ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักในมุมมืด

    ลำดับตอนที่ #4 : รักในมุมมืด2

    • อัปเดตล่าสุด 22 พ.ย. 48




        ...ฉันนั่งอยู่ในห้องคอมที่มหาลัยจนถึงเย็น...เพราะเขาบอกว่าวันนี้มีเรียนถึงคำ ไม่มีอะไรมากหรอกอย่างน้อยก็ได้กลับบ้านพร้อมกันแค่นั้นเอง  นั่งดูนาฬิกาในห้องสมุดก็ปาเข้าไปเกือบหนึ่งทุ่มแล้ว ฉันก็เดินออกมาจากห้องเน็ต คิดเบาๆว่าถ้าเขาเรียนเสร็จก็คงได้กลับพร้อมแต่ความบังเอิญมันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆหรอก ....

          ฉันเดินลงบันไดคนเดียว เพราะว่านำหวานเพื่อนที่รู้ใจเขากลับไปก่อนหน้านี้แล้ว.ระหว่างที่เดินผ่านซุ้มต่างๆของมหาลัยนั้น ใจก็คิดไปเรื่อยเปื่อย สิ่งที่ทำให้ฉันต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นหูดี

           \"ตา...ตา..\"  รอด้วยดิ

           \"เอ้า บาส เพิ่งเรียนเสร็จหรือ\" ฉันถามทั้งที่รู้แล้ว

           \"ใช่ดิ  แล้วทำไมเพิ่งกลับหล่ะ\" เขาเริ่มต้นถาม

           \"อ๋อเราไม่อยากกลับหอไง เลยนั่งห้องเน็ต เพื่อให้มันมืด \"

           \"บังเอิญจังเลยน่ะที่เรากลับบ้านพร้อมกัน\" เขายิ้มให้แสดงอาการดีใจ

           \"คงงั้นมั้ง\"ฉับแอบยิ้มเล็กๆ อย่างน้อยความคือความจงใจของฉันที่ตั้งใจรอกลับพร้อมเขา

           \"พรุ่งนี้เรากลับพร้อมกันอีกน่ะ\" เขาพูดแล้วก็ยิ้ม

           \"แล้ว แก๊ป, หมวย  เพื่อนนายหละ\" ฉันถามเขา

           \"อ๋อ  สองคนนั่นน่ะหรือ เขาไม่ค่อยชอบห้องเน็ตหรอก\"

    ฉันกับเขาดินมาจนถึงถนนใหญ่แล้วหยุดรอรถเพื่อข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งเพื่อรอรถ เมื่อรถว่างก็ข้ามไปอีกฝั่งแล้วเขาก็ถามว่า

           \"นี่ ตา  นายพักอยู่ใหนเนี่ย\"

           \"อ๋อ เราพักอยู่ 200 ปี รังสิตน่ะ\"

           \"อืมพักคนดียวหรือเปล่า\"

           \"ใช่ดิ ทำไมจะพาแม่มาขอไง\" ฉันเริ่มพูดกวนเขา

           \"คงงั้นมั้ง\" เขาพูดแล้วก็หัวเราะ แล้วเสริมต่อว่า

           \"เราเป็นเพื่อนกันน่ะ ตา \"

           \"ได้สิ ยินดีโว้ย \"

           \"เป็นเพื่อนกันนานๆเลยน่ะ\"เขายำอีกครั้ง

           \"สัญญา\"

           \"สัญญา\"

           \"งั้นบาสกับแล้วน่ะ บาสพักอยู่ตรงนี้เอง\"เขาพูดพลางชี้แหล่งที่พักของเขา

           \"อืม ไปดิ เราก็รอรถอยู่นี่ไง\"

           \"บายน่ะ พรุ่งนี้เจอกันหล่ะ\"

