คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : - 1 -
แขนเรียวที่โอบกอดจากทางด้านหลัง ทำให้ผู้อาวุโสสุดของบ้านที่กำลังสาละวนกับการทำอาหารต้องหันกลับไปมอง และพบกับใบหน้าสวยหวานราวกับหญิงสาว เสียดาย ที่เป็นผู้ชาย
"คุณแจจุง เล่นอะไรเนี่ย คนแก่อย่างป้าหัวใจจะวายหมด ว่าแต่ทำไมวันนี้กลับมาช้าจังละคะ" ร่างอวบๆของหญิงชราหันไปมองหน้าคุณหนูเล็กของบ้าน
"ก็...แจจุงแวะไปกินเค้กร้านจุนซูมาน่ะฮะ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้วันเกิดพี่ยุนโฮ ก็เลยรีบกลับมานะฮะ ว่าจะมาทำมื้อเย็นให้พี่ยุนโอน่ะฮะ" ร่างบางตอบผู้สูงวัยกลับไปพร้อมกับยิ้มกว้างเมื่อนึกถึงร่างสูงของพี่ชาย...ชองยุนโฮ
"ถ้าอย่างนั้น วันนี้ ป้าก็ต้องยกครัวให้คุณแจจุงใช่มั๊ยคะเนี่ย น่าตีจริงๆ มาแย่งครัวป้าเนี่ย" มืออวบๆยังไม่ทันจะได้ตีแขนของร่างบาง ก็พบว่าร่างบางนั้น วิ่งออกไปจากห้องครัวแล้ว
"คุณท่านคะ เห็นมั๊ยคะ ว่าคุณแจจุงเป็นหวงคุณยุนโฮมาก ทำให้คุณยุนโฮได้ทุกอย่าง คุณยุนโฮเองก็น่าจะรักคุณแจจุงด้วย คุณท่านไม่ต้องห่วงแล้วนะคะ" ร่างอวบของยองซูเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
..........................................................................................
ร่างบางของคิมแจจุง ค่อยๆเคลื่อนย้ายอาหารออกมาจากห้องครัว โดยมีผู้สูงวัยอบ่างยองซูคอยเตรียมของสำหรับจัดโต๊ะอาหารไว้ให้ อาหารต่างๆถูกยกมาวางที่โต๊ะอย่างมากมาย เทียนคู่ถูกนำมาวางไว้กลางโต๊ะเป็นอย่างสุดท้าย ก่อนที่ร่างบางจะตบมือเบาๆและหันไปหายองซู
"ป้ายองซูฮะ ป้าว่าพี่ยุนโฮจะชอบมั๊ยฮะ แจจุงทำสุดฝีมือเลย" แจจุงหันไปถามความเห็นจากยองซู
"คุณยุนโฮก็ต้องชอบอยู่แล้ว น้องทำให้ทั้งทีนะคะ เดี๋ยวคุณยุนโฮก็คงกลับแล้วล่ะค่ะ" ร่างบางหันไปมองนาฬิกา พลางนึกถึงหน้าของพี่ชายเมื่อรู้ว่าคิมแจจุงคนนี้จักเซอไพรส์วันเกิดให้ แจจุงจะคิดไปเองหรือเปล่าว่าพี่ยุนโฮค้องชอบ ในเมื่อหลายๆอย่างที่แจจุงเคยทำ พี่ยุนโฮก็เกลียดทุกครั้ง
กริ๊ง...กริ๊ง...
คุณยุนโฮคงกลับมาแล้ว เดี๋ยวป้าไปเปิดประตูก่อนนะคะ คุณหนูก็ไปถอดเสื้อคลุมแล้วก็ออกไปรับคุณยุนโฮเถอะค่ะ เมื่อยองซูเดินออกไปแล้ว ร่างบางจึงมองออกไปหน้าบ้านก็พบว่ารถคันหรูของพี่ชายก็ค่อยๆเคลื่อนตัวผ่านประตูหน้าบ้านเข้ามาแล้ว จึงจัดการถอดเสื้อคลุมสำหรับทำอาหารพาดไว้กับเก้าอี้ในห้องครัว ก่อนที่จะวิ่งออกไปรับพี่ชาย
"พี่ยุนฮะ..." ร่างบางชะงักเมื่อพบว่าแขนของพี่ชายที่กำลังเดินเข้าบ้านถูกจับจองอยู่ด้วยหญิงสาวหน้าตาสวยงาม...เจสสิก้า
"เจสครับ เดี๋ยวนั่งรอตรงนี้ก่อนนะ ยุนของขึ้นไปเอาเสื้อผ้าข้างบนก่อนนะครับ" ยุนโฮจับร่างบางของเจสสิก้าให้ไปนั่งที่เก้าอี้รับแขกก่อนที่ตัวเองจะเดินเลี้ยวไปทางบันไดสำหรับขึ้นชั้นสองของบ้าน แต่ยุงไม่ทันจะได้ก้าวขึ้น ก็ถูกแขนเล็กเรียวของใครบางคนจับไว้
"พี่ยุนโฮ...ฮะ...แจจุงทำต๊อกโบกิไว้ให้ พี่ยุนโฮจะไม่.."
