ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : จุดเปลี่ยนของชีวิตแพรว
เ้าวันรุ่ึ้น มหาลัย
แพรวเินเ้ามหาลัยนเียว บอยื่นสายำลัรีบับรถมา แพรวเินไปนั่รอบอยที่โรอาหาร
"เหอะที่แท้็ิ๊ัน ถึว่าทำไมปิเสธเเรา"
บีเินถือาน้าวมาวาบนโ๊ะที่แพรวนั่อยู่
"พี่รู้ไ้ไ" แพรวทำหน้าน
"เฟสสะบุ๊ไ๊ะ มีไว้ให้เพิ่มเพื่อน มีเพื่อนไอบอย"
"่ะะะรู้่ะ" แพรวระแทเสีย
"อะไรมาอะไรับแฟนู" บอยวิ่หน้าาื่นมา
"มาแวนิหน่อย อย่าหวไปหน่อยเลย"
บีเินถือาน้าวหนีไป น้ำับฟ้าเินมานั่ที่โ๊ะ
"หมั่นไส้นรัันว่ะ ไอฟ้า" น้ำเบ้ปา
"เี๋ยวมึไ่เอีหรอ" ฟ้าพูพราำ
"เออูไม่แวะแล้ว็ไ้" น้ำหน้าาื่น
"แล้วเพื่อนแพรวมาหรือยัล่ะ พลอยอ่ะ"
ฟ้าถามแพรว แพรวโพรยิ้มหน้าบาน
"พี่เห็นเพื่อนหนู้วยหรอะ เี๋ยว็มา่ะ เี๋ยวหนูเรียมานั่้วยันเลยะไ้เห็นๆันไปเลย
เห็นไหมพี่บอย พี่ฟ้ายัเห็นพลอยเลย"
บอยทำหน้าแหย๋ๆ น้ำัวสั่นมอหน้าฟ้าว่าพูอะไร
"้า พี่ะรอ" ฟ้ายิ้มให้แพรว
1ั่วโมผ่านไป
"นั้นไ พลอยมานี่ๆๆๆๆ" พลอยเินมาหน้าาสใส
"ว่าไแ"
"นี่พี่ๆอยาเห็นแ เาบอไม่เยเห็นแเลย"
พลอยมอไปที่หน้าทุน ฟ้ายิ้มให้พลอย พลอยยิ้มลับและไหว้สวัสี
"สวัสี่ะน้อพลอย น้อนี่สวยนะเนี่ย" ฟ้ามพลอย พลอยน้ำาลอ
"อบุ่ะพี่ฟ้า"
"ป่ะ ึ้นเรียนัน หนูไป่อนนะะพี่ๆ ไป่อนนะพี่บอยอนเย็นเอัน่ะ" แพรวับพลอยเินึ้นบันไไป พลอยมอฟ้าไล่หลัมา และยิ้มให้อีรั้
ในะที่บอยับน้ำนั้นัวแ็ไปแล้ว
"พวมึ เฮ้ยๆๆ ไ้ยินูไหมเนี่ย"
บอยับน้ำสะุ้และโผเ้าอฟ้า
"มึ๊มึุยับใรไอ่ฟ้า" ทั้สอพูพร้อมัน
"มึ ถ้าูเล่าอะไรมึรับไ้ไหมล่ะไฮบอย"
บอยมอหน้าฟ้า พราสสัย
"ทำไมมีอะไรเล่ามา ูลูผู้ายพอรับไ้ทุเรื่อ
"ที่ผ่านมาู็สัเน้อแพรวว่าุยนเียว พวมึ็สสัยไม่น้อยไปว่าูและูเป็นห่วไอบอย้วย ูเลยใล้า ถอพระที่แมู่ให้ออ่อนพลอยมา พอพลอยมาเท่านั้นแหละ ัเลย" ฟ้ามอหน้าบอยับน้ำ "ทำไมวะมึ" น้ำใใ่อ บอย้วย
"มึำพลอยห้อ3ไ้ปะล่ะ"
"พลอย.....พลอยที่โน....มึะบอว่าพลอยที่แพรวบอว่าเป็นเพื่อนอเาือพลอย..." บอยพู
"เออ พลอยนั้นแหละ ัเลย"
"ิบหาย" น้ำัวสั่น ทั้สามนอันแน่น
"ูว่าที่พลอยมาทำวามรู้ัแพรว เพราะอยามีเพื่อน เหา ิถึลูและอยู่ีๆอะไรลใให้มึให้แพรวเป็นาวะ ูว่าพลอยลใมึ อนนั้นพลอย็เป็นาวะไ" น้ำพู
"และเมื่อี้ พลอยยิ้มใหู้เหมือนอบุทีู่ทำเป็นเห็นเาเพื่อให้แพรวโล่ใ" ฟ้าำรอยยิ้มไ้ี
"ละอย่านี้เาไม่ไปเิว่ะ ละมาอยู่ับน้อแพรวลอ มัน็ไม่ถูป่ะ"น้ำพู
"เามีเหุผลอเาอยู่แหละ"บอยพู
"ูรับไ้ แ่แ่ยัไม่ิน"บอยยิ้มให้ทั้สอ
อนเย็น...
