คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความลับของพลอย
"เอ่อพี่ๆะหนูมีเรื่อะถาม เรื่อที่พวพี่พูัน...รโรอาหารอ่ะ่ะหนูอยารู้ว่าเรื่อราวเป็นมายัไ"
"น้ออยารู้ไปทำไม น่าลัวออ"
"นะพี่นะ"
"ไม่เอาอ่ะ ไม่เล่า ถ้าอยารู้ะให้อะไรพี่"
"เอิ่ม ั้นเวลามีานแสอะไร หนูะให้พี่เป็นแนเอร์ให้หนูเอามะ" ลุ่มรุ่นพี่ิอยู่รู่ให่
"โอเรล ือว่าเมื่อ 3ปี่อน มีนัศึษานหนึ่อนนั้นเาอยู่ปี1 เป็นาวมหาลัย ็เินสายประว แสเหมือนเธอนี่แหละ
สวยมาเลยนะ เรียนมาไ้นะึ้นปี2็ั้ท้อ แ่เาไม่อายเามาเรียนามปิ ทุนทุสายา้อมอ หัวเราะเยาะ และเหยียหยามเา แม้แ่อาารย์็นินทาเา แ่เาไม่สนใ
เาอยู่ห้อ 3อนนั้นพวพี่อยู่ห้อ1 นวันนึ เาออาารย์ไปเ้าห้อน้ำ และหายไปเลยทั้าบเรียน เพื่อนบานเป็นห่ว ึามไปู พบเป็นศพอยู่ในห้อน้ำห้อที่ 1 โนแท ลูทะลัออมาอนนั้นเพื่อนที่เอสลบไปเลย สืบ้นไปมา นที่่าือนัศึษาปี 2 เป็นรุ่นพี่และเป็นพ่ออลูเ็นนั้นเาแอบบันแ่เป้นวามลับ
น่าสสารมาเลยนะ อนนั้นพวพี่ไม่ไ้เหยียหรือนินทาเา มี่วยบ้าเวลาเาะล้ม ื่อพลอยป่ะพวมึถ้าำไม่ผิ"
"ื่ออะไรนะพี่" แพรวาโ
"พลอยะ พลอยะ"
แพรวอึ้ ในหัวิวนไปวนมา
"พลอย หรือว่าะเป็นเธอ........"
แพรวนั่ทรุล ในึ็ลัว อีในึ็ไม่อยาิแบบนั้นับเพื่อนที่นเอรัมา สัพัพลอยเินมา แพรวล้าๆลัวๆ ไม่ล้าเ้าใล้
"แพรว ันื้อนมมาฝา อโปรันเลยนะนมนี้ ันอโทษนะที่วิ่หนีไป พอีปวท้ออึอ่ะ เลยวิ่ไปหาห้อน้ำและไม่ไ้ิ่อแเลย เลยลับมามหาลัยมาหาแ อโทษนะ" พลอยอ้อนแพรวเพราะรู้ว่าเวลาแพรวโรธะโรธนานมา
"555ไม่โรธๆ ว่าแ่วันนี้เราไม่ไ้เ้าเรียนันเลยเนอะ" แพรวยิ้มแหย๊ๆ
"นั่นสิ หว้า ไปหาไรินอร่อยๆันไหม"
"ไปสิๆ พอพลอยวนเรื่อินแพรว็พอลืมๆเรื่อนั้นไปไ้บ้า
ร้านนมเ้
หืมมมมบูลเบอร์รี่ีสเ้ แรู้ไ้ไว่าันอบ" แพรวหน้าาื่นหยิบ้อมึ้นมาัเ้ินอย่าไม่ลัวอ้วน
"นี่ ันเพื่อนแนะ"
"แ่เอ๊ะ ันไม่เยบอแเลยนะ เราไม่เยมาินนมเ้ัน้วยอ่ะ" แพรวเี้ยวเ้เสียัั่บๆ
"นี่ินเบาๆสิ นมอให่แล้ว" พลอยพยายามเปลี่ยนเรื่อ สายานรอบ้ามอมาที่แพรว แพรวไม่สน"
"่าสิ แล้วแหายปวท้อแล้วหรอ"
"อื้ม ีึ้นมาแล้ว เพราะมีน่วยัน" "ใรอ่ะ่วยอะไรยัไหรอ"
"็แม่ันทำบุ....." พลอยเอามือึ่นมาปิปา
"ทำบุ...อะไรอ่ะ ไม่เ้าใ"
"อ๋อป่าว ันะบอว่าแม่พาันไปทำบุน่ะทำให้หายปวมั้55555
"บ้าอ่อ ทำบุแล้วหายป่วย 55555"
"ันอยาไปเที่ยวที่อื่นบ้าอ่ะ ไปันเถอะเ้วันพาไป" พลอยวนแพรวไปเที่ยวที่ห้าแถวมหาลัย ทั้สอมีวามสุมาที่ไ้อยู่้วยันนานๆ แพรวถ่ายรูปู่ับพลอยไว้หลายรูป เพื่ออัพลเฟส และะส่ให้พ่อู พลอยอยาเ็บเี่ยว่วเวลานี้ให้นานที่สุ
........วามทรำอพลอย.......