"วันนี้ฉันไม่ว่าง ฉันจะไปฉลองกับเจส ของนายน่ะ เก็บไว้ให้หมากินเถอะ" ร่างสูงสะบัดแขนออกจาการเกาะกุมของแจจุงพลางก้าวขึ้นบันได
"พี่ยุนโฮฮะ...แจจุงทำสุดฝีมือเลยนะฮะ...พี่ยุนโฮไปชิม... ร่างบางยังคงไม่ละความพยายาม" พูดถึงอาหารที่ตัวเองตั้งใจทำเพื่อคนข้างหน้า ทำท่าจะเอื้อมมือไปหาอีกฝ่าย
"ฉันบอกว่าไม่ก็ไม่ ฉันจะไปกินกับเจส!!!" ร่างสูงตวาดเสียง แล้วผลักร่างบางอย่างแรงจนแจจุงลงไปนอนกับพื้น ยังดีที่บันไดสองสามขั้น พื้นเป็นพื้นพรม ยุนโฮมองแวบเดียวแล้วก็เดินขึ้นชั้นบนไปในที่สุด ทิ้งให้ร่างบางต้องพยายามฝืนลุกขึ้นมาเอง ทั้งๆที่เจ็บแขนเพราะพยายามกันตัวเองตอนที่กระแทกพื้น
" นี่...แก....นี่!!นังคนที่นั่งอยู่ที่บันไดน่ะ มาหาฉันหน่อย " ยังไม่ทันที่แจจุงจะได้ทำอะไร ก็ได้ยินเสียงเรียกของเจสสิก้าดังขึ้นมาก่อน
" ฮะ...มีอะไรหรือเปล่าฮะ " แจจุงค่อยๆเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่นั่งอยู่ พลางเอ่ยถามขึ้น
"ฉันหิวน้ำ ไปเอามาให้ฉันสักทีสิ...นี่ แกจะยืนเหม่อหาพระแสงอะไรหา ฉันบอกว่าอยากน้ำ ไปเอามาสิยะ เป็นคนใช้ประสาอะไรเนี่ย " เจสสิกาตวาดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าแจจุงกำบังเหม่อลอย
"คุณคะ คนนี้ไม่..." ร่างอวบๆของยองซูกำลังจะคัดค้านแต่ก็ไม่ทันร่างบางอยู่ดี
"เดี๋ยวแจจุงไปเอาเองฮะ " ร่างบางเดินเข้าไปในห้องครัว แล้วออกมาพร้อมกับแก้วน้ำรูปทรงสวยในมือ
น้ำฮะ แจจุงหยิบแก้วน้ำออกจากถามวางบนโต๊ะก่อนที่จะส่งถาดแก้วให้ยองซู
"เจสรอนานมั๊ยครับ" ร่างสูงของยุนโฮที่เดินลงมาจากชั้นสองของบ้านเอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งจิบน้ำอยู่ ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆ
"สำหรับยุนโฮแล้ว นานเท่าไหร่ เจสก็รอได้ค่ะ" แขนเรียวคล้องคอยุนโฮหมายที่จะจูบ
"เดี๋ยวสิครับเจส...ผมว่ารอคืนนี้ก่อนดีกว่า ร่างสูงก้มลงไปกระซิบที่หูของหญิงสาว" ทำใหแจจุงที่กำลังมองภาพนั้นอยู่ต้องเบือนหน้าหนี
ทำไมกับแจจุงแล้ว พี่ยุนโฮไม่เห็นทำอย่างนั้นบ้างเลย
"พี่ยุนโฮฮะ แล้วอาหารที่แจ..."