"บายๆนะพลอย เาลับ่อนนะ ูแลัวเอ้วยนะเพื่อน" แพรวล่ำราพลอย
"เร พรุ่นี้เอัน"พลอยสวัสีบอยและเินาไป
"ทำไมไม่รับไหว้พลอยล่ะพี่" แพรวถามบอย
"อ้อๆพี่สายาสั้นมอไม่เห็นอโทษที ไปหา้าวินัน" บอยพาแพรวึ้นรถ มอ้ายมอวา
หอฟ้าอร่าม
"หนูึ้นห้อ่อนนะะ อบุนะะที่พาไปิน้าวและมาส่ พรุ้นี้เอัน่ะ" แพรวยิ้มให้บอยและเินึ้นหอไป
"ละทำไมไม่ึ้นลิฟท์ ยัยเบ๊อะ"บอยยืนำ
1ปีผ่านไปับารเรียนในมหาลัยนี้อแพรว
วันนี้เป็นวันรบรอบ1ปีอแพรวับบอย บอยพาแพรวไปินเนอร์โรแรมสุหรู
"ไวเนอะพี่ เราบันมา1ปีละ หนูึ้นปีสอพี่็ึ้นปี4 เี๋ยวพี่็ะบแล้วสิT_T"แพรวทำหน้าเศร้า
"พี่็ไปรับไปส่หนูเสมอแหละ ไม่้อห่วหรอ" ทั้สอิน้าวเสร็็นอนในโรแรมนั้น
แพรวเปลี่ยนุำลัะอาบน้ำ บอยเินามเ้าไป บอยโอบอแพรวาทา้านหลั แพรวรู้สึเสียวสันหลัวูบวาบ ใแพรวเ้นไม่เป็นัหวะ
"แพรวรัพี่ไหม"บอยโน้มหน้าไปหอมแ้มแพรว
"รั่ะแล้วพี่รัแพรวไหม มีแพรวแ่นเียวไหม"
"พี่มีแพรวนเียว และมีแพรวนเียวลอไป
บอย่อยๆถอุลุมแพรวออเผยให้เห็นเรือนร่าอแพรว หลัานั้น็เป็นไปามเรื่ออหนุ่มสาว
เ้าวันรุ่ึ้น บอยลมือทำอาหารเอ แพรวื่นึ้นมา้วยวามเพลีย เมื่อืนือารเสียสาวรั้แรอเธอ เธอไม่รู้ะบอพ่อยัไี แ่เธอเลือที่ะไม่บอ
"อ้าวื่นแล้วหรอ มาิน้าว่ะ"
"อะไรหอมั"
"่าว้มุ้่ะ"
"หืมอโปร" แพรวาลุวาว
"อโปรทุอย่าแหละ"บอยำ
หลัานั้นวามสัมพันธ์อทัู้่็ีึ้นมาโยลอ
มหาลัย
เอ๊ะนั่นบอยนิ ไปับใรน่ะ พลอยเห็นบอยเินลาหิสาวนหนึ่ไปในอึมหาลัย พลอยวิ่ามไปู เห็นบอยยื่นอให้หิสาวนนั้น่าน่ายิ้มแย้ม ับมือัน พลอยเห็นท่าไม่ีเลยรีบวิ่ไปามหาแพรว เอแพรวำลั้อมหรีให้รุ่นน้ออยู่
"แพรวาทันมาเร็ว"พลอยลาแพรวไป
"โอ๊ย อะไรอแเนี่ย เี๋ยวพี่มานะ"
"พี่เาพูับใรวะ"รุ่นน้อที่้อมอยู่ยื่น
พลอยพาแพรวมายัอ แ่ทั้สอหายไปแล้ว
"แพาันมาูอ่ะไร"แพรวทำท่าหุหิ
"เมื่อี้.....ันเห็นบอยยื่นอให้ผู้หินหนึ่ในอนี้และับมือยิ้มให้ัน" พลอยพูิั แพรวอึ้ไปสัพั
"นี่แเห็นันไม่สนใแนใส่ร้ายบอยเลยหรอ บอยเาีับันมาลอ เาไม่ทำร้ายันหรอ" แพรวะอใส่พลอย
"ทำไมแพูับันแบบนี้ันเพื่อนแนะ"
พลอยร้อไห้ แพรวรู้สึผิอยู่บ้าแ่็ยัโมโห
