้าวที่เขาวิ่งไปอย่างไม่สะดุด

"ฮ่าาาา นี่มันสุดยอดจริง" เด็กชายหัวตั้งท่าทางสนุกสนานกับการเล่นสำรวจป่าอันตรายมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าไม่จางหายมองทุกอย่างด้วยความสนใจ ดวงตาสุกใสมองไปยังริมผาที่เริ่มจะมีแสงส่อง

"ในที่สุดก็มาทัน"เด็กชายเดินมาที่ริมผาและมองไปที่สุดขอบฟ้าที่กั้นระหว่างท้องฟ้ากับทะเลเอาไว้ที่ตอนนี้เริ่มจะมีแสงเหลืองนวลสาดส่อง

"พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว!!!!"เด็กชายตะโกนขึ้นอย่างดีใจชูกำปั้นทั้งสองข้างขึ้นฟ้าแหกปากตะโกนสนุกสนานราวกับคนบ้าไปมาอยู่นานจนแสงอาทิตย์สาดแสงขึ้มมาเต็มที่จนเกิดเป็นภาพที่งดงามยากที่จะลืมเลือน

'กอร์น ฟรีค'คือชื่อของเขา เด็กชายผู้สดใส

ซ่าาาา!!!!!!

เสียงคลื่นกระทบแง่งหินดังจากข้างล่างทำให้กอร์นก้มลงไปมองอย่างสนใจ เขารู้ว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องปกติที่จะเกิดขึ้นบนเกาะอยู่แล้วแต่...

..สัญชาตญาณที่มีมาแต่เด็กทำให้เขารู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างที่ไม่ปกติอยู่ข้างล่างนั้น แล้วเขาก็ได้พบ[คนที่อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต]ของเขา

"..อา"เปลือกตาขยับไปตาก่อนจะเริ่มหรี่ตามองขึ้นไปที่เพดานไม้ กรอกตาไปมาอย่างสงสัยเล็กน้อยก่อนจะต้องสะดุ้งกับเสียงประตูที่ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างกายของใครอีกคนที่ก้าวเข้ามา

"นายฟื้นแล้ว!!!!!"รอยยิ้มที่สดใสถูกส่งมาจนคนที่นอนอยู่ถึงกับตาพร่าไปชั่วขณะ ก่อนที่ตั้งสติทันเด็กชายหัวตั้งก็ตรงเข้ามาและจับมือของเขา!!

รอยยิ้มที่กว้างและสว่างสดใสกว่าเดิมถูกส่งออกมาพร้อมกับประโยคมัดมือชกแบบฮุกจังๆที่หน้าว่า

"ยินดีที่ได้รู้จัก!!  ต่อจากนี้นายคือเพื่อนของผมแล้วนะ"

++++++++++++++++++++++±+

โอ้เย้!!!! 

พบกับเราอีกครั้งหลังจากห่างหายจากการแต่งนิยายไปนานและกราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้องที่ยังไม่เคยอ่านนิยายของเรา

เรากลับมาอีกครั้งนิยายเรื่องใหม่(แล้วเรื่องเก่า???//ดองไว้ชั่วคราวแต่แต่งต่อแน่ค่ะ)

เราyukina-Mayมีสโลแกนว่า

'แต่งใหม่เป็นเรื่องธรรมดา แต่แต่งให้จบนั้นเป็นเรื่องบังเอิญ'

จึงมาแจ้งเตือนไว่ก่อนว่า

-มันวายนะ(เขียนตัวเล็กๆไม่สะดุดสายตา)

-อาจมีไหไว้ดองเล็กน้อย

-เราแต่งสนองความอยากของตัวเอง

-เราชอบอ่านคอมเม้นต์

-แสดงความคิดเห็นได้

-เราแต่งทางโทรศัพท์

-เขียนผิดอาจจะมีเยอะ

-เราไม่ค่อยมีเวลาว่างแต่ก็จะพยายามเข้ามาแต่งเรื่อยๆ

-เราเป็นเสือไบยอมรับทุกเพศ

-เราอ่านคอมเม้นต์นะแต่อาจไม่ได้ตอบ

-เรารักนักอ่านทุกท่านที่กดติดตาม

ปล.เรารู้ว่าพวกคุณอ่านนิยายเรื่องนี้ผ่านๆแต่อยากให้ทุกคนรู้ เรา..ชอบนิยายนะ