พรุ่งนี้..ที่สายเกินไป

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1

พรุ่งนี้..ที่สายเกินไป ตอนที่ 1

ในร้านอินเตอร์เนตแห่งนึงชั้นกับเพื่อนอีกคนนั่งเล่นMSNกัน

“พิมๆเข้าบอร์ดโรงเรียนกัน”

“อืมเข้าดิ”ชั้นหันไปพูดกับ”ชา”เพื่อนของชั้นเธอชื่อ ชาคริยา ลูกเจ้าของร้านพราวเพชร

ชั้นเปิดไปเจอกระทู้นึงที่เขียนว่า“เราเข้าใหม่คับ”ฉันแอดเมลล์นี้ไปชั้นได้รุ้จักกับคนชื่อ

“นัท”ตอนนี้เค้าอยุ่แคนนาดาชั้นคุยกับเค้าไปเรื่อยๆชั้นให้เค้ามีฐานะเป็น“พี่ชายที่แสนดีของชั้น”

จนวันนึงชั้นก้ได้รุ้จักกับคนที่“มิว”ชั้นเริ่มคุยเริ่มเรียนรุ้กับตัวของเค้ามากขึ้นแล้ววันนึงเค้าได้ขอหัวใจชั้น

ชั้นคิดอยุ่หลายวันเค้าเริ่มตื้อชั้นทุกวันๆที่ชั้นได้เจอเค้าจนชั้นได้บอกเค้าว่า

“เรารุ้แล้วล่ะว่าเทอรักเรา

แต่เทออย่าลืมนะเราต่างกันมาก”

“ถึงเทอจะต่างกับเรายังไงเราก้ยังรักเทอ ทำไมล่ะแค่อายุเราต่างกันไม่กี่ปีแต่ก้รักกันได้ไม่ใช่หรอ”

คำพูดนั้นของมิวทำให้ชั้นตอบตกลงกับเค้าไปอย่างง่ายดาย

“เราตกลง ถ้าเทอพูดอย่างงั้นเราก้เชื่อ”

จนวันต่อมาชั้นเจอเค้าเค้าบอกว่า“เดี๋ยวมานะขอทำงานก่อน พรุ่งนี้เรามีสอบ”

ตามภาษาคนที่เชื่อคนที่เรารักสนิทชั้นก้ตอบตกลง

“ตกลง งั้นเจอกันพรุ่งนี้ในเอ็มนะ”พรุ่งนี้ชั้นรุ้ว่าเค้าต้องมา

ชั้นรอจนเกือบจะตี2ชั้นก้เข้าใจว่าเค้าคงเหนื่อยเค้าเลยไม่ออนพรุ่งนี้ชั้นไม่เจอเค้าเลย คำว่า”รอ”

อย่างเดียวใช่มั้ยที่ชั้นจะทำได้ แล้วเวลาก้ผ่านไปจนถึง 1 เดือน ทำไม ทำไม ทำไม เค้าถึงไม่มาตามที่เค้าสัญญากับชั้นไว้ ไหนล่ะคำที่บอกว่ารัก พิม ไหนล่ะหัวใจที่เคยบอกว่าจะให้พิม ทำไม ทำไม เค้าถึงทำแบบนี้

คำพูดพวกนั้น มันหายไปกับเค้าแล้วหรอ ชั้นนั่งร้องไห้อยุ่ทุกวัน ชั้นพยายามจะลืมเค้าแต่ทำไม ชื่อของเค้า

คำพูดที่เค้าเคยหลอกชั้น ยังวนเวียนอยุ่ในหัว ชั้นเอาเรื่องที่เกิดขึ้นไปเล่าให้”นัท”ฟังพี่ชายที่แสนดีของชั้น

เค้าบอกว่า” ใจเย็นๆนะพิม ค่อยๆคิดค่อยๆทำนะพิมแล้วทุกอย่าจะดีเอง”ทำไมเค้าถึงดีกับชั้นขนาดนี้นะ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ติ-ชมด้วยนะคะ ฝากด้วยค่ะ