"ั่เถอะ ทีหลัอย่าพูแบบนี้อี" แพรวเินหนีไป พลอยยืนร้อไห้ไม่หยุ
พลอยหายไปาแพรว1อาทิย์ แ่แพรวไม่ไ้สนใเพราะปิพลอย็อบหายอยู่แล้ว
แพรวิบอยไม่ยอมห่า ทัู้่มีวามสัมพันธ์ลึึ้ันหลายรั้ นแพรวับบอยเริ่มไม่ไปเรียน นทำให่ทัู้่เรียนเร่ำล
ทา้านบอยพอห่าาแพรวไม่ี่วัน บอย็เริ่มถเลถไล แอบุยับนอื่น พลอยเฝ้าิามูบอยไม่ห่า นระทั่บอยทำผู้หิท้อ
หอฟ้าอร่าม
"เห้อ มึนหัวั สสัยเรียเรื่อเรียน ไปหาอะไรินีว่า" แพรวลลิฟท์ไปเอพลอยรอยู่หน้าหอ
"เอ้าพลอย มาไ้ไ"
"แไม่เห็นันเป็นเพื่อนแล้วใ่ไหม"
พลอยน้ำาลอ แพรวรู้สึผิมาๆ
"ันอโทษ อนนั้นันโมโหนิ อโทษนะ ไปหาอะไรินันันเลี้ยเอ หิวมาๆอยาินอะไรแ่บๆ"
"ไปสิ ัน็มีเรื่อะบอแ"
ร้านอาหารแห่หนึ่
"แ ันพูริๆนะฟัันบ้า บอยมันมีผู้หินอื่นริๆและอนนี้...." พลอยทำท่าะบอีไหม
"อนนี้อะไร?" แพรว็เริ่มสนใสสัยในบอย
"บอยมันทำผู้หิท้อ อนนี้มันำลัเรียว่าะบอแพรวยัไี แพรว้อระวััวให้มานะ"
แพรวทำหน้าและหัวเราะ
"โอ๊ยเลิแ่เรื่อสะทีพลอย ินๆีว่า"
"แ เื่อันนะ" พลอยทำท่าอร้อ
"ละแรู้มาไ้ไ ไปเห็นในห้ออ่อว่าเามีอะไรัน 555"
พลอยอึ้ ใว่าแพรวรู้ไ้ไ
"ล้อเล่นหน่า ทำหน้าใไปไ้ินๆพอๆเลิพุ เลิพูนะไม่ั้นันลับ" แพรวิน่อไม่สนใ
พลอยไ้แ่ำใิน ทั้ๆที่เป็นห่วแพรวมา
หอฟ้าอร่าม
แพรวรีบวิ่ไปอ้วในห้อน้ำ พลอยรีบวิ่เ้าไป่วย
"หรือว่าแท้อ แพรว" พลอยใมา
"ีสิ ะไ่มีลูมีหลานไปให้พ่อ พี่บอยีใมา"
แพรวยิ้มีใ
"แไม่เอาเรียนแล้วหรอแพรว เรแมาเลยนะ อาารย์็ถามหาแ่แ เพื่อนๆ็ถามหา แะไม่เรียนแล้วใ้ไหมแพรว แล้วพ่อแล่ะะเสียใแ่ไหนแพรว" พลอยพู แพรว้มหน้า
"ันไปเรียนแหละแ แ่บไม่พร้อมเพื่อน และถ้าันท้อัน็ะแบลูไปเรียน ันไม่อาย ยัมีพี่บอยอยู่ทั้น"
"็ันบอแล้วไว่าบอยมันมีิ๊ิ๊มันท้ออยู่้วยทำไมแไม่ฟับ้าหะแพรว" พลอยโมโห
"แอย่ามาใส่ร้ายพี่บอยนะ แออาห้อันไปเลยไป ออไป" แพรวไล่พลอยออาห้อ
"เออไป็ไ้ แำไว้นะแพรว" พลอยร้อไห้ออาห้อไป
แพรวนอนพัไปสัรู่หนึ่ ึเินไปื้อที่รวรรภ์มารว ผลออมาือั้ท้อไ้2เือนแล้ว
แพรวรีบโทรอลหาพ่อทันที
"พ่อ หนูมีอะไระบอ"
"ว่า ะบอว่าหนูสอบไ่เรีๆะมะ โอ้ยไม่้อบอหรอ ปีที่แล้วหนู็สอบไ่เร4.00แหน่ะ"
"ไม่ใ่พ่อ หนูะบอว่าหนูท้อ.."
