นาน....สักเท่าไหร่ (yuri)

 

นาน....สักเท่าไหร่

  
ดาวิกา :  สาวสามสิบ ถูกรักก็มาก ถูกเกลียดก็มากเช่นกัน  เคยแต่หักอกคนอื่นแต่พอถึงทีตัวเองบ่นทุกข์ทรมานแต่หลังจากนั้นหนึ่งวันก็กลับมาร่าเริงเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แล้วอยู่ๆความคิดของสาวสามสิบก็บังเกิดขึ้นเข้ามาในหัว  ฟองนมนุ่มๆบอกกับเธอว่า ถึงเวลาแล้วที่จะเริ่มต้นเป็นคนใหม่ เป็นผู้หญิงที่ดีกว่าเดิม


 

นภัทร (น้ำเปล่า) : สาววัยใสสิบแปดอย่างสิบเก้า เฟรชชี่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศ ผู้ที่ปิดโลกกว้างของตัวเองด้วยแว่นตากรอบหนาสีทึบ ปกปิดร่างกายแทบทุกส่วนด้วยเสื้อผ้าราคาตลาด ฝังตัวเองบนโต๊ะเรียนในหอสมุดของมหาวิทยาลัย  ไม่รู้จักกับคำว่ารัก ไม่รู้จักกับคำว่าเอาใจใส่ การดูแล และแม้กระทั่งความอบอุ่น    เมื่อใครบางคนที่มีสิ่งนั้นและมอบให้เธออย่างที่ตัวเธอเองไม่ได้ตั้งตัวมาก่อน   นภัทรจะปฏิเสธมัน หรือ เก้าเดินหน้า เพื่อศึกษาและค้นพบตัวตนที่แท้จริง