"ก็เอาไปให้หมากินสิ!!! ฉันไม่กินหรอกนะ ของที่นายทำน่ะ" ร่างสูงตวาดออกไปเมื่อคลับคล้ายคลับคลาว่าแจจุงจะพูดถึงเรื่องอาหารที่ทำให้เขาอีกครั้ง
"อย่าอย่างนั้น พี่ยุนโฮจะกลับวัน..."
"ฉันจะกลับวันไหนมันก็เรื่องของฉัน ทำไม นายจะเอาผู้ชายเข้าบ้านเหรอ ฉันบอกไว้ก่อนนะ บ้านฉันไม่ใช่ที่หาความสุขของใคร แล้วไอ้ชางมินนั่นล่ะ ไปถึงไหนกันแล้วหา รู้ไว้ซะ ฉันไม่ชอบ น่าสมเพช อ่อ บางทีฉันก็อาจไม่กลับเลยนะ รังเกียจนายเต็มทนแล้ว" พูดจบ ร่างสูงของยุนโฮ ก็หันไปโอบเอวของเจสสิก้า อีกมือหิ้วกระเป๋าแล้วเดินออกไปหน้าบ้านทันทีทิ้งให้ร่างบางต้องนั่งร้องไห้อยู่บนพื้น พร้อมกับร่างอวบๆของยองซูที่คอยปลอบใจ
"ปะ...ป้ายองซูฮะ...ฮึก อาหารที่แจทำ..มัน ฮึก ไม่อร่อยเหรอฮะ..ฮึก." ร่างบางของแจจุงที่พูดไปร้องไป ทำให้ร่างอวบๆของยองซูต้องเข้าไปกอดพลางจับเรียวหน้าสวยหวานให้เงยหน้าขึ้น
"ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะคุณแจจุง คุณยุนโฮอาจจะมีงานเยอะ ต้องไปทำงานไกลๆน่ะค่ะ แต่ใจของคุณยุนโฮอาจจะอยากทานอาหารที่คุณแจจุงทำก็ได้นะคะ" ยองซูโยกตัวแจจุงไปมาเหมือนกับพูดคุยกับเด็กๆ
"แต่พี่ยุน...ฮึก...พี่ยุนโฮ..ฮึก..บอกว่าให้เอาไป..ฮึก ให้หมากิน ฮือ..พี่ยุนโฮเกลียด..จะ..แจจุงใช่มั๊ยฮะ" ร่างบางถามทั้งน้ำตาทั้งๆที่อาจจะมีคำตอบสำหรับคำถามนี้อยู่ในใจแล้วก็ได้
"คุณยุนโฮจะเกลียดคุณแจจุงได้ยังไงล่ะคะ ในเมื่อคุณยุนโฮน่ะ รับปากคุณจุนโฮไว้แล้ว ว่าจะดูแลคุณแจจุงน่ะ เชื่อป้าสิคะคุณแจจุง คุณยุนโฮน่ะ ไม่เคยเกลียดคุณแจจุงหรอกค่ะ ป้าว่าคุณแจจุงขึ้นห้องเถอะค่ะ เดี๋ยวอาหารป้าจะจัดการเอง" ยองซูค่อยๆจับให้แจจุงยืนขึ้นก่อนที่จะบังคับให้แจจุงขึ้นห้องไป
"แจจุงทำผิดอะไรฮะพี่ยุนโฮ พี่ยุนโฮถึงต้องเกลียดแจจุงขนาดนี้ ทั้งๆที่แจจุงก็เคยถาม แต่พี่ยุนโฮก็บอกว่าไม่ ทั้งที่สายตาพี่ยุนโฮ เหมใอนจะเกลียดแจจุงมาสักร้อยชาติก็ไม่ปาน แจจุงมันน่ารังเกียจ มันน่าสมเพชขนาดที่พี่ยุนโฮไม่อยากอยู่กับแจจุงเลยหรือไงฮะ แจจุงผิดตรงไหนฮะ ฮือ..." ร่างบางของแจจุงร้องไห้จนหลับไป
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลงเป็นตอนที่สองแล้ว แต่รู้สึกว่าเรื่องนี้อะไรอะไรมันห็ไม่คืบหน้า แต่งไปแต่งมากลายเป็นออกยูซูแล้ว ใครที่รอตาไก่อยู่ เจอกันตอนหน้าได้เลยนะ ไก่ฝากกระจายข่าวค่า......
ขอบคุณทุกคนที่(หลง)เข้ามาอ่านเน้อค่า รักคนอ่านเด้อค่า ^3^
ความคิดเห็น