พ่ออึ้ไปพันึ
"อย่ามาอ่ำพ่อหน่า"
แพรวยื่นที่รวให้พ่อู พ่ออึ้ และรีบับรถมาที่หอทันที
2ั่วโมผ่านไป
"ทำไมเอ็ทำับ้าแบบนี้ ้าอุส่าห์เ็บเินส่เอ็เรียนสูๆเอ็ันมาท้ออายาวบ้านเาไหม เอ็ะแบท้อโๆไปเรียนยัไ แล้วไหนพ่อมัน โทรเรียมันมา" พ่อโมโหและร้อไห้ออมาเสียใมา
แพรวโทรหาบอย บอยมาหาที่ห้อ
"เอ็ทำลูสาว้าท้อ" บอยอึ้ มอหน้าแพรว แพรวยื่นที่รวใหู้
"รับ" บอยอบนิ่ๆ
"เอ็ะรับผิอบยัไ"
"เี๋ยวผมไปุยับพ่อแม่รับ พ่อไม่้อห่ว ผมรัแพรวรับ" แพรวไ้ยินบอยพูแบบนั้นเรื่อทั้หมที่แพรวิและพลอยพูแพรวลืมหมเลย
"ให้มันริ อย่าที่พู ลูผู้ายนะฝาูแลแพรว้วย พ่อไปแล้วนะลู ูแลัวเอีๆนะไว้พ่อมาหาเรื่อยๆ" พ่ออแพรวและอัวลับ
พ่อลับไปไ้สัพั แพรวอบอย ยิ้มีใ
"พี่ หนูมีลูับพี่แล้ว พี่ั้ื่อลูรอเลยนะ ีใไหม" แพรวยิ้มถามบอย บอยทำหน้านิ่
"ีใสิ"
"ทำไมทำหน้าเหมือนไม่ีใเลย ยิ้มหน่อย"
บอยียิ้ม
มหาลัย
บอยไม่่อยมารับแพรวเหมือนเิม ทุนเริ่มสสัยในวามสัมพันธ์อทั้สอ
"ไหนพี่บอยอน้อแพรวหายไปไหนล่ะ๊ะ"
บีถือาน้าวมานั่โ๊ะเียวับแพรว แพรวนั่หน้าเศร้า
"ยัไม่มามั้พี่ ั่เถอะ" แพรวน้ำาลอ
บีรีบอโทษแพรว
"อโทษๆทะเลาะันอยู่แน่เลย อ่ะเอา็อโแลไปินนะ หายเรียๆ" บียื่น็อโแลให้แพรว แพรวยิ้มีใ
"โห๊ยอยาินอยู่พอีเลยอบุนะพี่" แพรวแะอินอย่าอร่อย บีหัวเราะและเินาไป
ทุนเริ่มสสัยว่าพัหลัแพรวมีอาารแปลๆอบวนินนั่นนี่าปิลัวหุ่นเสีย แพรวอ้วนึ้นอย่าเห็นไ้ั ร้อไห้บ่อย และเหวี่ยใส่เพื่อนๆนเพื่อนเอือมระอา
"ันว่าอาารแพรวมันแปลๆเหมือนนท้อ"
เพื่อนนนึในห้อพู
"เออาที้ใีไม่เหวี่ย ูโนเหวี่ยเย สัพัร้อไห้ มาแม่"
"ัวร์ มึลอไปื้อมะม่วเปรี้ยวให้มัน"
เพื่อนื้อมะม่วเปรี้ยวมาให้แพรว แพรวอบใและ ินแบบไม่ิ้มเลย เพื่อนๆยื่นมอและเปรี้ยวแทน
หลัานั้นผ่านมา1เือน แพรวเริ่มบอเพื่อนๆว่านท้อน แ่ะมาเรียน มีพี่บอยูอยู่ห่าๆถึแม้ะไม่่อยมารับมาส่ทุวันเหมือนเย
นับวันวามสัมพันธ์อบอยับแพรวเริ่มลล
แ่็ยัมาหาอยู่บ้ามาเล่นับท้อลู นแพรวเริ่มสสัยในัวบอยและิถึำพูอพลอย
"พลอย แอยู่ไหนนะ หายไปเลยิถึั"
แพรวนั่หน้าเศร้า
6เือนผ่านไป ท้อแพรวเริ่มโึ้น แ่แพรว็ยัมาเรียน แบบไม่อายใร
วันหนึ่ะที่แพรวเ้าห้อน้ำอยู่นั้น บอยไ่แอบามแพรวเ้าห้อน่ำไป แพรวออาห้อน้ำมาเอบอยยืนรออยู่ และบอย็ปิประูสนิท
"อ้าวพี่บอย มาหาหนูับลูหรอะ ไปยื่นุยัน้านอ็ไ่่ะไม่้อห่วหนูในนี้หรอ"
"หนูเยฟัเรื่อพลอยปีสอใ่ไหม รู้ใ่ไหมเาายยัไ"
"เย่ะทำไมอ่ะะ"แพรวเริ่มรู้สึไม่ี
"มึรู้ไหมว่าูเรียแ่ไหน ูมีนใหม่ละมัน็ท้อ ท้อพร้อมับมึ แู่เลือมันเพราะมันรวย มึมัน็แ่ผู้หิ่ายๆ ายเถอะมึะไ้ไม่เป็นภาระอู" บอยหยิบมีออมาพุแทไปที่ท้ออแพรวแพรวริ๊ร้อ้วยวามลัว แ่ว่า.....