วันนี้พลอยูสใสร่าเริ แ่หน้าทาปาัเ็ม เพราะวันนี้หลัเลิเรียนพลอยะไปอัลร้าาว์ว่าลูเป็นผู้หิหรือผู้าย นับเป็น่วีวิที่ีที่สุอพลอย ถึแม้ะโนูถู เหยียหยาม โนนินทาว่าร้าย "แม่ะ แม่ว่าลูพลอยะเป็นผู้หิหรือายน้า แม่อยาไ้เพศไหน"
"เพศไหน็ไ้ลู แม่พร้อมเสมอ รอหลานะออมาูโล สู้ๆนะนเ่อแม่ แม่รัพลอยนะ" แม่อพลอยโอบอพลอย พลอยอแม่น้ำาลอ
มหาลัย
พลอยเ้าเรียนามปิ
"นี่วันนี้ันะไปอัลร้าาว์เ้าัวน้อย้วยแหละ พวแว่าะเป็นเพศไหน" พลอยุยับเพื่อนๆ
"ท้อลมแบบนี้ ผู้ายแน่เลย"
"เผลอๆลูแฝ้วยมั้ ูสิท้อให่มา"
"แฝ็ีสิ ันนะอ่านู่มือ ินอมีประโยน์ลอ าที่อบินรสั็ลล ทำทุอย่าเพื่อัวเล็เลยนะ ีวิันไม่้อารอะไรนอารอบรัวที่อบอุ่นอยู่ันพร้อมหน้าพร้อมาแล้วล่ะ"พลอยยิ้ม
เรียนไปไ้ัพัพลอยออาารย์ไปเ้าห้อน้ำ
_________________________________
"แม่รัหนูนะ" พลอยลูบท้อ ัพัเสียถีบประูัปั ประูห้อน้ำเปิออ
"อ้าวพี่อ้น ถีบประูทำไม ถ้าโนหนูับลูะทำไ แล้วเ้าห้อน้ำหิไ้ไะ อย่าบอนะมาแอบูสาวอ่ะ หึๆ" อ้น แฟนหนุ่มอพลอยรุ่นพี่ปี2 ถีบประูเ้ามา
"ออมานี่สิพลอย พี่มีเรื่อะบอ" พลอยเินออไป ยัไม่ทันพ้นอบประูอ้น็ผลัพลอยล้มล
โอ๊ยยยย พี่อ้นทำไมทำพลอยแบบนี้ เี๋ยวลูเป็นอะไรไปนะ พลอยร้อ้วยวามเ็บปวที่ท้อ
"เป็น็ีสิ หึ ูไม่ไ้รัมึแล้วอีแร อย่ามาหาว่าูเป็นพ่ออมัน มึไปเอาับใรมา มันไม่ใ่ลูู พ่อแมู่รู้เรื่อนี้เพราะมึไปบอ ทำใหู้โน่าและไม่ไ้เินมาใ้ เสือริๆ
อ้นใ้ำสบถ่าทอพลอย พลอยอึ้และร้อไห้โฮออมา้วยวามเ็บปว ที่ผ่านมาพลอยโนหลอมาลอ
"ทำไมพี่พูับันแบบนี้ พี่มีนอื่นใ่ไหม"
"เออ ูมี่อนบับมึอี" พลอยรับไม่ไ้ับสิ่ที่รับรู้ พลอยทุบี ่อยเ้าที่หน้าอ้น นอ้นาบวม้ำเลือ
"โอ๊ย มึล้า่อยูหรอ ายะเถอะ" ึ ! อ้นว้ามีออมาแทเ้าที่ลาท้อพลอยเ็มๆ พลอยระอัเลือออมาทาปา
ในหัวยัวนเวียนิถึแม่และพ่อ แ่ทำอะไรไม่ไ้แล้วในอนนี้ อ้นยัแทไม่ยั้มือ้วยวามโรธ อ้นใ้มีว้านท้อพลอย นเ็ที่มีอายุรรภ์แ่4เือนทะลัออมา พลอยสิ้นใทันทีหลัาที่ลูทะลัออมา
"พลอยๆๆๆๆๆๆ พี่อโทษฮือออออ พลอยยย"
อ้นั้สิไ้ ็พบว่าเาไ้่านสอนายเสียแล้ว
