โยมาา42
มารา ๗๒ ในารพิพาษาี ศาลปรอมีอำนาำหนำบัับอย่าหนึ่อย่าใ ั่อไปนี้
(๑) สั่ให้เพิถอนหรือ
ำสั่หรือ
สั่ห้ามารระทำทั้หมหรือบาส่วน ในรีที่มีารฟ้อว่า
หน่วยานทาปรอหรือ
เ้าหน้าที่อรัระทำารโยไม่อบ้วยหมาย
ามมารา ๙ วรรหนึ่ (๑)
(๒) สั่ให้หัวหน้าหน่วยานทาปรอหรือเ้าหน้าที่อรัที่เี่ยว้อปิบัิามหน้าที่ภายในเวลาที่ศาลปรอำหน ในรีที่มีารฟ้อว่าหน่วยานทาปรอ หรือเ้าหน้าที่อรัละเลย่อหน้าที่หรือปิบัิหน้าที่ล่า้าเินสมวร
(๓) สั่ให้ใ้เินหรือให้ส่มอบทรัพย์สินหรือให้ระทำารหรือเว้นระทำารโยะำหนระยะเวลาและเื่อนไอื่น ๆ ไว้้วย็ไ้ ในรีที่มีารฟ้อเี่ยวับ
ารระทำละเมิหรือวามรับผิอ
หน่วยานทาปรอหรือ
เ้าหน้าที่อรัหรือารฟ้อเี่ยวับ
สัาทาปรอ
(๔) สั่ให้ถือปิบัิ่อสิทธิหรือหน้าที่อบุลที่เี่ยว้อ ในรีที่มีารฟ้อให้ศาลมีำพิพาษาแสวามเป็นอยู่อสิทธิหรือหน้าที่นั้น
(๕) สั่ให้บุลระทำหรือละเว้นระทำอย่าหนึ่อย่าใเพื่อให้เป็นไปามหมายในารมีำบัับามวรรหนึ่ (๑) ศาลปรอมีอำนาำหนว่าะให้มีผลย้อนหลัหรือไม่ย้อนหลัหรือมีผลไปในอนาถึะใะหนึ่ไ้ หรือะำหนให้มีเื่อนไอย่าใ็ไ้ ทั้นี้ามวามเป็นธรรมแห่รีในรีที่ศาลปรอมีำพิพาษาถึที่สุให้เพิถอน ให้มีารประาศผลแห่
ำพิพาษาัล่าวในราิานุเบษา และให้ารประาศัล่าวมีผลเป็นารเพิถอนนั้น
ความคิดเห็น