"อย่านะ" พลอยวิ่เ้ามา บัรับมีแทนไว้ มีปัไปยัท้ออพลอย พลอยรีร้อ เหุาร์ทั้หมที่เยเิึ้นับพลอยผุึ้นมาในหัวพลอยและแพรว ร่าอพลอยสลายหายไป แพรวยื่นร้อไห้โฮรนั้น
"หยุนะนัศึษา หยุ"รูวิ่มาับัวบอย นัศึษาวิ่เ้ามาวบุมัวบอยไว้และแ้ำรว
ำรวมาวบุมัวบอยไป บอยร้อไห้ไม่เป็นผู้เป็นน
"พลอย เธออยู่ไหนอ่ะ พลอยออมาเี๋ยวนี้นะ ันอโทษ"แพรวยื่นะโนเรียพลอย นัศึษา้วยันมอแพรวและหน้าาื่นระหน เพราะรู่เรื่อพลอยมา่อน
แพรวเินเ้ามหาลัยนเียว บอยื่นสายำลัรีบับรถมา แพรวเินไปนั่รอบอยที่โรอาหาร
"เหอะที่แท้็ิ๊ัน ถึว่าทำไมปิเสธเเรา"
บีเินถือาน้าวมาวาบนโ๊ะที่แพรวนั่อยู่
"พี่รู้ไ้ไ" แพรวทำหน้าน
"เฟสสะบุ๊ไ๊ะ มีไว้ให้เพิ่มเพื่อน มีเพื่อนไอบอย"
"่ะะะรู้่ะ" แพรวระแทเสีย
"อะไรมาอะไรับแฟนู" บอยวิ่หน้าาื่นมา
"มาแวนิหน่อย อย่าหวไปหน่อยเลย"
บีเินถือาน้าวหนีไป น้ำับฟ้าเินมานั่ที่โ๊ะ
"หมั่นไส้นรัันว่ะ ไอฟ้า" น้ำเบ้ปา
"เี๋ยวมึไ่เอีหรอ" ฟ้าพูพราำ
"เออูไม่แวะแล้ว็ไ้" น้ำหน้าาื่น
"แล้วเพื่อนแพรวมาหรือยัล่ะ พลอยอ่ะ"
ฟ้าถามแพรว แพรวโพรยิ้มหน้าบาน
"พี่เห็นเพื่อนหนู้วยหรอะ เี๋ยว็มา่ะ เี๋ยวหนูเรียมานั่้วยันเลยะไ้เห็นๆันไปเลย
เห็นไหมพี่บอย พี่ฟ้ายัเห็นพลอยเลย"
บอยทำหน้าแหย๋ๆ น้ำัวสั่นมอหน้าฟ้าว่าพูอะไร
"้า พี่ะรอ" ฟ้ายิ้มให้แพรว
1ั่วโมผ่านไป
"นั้นไ พลอยมานี่ๆๆๆๆ" พลอยเินมาหน้าาสใส
"ว่าไแ"
"นี่พี่ๆอยาเห็นแ เาบอไม่เยเห็นแเลย"
พลอยมอไปที่หน้าทุน ฟ้ายิ้มให้พลอย พลอยยิ้มลับและไหว้สวัสี
"สวัสี่ะน้อพลอย น้อนี่สวยนะเนี่ย" ฟ้ามพลอย พลอยน้ำาลอ
"อบุ่ะพี่ฟ้า"
"ป่ะ ึ้นเรียนัน หนูไป่อนนะะพี่ๆ ไป่อนนะพี่บอยอนเย็นเอัน่ะ" แพรวับพลอยเินึ้นบันไไป พลอยมอฟ้าไล่หลัมา และยิ้มให้อีรั้
ในะที่บอยับน้ำนั้นัวแ็ไปแล้ว
"พวมึ เฮ้ยๆๆ ไ้ยินูไหมเนี่ย"
บอยับน้ำสะุ้และโผเ้าอฟ้า
"มึ๊มึุยับใรไอ่ฟ้า" ทั้สอพูพร้อมัน
"มึ ถ้าูเล่าอะไรมึรับไ้ไหมล่ะไฮบอย"
บอยมอหน้าฟ้า พราสสัย
"ทำไมมีอะไรเล่ามา ูลูผู้ายพอรับไ้ทุเรื่อ
"ที่ผ่านมาู็สัเน้อแพรวว่าุยนเียว พวมึ็สสัยไม่น้อยไปว่าูและูเป็นห่วไอบอย้วย ูเลยใล้า ถอพระที่แมู่ให้ออ่อนพลอยมา พอพลอยมาเท่านั้นแหละ ัเลย" ฟ้ามอหน้าบอยับน้ำ "ทำไมวะมึ" น้ำใใ่อ บอย้วย
"มึำพลอยห้อ3ไ้ปะล่ะ"
"พลอย.....พลอยที่โน....มึะบอว่าพลอยที่แพรวบอว่าเป็นเพื่อนอเาือพลอย..." บอยพู
"เออ พลอยนั้นแหละ ัเลย"
"ิบหาย" น้ำัวสั่น ทั้สามนอันแน่น
"ูว่าที่พลอยมาทำวามรู้ัแพรว เพราะอยามีเพื่อน เหา ิถึลูและอยู่ีๆอะไรลใให้มึให้แพรวเป็นาวะ ูว่าพลอยลใมึ อนนั้นพลอย็เป็นาวะไ" น้ำพู
"และเมื่อี้ พลอยยิ้มใหู้เหมือนอบุทีู่ทำเป็นเห็นเาเพื่อให้แพรวโล่ใ" ฟ้าำรอยยิ้มไ้ี
"ละอย่านี้เาไม่ไปเิว่ะ ละมาอยู่ับน้อแพรวลอ มัน็ไม่ถูป่ะ"น้ำพู
"เามีเหุผลอเาอยู่แหละ"บอยพู
"ูรับไ้ แ่แ่ยัไม่ิน"บอยยิ้มให้ทั้สอ
อนเย็น...