    เขาพูดจบแล้วก็หันหลังเดินจากไปปล่อยให้ฉันรอรถพร้อมๆกับผู้คนที่ยืนอยู่เพียงแค่สองสามคนกว่ารถจะมาก็ปาเข้าไปเกือบสองทุ่มครึ่ง วันนี้ฉันเกือบลืมเล่าไปช็อตหนึ่ง คือว่า ตอนที่ฉันและนำหวานเดินไปทานข้าวที่โรงอาหารในตอนเที่ยง ไม่รู้ว่าโต๊ะข้างๆที่นั่งทานข้าวนั้นเขาเป็นรุ่นพี่หรือเพื่อนนักศึกษารุ่นเดียวกัน น่ะ เขาเม้ากันว่า บาสเป็นเกย์ ไม่รู้ว่าพวกเขาไปรู้มาได้ไงน่ะ หรือด้วยความที่เขาเห็นบาสเป็นหนุ่มเจ้าสำอางเกินไปด้วยมั้ง อีกทั้งๆเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มของเขาต่างก็เป็นสาวประเภทสองทั้งนั้น ใครๆเลยมองเขาเป็นเกย์ทั้งๆที่เขาก็ไม่เคยแสดงอาการให้เห็นเลยแถมแมนเสียด้วยซำ และไอ้ความเจ้าสำอางของเขานั่นเองที่เป็นต้นเหตุของข่าวลือ ฉันเองก็เคยคิดน่ะเมื่อก่อนตอนที่เห็นเขาแรก แต่เมื่อได้รู้จักได้สนิทและเข้าขั้นแอบรักเขาถึงได้รู้ว่า เขาไม่ได้เป็นอย่างที่ใครๆเขาคิดกันเลย.....

          \"กริ๊ง...กริ๊ง  ฮัลโหล \"

          \"ตา..หรืออยู่ใหนหล่ะ \" เสียงเพื่อนที่รู้ใจโทรถาม

          \"อ๋อ ตาใกล้ถึงหอแล้วหล่ะ   มีไรหรืเปล่าหวาน\"

          \"เปล่า หวานแค่โทรมากลัวตาคิดมากเรื่องบาส ที่ได้ยินเมื่อที่โรงอาหารไง\"

          \"โฮ.. หวาน ตาไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า\"

          \"ไม่รู้ดิเห็นตาแอบชอบเขาอยู่นี่น่า\"

          \"ใช่ ตาแอบรักเขาแต่ตาก็ไม่ถึงขนาดนั้นน่ะ และตาก็เชื่อด้วยว่า บาสเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เขาว่ากันด้วย\"

          \"เพราะอะไร ตาถึงมั่นใจเขาขนาดนี้\"

          \"ก็ความสนิทระหว่าง ตากับ บาสไงเขาเป็นผู้ชายธรรมดานี่เองน่ะ แถมบ้าๆบอๆด้วยในบางครั้งแม้ว่าความเจ้าสำอางเกินเหตุของเขาจะทำให้ใครชวนคิดก็ตามเถอะ\"

          \"อืม หวานว่าเรามาพิสูจน์กันดีกว่าไหม ตา \"

          \"พิสูจน์ไงหล่ะ หวาน ลองบอกตามาดิ\"

          \"มีก็แล้วกันน่า\"

          \"นี่ใจคอจะไม่บอกกันเลยหรือ\"

          \"บอกก็บอกคือว่า...เราทำตีสนิท แล้วพูดเรื่องอย่างว่าไง แล้วควงผู้ชายหล่อๆดูซิว่าเขาจะรู้สึกยังไง\"

          \"หมายความว่า\"

          \"ถ้าเขาเป็นจริงเขาก็ไม่อยากพูดเรื่องว่า  และสนผู้ชายที่เราควงมาไง\"

          \"อ๋อ  เออ งั้นก็ดีน่ะ ใครๆเขาได้รู้กันซะ ที\"

          \"งั้นแค่นี้ก่อนน่ะตา หวานยังไม่ได้อาบนำเลย\"

          \"จ๊ะๆ อาบนำเถอะน่ะ ตาก็ยัง เนี่ยเพิ่งกลับมาถึงหอเอง\"

          \"งั้นแค่นี้น่ะ ไว้เจอกันที่มหาลัย\"

          \"ได้ๆ บายจ๊ะ \"

          \"เจอกันพรุ่งนี้\"

    ทันทีทีวางสายจากตา ฉันทิ้งตัวลงบนเตียงทันทีเพราะเหนื่อยมาก ไม่เคยกลับดึกขนาดนี้เลย คืนนั้นเลยนอนแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว นำก็ยังไม่ได้อาบด้วยซำ  

      

          

      



          

              



          

      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×