ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้นในมุมมืด
....วันนี้ก็เป็นเช่นทุกวันที่ฉันและเพื่อนๆมาเรียนกันตามปกติ แตรู้สึกว่าวันนี้ของฉันมีเรื่องให้ฉันต้องตื่นเต้นและสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับหัวใจตัวเอง ณ ตอนนี้..
\"ตา วันนี้เรียนห้องใหน หวานลืมดูตารางเรียนมา\" เสียงเพื่อนที่เดินมาเรียนด้วยกัน
\"อ๋อ เรียนห้อง309ชั้น3จ๊ะหวาน\"พูดจบฉันก็ลงท้ายด้วยรอยยิ้มให้เพื่อนเสมอ
ระหว่างการขึ้นบันไดเพื่อไปยังชั้น3 ฉันเจอเขาอีกแล้ว เขาที่โดดเด่นในสายตาใคร เขาที่ดูดีจนใครเป็นต้องมองรวมถึงฉันด้วยเราเดินสวนกันระหว่างชั้นที่2 เขาไม่หันมามองฉันเลย ไม่รู้ด้วยซำว่าคนที่สวนทางกันคือฉันและเพื่อนอีกคนแต่เป็นฉันที่มองเขาจนสุดสายตาจนเพื่อนเรียกถึงหยุดมอง
\"ตา..ตา.เป็นไรเนี่ยเรียกตั้งนานแล้ว\" เสียงหวานๆค้อนใส่
\"เปล่า แค่หยุดอยู่ดูอะไรนิดหน่อย ไปเถอะเรียนกัน\"ฉันพูดพลางเดินขึ้นบันไดต่อ
ฉันนั่งเหม่อในห้องเรียน จนวันนั้นทั้งวันไม่เป็นอันเรียนหนังสือเลยคิดถามตัวเองเบาๆว่านี่เราแอบคิดเข้าข้างตัวเองกับเขาหรือนี่ จากวันนั้นที่ฉันค้นพบคำตอบกับสิ่งที่ฉันกำลังเป็นอยู่ ฉันเริ่มสืบประวัติของเขาเรื่อยๆ
เขา ชื่อบาส อยู่ไอทีปี1มีดีกรีเป็นถึงเดือนของมหาลัยเชียว เป็นคนเรียนเก่งขี้เล่นและที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขาเป็นเชียลีดเดอร์ของมหาลัยที่นี่ไม่น่าแปลกใจที่เขาเด่นในสายตาคนอื่นๆ เขาคงไม่มองฉันหรอก ฉันคิดในใจเบาๆอยู่คนเดียวท่ามกลางบรรยากาศยามเย็น....
\"หวาน ตามีเรื่องปรึกษาหน่อยได้เปล่า\" ฉันโทรหาหวานเพื่อนที่สนิทและรู้ใจที่สุด
\"สำหรับ ตา หวานพร้อมเสมอว่ามาเลยเพื่อน\"เสียงปลายสายแสดงความยินดี
\"คือว่า ตากำลังแอบรักใครบางคนอยู่ แต่ตาไม่กล้าหวาน\"เสียงที่แสดงความกลัวของฉันเริ่มต้นขึ้น
\"ทำไมหล่ะ ตาก็เราไม่ได้ทำให้เขาเดือดร้อนนี่นา เอ..ใครกันน่ะบอกหวานได้ไหมเนี่ย\" หวานพูดเชิงเป็นแนะนำและอยากรู้
\"หวานรู้จักเดือนคณะไอทีไหมคนนั้นนั่นแหล่ะ\" ฉันบอกหวาน
\"บาสน่ะหรือ ก็ดีน่ะถ้าเขารู้น่ะเขาคงดีใจที่มีคนแอบชอบเขา\"หวานพูดเชิงสนับสนุนฉันเล็กน้อย
\"ไม่น่ะหวาน...เขากับตาคนสังคมกันเรามันคนเดินดิน เขาสูงเกินไปเขาไม่มองตาหรอกเชื่อซิ\" ฉันพูด้วยนำเสียงน้อยใจทั้งที่ใจอยากให้เขารู้แต่ก็กลัวเพราะว่าเราแตกต่างกันมากในทุกๆอย่าง....
\"งั้นแค่นี้ก่อนน่ะหวาน...พรุ่งนี้ค่อยคุยกันต่อที่มหาลัย\"ฉันพูดตัดบทไม่อยากคิดฟุ้งส่านไปกว่านี้
\"จ๊ะ...เจอกันพรุ่งนี้น่ะ\"หวานพูดต่อท้ายเล็กน้อย
\"จ๊ะ..เจอกันพรุ่งนี้\"พูดจบฉันก็วางสายทันที่...
หลังจากวางสายแล้ว...สักครู่ฉันก็เข้าห้องนอน....แน่นอนในความฝันของฉันต่อไปนี้คงมีแต่เขา...และเขา ความฝันที่เป็นได้ทุกอย่างตามที่ปราถนา...ฉันจึงตัดสินใจหลับตาทั้งๆใจในวุ่นวายและสับสน....