"บายๆนะพลอย เาลับ่อนนะ ูแลัวเอ้วยนะเพื่อน" แพรวล่ำราพลอย
"เร พรุ่นี้เอัน"พลอยสวัสีบอยและเินาไป
"ทำไมไม่รับไหว้พลอยล่ะพี่" แพรวถามบอย
"อ้อๆพี่สายาสั้นมอไม่เห็นอโทษที ไปหา้าวินัน" บอยพาแพรวึ้นรถ มอ้ายมอวา
หอฟ้าอร่าม
"หนูึ้นห้อ่อนนะะ อบุนะะที่พาไปิน้าวและมาส่ พรุ้นี้เอัน่ะ" แพรวยิ้มให้บอยและเินึ้นหอไป
"ละทำไมไม่ึ้นลิฟท์ ยัยเบ๊อะ"บอยยืนำ
1ปีผ่านไปับารเรียนในมหาลัยนี้อแพรว
วันนี้เป็นวันรบรอบ1ปีอแพรวับบอย บอยพาแพรวไปินเนอร์โรแรมสุหรู
"ไวเนอะพี่ เราบันมา1ปีละ หนูึ้นปีสอพี่็ึ้นปี4 เี๋ยวพี่็ะบแล้วสิT_T"แพรวทำหน้าเศร้า
"พี่็ไปรับไปส่หนูเสมอแหละ ไม่้อห่วหรอ" ทั้สอิน้าวเสร็็นอนในโรแรมนั้น
แพรวเปลี่ยนุำลัะอาบน้ำ บอยเินามเ้าไป บอยโอบอแพรวาทา้านหลั แพรวรู้สึเสียวสันหลัวูบวาบ ใแพรวเ้นไม่เป็นัหวะ
"แพรวรัพี่ไหม"บอยโน้มหน้าไปหอมแ้มแพรว
"รั่ะแล้วพี่รัแพรวไหม มีแพรวแ่นเียวไหม"
"พี่มีแพรวนเียว และมีแพรวนเียวลอไป
บอย่อยๆถอุลุมแพรวออเผยให้เห็นเรือนร่าอแพรว หลัานั้น็เป็นไปามเรื่ออหนุ่มสาว
เ้าวันรุ่ึ้น บอยลมือทำอาหารเอ แพรวื่นึ้นมา้วยวามเพลีย เมื่อืนือารเสียสาวรั้แรอเธอ เธอไม่รู้ะบอพ่อยัไี แ่เธอเลือที่ะไม่บอ
"อ้าวื่นแล้วหรอ มาิน้าว่ะ"
"อะไรหอมั"
"่าว้มุ้่ะ"
"หืมอโปร" แพรวาลุวาว
"อโปรทุอย่าแหละ"บอยำ
หลัานั้นวามสัมพันธ์อทัู้่็ีึ้นมาโยลอ
มหาลัย
เอ๊ะนั่นบอยนิ ไปับใรน่ะ พลอยเห็นบอยเินลาหิสาวนหนึ่ไปในอึมหาลัย พลอยวิ่ามไปู เห็นบอยยื่นอให้หิสาวนนั้น่าน่ายิ้มแย้ม ับมือัน พลอยเห็นท่าไม่ีเลยรีบวิ่ไปามหาแพรว เอแพรวำลั้อมหรีให้รุ่นน้ออยู่
"แพรวาทันมาเร็ว"พลอยลาแพรวไป
"โอ๊ย อะไรอแเนี่ย เี๋ยวพี่มานะ"
"พี่เาพูับใรวะ"รุ่นน้อที่้อมอยู่ยื่น
พลอยพาแพรวมายัอ แ่ทั้สอหายไปแล้ว
"แพาันมาูอ่ะไร"แพรวทำท่าหุหิ
"เมื่อี้.....ันเห็นบอยยื่นอให้ผู้หินหนึ่ในอนี้และับมือยิ้มให้ัน" พลอยพูิั แพรวอึ้ไปสัพั
"นี่แเห็นันไม่สนใแนใส่ร้ายบอยเลยหรอ บอยเาีับันมาลอ เาไม่ทำร้ายันหรอ" แพรวะอใส่พลอย
"ทำไมแพูับันแบบนี้ันเพื่อนแนะ"
พลอยร้อไห้ แพรวรู้สึผิอยู่บ้าแ่็ยัโมโห
