(SF) พี่สาวสุดห้าวกับนายหน้าสวย #1

ลำดับตอนที่ #1 : (SF) พี่สาวสุดห้าวกับนายหน้าสวย #1

 

 

 

พี่สาวสุดห้าวกับนายหน้าสวย
 

 

 

 

 

ตอนที่ 1

   ถ้าสมมุติชีวิตคุณเกิดมาเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน แต่พ่อกับแม่ดันไปขอลูกชาย 2 คนของเอามาเลี้ยงด้วย แถมอายุมากกว่าลูกสาวตัวเองอีก ดังนั้นลูกสาวคุณก็จะเกิดมาพร้อมกับสภาพ น้องสาวคนเล็กที่มีพี่ชาย2คน ห่างกัน 4 ปีและ 2 ปีตามลำดับ ชีวิตคุณคิดว่าจะได้เจอกับตุ๊กตาหมี บาบี้ หรือของน่ารักๆมั้ย

ฉันตอบเลยค่ะว่า

"ไม่!!!"

"พริกมึงเป็นไร บ้าปะวะพูดคนเดียว"

"พี่คีม ไม่ต้องมายุ่งเลยดูบอลไปเหอะ"

"เอ้า!ไอ้น้องเวรถามดีๆ ว่าเป็นอะไร สงสัยคงได้พาไปเช็กสมองบ้างแล้วล่ะ"

"ไม่ต้องมายุ่งเลย ไปเลยๆ"

"เป็นน้องสาวเนี้ยะ พูดน่ารักๆ คะ ขา กับพี่ชายไม่ได้ไงว่ะ"  พี่คนเล็กเดินเข้ามา

"ทำไมพี่น็อต ก่อนจะว่าน้องดูตัวเองก่อน เค้าไม่เป็นทอมก็บุญแล้ว"

"อะไรพูดดีๆ จะเป็นทอมตรงไหน ตอนเด็กๆ พี่แค่สอนให้เล่นรถแข่งในราง ประกอบหุ่นกันดัม ดีดลูกแก้ว แล้วเปากบ มันกิจกรรมผู้หญิงทั้งนั้น"

"กิจกรรมผู้หญิงบ้านพี่สิค่ะ พอจะมีบาบี้ตัวแรกพวกพี่ก็ยุให้เค้าผ่าตัดมันอีก โทษฐานที่ไม่ใส่กางเกงใน พี่คิดดูละกันหนูจะเกิดมาเรียบร้อย น่ารักได้ไงว่ะคะ"

"เอ่อก็ถูกของไอ้พริกมันนะน็อต" พี่คีมเอ่ยขึ้น

"บ้าสิ อยากได้น้องสาวแบบโลลิป๊อปบ้างดิพี่ กลับจากโรงเรียนมีน้องเอาน้ำเอาขนมให้กิน นี่อะไรพูดกับมันยังกับเอาลิ้นไปถูกับกระดาษทราย หยาบคายซะไม่มี"

"ไม่ต้องมานินทาต่อหน้าค่ะโว้ยพี่ๆ พี่น็อตไปซ้อมเบสไป ไม่ต้องมายุ่งกับเค้าถ้ามายุ่งนะเค้าจะเอาไอ้มหาโชติของพี่ไปทิ้ง" มหาโชติคือชื่อกีตาร์ตัวเก่งของพี่ชายเราเอง

"เออๆ ดุจริงโว้ยน้องกู แล้วจะไปมหาลัยตอนไหน"

"เดี๋ยวไปตอน5โมง วันนี้ไม่มีเรียน มีแต่คุมแสตนเชียร์"

"งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง"  พี่คีมเสนอตัวเองขึ้นมา

"ไม่เป็นไรค่ะ ไปเองได้จะมาขยันไรตอนนี้"

"เอ่อ พี่อุตส่าหวังดี ก็ดี! งั้นกูไปสีสาวก่อนนะโว้ย"  ประโยคหลังพี่คีมหันไปคุยกับพี่น็อต

"อย่าลืมใส่ถุงละเดี๋ยวเป็นเอดส์ตาย" พี่น็อตพูดกับพี่คีมแล้วเข้าห้องซ้อมดนตรีส่วนตัว

ตอนนี้พี่คีมทำงาน เป็นวิศวกรประจำบ่อขุดเจาะที่อ่าวไทย ทำงาน 3 เดือนพัก 1 เดือนและตอนนี้คือเวลาพักผ่อนของพี่คีมพักแต่ละทีก็เที่ยวอย่างเดียวเลย  เอาจริงๆพี่ชายเราเก็บกดนะ 3 เดือนไม่เจอสิ่งสวยๆงามๆ หรือที่เรียกง่ายๆว่า ‘ผู้หญิง’ เลยกลับมาทีก็ เต็มที่ค่ะ กลัวมันจะเป็นเอดส์ตายตามคำพี่น็อตจริงๆ