\"ตา วันนี้เรียนห้องใหน หวานลืมดูตารางเรียนมา\" เสียงเพื่อนที่เดินมาเรียนด้วยกัน
\"อ๋อ เรียนห้อง309ชั้น3จ๊ะหวาน\"พูดจบฉันก็ลงท้ายด้วยรอยยิ้มให้เพื่อนเสมอ
ระหว่างการขึ้นบันไดเพื่อไปยังชั้น3 ฉันเจอเขาอีกแล้ว เขาที่โดดเด่นในสายตาใคร เขาที่ดูดีจนใครเป็นต้องมองรวมถึงฉันด้วยเราเดินสวนกันระหว่างชั้นที่2 เขาไม่หันมามองฉันเลย ไม่รู้ด้วยซำว่าคนที่สวนทางกันคือฉันและเพื่อนอีกคนแต่เป็นฉันที่มองเขาจนสุดสายตาจนเพื่อนเรียกถึงหยุดมอง
\"ตา..ตา.เป็นไรเนี่ยเรียกตั้งนานแล้ว\" เสียงหวานๆค้อนใส่
\"เปล่า แค่หยุดอยู่ดูอะไรนิดหน่อย ไปเถอะเรียนกัน\"ฉันพูดพลางเดินขึ้นบันไดต่อ
ฉันนั่งเหม่อในห้องเรียน จนวันนั้นทั้งวันไม่เป็นอันเรียนหนังสือเลยคิดถามตัวเองเบาๆว่านี่เราแอบคิดเข้าข้างตัวเองกับเขาหรือนี่ จากวันนั้นที่ฉันค้นพบคำตอบกับสิ่งที่ฉันกำลังเป็นอยู่ ฉันเริ่มสืบประวัติของเขาเรื่อยๆ
เขา ชื่อบาส อยู่ไอทีปี1มีดีกรีเป็นถึงเดือนของมหาลัยเชียว เป็นคนเรียนเก่งขี้เล่นและที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขาเป็นเชียลีดเดอร์ของมหาลัยที่นี่ไม่น่าแปลกใจที่เขาเด่นในสายตาคนอื่นๆ เขาคงไม่มองฉันหรอก ฉันคิดในใจเบาๆอยู่คนเดียวท่ามกลางบรรยากาศยามเย็น....
\"หวาน ตามีเรื่องปรึกษาหน่อยได้เปล่า\" ฉันโทรหาหวานเพื่อนที่สนิทและรู้ใจที่สุด
\"สำหรับ ตา หวานพร้อมเสมอว่ามาเลยเพื่อน\"เสียงปลายสายแสดงความยินดี
\"คือว่า ตากำลังแอบรักใครบางคนอยู่ แต่ตาไม่กล้าหวาน\"เสียงที่แสดงความกลัวของฉันเริ่มต้นขึ้น
\"ทำไมหล่ะ ตาก็เราไม่ได้ทำให้เขาเดือดร้อนนี่นา เอ..ใครกันน่ะบอกหวานได้ไหมเนี่ย\" หวานพูดเชิงเป็นแนะนำและอยากรู้
\"หวานรู้จักเดือนคณะไอทีไหมคนนั้นนั่นแหล่ะ\" ฉันบอกหวาน
\"บาสน่ะหรือ ก็ดีน่ะถ้าเขารู้น่ะเขาคงดีใจที่มีคนแอบชอบเขา\"หวานพูดเชิงสนับสนุนฉันเล็กน้อย
\"ไม่น่ะหวาน...เขากับตาคนสังคมกันเรามันคนเดินดิน เขาสูงเกินไปเขาไม่มองตาหรอกเชื่อซิ\" ฉันพูด้วยนำเสียงน้อยใจทั้งที่ใจอยากให้เขารู้แต่ก็กลัวเพราะว่าเราแตกต่างกันมากในทุกๆอย่าง....
\"งั้นแค่นี้ก่อนน่ะหวาน...พรุ่งนี้ค่อยคุยกันต่อที่มหาลัย\"ฉันพูดตัดบทไม่อยากคิดฟุ้งส่านไปกว่านี้
\"จ๊ะ...เจอกันพรุ่งนี้น่ะ\"หวานพูดต่อท้ายเล็กน้อย
\"จ๊ะ..เจอกันพรุ่งนี้\"พูดจบฉันก็วางสายทันที่...
หลังจากวางสายแล้ว...สักครู่ฉันก็เข้าห้องนอน....แน่นอนในความฝันของฉันต่อไปนี้คงมีแต่เขา...และเขา ความฝันที่เป็นได้ทุกอย่างตามที่ปราถนา...ฉันจึงตัดสินใจหลับตาทั้งๆใจในวุ่นวายและสับสน....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น