"ั่เถอะ ทีหลัอย่าพูแบบนี้อี" แพรวเินหนีไป พลอยยืนร้อไห้ไม่หยุ
พลอยหายไปาแพรว1อาทิย์ แ่แพรวไม่ไ้สนใเพราะปิพลอย็อบหายอยู่แล้ว
แพรวิบอยไม่ยอมห่า ทัู้่มีวามสัมพันธ์ลึึ้ันหลายรั้ นแพรวับบอยเริ่มไม่ไปเรียน นทำให่ทัู้่เรียนเร่ำล
ทา้านบอยพอห่าาแพรวไม่ี่วัน บอย็เริ่มถเลถไล แอบุยับนอื่น พลอยเฝ้าิามูบอยไม่ห่า นระทั่บอยทำผู้หิท้อ
หอฟ้าอร่าม
"เห้อ มึนหัวั สสัยเรียเรื่อเรียน ไปหาอะไรินีว่า" แพรวลลิฟท์ไปเอพลอยรอยู่หน้าหอ
"เอ้าพลอย มาไ้ไ"
"แไม่เห็นันเป็นเพื่อนแล้วใ่ไหม"
พลอยน้ำาลอ แพรวรู้สึผิมาๆ
"ันอโทษ อนนั้นันโมโหนิ อโทษนะ ไปหาอะไรินันันเลี้ยเอ หิวมาๆอยาินอะไรแ่บๆ"
"ไปสิ ัน็มีเรื่อะบอแ"
ร้านอาหารแห่หนึ่
"แ ันพูริๆนะฟัันบ้า บอยมันมีผู้หินอื่นริๆและอนนี้...." พลอยทำท่าะบอีไหม
"อนนี้อะไร?" แพรว็เริ่มสนใสสัยในบอย
"บอยมันทำผู้หิท้อ อนนี้มันำลัเรียว่าะบอแพรวยัไี แพรว้อระวััวให้มานะ"
แพรวทำหน้าและหัวเราะ
"โอ๊ยเลิแ่เรื่อสะทีพลอย ินๆีว่า"
"แ เื่อันนะ" พลอยทำท่าอร้อ
"ละแรู้มาไ้ไ ไปเห็นในห้ออ่อว่าเามีอะไรัน 555"
พลอยอึ้ ใว่าแพรวรู้ไ้ไ
"ล้อเล่นหน่า ทำหน้าใไปไ้ินๆพอๆเลิพุ เลิพูนะไม่ั้นันลับ" แพรวิน่อไม่สนใ
พลอยไ้แ่ำใิน ทั้ๆที่เป็นห่วแพรวมา
หอฟ้าอร่าม
แพรวรีบวิ่ไปอ้วในห้อน้ำ พลอยรีบวิ่เ้าไป่วย
"หรือว่าแท้อ แพรว" พลอยใมา
"ีสิ ะไ่มีลูมีหลานไปให้พ่อ พี่บอยีใมา"
แพรวยิ้มีใ
"แไม่เอาเรียนแล้วหรอแพรว เรแมาเลยนะ อาารย์็ถามหาแ่แ เพื่อนๆ็ถามหา แะไม่เรียนแล้วใ้ไหมแพรว แล้วพ่อแล่ะะเสียใแ่ไหนแพรว" พลอยพู แพรว้มหน้า
"ันไปเรียนแหละแ แ่บไม่พร้อมเพื่อน และถ้าันท้อัน็ะแบลูไปเรียน ันไม่อาย ยัมีพี่บอยอยู่ทั้น"
"็ันบอแล้วไว่าบอยมันมีิ๊ิ๊มันท้ออยู่้วยทำไมแไม่ฟับ้าหะแพรว" พลอยโมโห
"แอย่ามาใส่ร้ายพี่บอยนะ แออาห้อันไปเลยไป ออไป" แพรวไล่พลอยออาห้อ
"เออไป็ไ้ แำไว้นะแพรว" พลอยร้อไห้ออาห้อไป
แพรวนอนพัไปสัรู่หนึ่ ึเินไปื้อที่รวรรภ์มารว ผลออมาือั้ท้อไ้2เือนแล้ว
แพรวรีบโทรอลหาพ่อทันที
"พ่อ หนูมีอะไระบอ"
"ว่า ะบอว่าหนูสอบไ่เรีๆะมะ โอ้ยไม่้อบอหรอ ปีที่แล้วหนู็สอบไ่เร4.00แหน่ะ"
"ไม่ใ่พ่อ หนูะบอว่าหนูท้อ.."