ส่วนพี่น็อตเรียนปี 4 สัตว์แพทย์ แต่งานอดิเรกมันคือเล่นดนตรีค่ะ เล่นทุกอย่างชอบสุดก็เห็นจะเป็นกีต้าร์เบส จะแต่งงานกับมันได้อยู่ละ พอมีแฟน ก็ทำแฟนน้อยใจที่ไม่มีเวลาให้อีก ก็มัวแต่บ้าซ้อมดนตรีนี่นา แม่ก็เลยสร้างห้องซ้อมที่บ้านให้เลย เพื่อนๆแกก็มาที่บ้านบ่อยนะ แต่เพื่อนพี่น็อตคงเข้าใจว่าพี่แกมีน้องชายมากกว่าน้องสาวสินะ คิดดูสิมีครั้งนึงเพื่อนแกมาชอบเรา ก็แค่ถามไปว่า ของพี่ใหญ่ปะ ถ้าใหญ่ไม่เท่าของเราเราไม่เอาเป็นแฟน คือพี่เค้าหน้าถอดสี  แล้วเดินหนีไป ตกใจไรว่ะ คือจะถามว่า มีรถใหญ่เปล่าคือยังพูดไม่จบเว้ย คือไม่ชอบซ้อนมอไซต์ มันดำ เพราะเรามีรถยนต์ที่แม่ไว้ให้ขับไปมหาลัยเองไง หรือกูถามผิด ช่างมันๆ ไปมหาลัยดีกว่า ตอนนี้ปี2ละคะ ช่วงนี้อยู่ในช่วงแข่งกีฬาสีของมหาลัย เรารับหน้าที่เป็นพี่คุมแสตนเชียร์ ถ้าพูดถึงแสตนเชียร์นะ คณะเราเป็นอะไรที่โหดมาก โหดแบบคูณสิบไปเลย  เรียกว่าใช้ระบบโซตัสคุมยังได้เลยมั้ง น้องคนไหนทำไม่ได้ก็ลงโทษ ว้าก ไซโค โหดสุดไปเลย ตอนนี้ก็พยายามมาเดือนกว่าแล้ว เมื่อวานก็โหดมากกว่าทุกๆวัน วันนี้ก็คงจะโหดหนักกว่าเมื่อวานอีก ก็พรุ่งนี้แล้วนี่นา ที่จะมีการประชันเชียร์กับอีก 3 คณะที่เหลือ ถึงการประชันนี้ อาจจะเรียกได้ว่าเป็นแค่รอบอุ่นเครื่อง ไม่ได้เก็บคะแนนแบบจริงจัง แต่ก็มีกองเชียร์ตั้งหน้าตั้งตาดูแสตนคณะเราไม่น้อย ก็เลยต้องเต็มที่กันหน่อย แต่เอาจริงๆนะ โหดยังไงก็ไม่โหดไม่เท่าอีกคณะที่ตอนนี้ซ้อมอยู่ข้างๆกันหรอก

‘วิศวกรรมศาสตร์’ ของเค้าเข้มจริงไม่ต้องใส่โซดาและน้ำแข็ง

ระหว่างพัก แอบเหล่ไปฝั่งโน้นสักหน่อยเหอะ…

"พวกคุณเป็นคนหรือเปล่า!!!  ถ้าใช่!!!  ทำไมศักยภาพต่ำแบบนี้ครับ!!! พี่ถาม!!"

พีฝั่งโน้นว้ากน้องที่นั่งแสตน พูดเลยนะ แสตนวิดวะมีแต่ผู้ชาย หันมาดูของตัวเอง ชะนีล้วนค่ะก็เรื่ยนภาษานี่นาจะเอาผู้ชายที่ไหนมาล่ะ TT’

"พี่ครับ ขอโอกาศพวกผมใหม่อีกครั้งนะครับ!"

อยู่ดีๆ ก็มีน้องคนนึงยกมือขึ้นมา กล้ามากค่ะน้อง ศพมึงไม่สวยแน่

"โอกาสมีให้แต่คนที่พยายาม!!  แต่พวกคุณไม่มี!!! ผมไม่อนุญาติจนกว่าพวกคุณจะลุกนั่งครบ 200 ครั้งผมถึงให้คุณซ้อมแสตนใหม่ได้!! จะแข่งพรุ่งนี้อยู่แล้ว!! ซ้อมมาตั้งนาน ทำไมยังทำกันได้แค่นี้!!!! อายคนที่มาดูมั้ย!!!!!! ทั้งหมดลุกนั่ง200ครั้งปฏิบัติ" สิ้นเสียงรุ่นพี่ รุ่นน้องวิศวะปี1 ทั้งหมดลงมาด้านล่างแสตน และเริ่มลุกนั่งตามคำสั่ง