อ้นลาพลอยเ้าไปในห้อน้ำห้อที่1 และวิ่หนีออมา
_________________________
"เอ๊ะหมาบแล้วทำไมยัยพลอยยัไม่ลับาห้อน้ำอีนะ ไปามันเถอะเป็นอะไรหรือป่าว" เพื่อนเริ่มัวลและพาันไปามพลอย
"ริ๊ พรึ่บ"
"เฮ้ยแเป็นอะไร เพื่อนอีนที่อยู่หน้าห้อน้ำรีบวิ่เ้ามาูเพื่อนที่เป็นลมล้มสลบลไป
"เฮ้ยยยยยย"
_____________________________________
วีวอ วีวอ วีวอ วีวอ วีวอ เสียรถู้ภัยัึ้น รถมารับร่าไร้วิาอพลอย พร้อมลูที่ยัไม่ทราบเพศ แม่อพลอยเป็นลมล้มทรุรนั้น เพื่อนที่เป็นลมฟื้นึ้นมา นั่ร้อไห้ อันับเพื่อนอีน
"ฮือออพลอย ทำไมแ้อมาโน่าแบบนี้ ไอ่ั่ว ใรันที่ทำับเพื่อนูนานี้"
"พอะทราบไหมรับอาารย์ว่าใรอยู่ับเาเป็นนสุท้าย"ำรวสอบถามอาารย์ที่สอนพลอยาบสุท้าย
"เอ่อเาอผมไปเ้าห้อน้ำและหายไปเลยทั้าบรับ ็อยู่ับเพื่อนๆปี3และผมเป็นนสุท้ายแ่ไม่มีนัศึษานไหนออาห้อเลยนอาเานะรับ"
"แล้วพ่ออเ็....." ำรวสืบสวนนไปถึอ้น ไม่มีใรรู้ว่าอ้นเป็นพ่ออเ็และเป็นแฟนพลอย
___________________________
วันเผาร่าพลอย
บอย ฟ้า น้ำ บีและอ้น นัศึษาปี 2 มาร่วมาน บรรยาาศภายในานเ็มไป้วยวามโศเศร้า แม่อพลอยนั่ร้อไห้ไม่หยุ เพื่อนอพลอยนั่ึม
"แสสารพลอยมันเนอะ วันนั้นอุส่าห์ะไปอัลร้าาว์แล้วเียว ้อมาโนไอ่นใเหี้ยม่า ันอยารู้ัวนทำไวๆั" เพื่อนในห้อพูัน อ้นสะุ้เล็น้อย
หลัาเผาร่าพลอยเสร็ ำรว็เินทามาในาน
"ผมอเิัวุอ้นไปให้ปาำที่โรพั้วยรับ" ำรวเอาุแมาล๊อมืออ้น อ้นิ้นสุแร
"อะไรมาับผมทำไมผมไม่รู้ไม่เี่ยว้อับเรื่อนี้ อย่ามาโทษผมนะ"
"แ่ในที่เิเหุบัรนัศึษาุอยู่ในห้อน้ำนะรับ" ำรวยื่นบัรให้อ้นู ทุนฮือฮาันให่
"แ แ่าลูันใ่ไหม ็ว่าทำไมไม่เสียใ หรือรู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย แ่าลู่าเมียแไ้ยัไไอ่เลว"
แม่อพลอยวิ่เ้าไปทุบีอ้น ทุน่าอึ้ พึ่รู่ว่าอ้นเป็นแฟนอพลอย และ่านที่รัเาไ้ลอ
อ้นถูับในี่านโยเนา ถูศาลสั่ำุลอีวิ ทา้านแม่อพลอย็เริ่มทำใไ้มาึ้น ทำบุให้พลอยทุอาทิย์ พลอยมาเ้าฝันบ่อยๆบอว่าปวท้อ แม่็ะื้อยาแ้ปวท้อทำบุไปให้เสมอ