พ่ออึ้ไปพันึ
"อย่ามาอ่ำพ่อหน่า"
แพรวยื่นที่รวให้พ่อู พ่ออึ้ และรีบับรถมาที่หอทันที
2ั่วโมผ่านไป
"ทำไมเอ็ทำับ้าแบบนี้ ้าอุส่าห์เ็บเินส่เอ็เรียนสูๆเอ็ันมาท้ออายาวบ้านเาไหม เอ็ะแบท้อโๆไปเรียนยัไ แล้วไหนพ่อมัน โทรเรียมันมา" พ่อโมโหและร้อไห้ออมาเสียใมา
แพรวโทรหาบอย บอยมาหาที่ห้อ
"เอ็ทำลูสาว้าท้อ" บอยอึ้ มอหน้าแพรว แพรวยื่นที่รวใหู้
"รับ" บอยอบนิ่ๆ
"เอ็ะรับผิอบยัไ"
"เี๋ยวผมไปุยับพ่อแม่รับ พ่อไม่้อห่ว ผมรัแพรวรับ" แพรวไ้ยินบอยพูแบบนั้นเรื่อทั้หมที่แพรวิและพลอยพูแพรวลืมหมเลย
"ให้มันริ อย่าที่พู ลูผู้ายนะฝาูแลแพรว้วย พ่อไปแล้วนะลู ูแลัวเอีๆนะไว้พ่อมาหาเรื่อยๆ" พ่ออแพรวและอัวลับ
พ่อลับไปไ้สัพั แพรวอบอย ยิ้มีใ
"พี่ หนูมีลูับพี่แล้ว พี่ั้ื่อลูรอเลยนะ ีใไหม" แพรวยิ้มถามบอย บอยทำหน้านิ่
"ีใสิ"
"ทำไมทำหน้าเหมือนไม่ีใเลย ยิ้มหน่อย"
บอยียิ้ม
มหาลัย
บอยไม่่อยมารับแพรวเหมือนเิม ทุนเริ่มสสัยในวามสัมพันธ์อทั้สอ
"ไหนพี่บอยอน้อแพรวหายไปไหนล่ะ๊ะ"
บีถือาน้าวมานั่โ๊ะเียวับแพรว แพรวนั่หน้าเศร้า
"ยัไม่มามั้พี่ ั่เถอะ" แพรวน้ำาลอ
บีรีบอโทษแพรว
"อโทษๆทะเลาะันอยู่แน่เลย อ่ะเอา็อโแลไปินนะ หายเรียๆ" บียื่น็อโแลให้แพรว แพรวยิ้มีใ
"โห๊ยอยาินอยู่พอีเลยอบุนะพี่" แพรวแะอินอย่าอร่อย บีหัวเราะและเินาไป
ทุนเริ่มสสัยว่าพัหลัแพรวมีอาารแปลๆอบวนินนั่นนี่าปิลัวหุ่นเสีย แพรวอ้วนึ้นอย่าเห็นไ้ั ร้อไห้บ่อย และเหวี่ยใส่เพื่อนๆนเพื่อนเอือมระอา
"ันว่าอาารแพรวมันแปลๆเหมือนนท้อ"
เพื่อนนนึในห้อพู
"เออาที้ใีไม่เหวี่ย ูโนเหวี่ยเย สัพัร้อไห้ มาแม่"
"ัวร์ มึลอไปื้อมะม่วเปรี้ยวให้มัน"
เพื่อนื้อมะม่วเปรี้ยวมาให้แพรว แพรวอบใและ ินแบบไม่ิ้มเลย เพื่อนๆยื่นมอและเปรี้ยวแทน
หลัานั้นผ่านมา1เือน แพรวเริ่มบอเพื่อนๆว่านท้อน แ่ะมาเรียน มีพี่บอยูอยู่ห่าๆถึแม้ะไม่่อยมารับมาส่ทุวันเหมือนเย
นับวันวามสัมพันธ์อบอยับแพรวเริ่มลล
แ่็ยัมาหาอยู่บ้ามาเล่นับท้อลู นแพรวเริ่มสสัยในัวบอยและิถึำพูอพลอย
"พลอย แอยู่ไหนนะ หายไปเลยิถึั"
แพรวนั่หน้าเศร้า
6เือนผ่านไป ท้อแพรวเริ่มโึ้น แ่แพรว็ยัมาเรียน แบบไม่อายใร
วันหนึ่ะที่แพรวเ้าห้อน้ำอยู่นั้น บอยไ่แอบามแพรวเ้าห้อน่ำไป แพรวออาห้อน้ำมาเอบอยยืนรออยู่ และบอย็ปิประูสนิท
"อ้าวพี่บอย มาหาหนูับลูหรอะ ไปยื่นุยัน้านอ็ไ่่ะไม่้อห่วหนูในนี้หรอ"
"หนูเยฟัเรื่อพลอยปีสอใ่ไหม รู้ใ่ไหมเาายยัไ"
"เย่ะทำไมอ่ะะ"แพรวเริ่มรู้สึไม่ี
"มึรู้ไหมว่าูเรียแ่ไหน ูมีนใหม่ละมัน็ท้อ ท้อพร้อมับมึ แู่เลือมันเพราะมันรวย มึมัน็แ่ผู้หิ่ายๆ ายเถอะมึะไ้ไม่เป็นภาระอู" บอยหยิบมีออมาพุแทไปที่ท้ออแพรวแพรวริ๊ร้อ้วยวามลัว แ่ว่า.....
"อย่านะ" พลอยวิ่เ้ามา บัรับมีแทนไว้ มีปัไปยัท้ออพลอย พลอยรีร้อ เหุาร์ทั้หมที่เยเิึ้นับพลอยผุึ้นมาในหัวพลอยและแพรว ร่าอพลอยสลายหายไป แพรวยื่นร้อไห้โฮรนั้น
"หยุนะนัศึษา หยุ"รูวิ่มาับัวบอย นัศึษาวิ่เ้ามาวบุมัวบอยไว้และแ้ำรว
ำรวมาวบุมัวบอยไป บอยร้อไห้ไม่เป็นผู้เป็นน
"พลอย เธออยู่ไหนอ่ะ พลอยออมาเี๋ยวนี้นะ ันอโทษ"แพรวยื่นะโนเรียพลอย นัศึษา้วยันมอแพรวและหน้าาื่นระหน เพราะรู่เรื่อพลอยมา่อน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น