ไอ้น้องคนนั้นอยู่ตรงกลางเลยว่ะ สงสัยคงแนวๆ หัวหน้าปีหนึ่ง แต่ผู้ชายอะไรว่ะ ปากนิดจมูกหน่อย ขาวปากแดง สูงประมาณ178 ไว้ผมยาวน่าจะไม่ได้ตัดมากกว่า แต่มองๆเหมือนทอมมากกว่าผู้ชายอีก รู้เพราะเสียงแมนๆของมันหรอก ถ้าเจอด้านนอกคงคิดว่าเป็นทอมแน่ๆ

"56"

"57"

เสียงนับยังดังต่อไป คณะนี้นิมันผีดิบชัดๆ ไม่รู้จักเหนื่อยหรือไงว่ะ

เอาจริงๆอีคนที่สั่งอยู่ก็เพื่อนกูนี่แหละไอ้ก็อต ปี2 เคยรู้จักกันตอนสันทนาการสมัยปี1 คณะเรากับวิศกรรม ค่อนข้างมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ไม่อยากจะอวด จริงแล้วตอนนี้ว่างๆอยู่ไปแรดที่ด้านโน้นหน่อยดีกว่า

"ก็อตโหดสัสอะคะ น้องมึงจะตายก่อนพรุ่งนี้นะ เดี๋ยวคณะกูก็ไม่มีคู่แข่งหรอก"

"แค่นี้มันไม่ตายหรอกมึง"  ไอ้ก็อตหันมาคุยด้วย เดินมาแล้วยืนดูคนทรมารเงียบๆดีกว่า ซาดิสแน่ๆเลยเรา

"101"

"102"

รู้เลยตอนนี้หลายๆคนเริ่มล้าแล้วล่ะ ฮิๆ เห็นน้องทุกข์ พี่แอบมีความสุข(เลว --+)

แล้วอยู่ดีๆ สายตาก็ดันไปโฟกัสไอ้น้องคนนั้นอีกแล้ว คนอะไรวะ หน้าตามุ่งมั่นมาก คิดไปคิดมาก็จ้องหน้าน้องมันนานมาก เป็นไรวะกูไปมองหน้าน้องเค้าทำไมวะเนี่ย  

"มึงกูกลับละ อย่าโหดมากเพื่อน" ตบบ่าไอ้ก็อตปุๆ แล้วเดินออกมา ทำไมหน้าน้องมันยังติดอยู่ในสมองว่ะ

"กิ๊บมึงรู้จักน้องคนนั้นปะ"  หลังจากที่ไปสบตากับผู้ชายวิศวะมาสักพัก ก็ได้ฤกษ์เดินกลับมาที่แสตนตัวเอง แต่มีเรื่องข้องใจอยู่เรื่องนึงน่ะสิ ว่าแล้วก็หันไปถามเพื่อนผู้กว้างขวาง ที่รู้จักคนเกือยทั้งมหาลัยสักหน่อย

"อ่อ น้องกีต้าร์ มึงมีไรปะ” เดาผิดที่ไหน มันรู้จักจริงๆด้วย

"เปล่าไม่มีไร แค่น่ารักดีว่ะ"

"สาส พูดไม่อายปาก"

"มึงสองคนด่าไรกัน พริกมึงไปคุมน้องได้แล้ว น้องแสตนรอมึงแล้วเนี่ย เดี๋ยวกูไปทำฉากต่อ สีติดกุทั้งอาทิตย์แล้วเนี่ย แล้วนี่กุจะได้สอยเด็กวิศวะเมื่อไหร่วะ โทรมทั้งวันทั้งคืนเลย ไม่ได้นอนแน่ๆ เลยว่ะคืนนี้ ไปอิกิ๊บ อย่าอู้ๆ"  น้ำตาลเพื่อนตัวเตี้ย ที่ขี้บ่นเป็นที่หนึ่ง มันเดินบ่นๆเข้ามาและลากไอกิ๊บออกไป

"ก็แค่น่ารักดีว่ะ อยากได้"

"อีพริก อย่าพูดคนเดียวมาช่วยกูคุมน้องเลย"

"เอ่อค่ะคุณนาโน" นาโนเพื่อนสาวคนสวย พี่เฮดแสตนอีกคนของคณะตะโกนเรียกมาจากหน้าแสตน

พี่น็อตพี่คีม สบายใจได้เลยนะเว่ย น้องสาวพี่คนนี้ ไม่ได้เป็นทอมแน่ๆ
เพราะตอนนี้ เค้ารู้สึกว่า เค้าใจเต้นกับผู้ชายว่ะ


แต่จะผิดป่าวว่ะ? ถ้าเค้าใจเต้นกับ ....






'ผู้ชายหน้าสวย'


.....