_______________________________
หลัาทั้สอเที่ยวันเสร็ แพรว็อัวลับมหาลัยเพราะพึ่นึึ้นไ่ว่าพี่บอยสั่ให้รอ
มหาลัย
"ไปไหนมา" บอยยืนเท้าเอว
"แหะ ไปเที่ยวับพลอยมา ็เหานิใระไปรอไ้อ่ะ หนูลับมา็ีแล้วไหม ปะลับบ้านันเถอะ"
"ใระให้ลับ พี่ะพาไปทะเล วันนี้เี๋ยวนี้อนนี้ ึ้นรถ"
"ห๊ะ พี่ะบ้าหรอ อยู่ีๆมาอยาไปทะเล บ้าที่สุเลย หนูเหนื่อยอยานอน "
"ไป"บอยอุ้มแพรวึ้นรถ
"ริ๊"ทา้านฟ้าับน้ำยื่นแอบมอทั้สออยู่ไม่ไล
"ัวร์ บันแล้วแน่ๆ อุ้มนานี้แ่านเลยไหม" ฟ้าบมือัลั่น
"เหอะๆๆวามสุอมันหน่า ไปหาไรินันเถอะ มึนี่็อบยุ่เรื่อาวบ้านริ" น้ำลาฟ้าไป
ทะเล บอยแอบอที่พัไว้ในอนเ้า่อนมาสอบ บอยอยามาเลียร์เรื่อที่แพรวปิเสธน
ภายในห้อบรรยาาศีอย่าบอไม่ถูแพรวผู้ที่อยู่ีๆไ้มาทะเลโยไม่ไ้นัหมาย นั่หน้าบู
"เป็นอะไร" บอยถาม
"มาเที่ยวทะเลรั้แรทั้ที แทนที่ะไ่ใสุ่สวยๆับ้อมาใสุ่นัศึษา เห้อทำไมไม่บอ่อน"
"็ลัววนแล้วไม่มานิ ไม่้อห่ว นี่พี่ื้อเรียมไว้ให้และ" บอยยื่นบีีนี่สีส้มให้แพรว แพรวาโ
"ว๊าย แล้วรู้ไ์ไ้ยัไไอ่โริ"
"มอลอไถามไ้ไปเปลี่ยนไป"
"นบ้านโริ"
"เี๋ยวะโริใหู้"
"ไม่ๆๆๆ" แพรววิ่เ้าห้อน้ำไปเปลี่ยนุ
แพรวับบอยไปที่ริมทะเล แพรวอให้บอยถ่ายรูปให้ และแพรว็วิ่ลน้ำไป แพรวเล่นอย่าร่าเริ เพราะที่บ้านเธอไม่มีทะเลและเธอไม่เยมาทะเลเลยนี่เป็นรั้แรอเธอ บอยวิ่ามลไป ทั้สอเล่นน้ำันอย่าสนุสนาน แพรวเริ่มรู้สึว่านเออบบอยมาึ้น
ที่พั แพรวอาบน้ำแ่ัวเรียมนอน บอยบ้านุนอนให้ บอยื้อมาให้แพรวั้แ่เสื้อผ้ายันรีมทาผิว
"หนูอนอน่อนนะะ อบุพี่นะที่พาหนูมา"
แพรวำลัะล้มัวลนอนบอย็อุ้มแพรวึ้นมานั่ บอยยื่นหน้าเ้าไปใล้ๆแพรว ้อมอที่าแพรว แพรว้อลับ ทั้สอสบาันอยู่นาน แพรวยื่นหน้าเ้าใล้บอย และูบที่ริมฝีปาบอยเบาๆ บอยโอบอแพรวและุ๊บที่แ้มแพรวทั้สอ้าเบาๆ
"ล แพรวรู่สึยัไับพี่ พี่ยัยืนยันว่าพร่อบแพรว"
"ือ....แพรว.....แพรวอบพี่ั้แ่ที่พี่ให้แพรวเป็นาวแล้ว และอบมาลอ ที่พี่ทำีับแพรว่วยเหลือแพรว ถึะเป็นเวลาสั้นๆแ่็มีวามหมาย" แพรวบอวามในใไปหม บอยยิ้มหน้าแ
และทั้สอ็ลบันั้แ่วันนั้น
ความคิดเห็น